واحد احياي سنت هاي حسنه
سلب آسايش ديگران
پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله فرمودند: «اَلا اُنَبِّئُكُمْ مَنِ الْمُسْلِمُ؟ مَنْ سَلِمَ الْمُسْلِمُونَ مِنْ يدِهِ وَلِسانِهِ؛ 22يا شما را خبر دهم كه مسلمان [واقعي] كيست؟ مسلمان كسي است كه مسلمانان از دست و زبانش آسوده باشند.»
سلب آسايش ديگران، تعدي به حريم و حقوق شخصي آنان است و ناروا مي‌باشد.
سَمُرَة بن جُنْدَب مردي از اهل مدينه بود و نخلستاني داشت. مردي از انصار، كنار در باغ و بوستان او خانه‌اي داشت كه درخت خرماي سمرة بن جندب داخل آن قرار گرفته بود، سمره گاه و بيگاه، بي خبر و سرزده وارد آن خانه مي‌شد و سراغ درخت خرمايش مي‌رفت و هنگام اين آمد و شد، نگاه به داخل خانه و اوضاع زندگي آن مرد انصاري هم مي‌انداخت و اين خانواده از نگاه‌ها و رفت و آمدهاي او در عذاب بودند.
آن مرد از رفتار سمرة به رسول خداصلي الله عليه وآله شكايت كرد، چون تذكرهاي مكررش به صاحب درخت سودي نبخشيده بود. پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله كسي را نزد آن مرد فرستاد و شكايت مرد انصاري را به اطلاع او رساند و فرمود: هنگام ورود، اجازه بگير. اما آن مرد حاضر به اين كار نشد؛ نه حاضر بود آن درخت خرما را بفروشد و نه حتّي به پيشنهاد پيامبر حاضر شد با چندين درخت خرما در جاي ديگر عوض كند. رسول خداصلي الله عليه وآله فرمودند: از آن درخت درگذر، تا خداوند در بهشت سه درخت در مقابل آن به تو عطا كند.
آن مرد باز هم حاضر به اين معاوضه نشد.
پيامبر خداصلي الله عليه وآله فرمودند:‌اي سمرة! مي‌بينم كه تو مردي آسيب رسان هستي. سپس به مرد انصاري چنين خطاب فرمود: برو و درخت او را از بيخ بكن و به طرف صاحبش بيانداز، چرا كه در دين اسلام هيچ ضرر و زياني پذيرفته نيست.
پي نوشت:
22) بحار الانوار، ج 72، ص 148.
23) وسائل الشيعه، ج 17، ص 340.
منبع: ماهنامه اطلاع رساني، پژوهشي، آموزشي مبلغان شماره 83.