هفتاد حافظ قران در جنگ كشته شدند
در صدر اسلام هر كسي كه مسلمان مي‎شد، پيغمبر خدا (ص)‌ مي‎فرمود: قدري قرآن يادش بدهيد. نماز كه مي‎خواني بايد قرآن را نيز در نماز بخواني قرآن بايد در سينه‎ها و در لوح‎ها ثبت باشد، تا قيام قيامت كه هيچ وقت پيش نيايد كه اين قرآن نباشد و بدين جهت در زمان پيغمبر وظيفه بود كه مسلمانان قرآن را حفظ كنند.
پيامبر (ص) كه از دنيا رفت مسيلمه كذّاب در يمامه سَر بلند كرد. او ساحر بود و ادّعاي پيغمبري داشت، و در اين راستا عده زيادي، (از صد هزار لشكر بيشتر) دورش را گرفتند، بعد از فوت پيامبر (ص) تمامي قبائلي كه ضدّ اسلام بودند، اطراف مسيلمه كذّاب و حقّه‎باز را احاطه كرده و شروع به لشكركشي كردند.
(وقتي كه ابوبكر بر سر كار بود پناهنده به اميرالمؤمنين علي (ع) شد، حضرت به ايشان فرمود: لشكر بفرست و از اسلام دفاع كن، خدا نيز تو را نصرت مي‎دهد).
بالأخره مسلمين مجهّز شدند براي جنگ با مسيلمه كذّاب و پس از جنگ براي ابوبكر خبر آوردند كه هفتاد حافظ قرآن در اين جنگ كشته شدند.
ابوبكر در خطبه نماز جمعه ناله كرد و گفت:
اي مسلمانان اعلان خطر به شما مي‎كنم چرا كه كار به جائي رسيده كه در جنگ با مسيلمه هفتاد نفر مسلماني حافظ تمام قرآن بودند، كشته شده‎اند.