نکات تبليغي
مبلغان و انتخابات
محمدحسن نبوي
بار ديگر صحنه ي باشكوه حضور ميليون ها انسان براي انتخاب نمايندگان مردم، در شرف شكل گيري است. كم كم بازار تعريف و تمجيدهاي به حق و ناحق رونق مي گيرد و انبوه مردم حيران در لا به لاي هزاران فرياد و هياهو به دنبال صدايي مي گردند كه حقيقتي بيان كند و راهي نشان دهد.
در اين ميان، انسان هاي باايمان دل در گرو راهنمايي علماي دين و روحانيان داشته، از آنان استمداد مي جويند.
نيز بي دريغ براي احياي حق از عنوان و آبرو گذشته، در دفاع از نظام اسلامي به نشر نور مي پردازند تا هر كس به اندازه ي قابليت و توانش بهره گيرد.
به نظر مي رسد، اگر روحانيان وراي چهارچوب هاي جناحي و بر اساس معارف و دستورهاي قرآن و اهل بيت مردم را با ملاك هاي تشخيص نمايندگان شايسته آشنا سازند، ضمن حفظ آبروي روحانيت، تكليف خويش را به انجام رسانده اند.
1- عدالت
عدالت - كه به راحتي وصف مي شود و به سختي جامه ي عمل مي پوشد - گاه با توفان هواهاي نفساني رو به رو شده، كاخ زرين و سحرانگيزش فرو مي پاشد و جز نامي از آن برجاي نمي ماند.
انتخابات فضاي توفان خيزي است كه امواج رياست طلبي، كينه ورزي، باندبازي و ... را به جنبش وا مي دارد و برج و باروي معنويت و پاكي را در معرض خطر قرار مي دهد. گروهي با ورود به صحنه ي انتخابات همه ي بايدها و نبايدهاي ديني و اخلاقي را فراموش كرده، به بازيگري تبديل مي شوند كه براي رسيدن به هدف از هر كلام و سخني بهره مي گيرد و در حالي كه از عدالت سخن مي گويد روح عدالت را در مسلخ دشمني ها ذبح مي كند.
قرآن مجيد مي فرمايد:
«يا ايها الذين آمنوا كونوا قوامين لله شهداء بالقسط ولا يجرمنكم شنئان قوم علي ان لا تعدلوا اعدلوا هو اقرب للتقوي واتقو الله ان الله خبير بما تعملون » (1) .

اي اهل ايمان، همواره نگهبان قانون خدا باشيد و به انصاف و عدالت گواهي دهيد و دشمني با جمعيتي، شما را به گناه و ترك عدالت نكشاند. عدالت را رعايت كنيد كه عدالت به تقوا نزديك تر است. از خشم خدا بترسيد كه خداوند به آنچه انجام مي دهيد آگاه است.

انسان ها، افزون بر سرنوشت مردمي، از سرنوشت گروهي نيز برخوردارند و رفتار آن ها در سرنوشت فردي و گروهي مؤثر است. اگر راهي پيش گيرند كه به پاكي و خدا محوري جامعه بينجامد، اجتماع از بركات آسماني و زميني سرشار مي شود. قرآن مجيد مي فرمايد: اگر مردمان آبادي ها ايمان مي آوردند و تقوا پيشه مي كردند، بركات آسمان و زمين را بر آنان مي گشوديم; ولي آن ها (حقايق را) تكذيب كردند ما نيز آنان را به كيفر كردارشان رسانديم.

