اهميت شروع ورزش از دوران کودکى - اهميت شروع ورزش از دوران کودکى نسخه متنی

اهميت شروع ورزش از دوران کودکى

۱- اهميت شروع ورزش از دوران کودکى

اکثر تحقيقات
اثر فعاليت فيزيکى ر ا در افراد بالغ بررسى کرده
اند و کمتر به موضوع کودکان پرداخته اند . در صورتيکه اثرات فعاليت
فيزيکى در دوران کودکى همانند بزرگسالى است .
کودکان به فعاليت نياز دارند تا از ان طريق ابراز وجود کنند ،
مهارتهايى را بياموزند تا بر احساس اعتماد به نفس و
شايستگى هاى اجتماعى خويش بيفزايند و
با انجام مهارتهاى گوناگون حرکتى و بدنى شالوده زندگى
فعال بزرگسالى خود را پى ريزى کنند . بريزند و
بنابر اهميت اين موضوع کشورهاى پيشرفته جهان معتقدند که
پايه هاى اصلى يادگيرى و شخصيت و افراد
در دوران کودکى شکل مى گيرد و حرکت و فعاليتهاى
بدنى و ورزش به عنوان يک نياز اسامى براى بهزيستى
افراد بشرى و جوامع علمى پذيرفته شده است .

۲- نقش ورزش در رشد مناسب جسمى کودکان

کودک در ابتدا به
علت ناتوانى ، متکى به ديگران است اما در او امکان رشد وجود
دارد ، تغيير وضعيت او از بى تعادلى و
ناتوانى به سوى استقلال عملى بسيار کند است و در طول
مراحل صورت مى گيرد و رشد دستگاه عصبى و عضلات و شکل
گيرى آنها با گذشت زمان تکامل مى يابد وقتى کودک
بياموزد چگونه دستورالعمل ها و قوانين را اجرا کند با ديگران
چگونه همکارى کند ، چگونه نوبت را رعايت کرده و يا از
قوانين اطاعت کند و به چه ترتيب با ديگران تشريک
مساعى نمايد . همگى قواعد اجتماعى و قوانينى
هستند که کودک فقط به هنگام بازى و ورزش آنها را فرا مى گيرد ،
از طريق ورزش کردن است که کودک خلاقيت ها و مهارت ها و توانمندى
هاى جسمى لازم را در زندگى اش تقويت مى کند و بزرگ
مى شود .

۳- نقش ورزش در رشد روانى کودکان

يکى از
متمايزترين جنبه هاى حيات معنوى هر فرد شخصيت
او مى باشد و يکى از گستره ترين عقايد اين
است که ورزش از راههاى گوناگون در روحيه و شخصيت ورزشکاران اثر
مثبت مى گذارد تلاش و کوشش کودکان براى به دست آوردن موفقيت
ورزشى اعتماد به نفس او را بالا مى برد و چون ورزش هميشه با
پيروزى قرين نيست کودکان با اين واقعيت از
زندگى آشنا مى شوند و مى فهمند که هميشه نمى توان
در هر شرايطى پيروز بود بلکه شکست هم واقعيتى است
که بايد آن را شناخت و تحمل پذيرش آن را داشت و همين
الگوهاى حرکتى و مهارتى در سنين کودکى زمينه
ساز اصلى رشد در ابعاد روانى و معنوى است .

۴- تأثير ورزش در روند
يادگيرى کودکان

بازى و ورزش
لذت اصلى دوران کودکى است و در عين حال اين اولين
راهى است که کودک به کمک ان در مورد خودش ، ديگران و
دنياى اطرافش مى آموزد و بسيارى از دانشمندان علوم
تربيتى و تربيت بدنى معتقدند که پايه هاى اصلى
يادگيرى از حرکت آغاز مى شود و تربيت بدنى را
تعليم و تربيت کل انسان از طريق بدن مى دانند اما تحليلى
وجود ندارد که روشن کند کودکان چگونه يک مهارت را مى آموزند . از
آنجائيکه خصوصيات بارز کودکان عضلات ضعيف ، قدرت تمرکز
پايين ، حرکات و حالات بچه گانه و انعطاف پذيرى خوب
مى باشد ، حوزه تخصص کودک چندان محدود و روشن نيست ، ورزش براى
اين گروه بايد بيشتر جنبه بازى و سرگرمى داشته باشد
هر کودکى ممکن است ساعتها در حياط بازى کند بدون آنکه مشکل
خاصى بر او عارض شود ولى وقتى تمرينات سازمان يافته
انجام دهد دچار انواع دردهاى زانو ، ساق پا ، پشت پا و .... مى شود .

