استفاده از اينترنت - استفاده از اينترنت نسخه متنی

استفاده از اينترنت

استفاده از اينترنت ممکن است منجر به مشکلاتى شود؛ مشکلاتى
چون استفاده بيش از اندازه، دستيابى به اطلاعات نامناسب براى
نوجوانان و يا دادن اطلاعات خصوصى که مى تواند براى خود
نوجوان و يا خانواده اش مشکل آفرين باشد؛ ارتباطات نامناسب با افرادى
از فرهنگ هاى ديگر يا افرادى که مشکلات عاطفى دارند
و يا افراد مسن تر که معمولاً در اينترنت رايج است.

دومين گروه مشکلات اساساً از عدم نظارت والدين ناشى مى
شود. اينترنت داراى اطلاعاتى است که براى دانش آموزان مى
تواند بسيار مفيد باشد؛ اما همين رسانه اطلاعاتى را نيز
در اختيار نوجوانان قرار مى دهد که ممکن است برايشان مضر باشد.
نوجوانان روش هاى خشونت آميزى را از اينترنت ياد مى
گيرند و يا ممکن است به تصاوير نامناسبى دست پيدا
کنند. در اينترنت واقعيت و دروغ هر دو وجود دارد. گاهى نوجوانان
اطلاعات نادرستى به دست مى آورند و آنها را در تکاليف مدرسه خود
استفاده مى کنند و يا در اختيار دوستانشان قرار مى دهند.
از طريق اين رسانه مى توان خريد و فروش کرد، گاهى
نوجوانان از کارت اعتبارى والدينشان براى اين کار استفاده
مى کنند و يا از اين طريق شرط بندى مى کنند،
همچنين ممکن است نوجوانان با اطلاعات شخصى خودشان يا والدينشان
(از قبيل نشانى، شماره تلفن و شماره کارت اعتبارى) کارهاى
قانونى يا غيرقانونى انجام دهند که موجب مشکلاتى
خواهد شد.

مشکل اصلى اينترنت تنها مسائل اخلاقى يا خشونت نيست،
بلکه نوجوانان از اين طريق با افراد مختلفى آشنا مى شوند
که اگر نظارتى بر اين کار وجود نداشته باشد ممکن است طعمه اين
افراد شوند. گاهى نوجوانان با افرادى از طريق اينترنت
آشنا شده اند که 10 يا 15 سال مسن تر از خودشان بوده اند و با آنها در
ارتباط قرار گرفته اند. در مواردى نيز نوجوانان با افرادى آشنا
مى شوند و يا به اطلاعاتى دست مى يابند که با ارزش
ها، گرايش ها و معيارهاى برخى خانواده ها مغايرند.

راه حل

راه حل اين مشکل تنها نظارت صحيح والدين است. برخى
از نوجوانان نيازمند نظارت بيشتر و دقيق ترى نسبت به ديگران
هستند؛ مثلاً ممکن است به دخترتان بگوييد: «دير به خانه نيا!»
و او زمان مناسبى به خانه برگردد. شما همان جمله را به پسرتان مى گوييد
و او بعد از چند روز به خانه باز مى گردد و مدعى است که دير
برنگشته است. اگر به فرزند مسئوليت پذير خود بگوييد: «وقتى
من در خانه نيستم رايانه را روشن نکن.» او به حرف شما گوش مى
کند؛ اما فرزند ديگرتان به محض آنکه خانه را ترک مى کنيد رايانه
را روشن مى کند. بعضى افراد معتقدند که بعضى از بچه ها قابل
اعتماد و مسئوليت پذيرند و برخى اين طور نيستند. به
راحتى مى توانيد بر کارهاى فرزندان مسئوليت پذير
خود نظارت کنيد. آنها به حرف شما گوش مى کنند؛ با شما همکارى مى
کنند و از حرفتان پيروى مى کنند. نوجوانان لجوج يا سرسخت،
متقلب و يا بى مسئوليت را مشکل تر مى توان زير نظر
داشت. بيشتر بحث هاى زير درباره افراد دسته دوم است.

نظارت برفرد بى مسئوليت

معمولاً نظارت بر کارهاى فرد بى مسئوليت مشکل است. چنين
نوجوانى در جنبه هاى مختلف زندگى از قبيل تمام کردن تکاليف
و تميز کردن اتاق خود احساس مسئوليت نمى کند. والدين هم
اگر از چنين فردى بخواهند که صحبت تلفنى اش را در يک زمان
خاص تمام کند؛ کارهاى روزمره اش را انجام دهد و يا به موقع به خانه بيايد،
توجهى به حرف ايشان نمى کند. در چنين مواردى والدين
ابتدا بايد تا حد ممکن او را در زمينه هاى ديگر مسئوليت
پذير بار بياورند و سپس در زمينه رايانه و اينترنت
او را به يک فرد قابل اعتماد تبديل کنند.

توصيه هاى ديگر

1ـ رايانه را در قسمتى ازخانه قرار دهيد که معمولاً
بزرگ ترها در آن قسمت حضور دارند و يا قسمتى که رفت و آمد زيادى
در آن وجود دارد. بدين ترتيب بهتر مى توانيد بر ارتباط
بچه ها با اينترنت نظارت کنيد. اجازه ندهيد از رايانه در يک
اتاق خصوصى استفاد شود.

