لطفا منتظر باشید ...
پيامبر آنچه مىفرمود از وحى مىگرفت
مرحوم شيخ كلينى مىنويسد: تيمم دارى و ابن بندى و ابن ابى ماريه با هم
سفر مىنمودند و تميم دارى مسلمان و آن دو نفر ديگر نصرانى بودند. تميم دارى مريض
بود، مرضش شدت پيدا كرد، در موقع احتضار هر چه داشت تحويل آن دو همسفر خود داد تا
به بازماندگان او رد كنند.
تميم مرُد و آن دو نفر به مدينه آمدند و از امانتها دو چيز يكى ظرف و
ديگرى گردنبندى را برداشت و بقيه را به ورثه بازگرداندند و وارثين چون اين دو شى
را نديدند پرسيدند: آيا پدر ما مرض سختى پيدا كرد كه مال زيادى در معالجه آن صرف
كند؟ گفتند: نه فقط چند روزى مريض شد. سپس پرسيدند: آيا از او چيزى به سرقت رفت؟
اظهار كردند: نه. پرسيدند: آيا پدر ما معاملهاى در اين سفر نمود تا در آن خسارتى
ديده باشد؟ گفتند: نه. پس از اين سؤالات اظهار كردند ما دو چيز مهم را در بين اثاث
پدرمان نمىبينيم: ظرفى بود به به طلا منقوش شده و با جواهر به آن زينت داده بودند
و نيز گردنبندى را هم نمىبينم. اظهار كردند آنچه را پدر شما به ما داد تمام آن
را به شما تحويل داديم. آنگاه ورثه آن دو را خدمت پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله
آوردند و آن حضرت آنها را سوگند داد و آنان قسم ياد كردند و آزاد شدند و پس از
مدتى معلوم شد اين دو چيز قيمتى در دست آنها ديده شده است. ناچار به پيغمبر صلّى
اللَّه عليه و آله خبر دادند و آن حضرت منتظر حكم وحى از جانب خدا شد تا آيه
شريفه: يا أيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا شَهادَةُ بَيْنِكُمْ إذا حَضَرَ أحَدَكُمُ
الْمَوْتُ حينَ الْوَصِيَّةِ اثْنانِ ذَوا عَدْلٍ مِنْكُمْ أوْ آخَرانِ مِنْ
غَيْرِكُمْ إنْ أنْتُمْ ضَرَبْتُمْ فِى اْلأَرْضِ فَأَصابَتْكُمْ مُصيبَةُ
الْمَوْتِ تَحْبِسُونَهُما مِنْ بَعْدِ الصَّلاةِ فَيُقْسِمانِ بِاللَّهِ إنِ
ارْتَبْتُمْ لا نَشْتَرى بِهِ ثَمَناً وَ لَوْ كانَ ذا قُرْبى وَ لا نَكْتُمُ
شَهادَةَ اللَّهِ إنّا إذاً لَمِنَ اْلآثِمينَ (5مائده/106) اى مؤمنان چون يكى از
شما را مرگ فرا رسد، به هنگام وصيت بايد دو تن از عادلان خودتان [مسلمانان]، يا
اگر در سفر دچار مصيبت مرگ شديد، دو تن از غير خودتان [اهل كتاب] شاهد و حاضر
باشند، و اگر در حق آنان شك داريد، آنان را نگاه داريد تا بعد از نماز به خداوند
سوگند ياد كنند كه ما آن [شهادت يا سوگند خود] را به هيچ قيمتى نمىفروشيم، اگر چه
[به] سود خويشاوندمان باشد، و شهادت الهى را پنهان نمىكنيم، كه ما در آن صورت از
گناهكاران خواهيم بود.
نازل شد كه دلالت دارد بر قبولى شهادت اهل كتاب در صورتى كه در حال
سفر بوده و شاهد مسلمانى هم نباشد.
منبع : داستانهاي
قرآني ،غلام رضا نيشابوري
