پاسخ امام (ع) به معاویه
معاویه در مدینه جاسوسی داشت و حوادث مدینه را با فرستادن نامه برای معاویه ، به او گزارش می داد، در یكی از گزارشها برای معاویه نوشت : حسین بن علی (ع) كنیز خود را آزاد نموده و سپس با او ازدواج كرده است . وقتی كه این خبر به معاویه رسید نامه ای به این مضمون برای امام حسین (ع) نوشت : به من خبر رسیده كه تو با كنیز خود ازدواج كرده ای ، و بجای اینكه با همتاهای خود در طائفه (بزرگ) قریش ازدواج كنی كه اگر با آنها ازدواج می كردی ، فرزند نجیب از آنها به دنیا می آمد و تو شخصیت خود را حفظ می كردی ولی نه درباره فرزندت و نه درباره خودت اندیشیدی و با كنیزی ازدواج كردی ، كه از شاءن تو دور است . امام حسین (ع) پس از دریافت نامه معاویه ، در پاسخ او چنین نوشت : نامه و انتقاد تو در مورد ازدواج من با كنیز آزاد شده ام به من رسید، این را بدان هیچكس در شرافت و در نسب به مقام رسول خدا (ص) نمی رسد، من كنیزی داشتم برای وصول به ثواب خدا او را آزاد ساختم سپس بر اساس سنت پیامبر (ص) با او ازدواج نمودم و این را نیز بدان كه اسلام خرافات جاهلیت را از بین برد و هیچگونه سرزنشی بر مسلمانان روا نیست ، مگر گناه كنند (و من ثواب كردم نه گناه) بلكه سرزنش سزاوار آن كسی است كه پیرو برنامه های جاهلیت باشد. وقتی كه جواب نامه امام حسین (ع) به معاویه رسید، آن را خواند و سپس ‍ به یزید داد یزید آن را خواند و به پدرش گفت : افتخار حسین بر تو بسیار كوبنده است . معاویه گفت : چنین نیست ولی زبان بنی هاشم تند و تیز است كه سنگ كوه را متلاشی می كند و دریا را می شكافد.
داستان هاي شنيدني از چهارده معصوم(عليهم السلام)/ محمد محمدي اشتهاردي