لطفا منتظر باشید ...
بيانات در ديدار مردم آذربایجان
به مناسبت قیام بیست و نهم بهمن مردم تبریز
1392/11/28
بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم
خوشامد عرض میكنم به همه‌ى برادران و خواهران عزیز تبریزى و آذربایجانى؛ و تشكر میكنم از اینكه شما برادران و خواهران عزیز، رنج سفر و این راه طولانى را در این روزهاى سرد زمستان تحمل كردید تا فضاى حسینیه‌ى ما را در این روزهاى مهم تاریخى، گرم و پرشور كنید. از همه‌ى برادران و خواهران صمیمانه متشكرم؛ بخصوص از خانواده‌هاى معظم شهیدان، علماى اعلام، مسئولان بلندپایه، و از امام جمعه‌ى محترم تبریز جناب آقاى شبسترى كه حقاً و انصافاً تلاشهاى ارزنده‌اى را درخورِ این شهر بزرگ و این استان باعظمت انجام داده‌اند و انجام میدهند.
یك جمله در آغاز عرایض عرض كنم و آن، تشكر از ملت بزرگ ایران به خاطر شكوهى كه در روز بیست‌ودوم بهمن از خودشان و عظمتى كه از اقتدارشان نشان دادند. زبان از توصیف و تقدیر و تشكر عاجز است. در درجه‌ى اول باید جَبهه‌ى سپاس و ستایش در مقابل پروردگار عالم به خاك بساییم كه محوِل دلها و مقلب نیتها و عزمها است و همه چیز با اراده‌ى پروردگار است، و در درجه‌ى بعد، از آحاد گسترده‌ى ملت ایران در سرتاسر كشور به‌خاطر اینكه روز بیست‌ودوم بهمن را این‌جور زنده، برجسته، شكوفنده به دنیا نشان دادند، صمیمانه سپاسگزارى كنیم. بعد برمیگردم اشاره‌اى باز به مسائل بیست‌ودوم بهمن خواهم كرد.
اجتماع امروز ما و دیدار ما با شما عزیزان تبریزى و دیگر شهرهاى آذربایجان، به‌مناسبت بیست‌ونهم بهمن است. بیست‌ونهم بهمن یك اسم فقط نیست، یك روز از قبیل روزهاى دیگر نیست؛ یك حادثه نیست. بیست‌ونهم بهمن یعنى آن واقعه و حادثه‌اى كه در سال ۵۶، در یك چنین روزى - یعنى در روز بیست‌ونهم بهمن - پدید آمد [كه] یك حادثه بود با چندین معنا. جوانهایى كه در مجلس تشریف دارید - عزیزان من، فرزندان من - بیست‌ونهم بهمن را خیلى از شما ندیدید، [اما] درس بیست‌ونهم بهمن همچنان زنده است، عبرتهاى بیست‌ونهم بهمن همچنان زنده است.
چند معنا در این حادثه‌ى بزرگ وجود داشت: اول، نشان دادن و منعكس كردن ویژگى‌هاى اخلاقى و خصلتىِ مردم تبریز و مردم آذربایجان؛ این خیلى مهم است. ما باید خودمان را با خصلتهایمان، با خصوصیات اخلاقیمان بشناسیم. دیگران مى‌نشینند اخلاقیات ایرانى‌ها را همراه با تحریف، همراه با كوته‌بینى براى ما مینویسند! ما خودمان را باید در آیینه‌ى این حوادث، درست بشناسیم. در این حادثه‌ى بیست‌ونهم بهمن، مردم تبریز این خصلتها را از خودشان نشان دادند: اولاً ایمان عمیق دینى؛ ثانیاً غیرت دینى؛ ثالثاً شجاعت؛ پس از اینها، مسئله‌ى موقع‌شناسى، و درك درست حوادث؛ اینها خیلى مهم است براى یك مجموعه‌اى، براى یك جمعیتى كه باایمان باشند، شجاع باشند، قدرت اقدام داشته باشند و وقت اقدام را [هم] بدانند. زودتر و دیرتر از زمان مناسب، اقدام، اثربخش نیست. تبریزى‌ها درست در وقت خود، بیست‌ونهم بهمن را پدید آوردند و خلق كردند؛ این خصوصیات، خیلى مهم است. تبریز و آذربایجان این خصوصیات را قبل از بیست‌ونهم بهمن هم داشت و تا امروز هم دارد - حوادث بعدى هم این را نشان داده است - اینها را باید حفظ كرد. ایمان اسلامى، غیرت ایمانى، شجاعت، اهل اقدام بودن، پیشرو بودن، صف‌شكن بودن، كارهاى برجسته و نوآورى در راه اهداف والا انجام دادن، زمان را شناختن، موقعیت را شناختن، و كار متناسب با موقعیت را انجام دادن، یكى از بركات و آثار بیست‌ونهم بهمن بود كه خصلتهاى برجسته‌ى مردم تبریز و آذربایجان را در آیینه‌ى تاریخ مجسم كرد.
