توطئه عليه تشيع
افشاي توطئه اي بزرگ عليه مكتب تشيع
در همين گردهمايي تصويب شد كه براي مطالعه بر روي اسلام شيعي و برنامه ريزي و كار بر روي اين پروژه، شعبه جداگانه و مستقلي در سازمان سيا تاسيس شود.
اشاره
آنچه پيش رو داريد متن مقاله اي است كه از سوي مؤسسه «بقية الله اسلامك سنطر» از مشهد مقدس برايمان ارسال شده است. اين مقاله پس از اصلاحات ادبي و اندكي تغيير تقديم مي گردد.
در آمريكا كتابي به نام [A plan to divis anddeshoylte theology] چاپ شده و در آن مصاحبه مفصل دكتر «مايكل برانت » ، دست راست رئيس سابق «سيا» و عضو مهم بخش شيعه سازمان «سيا»، درج گرديده است. وي در اين مصاحبه، از اسرار تكان دهنده اي پرده برمي دارد و كاركنان سازمان سيا را به فساد مالي در نهصد ميليون دلاري كه براي مبارزه با شيعه اختصاص يافته بود، متهم مي كند. دكتر مايكل برانت مدتي مديد در اين بخش فعاليت داشته، ولي چندي پيش به دليل فساد مالي و اداري از كار بركنار شده است و از اين رو، از باب انتقام جويي، بسياري از اسرار و اسناد محرمانه سيا را افشا كرده است.
در اين نوشتار نكاتي از مصاحبه طولاني او عرضه مي گردد تا ملت شريفمان از فعاليتهاي شومي كه عليه آنان صورت مي گيرد، آگاه كردند.
دكتر برانت مي گويد: جهان اسلام از قرنها پيش تحت سلطه دولتهاي غربي بوده است. اگر چه در قرن گذشته اغلب كشورهاي اسلامي آزاد شده اند، ولي غرب بر آزادي، استقلال، سياست، تعليم و فرهنگ آنها مسلط بوده است؛ به ويژه نظام سياسي و اقتصادي اين كشورها در كنترل غرب بوده و اين كشورها بعد از آزادي، به تعليم تمدن و فرهنگ خود هيچ توجهي نكرده، نظام غربي را در جامعه خويش پياده كرده اند.
در سال 1989 ميلادي، انقلاب اسلامي ايران ضررهاي زيادي بر پيكره سياستهاي ما وارد آورد. در ابتدا افراد ما خيال مي كردند كه عملكرد انقلابيون و مذهبيها نتيجه سياستهاي ناقص و غلط، و جبر و خفقان بي نهايت شاه ايران است؛ يعني اين انعكاس طبيعي ملت در مقابل سياستهاي شاه است كه عناصر مذهبي نيز از آنها بهره مي گيرند. تصميم ما بر اين بود كه بعد از بركناري شاه ايران، افراد مورد نظر خود را روي كار آوريم و سياستهاي خويش را تداوم بخشيم. پس از ناكامي شديد آمريكا در دو - سه سال اول (گروگان گيري سفارت آمريكا و نابودي هواپيماهاي آمريكايي در صحراي طبس) ، رشد روز افزون بيداري اسلامي، و ظهور جوش و خروش انقلابي در شيعيان كشورهاي مختلف، مخصوصا لبنان، عراق، كويت، بحرين و پاكستان، گردهمايي بزرگ مقامات بلند پايه «سيا» برگزار شد و در آن نماينده سرويس مخفي انگليس، ام - اي - ايكس (MIIX) نيز شركت نمود. (چرا كه انگليس تجربه وسيعي براي كار در كشورها دارد) . در اين گردهمايي چنين نتيجه گرفته شده كه انقلاب ايران تنها عكس العمل طبيعي مردم در مقابل سياستهاي شاه نبوده، بلكه عوامل و حقايق ديگري در باطن آن نهفته است كه مهم ترين آن عوامل و حقايق دو چيز است:
1. به دست گرفتن رهبري سياسي ايران توسط مرجع عام مذهبي در اسلام شيعي؛
2. شهادت حسين، نوه پيامبر اسلام در 1400 سال پيش كه شيعيان از قرنها پيش با بروز غم و اندوه بي نهايت براي او عزاداري مي كنند.