2ـ اگر فرزندتان احتياج به اطلاعات اينترنت براى تکاليف
مدرسه اش دارد، مى تواند منتظر بماند تا شما همراه او باشيد و او را
در اين زمينه کمک کنيد و وقتى وارد سايت هاى
مورد نياز خود مى شود در کنار او باشيد. در اين باره نرم
افزارهاى فيلتر[1]مفيد است. اين نرم افزارها بدون مشکل نيست؛
اما به اين وسيله شخصى نمى تواند وارد بعضى از سايت
هاى نامناسب شود. بعضى از مؤسسات خدمات اينترنت نرم افزارهاى
فيلتر خاص خود را ارائه مى کنند. اين نرم افزارها اطلاعات و سايت
هاى نامناسب را حذف مى کنند. افرادى که با رايانه آشنايى
کافى دارند، مى توانند اطلاعات يا برنامه هايى در
اختيار شما بگذارند که دستيابى به سايت هاى خاصى
را محدود مى کند و يا مى توانيد بفهميد در طول روز
چه کارهايى با رايانه انجام گرفته است.

3ـ بايد دستور العمل هايى براى نوجوانان تعيين
کنيد؛ مثلاً: با غريبه ها صحبت نکن؛ اطلاعات شخصى به کسى
نده؛ از اسم واقعى ات استفاده نکن؛ بدون اجازه چيزى سفارش نده و
عکس هايت را براى کسى نفرست. بايد نتايج و پيامدهاى
خاصى براى گوش کردن به حرف هايتان يا بى توجهى
به آنها تعيين کنيد و در کنار آن قوانين و محدوديت
هايى را وضع کنيد.

4ـ نوجوانان در خارج از خانه نيز دسترسى به اينترنت
دارند. در مدارس و کتابخانه ها نيز مى توان از روش هايى
براى جلوگيرى از دستيابى دانش آموزان به اطلاعات
نامناسب استفاده کرد. اجازه ندهيد فرزندتان شب در خانه دوستش بماند يا
تعطيلات آخر هفته را با خانواده ديگرى بگذراند؛ مگر اينکه
والدين آن خانوداه را بشناسيد. اگر فرزندتان با دوستى در ارتباط
است که وى دسترسى به اينترنت دارد، باز هم همين نکته ها
را رعايت کنيد.

5ـ اينترنت خطرات زيادى در بر دارد؛ اما دور نگه داشتن
نوجوانان و جوانان از آن کار مشکلى است. شما بايد با فرزندتان ارتباط
برقرار کنيد و وارد زندگى او شويد تا با علايق، گرايش
ها و دوستان او آشنا شويد.

6ـ درباره استفاده يا سوء استفاده از اينترنت بايد قوانين
و نتايج کاملاً مشخصى وضع کنيد: بايد سعى کنيد
حس مسئوليت پذيرى و اعتماد را در تمام جنبه هاى زندگى
نوجوانتان بالا ببريد.

7ـ نظارت بر کارهاى نوجوانان کاملاً ضرورى است؛ اما ميزان
اين نظارت بستگى به شخصيت نوجوان دارد. براى برخى
از آنان تنها کافى است توضيح دهيم چه کارى را انجام دهند
و چه کارى را انجام ندهند؛ اما در بعضى موارد ديگر شايد
لازم باشد صفحه کليد رايانه را با خودتان به محل کارتان ببريد
تا نظارت کافى داشته باشيد.

8ـ با يک نظارت صحيح مى توانيد از اينترنت
به عنوان پاداش و يا مشوّقى براى انجام کارى استفاده کنيد
تا اينکه فرزندتان را ترغيب يا کمک کنيد رفتارش را متعادل
کند.

منبع كمكى

- فونتنل، دن، کليدهاى رفتار با نوجوانان، ترجمه مسعود حاجى
زاده ـ اکرم قيطاس، تهران: کتابهاى دانه، 1381، صص 182-176.[1] . اين
نرم افزارها در صورت نصب بر روى رايانه، اين امکان را به شما مى
دهد که مطالب يا تصاوير نامناسب، هوشمندانه (از پيش تعريف
شده) و يا به انتخاب شما بر روى صفحه مانيتور به نمايش در
نيايند. اين برنامه نسبت به متن و تصوير حساس است. صفحه اى
که کلمه اى در آن وجود داشته باشد که در ليست سياه برنامه نيز
هست، مانيتور آن را نشان نمى دهد و پيام خطر داده مى شود
اين برنامه ها فهرستى سياه دارد که از پيش تعريف
شده است و مى توان به آن افزود. نحوه برخورد با وضعيت خطر را هم مى
توان از پيش معين کرد. مثلاً دفعه اول پيام خطر بدهد و سه ثانيه
صبر کند. اگر صفحه را در اين بين کاربر نبست، تصوير آن را بگيرد
و ذخيره کند و سه ثانيه ديگر هم صبر کند. سپس در صورت بسته نشدن
صفحه، آن را خود برنامه مى بندد. اين برنامه قدرت کنترل ميزان
زمان دسترسى به اينترنت را نيز دارد؛ يعنى مى
توان معين کرد که چه ساعت هايى رايانه مجاز است به اينترنت
متصل شود و همچنين سيستم درکل روز جمعاً چه ميزان مى
تواند به اينترنت متصل باشد. نسخه فارسى اين نرم افزارها در ايران
وجود دارد که از آن جمله مى توان به نرم افزار «پاک» محصول شرکت ابن سينا
اشاره کرد.

منبع :سايت انديشه قم