نكته‌ى دومى كه در بیست‌ونهم بهمن هست، نشان دادن این حقیقت است كه پیوستگى بخشهاى مختلف كشور به یكدیگر، چقدر بابركت است. قم كجا، تبریز كجا؟ حادثه‌اى در قم اتفاق افتاده است؛ (۱) خب، آن كسانى كه این حادثه را به‌وجود آوردند، خواستند نگذارند این حادثه زنده بماند، باید فراموش بشود؛ ناگهان از یك نقطه‌ى دوردست از قم، یعنى از تبریز، مردم به‌پا میخیزند و آن حادثه‌ى قم را زنده نگه میدارند. این‌جور نبود كه چهلم [حادثه‌ى نوزدهم دى] را خود مردم قم بگیرند، تبریز گرفت. دستگاه جبار و طاغوت، متوحش شد، عكس‌العمل ناشیانه‌اى در مقابل مردم تبریز انجام داد، عده‌اى شهید شدند. تبلیغاتى كه آن روز كردند، تبلیغات بسیار ناشیانه و غلطى بود؛ خواستند ماست‌مالى كنند. قضیه گذشت، چهلم مردم تبریز را مردم یزد به‌پاداشتند. ببینید، این پیوستگىِ بخشهاى مختلف كشور [است]؛ بعد این تسلسل راه افتاد. مبتكر شماها بودید در اقامه‌ى اربعین‌هاى شهیدان انقلاب، بعد این جریان به راه افتاد؛ یزد و شیراز و بوشهر و بقیه‌ى نقاط كشور. این هم نكته و مسئله‌ى دوم از مسائل بیست‌ونهم بهمن.
نكته‌ى سوم این است كه اگر آن روز به مردم قم در نوزدهم دى یا به مردم تبریز در بیست‌ونهم بهمن میگفتند كه این حركت شما به یك انقلاب عظیمى منتهى میشود، كسى باور نمیكرد؛ اما شد. این نشان‌دهنده‌ى این است كه اگر ملتى همت كند، پا در صحنه بگذارد، عقب‌نشینى نكند، كوه‌ها را میتواند جابه‌جا كند، معجزاتى میتواند به‌وجود بیاورد، و این معجزه به وقوع پیوست. عزیزان من، جوانها! فكر كنید، مطالعه كنید بر روى حادثه‌ى پدید آمدن انقلاب. شبیه‌ترین حادثه به معجزات انبیا، این حادثه‌ى پیروزى انقلاب بود. مگر در مخیله‌ى كسى میگنجید ملتِ یك كشور تحت سلطه‌ى آمریكا، اسیرِ فرهنگ غربى، اقتصادِ بكلى در مشت دشمنان قدرتمند بین‌المللى، از لحاظ نظامى ضعیف، از لحاظ حیثیت بین‌المللى منزوى، بلند شوند علیه همه‌ى نمادهاى قدرتِ پوشالىِ مادى، و پرچم اسلام را بلند كنند در دنیاى مادیگرى، در مقابل شرق و غرب - آمریكا و شوروى در صد مسئله با هم اختلاف داشتند، اما در یك مسئله با هم اتفاق داشتند، و آن یك مسئله عبارت بود از زدن انقلاب اسلامى - بایستد، پیروز بشود، موفق بشود، آنها را به عقب‌نشینى وادار كند! چه كسى باور میكرد؟ اما شد و این درس است. یكى از درسهاى بیست‌ودوم بهمن شما به خود شما، به ما، به همه‌ى ملت ایران، این است كه بدانید هیچ حادثه‌ى بزرگى، هیچ مانع بزرگى، هیچ قدرت بزرگى وجود ندارد كه بتواند در مقابل اراده‌ى راسخ یك ملت مقاومت كند. حرف زیاد است در مناقب بیست‌ونهم بهمن و مناقب مردم آذربایجان و مردم تبریز. بعد از آن، تا امروز همان نفَس، همان روحیه، همان احساس تكلیف و احساس مسئولیت و تعهد و انگیزه در مردم آذربایجان وجود داشته است و تبریزى‌ها درخشیده‌اند در حوادث گوناگون؛ و این درسها را باید حفظ كرد و باید به‌یاد داشت.
