قم و گل گلشن فاطمي
ز باد حوادث گلي از پيمبر(ص) در اين خاك عنبر فشان آرميده
يكي لاله از لاله زار ولايت به گلزار قم بين چسان آرميده
گل گلشن فاطمي بين كه چونان زدست قضا نوجـوان آرميده
در اين بارگاه رفيع دل افروز نهان زيب تاج كيـان آرميده
در اين ارض اقدس يكي گوهر پاك به تقدير چرخ زمان آرميده
درخشان مهي دخت موسي بن جعفر كزو كشوري در امان آرميده
جبين سا به خاك درش هان كه بي شك در اين بقعه جان جهان آرميده
بگرد حريمش بسان كبوتر هزاران ز روحانيان آرميده
به پيرامن مشغل پر فروغش شهان و دو صد عالمـان آرميده
به فردوسيان گو به قم اندر آيند كه زينت ده حوريان آرميده
كمال و شرف, علم و جاه و جلالت به هر سوي اين آستـان آرميده
به هر جا كه گامي نهي با تامل فسرده تني شادمان آرميده
قدمها به آرامي اين جا فرو نه كه در اين زمين گلرخان آرميده
به عبرت نظر كن كه بيني در اينجا هزاران سر و ســروران آرميده
هزاران گل و بلبل و سرو و سوسن دو صد نرگس و ارغـوان آرميده
خوش آنان كه در قم همي جان سپارند خوش آن كو دراين گل مكان آرميده
خوش آن روزگاري كه در قم گذشت خوشا حال آن كه شبـان آرميده
چه غم دارد از روز محشر(دواني) كه در ظل اين سايبان آرميده
دواني