مراقبت هاى تربيتى كودك - مراقبت هاى تربيتى كودك نسخه متنی

مراقبت هاى تربيتى كودك

1- احتياط واجب آن است
كه مرد نامحرم دختر بچه شش ساله را در دامن نگيرد.(1)

2- مرد مى تواند دختر
بچه نامحرمى كه شش سالش تمام نشده را بر دامن خود بنشاند ولى از روى شهوت جايز
نيست .(2)

3- بنابراحتياط واجب
بوسيدن دختر بچه شش ساله بر مردم جايز نيست .(3)

4- بستر كودكان ده
ساله بايد از يكديگر جدا شود .(4)

5- لمس كردن پسر بچه و
دختر بچه غير مميز توسط زن يا مرد , اگر تحريك شهوت را در پى نداشته باشد جايزاست
; وگرنه جايز نيست .(5)

6- پوشاندن عورت از
پسر بچه ها و دختر بچه هاى مميز , به ويژه آنهايى كه در آستانهء بلوغند, بر مردان
و زنان واجب است .(6)

7- نگاه كردن به عورت
كودكان مميز جايز نيست , خواه نگاه كننده زن باشد يا مرد, به پسر بچه نگاه كند يا
به دختر بچه .(7)

8- زن نامحرم در مقابل
پسر بچه مميز , اگر باعث تحريك شهوت پسر شود, بايد خودش را از او بپوشاند و
اگرباعت تحريك او نشود, پوشاندن , واجب نيست(8)

9- اگر عادتاً امكان
داشته باشد كه شهوت پسر در اثر نگاه كردن , تحريك شود, احتياط واجب آن است كه زن
بدن و موى خود را از او بپوشاند.(9)

10- زن مى تواند ـ بجز
عورت ـ به ساير اعضاى بدن پسر بچه غير مميز نگاه كند, البته به اين شرط كه كودك به
حدى نباشد كه نگاه كردن به او باعث تحريك شهوت زن شده و يا امكن تحريك شهوت داشته
باشد.(10)

11- نگاه كردن به بدن
دختر بچه نابالغ : با قصد لذت حرام است(11) و بدون قصد اگر باعث تحريك شهوت نشود
جايز است .(12)

12- نگاه كردن به بدن
دختر بچه نابالغ مميزى كه ديدن او معمولاً باعث تحريك شهوت , مى شود چه با
قصد];لذت باشد چه بدون آن حرام است(13) .

13- مرد نامحرم , بدون
لذت و وجود شهوت , بنابر احتياط واجب فقط به جاهايى از بدن دختر نابالغ مى
تواندخنگاه كند كه رسم بر پوشاندن آن نيست .ولى جاهايى كه معمولا آن را مى
پوشانند; مثل ران و باسن و پشت و سينه احتياط واجب آن است كه نگاه نكند.(14)

14- بر ولى كودك لازم
است او را از آنچه موجب فساد اخلاقش مى شود و به عقايدش ضرر مى زند حفظ كند .(15)

15- پدر و مادر مى
توانند براى تربيت فرزندان خود, آنها را به انجام كارهاى خانه از قبيل جارو كردن و
لباس تشستن و خريد نان و ... امر كرده و بدون مزد آنان را به اين كارها وادار
كنند.(16)

16- مهاجرت به كشورهاى
غير اسلامى در صورتى كه عمل به وظايف دينى ممكن باشد مانعى ندارد, هر چندت انسان
ظن قوى داشته باشد كه فرزندانش تحت تأثير جو آن كشورها قرار مى گيرند.(17)

1-
تحرير, ج 2 ص 244 م 25