عرض كردیم: اول، شناخت خصوصیات و خصلتهاى بومى خود؛ دوم، ارتباط و اتصال بخشهاى گوناگون كشور با یكدیگر؛ كه این نكته، نكته‌اى است كه دشمنان روى آن انگشت میگذارند. میخواهند اقوام ایرانى را كه همه برادروار، دست‌دردست هم در همه‌ى حوادث با یكدیگر بوده‌اند، در مقابل یكدیگر قرار بدهند؛ این را همه‌ى ملت ایران بدانند. تُرك داریم، عرب داریم، فارس داریم، لُر داریم، بلوچ داریم، كُرد داریم، تُركمن داریم، انواع و اقسام اقوام در ایران پراكنده‌اند؛ یك خصوصیت امروز بر همه‌ى اینها حاكم است و آن، حاكمیت ایران اسلامى است كه همه‌ى اینها را زیر پرچم اسلام و مفاخر اسلامى و نام زیباى ایران جمع كرده؛ امروز تلاش میشود اینها را از هم جدا كنند. بدانند همه، هوشیار باشیم همه، كسانى نشسته‌اند دارند طراحى میكنند كه اقوام ایرانى را در مقابل هم قرار بدهند؛ پیام اتحاد، همدلى، همدردى، همگامى بیست‌ونهم بهمن از یادمان نرود؛ این، نكته‌ى دوم. نكته‌ى سوم هم معجزه‌ى اراده‌ى ملت.
برگردم حالا به مسئله‌ى بیست‌ودوم بهمن و مسئله‌ى انقلاب كه مسئله‌ى دیروز و امروز و همیشه‌ى ما است. بیست‌ودوم بهمن هر سال شورانگیزتر از سال قبل، خود را نشان داده است. افرادى تحلیل‌هاى گوناگونى میكنند؛ این تحلیل‌ها در واقع در یك خلأ انجام میگیرد [كه] مى‌نشینند با خودشان فكر میكنند؛ متن واقعیت مردم حرف دیگرى میزند. كسانى كه مى‌نشینند با دقت، با ملاحظه‌ى سطوح خیابانها، بعضى با دوربینهاى مشخص، جمعیت‌ها را اندازه میگیرند، گزارشهاى متعددى به ما دادند كه سال گذشته - سال ۹۱ - جمعیت به میزان قابل توجهى از سال قبل بیشتر بود؛ امسال همان افراد و همان كسانى كه این محاسبات دقیق یا نزدیك به دقیق را انجام میدهند، گزارش دادند كه امسال از سال گذشته هم جمعیت متراكم‌تر بود. این حرف [كه] بر زبانها تكرار میشود، ممكن است كسى خیال كند كه لقلقه‌ى لسان است كه "هر سال از سال قبل بهتر"؛ اما نه، واقعیت است. خب، این واقعیت چه چیزى را به ما نشان میدهد؟ تشخیص این حقیر این است كه جشن سالگرد انقلاب هم مثل خود انقلاب یك پدیده‌ى بى‌نظیر است. یعنى چه؟ [یعنى] همچنان‌كه انقلاب ما به اعتراف حتى دشمنان، در طول تاریخِ انقلابها نظیر نداشت از جهات مختلف، بزرگداشت سالگرد این انقلاب هم در هیچ‌جاى دنیا نظیر ندارد.
