سلام پیامبر(ص)
جابربن عبدالله انصاری از یاران راستین پیامبر(ص) بود، او می گوید: رسول خدا(ص) به من فرمود: نزدیك است زنده باشی ، تا فرزندی از فرزندان مرا كه از نسل حسین (ع) است دیدار كنی كه نامش محمد است یبقر علم الدین بقرا : علم دین را به خوبی بشكافد هنگامی كه او را دیدار كردی ، سلام مرا به او برسان. همانگونه كه پیامبر(ص) فرموده بود، عمر جابر طولانی شد، تا آن هنگام كه امام باقر (ع) را زیارت كرد و سلام پیامبر(ص) را به او ابلاغ نمود. جریان ملاقات جابر با امام باقر (ع) مكرر و مختلف بوده ، در یكی از آنها چنین آمده : روزی جابر امام باقر (ع) را (در آن هنگام كه كودك بود) در یكی از كوچه های مدینه دید، گفت : ای پسر تو كیستی ؟ امام باقر (ع) فرمود: من محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب هستم . جابر گفت : به من نگاه كن ، نگاه كرد، پشت به من كن ، او پشت كرد، جابر گفت : سوگند به پروردگار كعبه ، این كودك شبیه پیغمبر(ص) است ، سپس جابر عرض كرد: ای پسرم ! رسول خدا به تو سلام رسانید. امام باقر (ع) گفت : سلام بر رسول خدا(ص) تا هر چه آسمانها و زمین باقی است ، و سلام بر تو ای جابر، كه سلام رسول خدا(ص) را به من ابلاغ كردی . جابر مكرر می گفت : ای باقر! ای باقر! ای باقر! براستی كه تو شكافنده علوم هستی . از آن پس ، همواره جابر به حضور امام باقر (ع) می آید، و در كنارش ‍ می نشست و از محضر علمی آن حضرت ، بهره مند می شد، گاهی جابر (ره) در حدیثی كه از رسول خدا(ص) نقل می كرد، اشتباه می نمود، امام باقر (ع) اشتباه او را تذكر می داد، و او را می پذیرفت و عرض می كرد: ای باقر، ای باقر، ای باقر، خدا را گواه می گیرم كه خداوند مقام امامت را در كودكی به تو عطا فرموده است.
داستان هاي شنيدني از چهارده معصوم(عليهم السلام)/ محمد محمدي اشتهاردي