آيت الله سيد محمد وحيدي
ولادت:
سال 1334 ه.ق در يكي ازجمعه هاي ماه رجب خورشيد گريبان شهر شبستر را چاك زد و با لبخند پر معنا به دنيا فروغ و سرور را نويد داد كه آن هم تولد فرزندي از سلاله ائمه اطهار از صلب پدري عالم و فقيه و مادري عارف به حقوق اهل بيت در يك خانواده روحاني ديده به جهان گشود و از بدو تولد گويي هاتفي غيبي پدر و مادر را بشارت مي داد كه اين فرزند يكي از اختران سپهر اجتهاد و رادمردان تقوا خواهد شد پدر و مادر او را محمد ناميدند تا اقتداء كرده باشند بر نام جدشان حضرت محمد مصطفي (صلي الله عليه آله).
تحصيلات:
مرحوم سيد محمد وحيدي از هفت سالگي، تحصيلات خود را آغاز كرد. در دوازده سالگي به علوم حوزوي مشغول شد. سطوح مقدماتي را نزد والد گرامي خود و علماي (شبستر) گذراند. پانزده ساله بود كه براي تحصيلات بالاتر به تبريز رفت و در مدرسه (طالبيه) سكنا گزيد. و با شوق و ذوق فراوان يك لحظه از درس و بحث باز نماند و از علماي تبريز نهايت استفاده را برد و پس از دو سال اقامت در آنجا براي تكميل دانش هاي خود رهسپار مركز مهم علمي و تحقيقي قم شد و در سال 1317 ه.ش در سن 22 سالگي براي تكميل تحصيلات و استفاده از محضر مشاهير علما به سوي نجف اشرف رهسپار شد و از حوزه هاي درس مشاهير بزرگ نجف، استفاده نمود و در اين دوران، تدريس سطوح عالي را نيز آغاز كرد و جمع كثيري از فاضلان و عالمان از حوزه درس ايشان بهره گرفتند.
معظم له پس از دو سال واندي اقامت در نجف و بهره گيري از مراجع بزرگ وقت در سال 1320 ه.ش مجددا به قم آمدند و در اين شهر اقامت گزيدند و در ضمن اشتغال به تحصيلات عالي و حضور در جلسه هاي درس خارج مراجع وقت، خود نيز در بيشتر ساعت به تدريس سطوح مختلف علوم ديني مشغول شدند و موفق به تربيت شاگرداني ممتازي گرديدند.
اساتيد:
ايشان سطوح مقدماتي را نزد والد گرامي و علماي شبستر گذراند و در قم درس هاي فقه و اصول آيات عظام و فقهاي بنام حضرات آيات: حاج شيخ عبدالكريم حائري، سيد محمد حجت، حاج شيخ محمد علي حائري، سيد محمد تقي خوانساري و مير سيد علي يثربي كاشاني و بروجردي و در فلسفه و كلام از محضر حضرات آيات: شاه آبادي، شيخ مهدي مازندراني، ميرزا آقا دامغاني خوشه هاي فراواني چيد.
از سال 1380 ه.ق درس خارج معظم له يكي از چند درس مهم حوزه علميه قم بود.
تأليفات:
تأليفات ارزشمند و آثار علمي مرحوم سيد محمد وحيدي، فصل درخشاني از زندگي علمي و معنوي ايشان را رقم مي زند كه از آن ميان مي توان به كتب زير اشاره نمود.
1 - مستمسكات الاحكام.
2 ـ الهدايه في مسائل الاجاره.
3 ـ اللئالي المنتظمه في مسائل المستحدثه.
4 ـ حاشيه عروه الوثقي.
5 ـ الفلاح في مسائل النكاح.
6 ـ مجمع الفوايد في شرح غرر الفرايد.
7 ـ حاشيه منهاج الصالحين.
8 ـ وجيزه النافعه.
9 ـ تحفه الولاه.
10 ـ النقد و التفريعات.
11 ـ توضيح المسايل
12 ـ ذخيره العباد.
13 ـ شرح دعاي سحر.
14 ـ تفسير قرآن كريم.
15 ـ مناسك حج
16 ـ شرح و ترجمه احاديث خصال شيخ صدوق.
17 ـ پرتو ولايت (شرح زيارت جامعه كبيره).
18 ـ كتابي مخطوط شامل پنجاه منبر فارسي.
خصوصيات اخلاقي:
آنچه عالمان ديني و دانشوران الهي را تشخص مي بخشد و آنان را در نزد مردم عزيز مي دارد ويژگي هاي اخلاقي و بر جستگي هاي روحي و آميختگي علم و عمل در آنان است.
ويژگي هاي معظم له را مي توان به طور خلاصه به موارد ذيل تقسيم كرد كه شرح هر يك از آنها در اين مقوله نمي گنجد.
1 - ايشان شناخت دين و عمل به دستورها و احكام آن را سرلوحه كار خويش قرار داده بودند به طوري كه هيچ چيز به اندازه دين براي ايشان با اهميت نبود.
2 - ايشان بر اين باور بودند كه اگر انسان امور خود را به خدا واگذار نمايد خداوند سبحان به خوبي كفايت امور وي را خواهد كرد. و تكيه گاه ايشان به خداوند و كارسازي او بود و حضرت حق را مسب الاسباب مي دانست و از اسباب ظاهري چشم مي پوشيد.
3 ـ نظر ايشان در باره اهميت دادن به نماز اين بود كه شاخصه اي كه انسان مي تواند ايمان خود و ديگران را بسنجد نماز و تهجد است.
4 - معظم له، كه تمام زندگاني خود را در عشق به اهل بيت (عليه السلام) سپري ساخته بود به شفاعت و عنايت آن بزرگواران بسيار اميدوار بود و مي فرمود: همه ما در قيامت نيازمند شفاعت حضرت محمد (صلي الله وعليه آله) و وصي بلافصل او امير مؤمنان علي (عليه السلام) و دخت والاگهر ايشان حضرت فاطمه الزهراء (سلام الله عليها) و فرزندان معصوم ايشان (عليه السلام) هستيم حتي فرشتگان مقرب الهي و پيامبران خدا به چنين شفاعتي نيازمندند.
5 - زهد ورزي در تمامي جنبه هاي زندگي ايشان كاملا مشهود بود در غذا، پوشاك، مسكن و مركب سعي مي كرد در حد گذران زندگي و بقا و با قناعت باشد. در اين جنبه ها شديدا به خدا توكل داشت و هيچ گاه نگران رزق و روزي خويش نبود و با اطمينان كامل مي فرمود: هميشه در پي كسب روزي حلال باشيد.
6 - مردم داري و رفق و مدارا با آنان از ديگر ويژگي هاي روحي و اخلاقي معظم له بود. ايشان به مردم بسيار علاقه داشت و به هدايت و ارشاد آنان عشق مي ورزيد. هيچ گاه از رفع مشكلات مردم، گوش دادن به سخنان و مطالب آنان و يا تبليغ احكام ديني برايشان، خسته نمي شد.
رحلت:
مرحوم سيد محمد وحيدي پس از ساليان طولاني تلاش علمي، ديني اجتماعي و سياسي براي تبليغ احكام الهي و سامان يابي امور مردم و خدمت رساني به آنان سر انجام در شب چهارشنبه دهم ماه ربيع الثاني 1421 ه.ق مصادف با سالگرد شهادت كريمه اهل بيت حضرت فاطمه معصومه (سلام الله عليها) ديده از جهان فرو بست و پيكر پاكش را در جوار كريمه اهل بيت حضرت معصومه (سلام الله عليها) به خاك سپردند.