معمولاً سالگرد انقلابهاى كشورهاى گوناگون را كه ما در تلویزیون و در خبرها دیده بودیم، یك مراسم خشك رسمى - بعد از گذشت دو سال، سه سال، چهار سال - برگزار میشد. اینجا این مسئله نیست؛ ملت جشن میگیرد؛ نه فقط در تهران، در همه‌ى مراكز استان؛ نه فقط در مراكز استان، در همه‌ى شهرستانهاى كشور؛ نه سال اول و دوم و پنجم و دهم، سال سى‌وپنجم. این پدیده‌ى عجیبى نیست؟ ۳۵ سال از انقلاب گذشته است؛ آن كسانى‌كه سال اول انقلاب متولد شدند، امروز مردان و زنانِ ۳۵ ساله‌اند - از دوره‌ى جوانى هم تقریباً عبور كرده‌اند - درعین‌حال سالگرد انقلاب، همه‌سال با انگیزه، با احساس استقامت، با وفادارى نسبت به آرمانهاى انقلاب، با قدرت و شوكت تكرار میشود؛ این عجیب نیست؟ بگذارید رسانه‌هاى دشمن در زبان، هر كار میخواهند بكنند بكنند، [اما] اتاقهاى فكرشان میفهمند در اینجا چه خبر است. آنهایى كه نشسته‌اند و مطالعه میكنند، میفهمند كه با این ملت، با این انقلاب، با این انگیزه، با این ایمان نمیشود مقابله كرد.
شعارهایى كه مردم میدهند، چه‌جور شعارهایى است؟ شعارهاى ایستادگى در خط مستقیم و صراط مستقیم انقلاب - همه‌جا همین است دیگر - در سراسر كشور، شعارها شعارهاى ایستادگى است؛ یعنى مردم با راهپیمایى بیست‌ودوم بهمن، این حقیقت را نشان میدهند كه خداى متعال به وعده‌ى خود عمل كرده است كه فرمود: اِن تَنصُروا اللهَ یَنصُركُم وَ یُثَبِت اَقدامَكُم؛ (۲) خداى متعال قدمهاى شما را ثابت میدارد؛ گامهاى شما را استوار میدارد؛ نمیگذارد شما مجبور به عقب‌نشینى بشوید. این وعده‌ى الهى است؛ این وعده‌ى الهى در مورد ملت ایران تحقق پیدا كرده است؛ دین خدا را نصرت كردید، خداى متعال ثبات قدم به شما داد. این جشن ۳۵ سالگىِ امسال، ثبات قدم را میگوید.
خب، پیام این جشن چیست؟ نگاه كنید به شعارهاى مردم، پیام را از شعارهاى مردم باید گرفت. آن‌طورى كه بنده نگاه میكنم، دو پیام در این راهپیمایى‌هاى بیست‌ودوم بهمن وجود داشته است: یكى پیام استقامت، یكى پیام وحدت. استقامت یعنى چه؟ یعنى ملت ایران بر روى آرمانهاى انقلاب ایستادگى دارند. ما آرمانهاى ایجابى هم داشتیم، آرمانهاى سلبى هم داشتیم؛ آرمانهاى ایجابى ما عبارت بوده است از اینكه: ما دنبال عدالت اجتماعى هستیم؛ ما دنبال حضور مردمى در حوادث گوناگون كشور هستیم؛ ما دنبال اسلام هستیم؛ ما سعادت كشور را در عمل به تعالیم اسلامى میدانیم؛ ما دنبال اقتصاد مستقل هستیم؛ دنبال فرهنگ غیر وابسته‌ى به بیگانگان و فرهنگ اصیل اسلامى و ایرانى خودمان هستیم؛ ما دنبال پناه دادن به مظلوم و مقابله‌ى با ظالم هستیم؛ ما دنبال پیشرفت كشور هستیم؛ ما دنبال برجستگى علمى كشور هستیم؛ میخواهیم كشورمان در علم، در اقتصاد، در فرهنگ، در امور اجتماعى، در اخلاق، در معنویت، پیشرو و پیش‌قدم باشد؛ پیامهاى مثبت ایجابىِ انقلاب ما اینها است. یك پیامهاى سلبى هم انقلاب داشت؛ پیام سلبى انقلاب این است كه: ما تسلیم زورگویى نمیشویم، تسلیم باج‌خواهى نمیشویم، تسلیم نظام سلطه نمیشویم.
