دلداری بیمار
یكی از شاگردان امام جواد (ع) بیمار شده بود، در حدی كه بستری شده بود و امید زنده ماندن نداشت ، امام جواد (ع) با خبر شد، همراه جمعی از اصحاب به عیادت او رفت ، وقتی كه در بالین او نشست و احوال او را پرسید: او زار و زار گریه كرد و گفت : می میرم چه كنم ؟مرگ در كار است . امام جواد (ع) به او فرمود: ای بنده خدا تو كه از مرگ می ترسی از این رو است كه نمی دانی مرگ چیست ، برای تو مثالی بزنم : اگر بدنت آلوده به چرك و كثافت باشد، و موجب زخمهای پوستی بدن گردد و ناراحت شوی ، و بدانی اگر حمام بروی و شستشو كنی ، همه این چركها و آلودگیها و زخمها از بین می رود، آیا میل داری كه به حمام بروی ، یا میل نداری ؟ بیمار عرض كرد: البته دوست دارم كه هر چه زودتر، به حمام بروم و خود را از همه ناپاكیها پاك نمایم . امام جواد (ع) فرمود: مرگ برای مؤمنین همان حمام است و آن آخرین منزلگاه ، و مرحله شستشو و پاكسازی از آلودگیهای گناه می باشد، بنابراین اگر به سوی شادی رو آورده ای ، پس هیچ غم را به خود راه نده . بیانات گرم و پرمهر امام جواد (ع) روحی تازه در كالبد آن بیمار بخشید و قلب و اعصاب او را آرام شد، و اندوهش به شادی و نشاط تبدیل گردد.
داستان هاي شنيدني از چهارده معصوم(عليهم السلام)/ محمد محمدي اشتهاردي