ابوکعب خثعمي
«ابو
کعب خثعمي» از ياران اميرمؤمنان عليهالسلام بود که در
جنگ صفّين در رکاب امام علي عليهالسلام به شهادت رسيد.
نصر
بن مزاحم از «ابو علقمه خثعمي» نقل ميکند: عبداللَّه بن حنش خثعمي
که سرکرده خثعميهاي در سپاه معاويه بود، شخصي را نزد
«ابو کعب» فرمانده خثعميهاي سپاه علي عليهالسلام فرستاد
و پيغام داد که اگر موافق باشي جنگ را ترک کنيم و هر دو از سپاه
معاويه و علي خارج شويم و هر کدام پيروز شدند به همان ميپيونديم.
اما ابوکعب از پيشنهاد او سر باز زد و چون راه حضرت علي عليهالسلام
را به حق ميدانست، حاضر به ترک سپاه امام عليهالسلام نشد.
در
نتيجه هر دو گروه «خثعم» به فرماندهي «عبداللَّه بن حنش» از سپاه معاويه
و «ابو کعب» از سپاه امام علي عليهالسلام مقابل هم قرار گرفتند.
در
اين هنگام مردي از ميان گروه خثعم سپاه شام، بيرون آمد و
فرياد زد: «اي مردم عراق! يک نفر به يک نفر - من حاضر به
جنگ تن به تن هستم - » بلافاصله «وهب بن مسعود» از خثعميهاي کوفه به
نبرد با مرد شامي به ميدان آمد و در اندک زماني او را به هلاکت
رساند. با کشته شدن مرد شامي از گروه خثعم، جنگ ميان دو سپاه شدت يافت
و آتش نبرد بالا گرفت و در اين جا بود که ابوکعب فرياد زد: «اي
گروه خثعم! شمشيرها را بکشيد و پاهاي نيروهاي شامي
را نشانه رويد.» پس از اين سخن جنگيد تا ناگهان «شمربن
عبداللَّه خثعمي» - از اهل شام - نيزهاي به وي زد و او
را به زمين انداخت و در نتيجه «ابو کعب» فرمانده سپاه خثعمي
عراقي از سپاه علي عليهالسلام را به شهادت رساند.
پس
از شهادت ابوکعب، پسرش کعب پرچم را برداشت، اما چشمش صدمه ديد و بر روي
زمين افتاد، سپس شريح بن مالک پرچم را برداشت و هشتاد نفر از خثعميهاي
دور او صدمه ديدند، و اهل شام نيز مثل عراقيها صدمه ديدند،
بعد از وي دوباره پرچم به دست «کعب فرزند ابوکعب» رسيد و جنگ ادامه يافت.(1)
منبع :
وقعة صفّين، ص 257