نظام سلطه یعنى اینكه چند قدرتِ دست یافته‌ى به توانایى مادى و سلاح و پول و امثال اینها بخواهند بر دنیا حكومت كنند؛ مظهر نظام سلطه هم امروز آمریكا است. ملت ایران در انقلاب گفت، در حوادث بعدى گفت، در جنگ تحمیلى گفت، در این بیست‌ودوم بهمن گفت: ما تسلیم زورگویى و باج‌خواهى آمریكا نخواهیم شد. یك عده سعى نكنند چهره‌ى آمریكا را بزك كنند، آرایش كنند، زشتى‌ها و وحشت‌آفرینى‌ها و خشونتها را از چهره‌ى آمریكا بزدایند در مقابل ملت ما، به‌عنوان یك دولت علاقه‌مند، انسانْ‌دوست معرفى كنند؛ اگر سعى هم بكنند، سعى‌شان بى‌فایده است. در طول تاریخِ اقلاً هفتاد هشتاد سال اخیر - البته قبل هم خیلى حرفها در تاریخ آمریكا هست [كه] نمیخواهیم حالا وارد آن حرفها بشویم - شما نگاه كنید در دنیا، ببینید آمریكا چه‌كار كرده؟ جنگهایى كه آمریكا به راه انداخته است، انسانهاى بى‌گناه و غیرنظامى‌اى كه در این جنگها و در غیر این جنگها به خاك و خون كشانده است؛ دیكتاتورهایى كه در شرق و غرب دنیا مورد حمایت آمریكا قرار گرفته‌اند - یكى از آنها محمدرضاى پهلوىِ ایران بود و ده‌ها نفر از قبیل او در كشورهاى آسیایى، در كشورهاى آفریقایى، در كشورهاى آمریكاى لاتین، از نظامى و غیرنظامى - و سالهاى متمادى به مردم خودشان ظلم كردند، خون مردم را به شیشه كردند، ثروتهاى مردم را غارت كردند، پدر مردم را درآوردند.
حمایت از اینها در كارنامه‌ى عمل آمریكا وجود دارد. حمایت از تروریسم بین‌الملل و حمایت از تروریسم دولتى؛ این دولت جعلى جنایتكار صهیونیستى كه غاصب فلسطین است، ده‌ها سال است كه مورد حمایت آمریكا است؛ مردم را میكُشد، خانه‌ها را خراب میكند، ظلم میكند، جوانها را، زنها را، مردها را، كودكان را به زندان و حبس میكشاند؛ به بیروت حمله كردند، صبرا و شتیلا را نابود كردند، چه، چه؛ همه مورد حمایت آمریكا است. اینها در سیاهه‌ى اعمال آمریكا ثبت است. حمله‌ى به عراق و كشتن ده‌ها هزار انسان - آمارها را ما دقیق نمیدانیم، بلكه گفته میشود تا حدود یك میلیون عراقى را در طول این چند سال اینها مستقیم و غیر مستقیم از بین بردند؛ حالا من نسبت نمیدهم، اقلاً ده‌ها هزار، [در صورتى كه] یكى‌اش هم زیاد است - انسانها را در عراق از بین بردند. در افغانستان یك‌جور دیگر، شركتهاى آدم‌كشى و ترور را - كه من یكى [از آنها] را یك‌وقتى در یك سخنرانى، اسم آوردم: شركت معروف «بِلَك‌واتِر» آمریكایى كه كار آن آدم‌كشى است، ترور است - انداختند به جان مردم؛ همین گروه‌هاى تندروِ افراطىِ آدم‌كشِ تكفیرى را اول اینها راه انداختند كه حالا در یك‌جاهایى كمانه كرده و به خودشان هم دارد میخورد. آمریكا یك‌چنین دولتى است. بحث سر ملت آمریكا و مردم آمریكا نیست، آنهاهم مثل بقیه‌ى مردمند؛ بحث سر رژیم آمریكا است، بحث سر دولت آمریكا است. چطور میشود این چهره را با بزك و آرایش تغییر داد در مقابل چشم ملت ایران؟
