عكس العمل در قبال توهين
امام محمّد باقر عليه السلام حكايت فرمايد:
روزى امام حسن مجتبى عليه السلام جلوى منزل خود روى سكّوئى نشسته بود،
ناگاه شخصى در حالى كه سوار الاغ بود وارد شد و به آن حضرت چنين گفت :
سلام بر تو كه مؤ منين را ذليل و خوار گرداندى .
امام مجتبى عليه السلام بدون توجّه به توهين او، اظهار نمود: در قضاوت
خويش عجله نكن ، پياده شو، بيا بنشين تا قدرى استراحت كنى و با هم صحبت نمائيم .
پس آن شخص از الاغ خود پياده شد؛ و آرام آرام به سوى امام مجتبى عليه
السلام حركت كرد، وقتى نزديك حضرت رسيد، امام عليه السلام به او فرمود: چه گفتى ؟
جواب داد: گفتم : السّلام عليك ، يا مُذِلَّ المؤ منين .
حضرت فرمود: اين موضوع را از كجا و چگونه دانستى ؟
گفت : چون كه خلافت و امارت مسلمين در دستان تو بود و آن را رهاكردى و به
اين ظالم متجاوز - يعنى ؛ معاويه - سپردى كه روش و سيره اش خلاف دستور الهى است .
حضرت فرمود: توجّه و دقّت كن تا برايت توضيح دهم :
از پدرم علىّ بن ابى طالب ، اميرالمؤ منين عليه السلام شنيدم كه او از
رسول خدا صلى الله عليه و آله اين مطلب را نقل نمود:
روزگار سپرى نمى گردد مگر آن كه شخصى پرخور و بى باك بر اين امّت ولايت
كند؛ و او معاويه است .
پس آن شخص از امام مجتبى عليه السلام پرسيد: محبّت و علاقه نسبت به شما
اهل بيت رسالت چگونه است ؟ و چه اءثرى دارد؟
فرمود: به خدا قسم ! محبّت و علاقه نسبت به ما اهل بيت - عصمت و طهارت
عليهم السلام - در تمام امور و حالات سودمند است ، گرچه اسير دست ظالمان باشيم .
و سپس افزود: محبّت و دوستى با ما - اهل بيت رسالت - سبب آمرزش گناهان مى
گردد؛ همان طورى كه وزش باد - در فصل پائيز - موجب ريزش برگ درختان است .(1)
1- اختصاص مرحوم شيخ
مفيد: ص 82.