گوش دادن - گوش دادن نسخه متنی

گوش دادن

در تحصيلات، همان اندازه كه «چشم» به كار مى آيد، «گوش»
نيز در كار است. متخصصانى كه درباره ارتباط درست و كامل ميان
انسان ها تحقيق كرده اند، به نتايج هشدار دهنده و مفيدى
رسيده اند. بنابر تحقيقات آنان هر فرد معمولى هفتاد درصد از وقت
روزانه را صرف ارتباط با ديگران مى كند. از اين اوقات به طور
متوسط فقط 9 درصد صرف نوشتن، 16 درصد صرف خواندن، 30 درصد صرف حرف زدن مى
شود و «45 درصد» به مصرف شنيدن مى رسد. معهذا، على رغم زمان
نسبتاً زيادى كه صرف شنيدن مى شود، مردم معمولى اين
امر را سرسرى مى گيرند. زيرا برآوردهائى كه از هنر
شنيدن به عمل آمده نشان داده است كه مهارت در اين امر عملاً در حدود بيست
و پنج درصد آن مقدارى است كه بايد باشد. در جريان گوش دادن هدف
ها و رفع نيازهاى چندى منظور است.

گوش دادن به راديو براى
سرگرمى و كسب اطلاع؛ گوش دادن به مشكلاتى كه دوستان در ميان مى
گذارند؛ گوش دادن به سخنرانى سياستمداران به هنگام انتخابات؛ گوش دادن
به حرف هاى خانوادگى؛ گوش دادن به تبليغات فروشنده اى كه
مى خواهد محصولى را به فروش برساند. هر يك از اين موارد نياز
به هشيارى و كسب مهارت هاى ويژه خود دارد. در مورد محصل
مدرسه هدف اصلى و نياز اساسى «گوش دادن به منظور فراگرفتن» است.
وى اگر در كلاس به درس معلم، و در آزمايشگاه به دستورالعمل ها، و در
سالن به سخنرانى مسئولان و صاحب نظران گوش مى دهد، منظور اصلى
اش به دست آوردن اطلاعات و فراگرفتن دانش ها از راه گوش است. پس ناگزير بايد
گوش دادن به منظور سرگرمى و تفريح را به وقت مناسب ديگرى
موكول كند.

منبع:
کتاب روش تحصيل - مرکز مديريت حوزه هاى
علميه خواهران