خود ما ملت ایران چه كشیدیم؟ از زمان كودتاى بیست‌وهشتم مرداد، نزدیك به سى سال، بیست و پنج شش سال، حكومت ظالمانه‌ى محمدرضا - از بیست‌وهشتم مرداد [سال] ۳۲ تا سال ۵۷ - و بعد هم از پیروزى انقلاب، مرتب آزار و اذیت و بدجنسى و خباثت نسبت به ملت ایران. حالا مردم تحریمِ اخیر را مى‌بینند؛ اینها از اول انقلاب تحریم را شروع كردند. در اوایل انقلاب هركس خواست علیه انقلاب یك كارى بكند، آمریكایى‌ها از او حمایت كردند. چپ بود، راست بود، نظامى بود، غیر نظامى بود، برایشان فرقى نمیكرد؛ هر كسى علیه نظام جمهورى اسلامى انگیزه‌اى داشت - در شكل قومیت‌ها، در شكل آدمهاى گوناگون - هرچه توانستند، كمك كردند؛ آخرىِ آنچه مردم به چشمشان دیدند، فتنه‌ى سال ۸۸ است. رئیس‌جمهور آمریكا با كمال وقاحت ایستاد و از فتنه‌گران در تهران حمایت كرد؛ حالا هم اخیراً دارند حمایت میكنند. فهرست بدكارى‌هاى این دولت اینها است. امروز هم خیلى از نیتهاى شومى كه اینها پشت پرده داشتند و مكتوم نگه میداشتند، دارد بتدریج آشكار میشود. من امسال روز اول سال ۹۲ در مشهد در جوار مرقد ثامن‌الحجج اعلام كردم؛ گفتم من حرفى ندارم؛ بعضى از مسئولین و دولتمردان - دولتمردان آن دولت، بعد هم دولتمردان این دولت - فكر میكنند در قضیه‌ى هسته‌اى ما با آمریكایى‌ها مذاكره كنیم [تا] موضوع حل بشود؛ گفتیم خیلى خب، اصرار دارید شما، در این موضوعِ بالخصوص بروید مذاكره كنید؛ ولى در همان سخنرانى اول امسال گفتم من خوشبین نیستم؛ مخالفتى نمیكنم اما خوشبین نیستم.
ببینید مرتب پى‌درپى اظهارات سخیف آمریكایى‌ها را؛ سناتور بى‌آبروى آمریكایى از صهیونیست‌ها پول میگیرد تا برود در مجلس سناى آمریكا به ملت دشنام صریح بدهد، نه اینكه اهانت كند؛ دشنام میدهد. رؤساى كشورشان هم همین‌جور، در سطوح مختلف به ملت ایران [اهانت كند]. البته تودهنى را روز بیست‌ودوم بهمن از مردم خوردند. یكى از علل اجتماع گرم‌تر مردم امسال همین بود كه مردم دیدند كه چطور مسئولین آمریكا گستاخ، پررو، زیاده‌طلب، بددهن، بى‌ادب روبه‌رو میشوند؛ غیرت دینى مردم آنها را به میدان كشاند تا به دشمن بگویند: اشتباه نكن، ما هستیم. ملت ایران در این راهپیمایى بیست‌ودوم بهمن به همه‌ى ما - به این حقیر، به مسئولین گوناگون، به زحمت‌كشانى كه دارند در امور اداره‌ى كشور حقیقتاً زحمت میكشند؛ چه آنهایى كه در باب سیاست خارجى كار میكنند، چه آنهایى كه در باب سیاست داخلى كار میكنند - خواستند بگویند: خاطرتان جمع باشد، ملت ایران ایستاده است، در صحنه است، در مواجهه‌ى با دشمن احساس ضعف نكنید؛ یكى از پیامهاى بزرگ ملت ایران این بود.
