30 سخنراني با الهام از 30 دعاي ماه مبارک رمضان
سخن بيست و دوم: گناه
آيا نمي دانند که هر کس با خدا و رسولش دشمني کند، آتش جهنم براي اوست که در آن جاودانه خواهد ماند.
قسمت پيشين
بزرگي گناه
1. جنگ با خدا و رسول: «‌ألَمْ يعْلَمُوا أَنَّهُ مَنْ يحادِدِ اللهَ وَ رَسُولَهُ فَإنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِداً فِيها» 135 «آيا نمي دانند که هر کس با خدا و رسولش دشمني کند، آتش جهنم براي اوست که در آن جاودانه خواهد ماند.»
2. بزرگي خدا: عن النبي صلي الله عليه و آله أنَّهُ قالَ: «‌يا أباذَرِّ! لاتَنْظُرْ اِلَي صِغَرِ الْخَطِيئَةِ وَ لَکِنِ انْظُرْ إِلي مَنْ عَصَيتَهُ 136اي اباذر! به کوچکي گناه، نگاه مکن بلکه به بزرگي کسي که نافرماني اش را کرده اي نگاه کن.»
برخي از آثار گناه
1. تغيير نعمتها: عن رسول الله صلي الله عليه و آله أنَّهُ قالَ: «‌اَلذُّنُوبُ تُغَيرُ النِّعَمَ 137ناهان نعمتها را تغيير مي دهند.»
2. قساوت قلب: عن اميرالمؤمنين عليه السلام أنَّهُ قالَ: «‌ مَا جَفَّتِ الدُّمُوعُ إلاَّ لِقَسْوَةِ الْقُلُوبِ وَ ما قَسَتِ القُلُوبُ إِلاَّ لَکَثْرَةِ الذُّنُوبِ؛ 138شکها خشک نمي شود مگر به خاطر قساوت قلبها و قلبها قسي نمي شود مگر به واسطه زيادي گناهان.»
3. دوري از رستگاري: عن ابي عبدالله عليه السلام أنَّهُ قالَ: «‌إذا أذْنَبَ الرَّجُلُ خَرَجَ مِنْ قَلْبِهِ نُکْتَةٌ سَوْداءُ فَإن تابَ إنْمَحَتْ وَ إن زادَ زَادَتْ حَتَّي تَغْلِبَ عَلَي قَلْبِهِ فَلايفْلِحُ بَعْدَها اَبَداً 139هنگامي که کسي گناه مي کند در دلش نقطه سياهي خروج مي کند. حال اگر توبه کند آن نقطه سياه پاک مي شود. اما اگر باز هم گناه کند آن نقطه سياه بزرگتر مي شود تا سراسر قلبش را فرا مي گيرد و از آن به بعد هرگز رستگار نمي شود.»
بدترين گناهان
عن ابي جعفر عليه السلام أنَّهُ قالَ: «‌ألذُّنُوبُ کُلُّها شَديدَةٌ وَ أشَدُّها مَا نَبَتَ عَلَيهِ اللَّحْمُ وَ الدَّمُ لأنَّهُ إمَّا مَرْحُومٌ وَ إمَّا مُعَذَّبٌ وَ الجَنَّةَ لايدخُلُها إِلاَّ طَيبٌ؛ 140گناهان همگي سخت هستند و سخت ترين آن، گناهي است که از آن، گوشت و خون [بر بدن] روئيده باشد. حال او يا بخشيده مي شود و يا عذاب مي گردد، ولي به هر حال در بهشت جز انسان پاک وارد نمي شود.»
ادامه دارد...
پي نوشت:
135) توبه/63.
136) مجموعه ورام، ج 2، ص 53.
137) مستدرک الوسائل، ج 12، ص 334.
138) بحار الانوار، ج 70، ص 55.
139) اصول کافي، ج 2، ص 271.
140) اصول کافي، ح 3، ص 371.
منبع: ماهنامه اطلاع رساني، پژوهشي، آموزشي مبلغان.