پژوهشها اين باور را تأييد ميکنند که کودکان و نوجوانان هرچه بيشتر بخوانند، مهارت بيشتري در خواندن به دست مي آورند و بيشتر لذت ميبرند. متاسفانه، خلاف اين موضوع نيز درست است: بچهها هر اندازه کمتر کتاب بخوانند، مهارتهاي خواندن در آنها کاهش مييابد و خواندن برايشان کاري رنج آورميشود و کم کم از آن دوري ميکنند. آيا براي تشويق فرزندان به خواندن ميتوان کاري انجام داد؟ نخست بهتر است سبب بيعلاقگي فرزندتان را به خواندن دريابيد. اين شناخت به شما کمک ميکند راه يا راه هايي را براي تشويق فرزندتان بيابيد تا بتواند لذت مطالعه را کشف کند. چرا برخي کودکان و نوجوانان از خواندن گريزان هستند؟ شايد اين جملهها به گوش تان آشنا باشد. اين جمله ها بهانههايي هستند که کم و بيش بچهها براي مطالعه نکردن مي گويند: مطالعه کسل کننده است. اگر کودکان و نوجوانان دربارهي تکاليف خواندني آموزشگاهشان چنين باوري داشته باشند، دلسرد نشويد، ميتوانيد آنها را به خواندن مطالبي که به آن علاقه مند هستند، تشويق کنيد. وقت مطالعه ندارم. سر بچهها بسيار شلوغ است. آموزشگاه، دوستان، ورزش، تکاليف درسي، تلويزيون و کارهاي ديگري که همه ي وقت آنها را پر ميکنند. به برخي بچهها بايد کمک کرد تا در برنامه ريزي روزانهشان جايي هم براي خواندن کتاب بگنجانند. مطالعه خيلي سخته! براي برخي از بچهها، خواندن کاري سخت، کُند و رنج آوراست. اگر براي فرزندتان خواندن دشوار است، با آموزگار او مشورت کنيد و بپرسيد: چگونه ميتوانيد کتابها و مواد آموزشي جالب و مناسب که در اندازه تواناييهاي فرزندتان باشد را براي بهتر شدن خواندن او تهيه کنيد. مطالعه خيلي هم مهم نيست. برخي از کودکان و نوجوانان ارزش خواندن را درنمي يابند و نمي دانند خواندن تا چه اندازه براي زندگيشان لازم است. پدر و مادرها ميتوانند براي فرزندانشان مواد خواندنياي فراهم کنند که در پيوند واقعي با زندگي آنها باشد. مطالعه با حال نيست! کتاب خواندن برخي کودکان و نوجوانان را عصبي ميکند، به ويژه آنهايي که در خواندن دچار مشکل هستند. تأکيد و فشار آموزشگاه ها و خانوادهها به خواندن براي آمادگي در امتحان ها، حتي بچههايي را که مهارت در خواندن دارند، وا ميدارد خواندن را يک وظيفه ببينند. پسنديده است براي خواندن به بچه ها فشار نياوريد تا بتوانند ازخواندن لذت ببرند. اگر در خانوادهي شما کسي اختلال خواندن دارد، ممکن است فرزند شما نيز گرفتار اين مشکل شود. اگر چنين فکر مي کنيد، با يک آموزگار خواندن مشورت کنيد. يک آزمون، اختلال فرزند شما را در خواندن آشکار ميکند و آموزشگاه را آگاه ميکند که اين کودک به آموزش ويژه نياز دارد. راهکارهاي بيفايده از گفتهها و تجربههاي پدران ومادران چنين برميآيد که راهکارهاي زير، تنها مقاومت کودکان را در برابر خواندن افزايش ميدهد: نق زدن. از سخنراني دربارهي ارزشمندي خواندن دست برداريد و براي وادار کردن کودکان و نوجوانان به اين کنش پافشاري نکنيد. زيرا تنها سود اين کار، سرکشي فرزندتان است. باج دادن. اگرچه جايزه دادن به کودک و نوجواني که مي کوشد بيشتر و بهتر بخواند کار پسنديده اي است، اما لازم نيست او براي هر کتابي که ميخواند، جايزه بگيرد. شما مي توانيد همراه با سپاسگزاري از کودک و نوجوان، کتاب يا نشريه ديگري که خود او برگزيده، به او بدهيد. اين تشويق ميتواند در مناسبتهاي ويژه، جوايز ويژهتري هم باشد، اما دقت کنيد اين کار دير به ديرتر انجام شود تا کودک يا نوجوان تان دريابد خواندن کتاب، به خودي خود جايزهاي ارزشمند است. داوري دربارهي عملکرد کودک و نوجوان. مطالعه کودک و نوجوان در آموزشگاه را از خواندن با هدف تفريح جدا کنيد. همين که به کودکتان کمک کنيد از خواندن لذت ببرد، هدف و کار بسيار ارزشمندي است. بي توجهي به سليقه و گزينش کودک و نوجوان تان. خواندن هر مطلبي بهتر از هيچ نخواندن است. اگر بر اين باورهستيد که کودک يا نوجوان تان کتابهاي آسان يا سطحي را براي خواندن گزينش ميکند و اين کار شما را مأيوس ميسازد، يأس تان را پنهان کنيد. خواندن در هر سطحي که باشد، کنش خوب و ارزشمندي است. خواندن موفقيت آميز سبب رشد اعتماد به نفس در گستره مهارت هاي مطالعه ميشود. اگر شما و فرزند کودک يا نوجوان تان اختلاف سليقه ساده اي داريد، پسنديده است به سليقهي وي احترام بگذاريد. تعيين هدفهاي غير واقع بينانه. به جاي توقع هاي بزرگ و بنيادي در گستره عادت هاي مطالعهي کودک و نوجوان تان، در پي نشانههاي کوچک پيشرفت باشيد. از يک کتاب خوان تنبل نخواهيد کتابي را يک شبه بخواند. بزرگنمايي. مطالعه کتاب را به مسابقه تبديل نکنيد. ممکن است کودکان و نوجوانان هنگامي که تحت فشار باشند، تنها براي خوش آمدن پدر و مادرشان کتاب بخوانند، يا پيوسته از خواندن روگردان باشند و فرار کنند.