آيه‎اي از قرآن بر عليه او نازل شد
ثعلبه بن حاطب انصاري به پيامبر (ص) عرض كرد:
از خدا بخواه تا مالي رزويم كند، سوگند به خدائي كه تو را به حق مبعوث كرد، اگر خدا به من مالي دهد، حق هر كس را به او خواهم داد.
پيامبر (ص) فرمود: خدايا مالي روزي ثعلبه گردان.
ثعلبه گوسفنداني گرفت و آن گوسفندان زياد شدند، تا آنجا كه ديگر مدينه بر او تنگ آمده، پس از آن دور شد و در يكي از واديها منزل كرد، گوسفندانش چندان زياد شدند كه ديگر از مدينه دوري مي‎كرد و در نماز جمعه و جماعت حاضر نمي‎شد، پيامبر فردي را براي گرفتن صدقات نزد او فرستاد، امّا او سرباز زد و بخل ورزيد.
رسول خدا (ص) فرمود:
واي بر ثعلبه، پس خداوند اين آيه را نازل فرمود:
«وَ مِنْهُمْ مَنْ عاهَدَ اللَّهَ لَئِنْ آتانا مِنْ فَضْلِهِ لَنَصَّدَّقَنَّ وَ لَنَكُونَنَّ مِنَ الصَّالِحِينَ».
يعني: برخي از مردم كساني هستند كه با خدا عهد مي‎بندند كه اگر از فضلش به ما ببخشد، البتّه صدقه مي‎دهيم و از نيكان خواهيم بود.