سنت احياء مساجد احيا و تقويت اجتماعات مذهبي در مساجد، يكي از سنتهاي حسنه است كه از صدر اسلام مورد توجه رهبران مذهبي، بويژه پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله بوده است.
جلسه اول: ارزش رفتن به مساجد احيا و تقويت اجتماعات مذهبي در مساجد، يكي از سنتهاي حسنه است كه از صدر اسلام مورد توجه رهبران مذهبي، بويژه پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله بوده است. آن حضرت در اين زمينه مي‌فرمايد: «مَنْ مَشي اِلي مَسْجِدٍ مِنْ مَساجِدِ اللّه فَلَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ خَطاها حَتّي يرْجِعَ اِلي مَنْزِلِهِ عَشْرُ حَسَناتٍ وَمُحِي عَنْهُ عَشْرُ سَيئاتٍ وَرُفِعَ لَهُ عَشْرُ دَرَجاتٍ؛ 1هر كس به سوي يكي از مساجد خدا حركت كند، براي هر قدمي كه برمي دارد ـ تا زماني كه به منزلش برگردد ـ ده حسنه نوشته مي‌شود و ده گناه از او پاك مي‌شود و ده درجه به وي داده مي‌شود.»
امام خميني رحمه الله و اهميت حضور در مسجد يكي از ياران امام خميني رحمه الله مي‌گويد: بعد از شهادت حاج آقا مصطفي رحمه الله، همان روز تا صداي اذان بلند شد، امام نيز بلند شده و براي وضو آماده شد و به اطرافيان گفت: من به مسجد مي‌روم. من به يكي از خادمها گفتم: زود برو و به خادم مسجد بگو: سجاده را پهن كند. او به مسجد رفت اما خادم را پيدا نكرده بود، اصلاً كسي احتمال نمي‌داد كه امام خميني رحمه الله در آن روز با آن حال بحراني ـ كه در شهادت فرزندش عزادار بود ـ به مسجد برود؛ امّا امام خميني رحمه الله با آن مصيبت عظيمي كه برايش رخ داده بود، براي اقامه نماز جماعت به مسجد رفت. وقتي مردم فهميدند كه امام خميني رحمه الله به مسجد مي‌آيد، جمعيت يك دفعه از همه طرف به مسجد هجوم آوردند. ما وقتي به مسجد رسيديم، مردم همه گريه مي‌كردند؛ چه گريه اي! امام وارد مسجد شد، نماز را به جماعت اقامه كرد و بعد از نماز روضه خوانده شد و امام و همه حاضرين گريستند. 2
خاطره‌اي از استادِ امام خميني رحمه الله حضور در مساجد حتي در سخت‌ترين زمانها، سيره و سنت بزرگان ديني بوده است. آنان با تأسّي از قرآن كريم كه فرموده «در مساجد، خدا را مخلصانه بخوانيد»، 3 در شديدترين دورانهاي خفقان و استبداد، در مساجد براي عبادت مخلصانه حضور يافته و اين كانونهاي مذهبي را فعّال مي‌كردند. زماني كه رضاخان قصد داشت مساجد را تعطيل كند، بر هر مسجدي عده‌اي قزاق گذاشته و آن را به صورت تعطيل در آورده بود؛ امّا استاد امام خميني رحمه الله، مرحوم ميرزا محمد علي شاه آبادي رحمه الله در يكي از آن روزها عازم مسجد شد. فرمانده قزاقان مستقر در مسجد جامع طهران جلو آمده و گفت: آقا! نماز و مسجد تعطيل است! آقا در حالي كه حتي سرشان را بلند نكرده بود، از آن مأمور دولتي پرسيد: اينجا كجاست؟ او گفت: مسجد. آقا فرمود: من كي هستم؟ گفت: پيشنماز مسجد. فرمود: مملكت چه مملكتي است؟ او گفت: ايران. آقا فرمود: ايران، دينش چيست؟ افسر دولتي گفت: اسلام. فرمود: شاه كشور چه ديني دارد؟ گفت: شاه مسلمان است. آقا فرمود: هر وقت شاه گبر شد و اعلام كرد كه من كافرم و در اين مسجد ناقوس زدند، من هم مي‌روم در مسجد مسلمانان نماز مي‌خوانم. پس از اين گفتگو در مسجد را باز كرده و داخل مسجد شد و نمازگزاران نيز آمدند و نماز جماعت را تشكيل دادند. 4