این همان حرفى است كه من اول امسال گفتم، بعد هم بارها - قبلها هم گفتیم، بعدها هم گفتیم - مكرر گفتیم كه مسئله‌ى هسته‌اى بهانه است براى دشمنى؛ مسئله‌ى هسته‌اى هم اگر یك روزى - حتى به فرض محال - بر طبق نظر آمریكا حل بشود، باز یك مسئله‌ى دیگرى دنبال آن مى‌آید؛ الان ملاحظه كنید سخنگویان دولت آمریكا بحث حقوق بشر، بحث موشكى، بحث سلاح و مانند اینها را به میان آوردند. من تعجب میكنم، آمریكایى‌ها خجالت نمیكشند اسم حقوق بشر را مى‌آورند. هركس دیگرى در دنیا ادعا بكند طرفدارى از حقوق بشر را، دولتمردان آمریكا دیگر نباید این ادعا را بكنند، با این همه فضاحتى كه در كارنامه‌ى آنها نسبت به حقوق‌بشر هست. از صد رقم حركت خلاف حقوق بشر آنها، شاید نود رقم، هشتاد رقم آن را مردم دنیا نمیدانند؛ همان ده بیست رقمى كه میدانند، یك كتاب قطور سیاه است. زندان گوانتانامو را همه میدانند، زندان ابوغُریب عراق را همه میدیدند، شركت «بِلَك واتر» را همه دیدند، حمله‌ى به كاروانهاى عروسى افغانها را دیدند، كمك به تروریست‌هاى نامدار كه افتخار میكنند به تروریست بودن خودشان را همه دیدند، عهدشكنى‌ها را دیدند، دروغگویى‌ها را دیدند؛ همه‌ى دنیا اینها را دیده است، باز میگویند حقوق بشر و خجالت هم نمیكشند! واقعاً این مقدار وقاحت در رفتار اینها چیز عجیبى است.
من به شما عرض بكنم كارى كه وزارت‌خارجه‌ى ما و مسئولین دولتى ما شروع كردند، ادامه پیدا خواهد كرد؛ ایران آنچه را قرار گذاشته است و عهد كرده است نقض نخواهد كرد. البته مسئولین تلاش خودشان را بكنند، كار خودشان را بكنند، اما آمریكایى‌ها با انقلاب اسلامى دشمنند، با جمهورى اسلامى دشمنند، با این پرچمى كه شما مردم بلند كردید دشمنند و این دشمنى با این چیزها فرو نخواهد نشست؛ علاج مقابله‌ى با این دشمنى هم فقط یك‌چیز است و آن، تكیه‌ى به اقتدار ملى و به توان داخلى ملى و مستحكم كردن هرچه بیشتر ساخت درونىِ كشور [است]. هرچه در این زمینه ما كار بكنیم، كم است.
