ذكرهاى مستحبى
عباس عزيزى
- فهرست مطالب -
پيشگفتار
1.اهميت ذكر گفتن
1.زياد به ياد خدا بودن
2.محبوب خداوند
3.نحوه به ياد خدا بودن
4.ياد خدا در همه حال
5.به ياد خدا باشيد
6.برترين ذكر
7.اسرار ياد خدا
8.داروى بيماريهاى روحى
9.ياد خدا هنگام غذا خوردن
10.پشتوانه ايمان
11.شيوه مؤ من
12.ذاكر خدا
13.زبان مشغول ذكر خدا
14.سرگرم شدن به ذكر الهى
15.كليد انس با خدا
16.لذت با ياد خدا
17.صلاح قلب
18.ياد خدا
19.ماءنوس با ذكر خدا
20.نور ايمان
21.شيوه پارسايان
22.غذاى جانها
23.بهترين اهل مسجد
24.ذكر خدا حدى ندارد
25.حدى براى ذكر گفتن نيست
26.نشانه شيعيان
27.ذكر در نهان
28.ياد خدا با حالات زارى
29.همنشين با خدا
30.ياد خدا
31.زمره عاقلان
32.همنشين خدا
33.ياد خدا در شبانه روز
34.ياد خدا در پنهانى
35.خدا را فراموش كردن
36.انواع ذكر
2.آثار ذكر گفتن
37.ذكر الهى سبب آرامش دل
38.زياد ياد خدا بودن
39.ذكر خدا عامل رستگارى و نجات
40.ياد خدا مايه بيدارى دلها
41.هنگام مردن ياد خداوند
42.تاءثير ذكر گفتن در بازار
43.روشنى سينه ها
44.روشنى عقل و زنده شدن دل
45.موجب شرح صدر
46.ماءوا در بهشت
47.روشنى سينه ها و عقل
48.كار گشايى
49.راندن شيطان
50.دورى از دوزخ
51.نورانى شدن دل
52.شفاى دل
54.خير دنيا و آخرت
55.آثار ذكر در خانه
56.نجات از عذاب الهى
57.در بهشت برين
58.نامه عمل نورانى
59.آثار ياد خدا در همه حال
60.محافظت از شر شيطان
61.زنده بودن دلها
62.آثار ترك ذكر الهى
63.بصيرت در كارها
64.محبوب پيش مردم
65.دائما ياد خدا بودن
66.زيانكاران
67.حسرت در قيامت
3.ذكر بسم الله الرحمن الرحيم
68.عوامل فلاح و رستگارى
69.نجات از شعله هاى نوزده گانه آتش
70.آغاز هر كار با نام خدا
71.جواز بهشت
72.اسم اعظم خداوند
73.معنى بسم
74.تفسير بسم الله
75.ترك نام خدا
76.نشانه هاى مؤ من
77.گريز شيطان
78.بزرگترين آيه كتاب خدا
79.بسم الله هنگام نامه نوشتن
80.طرز نگارش بسم الله
81.گفتن بسم الله در همه امور
82.شروع هر سوره با بسم الله
83.برخاستن از خواب ، سر موقع
84.هنگام ورود به مستراح
85.هم غذا شدن شيطان
86.نام خدا هنگام وضو
87.هنگام خواب
88.هنگام سوار شدن
89.قبل و بعد از غذا
90.محافظت فرشتگان
91.آفت ترك بسم الله هنگام سوارى
92.ذكر فاطمه زهرا (س )
93.ذكرى براى بهبودى تب
4.ذكر لا اله الا الله
94.ثواب لا اله الا الله
95.فقط خداوند شايسته پرستش است
96.تجلى لا اله الا الله در بهشت
97.شيوه امام باقر (ع )
98.لا اله الا الله از روى خلوص
99.بهترين عبادت
100.تلقين به مردگان
101.سنگينى لا اله الا الله
102.پاك كننده گناهان
103.لا اله الا الله هم وزنى ندارد
104.ثواب زياد لا اله الا الله
105.عظمت لا اله الا الله
106.پاك شدن گناهان
107.محبوب بودن ذكر لا اله الا الله نزد خدا
108.ثواب گفتن صد بار لا اله الا الله
109.صد بار هنگام خواب
110.ثواب گفتن لا اله الا الله با اخلاص
111.لا اله الا الله كليد بهشت
112.تاثير ذكر لا اله الا الله همراه با خلوص
113.تاثير ذكر لا اله الا الله با صداى بلند
114.دژ محكم الهى
115.تهليل و استغفار، بهترين عبادت
116.بهترين ذكر نزد خداوند
117.ثواب پذيرفته شدن گواهى با لا اله الا الله
118.برترين ذكر
119.برترين مردم
120.تاءثير آخرين كلام
121.كليد آسمان
122.گفتن لا اله الا الله بدون تعجب
123.تلقين لا اله الا الله بر ميت
124.آثار گفتن لا اله الا الله به هنگام مصيبت
125.سى بار ذكر در هر روز
126.برترين ذكر و بالاترين شكر