۵- ويژگيهاى ورزش کودکان

کودکان صرف نظر از
هر فرهنگ و مليتى که داشته باشند و در هر گوشه از دنيا که
زندگى کنند بازى مى کنند ، حتى زمانى که از
اين همه تنوع و دگرگونى در ساخت اسباب بازيها خبرى نبود
ديرينه شناسان شواهدى دال بر وجود اسباب بازى در هنگام
پيدايش انسانهاى ماقبل تاريخ کشف کرده اند اما
اهميت نقش ان در تکامل هوش کودک بتازگى کشف شده است تحقيقات
امروز بر فعاليتهاى بدنى همه جانبه تأکيد دارد لازمه آن
ايجاد برنامه هاى ورزشى و تشويق کودکان به درگير
شدن در انواع وسيع فعاليتها است کودکان در رقابتهاى
ورزشي  و بازى از استعدادهاى نهفته خود مطلع مى شوند
اطلاع يافتن فرد از استعدادهاى نهفته خود مى تواند اميد
او را به موقعيتهاى ورزشى و غيرورزشى افزايش
دهد به طور کلى ورزش براى کودکان با هر توانايى و در هر
سنى مهم است زيرا پايه خواندن ، نوشتن ، منطق رياضى
و خلاقيت کودک از بازى شروع مى شود .

۶- نقش مادران در تشويق کودکان به ورزش

والدين
اولين همبازى کودکانشان هستند و تحقيقات در اين
زمينه نشان ميدهد کودکانى که بيشتر با والدينشان
بازى مى کنند از رشد عقلى بيشترى برخوردارند اعتقاد
والدين در مورد ورزش ، تشويق مستقيم آنها و مهمتر از آن نقش و
نيروى والدين به عنوان الگوى رفتار است که در سطح
فعاليت کودکان تأثير مى گذارد . نقش اوليا در درگير
شدن کودکان در ورزش بسيار حياتى است و اوليا مى
توانند ميزان توانايى هاى بچه هاى خود را در
رقابتهاى ورزشى بسنجند و بشناسند .

۷- نقش مربيان مهدکودک در ورزش کودکان

بعد از خانواده
مربى آموزش دهنده اصلى کودک است کودکانى که بغير از پدر ،
مادر با مربيان مهدکودک بازى و ورزش مى کنند و مى توانند
بازيهايشان را با آنها سهيم کنند طبيعتاً از هوش
بالاترى برخوردارند . بنابراين مربيان بايد شخصيت
مطلوب ، هوشمند و قوى داشته باشند و پيشرفت در ورزش به ميزان
بسيار بستگى به توانائيها و صلاحيت هاى کادر
آموزشى و به طور کلى و کيفيت فنى و آموزشى
مربيان دارد .

۸- آموزش نرمشهاى مناسب و
بازيهاى ورزشى در سنين کودکى

کودکان پس از خواب
بيشترين وقت خود را صرف بازى ميکنند ،‌کودکان بيشتر
به اين دليل به بازى مى پردازند که لذتبخش است و در واقع
بخش فطرى از آموزش آنهاست زيرا کودک در بازى مى آموزد و
قمست مهمى از شخصيتش تکوين مى يابد کودک در
بازى براحتى مى سازد ، خلق مى کند و براحتى
مى تواند بازى ديگرى را جايگزين کند . در
بازى حوزه تخصص کودک چندان محدود و روشن نيست زيرا کودک
براى تسلط يافتن بر بازى به آموزش خاصى نيازمند
نيست ، شايد مهمترين تعريف بازى اين باشد که:
« بازى يک لذت است »

منبع : سايت کودکانه