آن روز هم گفتم(۳) ان‌شاءالله بزودى سیاستهاى اقتصاد مقاومتى ابلاغ خواهد شد. علاج مشكلات كشور پیمودن راه اقتصاد مقاومتى است؛ یعنى تكیه به درون. چشم را ندوزیم به دست دیگران؛ ما تواناییم، ما ثروتمندیم، هم ثروت انسانى داریم - نیروى انسانى ما در دنیا كم‌نظیر است، اگر نگوییم بى‌نظیر - [هم] ثروتهاى زیرزمینى؛ ثروتهاى ما فوق‌العاده است. دنیا به ما احتیاج دارد؛ به قدرى كه دنیا به ما احتیاج دارد، ما به دنیا احتیاج نداریم. امروز دنیا روى كاكُل نفت و گاز میچرخد؛ ما در دنیا اولْ‌كشوریم در همه‌ى فهرست بلندِ كشورهاى دنیا. این را من امسال در مشهد گفتم، با توجه به ذخایر نفت ما و ذخایر گاز ما، ما در دنیا اولیم. اخیراً مسئولین محترم دولتى براى من گزارش آوردند، ما از لحاظ گاز هم كه دوم بودیم در دنیا، امروز شدیم اول. امروز از لحاظ ذخایر گاز كه ما تا چندى پیش - شاید تا یك سال، یك سال و نیم پیش - در رده‌ى دوم قرار داشتیم، امروز در رده‌ى اول قرار داریم؛ این ذخایر ما است، دنیا به اینها احتیاج دارد. دیدید یك مقدار لبخندى مشاهده شد، شركتهاى خارجى هجوم آوردند؛ میخواهند بیایند، تا چه وقت میتوانند آمریكایى‌ها روى این لجبازى خودشان مقاومت كنند؟ اگر چنانچه ما بر روى توان خودمان تكیه كنیم، استقامت آنها در هم خواهد شكست؛ این را بدانند. تا وقتى كه ما چشممان به دست دیگران باشد، دنبال این باشیم كه كدام مقدار از تحریمها كم شد، كدام مقدار چنین شد، فلان حرف را فلان مسئول آمریكایى گفت یا نگفت - تا وقتى دنبال این حرفها باشیم - به جایى نمیرسیم.
ما یك كشور بزرگ هستیم، یك ملت قوى هستیم، ملت بافرهنگى هستیم، ملت بااستعدادى هستیم، ثروت خدادادى هم الى‌ماشاءالله [داریم]؛ مسئولینمان هم خوشبختانه مسئولین دلسوزى هستند، دلشان میخواهد كار كنند، ما هم كمكشان میكنیم، دعایشان هم میكنیم؛ البته اصرار هم میكنیم كه مسئولین هم به نیروى داخلى تكیه كنند؛ از مسئولین هم میخواهیم به مردم اعتماد كنند، به نیروى داخلى اعتماد كنند، سعى كنند این سرچشمه‌ى فیاض تمام نشدنى را در داخل، خروشان و فروزان و جوشان كنند؛ این اگر شد، همه‌ى درهاى بسته باز خواهد شد. باید این‌جورى حركت كنند، این‌جورى عمل كنند. و نیت ما نیت خدایى است؛ خدا را شكر میكنیم كه هدف ما رضاى الهى است و میدانیم كه رضاى الهى در پیشرفت این كشور و در سربلندى این ملت است دنبال این داریم حركت میكنیم، خدا هم كمك خواهد كرد. همین‌طور كه عرض كردم آیه‌ى شریفه‌ى قرآن میفرماید: اِن تَنصُروا اللهَ یَنصُركُم؛ اگر شما نصرت خدا بكنید، یعنى نصرت دینِ خدا بكنید، دو نتیجه مترتب خواهد شد: اول «یَنصُركُم»، خدا شما را یارى میكند؛ دوم «وَ یُثَبِت اَقدامَكُم»، نمیگذارد شما مجبور به عقب‌نشینى بشوید. و بدانید به توفیق الهى اهداف آمریكا و استكبار جهانى نسبت به ایران و جمهورى اسلامى و ملت ایران اهدافى است كه دیر یا زود شكست خواهد خورد. و بدانید كه ملت ایران پیروزى خود را در همه‌ى عرصه‌ها و زمینه‌ها در مقابل چشم بدخواهان و حسودان ان‌شاءالله جشن خواهد گرفت. و امیدواریم كه خداوند متعال همه‌ى شما مردم عزیز را - مردم تبریز و شهرهاى دیگر آذربایجان - و همه‌ى ملت عزیز ایران را مشمول عنایات و هدایت و دستگیرى خودش قرار بدهد.
والسلام علیكم و رحمةالله و بركاته
۱) حادثه‌ى نوزدهم دى
۲) سوره‌ى محمد، بخشى از آیه‌ى ۷
۳) دیدار فرماندهان و جمعى از كاركنان نیروى هوایى ارتش جمهورى اسلامى ایران (۱۳۹۲/۱۱/۱۹)