اين دو عامل، شيعه را از ديگر مسلمانان فعال تر و پرتحرك تر كرده است.
در همين گردهمايي تصويب شد كه براي مطالعه بر روي اسلام شيعي و برنامه ريزي و كار بر روي اين پروژه، شعبه جداگانه و مستقلي در سازمان سيا تاسيس شود. آن گاه نخستين بودجه چهل ميليون دلاري آمريكا براي آن اختصاص يافت و بر اساس برنامه ريزي، براي تكميل اين پروژه سه مرحله در نظر گرفته شد:
1. جمع آوري اطلاعات: جمع آوري آمار كامل شيعيان؛
2. اهداف كوتاه مدت: تبليغات عليه شيعه، راه اندازي آشوبهاي بزرگ و اختلافات شيعه و سني. بايد شيعيان را با اكثريت سني درگير كرد تا توجه شان از آمريكا برگردد؛
3. هدف دراز مدت: خاتمه دادن به تشيع.
براي جمع آوري اطلاعات، پژوهشگراني به تمام نقاط جهان اعزام شدند. مثلا دكتر «شومويل » در مورد عزاداري در كراچي پاكستان تحقيق مي كرد و دكتراي خود را با اين تحقيق به پايان رساند. او در منطقه شيعه نشين كراچي مقيم بود. يك خانم ژاپني نژاد به نام «نكومه » هم در كويته بلوچستان پاكستان در مورد قوم هزاره و شيعه تحقيق كرد و دكتراي خود را تكميل نمود.
در نظر سنجي اوليه، سؤالات زير پرسيده مي شد:
1. شيعيان در كدام يك از مناطق جهان حضور دارند و تعداد آنها چقدر است؟ حالات، معاشرت و عقايد آنها چگونه است؟
2. چگونه مي توان تضادهاي داخلي شيعيان را افزايش داد؟
3. چگونه مي توان اختلافات شيعه و سني را بيشتر كرد؟
بعد از نظر سنجيهاي اوليه و جمع آوري اطلاعات در مورد شيعه از تمام كشورها، نقاط مشترك زير به دست آمد:
1. مراجع شيعه سرچشمه اصلي قدرت اين مذهب اند و در هر زمان از آن صيانت كرده، بر اصول آن بي نهايت تاكيد دارند و به آن عمل مي كنند.
آنها در تاريخ طولاني تشيع هيچ وقت با حاكمان غيراسلامي بيعت نكرده اند.
انگلستان به علت فتواي يك مرجع تقليد (آية الله شيرازي) نتوانست وارد ايران شود. در عراق بزرگ ترين مركز علمي شيعه وجود داشت و صدام با تمام توان و سعي و كوشش خود نتوانست آن را تحت نفوذ خود در آورد. از اين رو، مجبور به بستن آن شد و تاكنون نيز ويران است.
مركز علمي شيعه در قم، حكومت شاهنشاهي را برچيد و با ابرقدرت آمريكا در نبرد است؛ اين در حالي است كه مراكز علمي ديگر در جهان، هميشه با حاكمان وقت همراهي كرده اند.
در لبنان نهضت آية الله موسي صدر ارتشهاي انگليس، فرانسه و اسرائيل را مجبور به فرار از لبنان كرد و بزرگ ترين مزاحم براي اسرائيل را به شكل حزب الله به وجود آورد.
2. در برخورد مستقيم با شيعه، ضرر زياد و امكان پيروزي اندك است. از اين رو، بايد پشت پرده كار كرد و به جاي اصل قديمي انگليس كه مي گفتند: «تفرقه بينداز و حكومت كن » ، اصل ديگري را قرار داد كه «تفرقه بينداز و نابود كن. »
اهداف عملياتي براي براندازي شيعه
اهداف عملياتي سازمان سيا براي براندازي شيعه عبارت اند از:
1. انسجام بخشيدن به افرادي كه با شيعه اختلاف نظر دارند؛
2. گسترش شايعه كافر بودن شيعيان و جدا كردن آنان از جامعه مسلمانان از طريق تبليغات منفي؛
3. نوشتن مطالب نفرت انگيز عليه شيعيان؛
4. جمع آوري افراد كم سواد و بي سواد و تقويت آنان و جنگ مسلحانه عليه شيعيان توسط آنها؛
5. گشودن يك جبهه تمام عيار عليه مراجع شيعه براي مسخ سيماي شيعه و غيرمقبول شدن مراجع در ميان عموم مردم.
