جوابي كه آيت اللّه حكيم به مفتي عربستان داد
مرحوم آيه اللّه العظمي سيد محسن حكيم عليه الرحمه كه مرجع شيعيان و زعيم حوزه علميه نجف بودند،‌ در سفري كه به عربستان داشتند،‌ در جلسه‎اي با «بن باز» مفتي عربستان «كه نابينا بود» مواجه شدند.
«بن باز»‌ ظاهراً به ديدن آقاي حكيم رفته بود ولي در واقع قصد داشت با ايشان جدال كند و افكار وهابي‎گري خود را مطرح نمايد. در اين جلسه بن باز از آيه اللّه حكيم پرسيد:‌ شما شيعيان چرا به ظواهر قرآن عمل نمي‎كنيد؟
آيه اللّه حكيم در جواب فرمودند: اين ديدار جاي چنين صحبت‎هايي نيست بگذاريد به احوالپرسي برگزار شود.
بن باز،‌ سماجت و لجاجت كرد و خواستار دريافت جواب شد.
آيه اللّه حكيم، ناچار به بن باز گفتند: اگر قرار باشد به ظاهر قرآن تكيه كنم و همان را معيار فهم قرآن و عمل به آن قرار دهيم، بايد معتقد شويم كه شما به جهنم خواهيد رفت.
بن باز با تعجب پرسيد: چرا؟ آيه اللّه حكيم فرمودند: چون قرآن مي‎فرمايد: «وَ مَنْ كانَ فِي هذِهِ أَعْمي فَهُوَ فِي الْآخِرَهِ أَعْمي وَ أَضَلُّ سَبِيلاً»[1].
كسي كه در اين جهان «از ديدن چهره حق» نابينا باشد،‌ در جهان آخرت هم نابينا و گمراه‎تر خواهد بود و شما كه از دو چشم نابينا هستيد طبق ظاهر اين آيه بايد در آخرت هم نابينا باشيد و در زمره گمراهان كه اهل جهنّمند قرار بگيريد، بنابراين ظاهر بسياري از آيات قرآن مقصود نيست[2].

[1] - سوره اسراء: آيه 72.
[2] - روزنامه جمهوري اسلامي: 30/12/76 - جنگ جوان: ص 37.