ابوالفضل هادي منش
پاداش روزه داري
خداوند متعال براي روزه داران امت پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله پاداشهايي را در نظر گرفته است. رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمودند: « اُعطِيت اُمَّتي فِي شَهرِ رَمضانَ خَمْساً لَمْ يعْطِهِنَّ اُمّةُ نَبِي قَبْلي أمَّا الواحِدَةُ: فَاِذا كانَ أوّلُ لَيلَةٍ مِنْ شَهرِ رَمَضانَ نَظَرَ اللهُ عَزَّوَجَلَّ إلَيهِم وَمَن نَظَرَ اللهُ إلَيهِ لَمْ يعَذِّبْهُ أبَداً وَأمَّا الثّانِيةُ: فَإنَّ خُلوفَ أفْواهِهِمْ حينَ يمْسُونَ عِنْدَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ أطيبُ مِنْ ريحِ المِسْكِ وَأمَّا الثّالِثَةُ فإنَّ المَلائِكَةَ يستَغْفِرونَ لَهُم فِي لَيلِهِم وَنَهَارِهِم وَأمّا الرّابِعَةُ فإنَّ اللهَ عَزَوَجَلَّ يأمُرُ جَنَّتَهُ اَنْ اسْتَغْفِري وَ تَزَيني لِعِبادي فَيوشَکَ اَنْ يذْهَبَ بِهِمْ نَصبُ الدُّنْيا وَ اَذاها وَ يصيرُوا اِلي جَنَّتي وَكِرامَتي وَأمَّا الْخامِسَةُ فَإذا كانَ آخِرُ لَيلَةٍ غَفَرَ لَهُمْ جَميعاً فَقَالَ رَجُلٌ في لَيلَةِ القَدْرِ يا رَسولَ اللهِ؟ فَقالَ: ألَمْ تر إلَي العُمّالِ إذا فَرِغُوا مِنْ أعْمالِهِمْ وُفُّّوا؛» 1 « به امت من در ماه رمضان پنج چيز داده شده كه به امت هيچ پيغمبري پيش از من داده نشده است.
اول: هرگاه شب اول ماه رمضان فرا رسد خداوند به سوي آنان نظر مي كند و كسي كه خدا به او نظر كرده هرگز او را عذاب نمي كند.
دوم: بوي بد دهان آنان به هنگام غروب در نزد خدا خوشبوتر از بوي مشك است.
سوم: ملائكه براي ايشان در شب و روز استغفار مي كنند.
چهارم: خداوند بلند مرتبه به بهشتِ خويش امر مي كند كه براي بندگان من استغفار نموده و خود را براي آنان تزيين كن. پس چه نزديك است كه سختيها و اذيتهاي دنيا، آنها را [در خود فرو‍] ببرد و به سوي بهشت من و كرامت من بروند.
پنجم: هرگاه شب آخر فرا رسد، خداوند همة آنان را مي آمرزد.
مردي گفت: يا رسول الله] آيا] در شب قدر [اين گونه مي شود؟] پيامبر صلي الله عليه و آله فرمودند: [خير] مگر نديده اي كه كارگران هر گاه كارشان تمام شود، مزد به آنها مي دهند؟»
اندرون از طعام خالي دار تا در او نور معرفت بيني
تهي از حكمتي به علت آن كه پُري از طعام تا بيني
شرط روزه داري راستين
قال جعفر بن محمد عليهما السلام: « إذا صُمتَ فَلْيصُمْ سَمعُكَ وَبَصَرُكَ وَشَعْرُكَ وَعَدَّدَ أشياءَ غَيرَ هَذا وَقالَ لاتَكونَنَّ يومَ صَومِكَ كَيومِ فِطْرِكَ؛ 2 هر گاه روزه گرفتي پس بايد گوش و چشم و موي تو نيز روزه باشد. امام چيزهاي ديگري نيز غير از اينها را برشمرد و فرمود: نبايد روزي كه روزه هستي با روزي كه روزه نيستي يكسان باشد.»
قال رسول الله صلي الله عليه و آله: « رُبَّ قائِمٍ حَظَُّهُ مِنْ قِيامِهِ السَّهْرُ وَرُبَّ صائِمٍ حَظُّهُ مِن صِِيامِهِ الْعَطَشُ؛ 3 چه بسا شب زنده داري كه بهره اش از شب زنده داري اش فقط شب بيداري است و چه بسا روزه داري كه بهره-اش از روزه داري، فقط تشنگي است.»
رمضان؛ ميدان مسابقه
امام مجتبي عليه السلام در روزهاي پاياني ماه مبارك رمضان از كنار جماعتي كه مشغول خنده و شوخي بودند عبور كردند. حضرت با ناراحتي به آنها فرمود: « خدا ماه رمضان را ميدان مسابقه بندگان قرار داده است. دسته اي گوي سبقت مي ربايند و پيروز مي شوند و تعدادي هم از ديگران عقب مي مانند و سرافكنده مي شوند. عجيب است در روزي كه پيشي گيرندگان پيروز شده اند و عقب ماندگان زيانكار گرديده اند، جمعي به شوخي و خنده مشغولند. به خدا سوگند اگر پرده در افتد، امروز نيكوكار، مشغول پاداش خود و عقب افتاده، گرفتار بديهاي خود است و براي احدي فرصتي جهت شوخي و لهو و لعب باقي نمي ماند.» 4
پي نوشت:
1) محمد باقر مجلسي، بحار الانوار، بيروت، مؤسسة الوفاء، 1404 ق، ج96، ص367.
2) محمد بن يعقوب الكليني، اصول كافي، تهران، دار الكتب الاسلامية، 1365 ش، ج4، ص87؛ شيخ طوسي، التهذيب، تهران دار الكتب الاسلامية، 1365 ش، ج4، ص194.
3) بحار الانوار، ج96، ص374.
4) شيخ صدوق، من لايحضره الفقيه، انتشارات اسلاميه، بي تا، ج2، ص174.
منبع: ماهنامه اطلاع رساني، پژوهشي، آموزشي مبلغان شماره 71.