براي عملي كردن اهداف فوق، كارهايي انجام شده و يا در حال انجام است. مثلا شيعيان در مراسم عزاداري جمع مي شوند و يك نفر سخنراني كرده، واقعه كربلا را بيان مي نمايد و مستمعين آن را گوش مي كنند. بعد از آن، طبقه جوان به سينه زني و ماتم سرايي مي پردازند. اين سخنران و اين مستمعين براي ما از اهميت فوق العاده اي برخوردارند؛ زيرا از همين عزاداريها و مجالس است كه جوش و خروش و آزادي خواهي و جنگ با باطل به خاطر حق به وجود مي آيد. از اين رو، از بودجه خود، دهها ميليون دلار را براي به دست گرفتن سخنران و مستمعين اختصاص داده ايم. و اين كار بدين وسيله انجام مي شود كه نخست، به دنبال افرادي از شيعه مي رويم كه پول پرست بوده، عقايدشان سست باشد، و داراي تاثير و شهرت در جامعه باشند. ما به وسيله آنها در عزاداري جا باز كرده، بر آن اثر مي گذاريم. مقصود از به دست آوردن چنين افرادي، رسيدن ب ه اهداف زير است:
1. به وجود آوردن و يا سرپرستي مداحاني كه شناخت كافي نسبت به عقايد شيعه ندارند.
2. شناسايي و كمك مالي به افرادي از شيعه كه بتوانند با نوشته هاي خود عقايد و مراكز شيعه را هدف قرار دهند و بنيانهاي شيعه را منهدم سازند و آن را به عنوان اختراع مراجع شيعه معرفي كنند.
3. افزايش و نگهداري رسوماتي در عزاداري، كه با عقايد خود شيعه منافات دارد.
4. مطرح كردن سيماي عزاداري به گونه اي كه در آن جايي براي خدمت نباشد؛ بلكه چنين نمايش داده شود كه شيعيان يك گروه جاهل و توهم پرست هستند كه در ماه محرم براي انسانهاي عادي مزاحمتهايي را به وجود مي آورند. براي ترويج چنين برنامه اي بايد پولهاي هنگفتي خرج شود و مداحان خوب تشويق شوند. با اين كار شيعه اي كه داراي قدرت منطقي است، به مذهب درويشي محض تبديل شده، از درون پوك و توخالي مي گردد. و بدين وسيله در عوام الناس نسبت به عقايد و بزرگان شيعه نفرت ايجاد مي شود و در ميان شيعيان تفرقه و اختلاف گسترش مي يابد، و سرانجام به راحتي مي توان با نيروهاي نظامي، به آنها تير خلاص زد و آنان را نابود ساخت.
5. جمع آوري مطالب از راه پژوهش و تحقيق عليه مراجع تقليد و ارائه آن به نويسندگان پول پرست و بي نام و هزينه هاي زياد براي نشر و اشاعه اين گونه مطالب بين عوام و مداحان تا بدين وسيله صداي خود شيعيان عليه مرجعيت بلند شود.
بايد به گونه اي عمل كرد كه تا سال 2010 ميلادي مرجعيت و يا به عبارت ديگر، مركزيت شيعه كه تا امروز سد اصلي در مقابل دولت مردان بوده، از بين برود و آنگاه بايد شيعيان باقي مانده را پراكنده كرد.
هشدار!
خوب فكر كنيم و دقيق توجه كنيم. آيا ما به مقاصد چه كساني جامه عمل مي پوشانيم؟ مقاصد دشمنان دين و يا مدافعان دين؟
منبع: ماهنامه اطلاع رساني، پژوهشي، آموزشي مبلغان شماره54