جلسه دوم: بركات حضور در مسجد رفت و آمد كردن به مساجد، آثار و بركات فراواني دارد. امام حسن مجتبي عليه السلام در گفتاري حياتبخش 8 فائده از فوائد مسجد را مي‌شمارد و مي‌فرمايد: «مَنْ اَدامَ الاْخْتِلافَ اِلَي الْمَسْجِدِ اَصابَ اِحدي ثَمانٍ: آيةً مُحْكَمَةً وَاَخا مُسْتَفادا وَعِلْما مُسْتَطْرَفا وَرَحْمَةً مُنْتَظِرَةً وَكَلِمَةً تَدُلُّهُ عَلَي الْهُدي اَوْ تَرُدُّهُ عَنْ رَدي وَترْكَ الذُّنُوبِ حَياءً اَوْ خَشْيةً؛ 5كسي كه پيوسته به مسجد رفت و آمد داشته باشد، يكي از هشت بهره نصيبش خواهد شد: نشانه و دليل محكم [و قاطع در راه هدف] ، دوستي فايده دار، دانشي نو، رحمتي مورد انتظار [از طرف خداوند] ، آموختن سخناني كه او را هدايت كند يا از لغزشها باز دارد؛ ترك گناهان از روي حيا و شرم و يا ترس.»
ابوعلي سينا در مسجد ابن سينا دانشمند نابغه قرن چهارم هجري، به علم و دانش علاقه بسيار داشت. او مدتي بود كه به دنبال يك كتاب ـ در مورد فلسفه و حكمت از علماي يونان قديم ـ مي‌گشت. وي در اين مدت مسافرتها كرده و به جستجوي وسيع پرداخت؛ امّا هر چه تلاش نمود آن را پيدا نكرد. تا اينكه روزي روانه مسجد شد، دو ركعت نماز خواند و پس از نماز از درگاه خداي بزرگ خواست تا آن كتاب را به وي برساند. از مسجد بيرون آمده و به سوي منزل حركت كرد، ناگهان سر راه خود چشمش به پيرزني افتاد كه مقداري اشياء كهنه و پوسيده قديمي را در زمين گسترده و در معرض فروش قرار داده بود، از جمله چند كتاب كهنه نيز در كنار بساط او ديده مي‌شد. بوعلي كه عاشق بي قرار كتاب بود، بي اختيار به سوي آنها كشيده شد، از قضا همان كتابي را كه سالها به دنبالش بود در ميان آن اشياء قديمي مشاهده كرد، آن را برداشته و به پيرزن گفت: اين كتاب را چند مي‌فروشي؟ او نيز مبلغ ناچيزي را درخواست كرد. بوعلي با خوشحالي وصف ناپذيري وجه را پرداخت كرد و به گمشده ديرين خود رسيد. آري او با نماز و حضور در خانه خدا توانست به مقصودش نائل شود. 6 اين دستور قرآني است كه مي‌فرمايد: «اَقيمُوا وُجُوهَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَادْعُوهُ مُخْلِصينَ لَهُ الدّينَ»؛ 7«در هر مسجدي توجه خويش را به سوي خدا كنيد و در حالي كه دين خود را براي خدا خالص گردانيده ايد، او را بخوانيد.»
اخلاص مردي وارد مسجد شد و ديد تكبير مي‌گويند. از يكي پرسيد: نماز چندم است؟ جواب دادند: تمام شد. گفت: آه! شخصي از ميان جمعيت برخواسته و گفت: حاضرم تمام نمازهايم را با آن آه تو عوض كنم و چنين كردند. شب هنگام آنكه آه را خريده بود در عالم خواب ديد كه پاداش بزرگي به او داده اند. آن يكي از جمع گفت اين آه را // تو به من ده و آن نماز من تو را شب به خواب اندر بگفتش هاتفي // كه خريدي آب حيوان و شفي 8 پی نوشت: 1) وسائل الشيعه، ج5، ص201. 2) سرگذشتهاي ويژه، ج1، ص65. 3) اعراف/ 29. 4) عارف كامل، ص57. 5) تحف العقول، ص235؛ تربيت در سيره امام مجتبي عليه السلام، ج4، ص29. 6) آموزه‌هاي كلام وحي در قصه‌هاي تربيتي، ص146. 7) اعراف/29. 8) مثنوي، ص502.
لطفا منتظر باشید ...
