پيامبر از مردم پيمان گرفت
وقتى
كه آيه 23 سوره شورى: ذلِكَ الَّذى يُبَشِّرُ اللَّهُ عِبادَهُ الَّذينَ آمَنُوا
وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ قُلْ لا أسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أجْراً إلاَّ الْمَوَدَّةَ فِى
الْقُرْبى وَ مَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فيها حُسْناً إنَّ اللَّهَ
غَفُورٌ شَكُورٌ (42شورى/23)
اين همان است كه خداوند به بندگانش كه ايمان
آوردهاند و كارهاى شايسته كردهاند، مژده مىدهد، بگو براى آن كار از شما مزدى
نمىطلبم، مگر دوستدارى در حق نزديكان [اهلبيتم]، و هر كس كار نيكى كند، در آن
برايش جزاى نيك بيفزاييم، چرا كه خداوند آمرزگار قدردان است. بگو از شما پاداشى
براى رسالت نمىخواهم جز دوستى با خويشان نازل شد پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله
مردم را جمع كرد و ايستاد و خطاب به آنها فرمود: خداوند براى شما چيزى را واجب
كرده آيا آنرا ادا مىكنيد؟ كسى پاسخ نداد و اين سخن پيامبر صلّى اللَّه عليه و
آله سه بار تكرار شد و كسى جواب نداد. پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله به آنها
فرمود: آن چيز طلا و نقره و غذا نيست، در اين وقت گفتند: بگو چيست؟ فرمود: خداوند
اين آيه (23 شورى) را نازل كرده است. گفتند: ما آن را مىپذيريم. امام صادق عليه
السّلام مىفرمايد: سوگند به خدا از آن همه جمعيت هيچكس جز هفت نفر به آن عهد خود
وفا نكردند. آن هفت نفر عبارتند از سلمان، ابوذر، مقداد، عمار، جابر بن عبداللَّه
انصارى، بيت (غلام رسول خدا) و زيد بن ارقم.
1- تفسير صافى. ذيل آيه 23 شورى. صفحه 480 به نقل از
قرب الاسناد.