جناح بندي، انگ زدن، آبروي ديگران بردن و هتاكي هرگز با عدالت و روح تقوا سازگار نبوده، تنها خلاف شرع انجام دادن و رايگان جهنم رفتن است.
2- سهم انسان در سرنوشت
مجلس شوراي اسلامي، كه ركن اصلي در تصويب قوانين كشور بوده، در نصب و عزل وزيران دارد و مي تواند بر قوه ي مجريه نظارت داشته، در سمت گيري كل نظام به سوي صلاح و فساد تاثيري انكارناپذير گذارد.
سرنوشت ملت در مجلس رقم مي خورد و گاه تصميم گيري هاي مجلس در مسائل پيچيده ي جهاني، به ويژه دنياي اسلام، آثاري شگرف و بنيادين برجاي مي نهد.
مردم مي توانند با انتخاب نمايندگان مجلس در جهت حاكميت اسلام و قوانين الهي و يا ترويج ضديت با دين گامي اساسي بردارند و در يك كلمه سمت نيكبختي يا نگون بختي جامعه را مشخص كنند.
اگر در جامعه يي عروج الي الله به انحطاط و سقوط، و فرهنگ الهي به فرهنگ شيطاني تبديل شود، نعمت هاي خداوند به نقمت ها تغيير مي يابد. قرآن مجيد مي فرمايد:
«ان الله لا يغير ما بقوم حتي يغيروا ما بانفسهم » . (2)
خداوند سرنوشت قومي را تغيير نمي دهد مگر آن كه آن ها خود تغيير كنند.
انسان ها، افزون بر سرنوشت مردمي، از سرنوشت گروهي نيز برخوردارند و رفتار آن ها در سرنوشت فردي و گروهي مؤثر است. اگر راهي پيش گيرند كه به پاكي و خدا محوري جامعه بينجامد، اجتماع از بركات آسماني و زميني سرشار مي شود. قرآن مجيد مي فرمايد:
«ولو ان اهل القري امنوا واتقوا لفتحنا عليهم بركات من السماء والارض ولكن كذبوا فاخذناهم بما كانوا يكسبون » . (3)
اگر مردمان آبادي ها ايمان مي آوردند و تقوا پيشه مي كردند، بركات آسمان و زمين را بر آنان مي گشوديم; ولي آن ها (حقايق را) تكذيب كردند ما نيز آنان را به كيفر كردارشان رسانديم.
اگر پارسايان و نيكان زمام امور جامعه را در دست گيرند، بستر حركت مردم به سوي صلاح و پاكي را فراهم مي آورند و با رساندن جامعه به قلمرو تقوا، زمينه ي گشاده شدن درهاي بركات آسماني و زميني را آماده مي سازند.
اما چنانچه مردم فاسدان را برگزينند، جامعه به سمت حكومت فاسدان حركت مي كند و خداوند ستمگران را بر مردم چيره خواهد كرد. امام جواد عليه السلام مي فرمايد:
وكل امة قد رفع الله عنهم علم الكتاب حين نبذوه وولاهم عدوهم حين تولوه. (4)
هر امتي، وقتي خودشان به كتاب آسماني بي اعتنايي كردند، خداوند دانش كتاب را از آن ها باز گرفت; و آن گاه كه سلطه و رياست دشمنان را پذيرفتند، خداوند دشمن را بر آنان چيره ساخت.
براي مجلس شوراي اسلامي بايد افرادي را برگزيد كه از سويي با تمام وجود در جهت اجراي دستورهاي اسلامي بكوشند و از سوي ديگر، با هر گونه سلطه پذيري مخالفت ورزيده هويت ديني اسلامي و ملي كشور را به بيگانگان و دشمنان اسلام نفروشند.
سپس امام عليه السلام درباره ي نشانه هاي بي اعتنايي به كتاب مي فرمايد: ظاهر كتاب را مورد توجه قرار مي دهند، ولي قوانين آن را تحريف مي كنند; كتاب را مي خوانند، اما دستورهاي آن را رعايت نمي كنند.
نادانان از حفظ صورت كتاب شادمان مي شوند، ولي دانشمندان به سبب عدم رعايت قوانين كتاب در اندوه فرو مي روند.
همچنين آن حضرت درباره علائم بي اعتنايي به كتاب مي فرمايد: مردم براي فهم كتاب به جاهلان رجوع مي كنند. بدين ترتيب، نادانان آن ها را به فساد و تباهي مي كشند.
3- اهميت سابقه ي افراد
انقلابي كه به بهاي خون هزاران تن از شريف ترين انسان ها شكل گرفته نبايد به دست ناآگاهان و نااهلاني سپرد كه توانايي درك اهميت آن را ندارند و به دليل آن كه برايش بهايي نپرداخته اند، براي حفظ آن انگيزه يي ندارند.
براي جايگاه حساسي چون مجلس بايد كساني را برگزيد كه در كوران حوادث قبل و بعد از انقلاب ثبات راي و استواري ايمان خويش را به اثبات رسانده اند. امير مؤمنان علي عليه السلام به مالك اشتر مي نويسد:
«وتوخ منهم اهل التجربة والحياء من اهل البيوتات الصالحة والقدم في الاسلام المتقدمة » . (5)
از بين كارگزارانت به كساني مسئوليت ده كه از ويژگي هاي زير برخوردار باشند:
1. تجربه و توانايي انجام كار 2 . حيا 3. خانواده ي صالح 4. پيشينه ي ايماني
آنان كه در عرصه ي عمل آزموني پشت سر ننهاده و در فعاليت هاي انقلابي تجربه يي نيندوخته اند و يا آن كه در عمل و تجربه، ناتواني و ضعف ايمان خويش را اثبات كرده اند، براي ورود به مجلس شوراي اسلامي مناسب نيستند.
امروز ديدگان همه ي پاكان به ما دوخته شده است. گرچه ميان ما حضور ندارند ليكن نگران آينده و حاكميت نااهلان بر جامعه اند.
علي عليه السلام درباره ي تاسف و اندوه خويش از حكومت ابلهان و گنهكاران چنين مي فرمايد:
«به خدا سوگند، اگر يك تنه با (معاويه و سپاهيانش) رو به رو شوم و آن ها روي زمين را پر كرده باشند، از آنان هراسي ندارم; و من به گمراهي آنان و هدايت خويش بينايم و از جانب پروردگارم به يقين و باور دست يافته ام، من به شهادت و ملاقات خداوند مشتاقم و در انتظار ثواب الهي به سر مي برم.
«ولكني آسي ان يلي امر هذه الامة سفهائها وفجارها فيتخذوا مال الله دولا وعباده خولا والصالحين حربا والفاسقين حزبا» .
ولي از آن تاسف مي خورم كه امور مردم به دست نادانان و گناه كاران بيفتد. آنان مال خدا را دست به دست بين خود مي گردانند، بندگان خدا را برده ي خويش مي سازند، با نيكان مي جنگند و بدكاران را ياور خويش قرار مي دهند. آري، امام عليه السلام همواره از سلطه ي انسان هاي فاسق و بي دين بر جامعه اسلامي نگران و اندوهگين است.
اميد كه احساس پاك آن مرد عدالت و پارسايي از پس قرن ها، بيش از پيش در دل شيفتگانش تجلي كند و به انتخاب انسان هاي شايسته بينجامد.
مدير مسئول

1) مائده / 8 .
2) رعد / 11 .
3) اعراف / 96 .
4) فروع كافي. جلد 8 . صفحه ي 53 .
5) نهج البلاغه / نامه 53 .

منبع : ماهنامه اطلاع رساني، پژوهشي، آموزشي مبلغان شماره2