بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
توجيه كردن با آيه قرآن امام صادق (ع) فرمودند كه تعريف يك شخص را پيش من كردند، من دلم ميخواست اين مرد را ببينم، يك وقت از خانه بيرون رفتم، ديدم كه اطراف يك شخص را گرفتهاند و به من گفتند: آن كس را كه ميخواستي ببيني اين فرد است. دنبال او راه افتادم، او هم تا چشمش به من افتاد من را رها كرد و رفت. دنبال او رفتم، گفتم بهتر است او را تنها پيدا كنم. ديدم رفت به يك مغازه انار فروشي، دو انار دزديد و بعد رفت به يك مغازه نانوايي و دو تا نان دزديد، بعد هم رفت به يك خرابه و اينها را صدقه داد و آنها را بين 4 فقير تقسيم كرد؛ زماني كه خواست از خرابه بيرون برود، او را گرفتم و گفتم: چرا اين كار را كردي؟ گفت: چه كار كردم؟ گفتم: همه چيز را ديدم؟ گفت: تو كه هستي؟ خودت را معرفي كن! معرفي كردم. گفت: تو نوه رسول خدا هستي و مسئله بلد نيستي؟ مگر قرآن را نخواندهاي؟ گفتم: كدام قسمت را؟ گفت: «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَهِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها»[1] اگر كسي يك كار خوب بكند خدا 10 برابر به او ميدهد. من 4 فقره دزدي كردم دو انار و 2 قرص نان، 4 فقره دزدي و لذا 4 گناه در نامه عمل من نوشته شد، امّا اينها را صدقه دادم، يك انار برابر 10 حسنه و انار دوّم نيز برابر 10 حسنه است و هم چنين يك قرص نان برابر 10 حسنه ديگر و قرص دوّم نان باز هم برابر 10 حسنه ديگر = 40 حسنه، 40 ثواب در مقابل 4 گناه، پس 36 ثواب براي من باقي ميماند. امام صادق (ع) ميفرمايند: به او گفتم چه حسابي كردي؟ تو نه تنها ثواب نكردي كه 8 گناه هم كردي. 4 گناه مربوط به دزدي و 4 گناه مربوط به تصرف بياجازه در اموال مردم.
لطفا منتظر باشید ...
