حسين شفيعي زاده
طوباي تبليغ
تبليغ فراخوان بشريت به سوى فطرت فراموش شده است. تبليغ نهادن دست انسان ناسوتى در دامان نوريان لاهوتى است.
در پهنه ى تاريخ هماره ميان متوليان امر هدايت و متواريان وادى ضلالت كشمكشى مستمر برقرار بوده است؛ و اين تقابل اكنون نيز به گونه يى پيچيده تر از پيش جريان دارد.
امروزه در دنياى ارتباطات و رسانه ها، ابناى بشر در تبادل پيام ها و انديشه ها قله هاى حيرت را در نورديده، ابزارهاى ارتباطى خويش را در افق هاى بلند اين سپهر نيلگون گسترش و حركت مى دهند؛ اما افسوس و هزاران افسوس بر عقب ماندگى پيشگامان اين فنون از محتوا و هدفى متعالى؛ و اندوه و هزاران اندوه، بر محروميت بشر حاضر از انوار ايمان؛ بشرى كه زرق و برق اختراعات و اكتشافات پى درپى و رنگارنگ مادى چشم او را از ديدن انوار پرشكوه و خيره كننده معنويت و عشق به معبود بى فروغ كرده است.
در اين موقعيت، مبلغان پيام رسانان الهى به گوش جان انسان هاى تشنه ى حقيقت و رسته از فطرتند و شايسته است از تمامى ابزارها و روش هاى نوين و پيشرفته بهره گرفته، جان هاى خسته را از چشمه ى زلال فرهنگ وحى سيراب سازند.
آرى، تبليغ زبان گوياى تمامى اديان و رسالت همه ى پيامبران الهى است و مبلغ بسان فرشته ى نجات به دنبال روان هاى افسرده و دل هاى مرده مى رود تا با نوش داروى هدايت امراض جهل و خرافه را شفا بخشد.
تبليغ رساندن زلال گوارا و حيات بخش معارف به كوير خشك و سوخته از آتش جهل و بى ايمانى است تا آن را به گلستانى از معرفت و ايمان تبديل كند.
منبع: ماهنامه اطلاع رساني، پژوهشي، آموزشي مبلغان شماره2.