بهلول و سفره غذا
روزي بچّه‎ها در اطراف بهلول جمع شده و اذيّتش مي‎كردند، چون اذيّت آنها بيشتر شد ناچار بهلول فرار را بر قرار ترجيح داده و رو به هزيمت نهاد، بچّه‎ها هم عقب او دويدند، بهلول به درب خانه‎اي رسيد كه درب آن خانه باز بود، به آن خانه داخل شد، جمعي را ديد كه بر سفره غذا نشسته و مشغول خوردن غذاهاي لذيذ و رنگارنگند، بهلول فوراً برگشت و درب خانه را بست و بر سر سفر نشست و به قرائت اين آيه مترنم شد:
«فَضُرِبَ بَيْنَهُمْ بِسُورٍ لَهُ بابٌ باطِنُهُ فِيهِ الرَّحْمَهُ وَ ظاهِرُهُ مِنْ قِبَلِهِ الْعَذابُ»[1]:
يعني در ميان آنها حايلي زده شد كه طرف بيرون عذاب و سختي بود ولي در طرف باطن و اندرون او نعمت و رحمت است.[2]

[1] . سوره حديد، آيه 13.
[2] . بهلول عاقل، ميرزا علي آقا صدر.