127.واجب شدن بهشت
128.بهاى بهشت
129.كوبيدن در بهشت
130.پاداش در دنيا و آخرت
131.توانگرى و نجات از وحشت قبر
5.ذكر سبحان الله
132.نامى از نامهاى خدا
133.ثواب تسبيح بدون تعجب
134.ريزش گناهان
135.پاداش گوينده سبحان الله
136.پاداش در بهشت
137.ترازوى اعمال
138.ذكر پيامبر (ص ) قبل از رحلت
139.شيوه امام على (ع )
140.هزار حسنه در روز
141.رفع هفتاد گرفتارى
142.بى نيازى در دنيا
143.عوامل سنگينى ترازوى اعمال
144.هنگام پايين آمدن
145.ثواب گفتن صد بار سبحان الله
146.درختى در بهشت
147.كلام محبوب در پيشگاه حق تعالى
148.سه هزار حسنه
149.محبوب ترين كلام نزد خداوند
150.سبحان الله با تسبيح تربت
151.محبوبترين سخنان نزد خدا
152.محبوب نزد خداوند
6.ذكر الحمد لله
153.ذكر الحمد لله پس از غذا
154.شكر روز و شكر شب
155.سفارش پيامبر (ص ) به على (ع )
156.حد تحميد الهى
157.ذكر هنگام خواب
158.شكر گذشته و آينده
159.سيصد و شصت بار حمد در روز
160.ثواب به عهده خداوند
161.ذكر هنگام صبح
7.ذكر الله اكبر
162.گفتن الله اكبر هنگام بالا رفتن
163.شيوه رسول خدا (ص )
164.اذكار محبوب
8.ذكر تسبيحات اربعه : سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر
165.نعمتهاى بوستان بهشت
166.درختكارى در بهشت
167.هر ذكر، نهالى در بهشت
168.ذكر باقيات صالحات
169.جلوه تسبيحات اربعه در قيامت
170.سپرى در برابر آتش
171.عظمت اين ذكر نزد پيامبر (ص )
172.مصالح فرشتگان در بهشت
173.تاءكيد خداوند به گفتن اين ذكر
174.براى هر تسبيح ده درخت در بهشت
175.ذكر با تربت امام حسين (ع )
9.ذكر تسبيحات فاطمه زهرا (س )
176.ريشه اين تسبيح در قرآن
177.تسبيحات بعد از نماز
178.ذكر كثير
179.هديه پيامبر به فاطمه زهرا(س )
180.تعليم تسبيح به فرزندان
181.محبوب تر از هزار ركعت نماز
182.بهترين تسبيح
183.تسبيحات و برابرى با برترين اعمال
184.آثار تسبيح و تحميد و تهليل در قيامت
185.تسبيحات در كلام على (ع )
186.تسبيح هنگام خواب
187.تسبيحات در ترازوى اعمال
10.ذكر ((ياالله )) و ((يارب ))
188.راه استجابت دعا
189.ذكر هنگام بيمارى
190.بر آورده شدن حاجت
191.ذكر بعد از نماز ظهر
192.لبيك از جانب خداوند
193.تاءثير ده بار يا الله گفتن
194.ذكرى بهتر از دنيا و آخرت
195.رفع اندوه
196.ذكرى براى رفع مريضى
11.ذكر لاحول و لا قوة الا بالله العلى العظيم
197.دفع بلا و رفع غم و غصه
198.تاءخير زمان مرگ
199.ذكر سر بريده امام حسين (ع )
200.گنجى از بهشت
201.دور شدن هفتاد بلا
202.رفع درد و اندوه
203.شفاى هفتاد و دو نوع درد
204.هرگاه اندوهگين شدى
205.داروى نود و نه بيمارى
206.رفع شدن بلايا
207.مرتفع شدن انواع بليات
208.توصيه پيامبر به على (ع )
209.درمان بيمارى و ندارى
210.صد بار بعد از نماز صبح
211.هفت بار بعد از نماز صبح و مغرب
212.دفع انواع بيماريها
213.زمزمه امام حسين (ع )
214.سفارش به اين ذكر الهى
215.ذكر سر مقدس اباعبدالله (ع )
216.رفع همّ و غم
217.سفارش على (ع ) به كميل
218.ذكر هنگام بيرون آمدن از خانه
219.خروج از خانه
220.براى رفع فقر
221.ذكر بعد از نماز صبح و مغرب
222.توسل به امام جواد (ع )
223.ذكر براى رفتن حج
224.دورى شيطان
225.رفع گرفتارى
226.رفع وسوسه شيطان
227.دفع هفتاد بلا
228.درمان دردها
229.ذكرهاى موثر در دنيا و آخرت
230.ذكر بامدادان
231.برطرف شدن حاجات
232.ذكر هنگام سفر
233.نوشتن ذكر بر روى انگشتر
12.ذكر استغفر الله ربى و اتوب اليه
234.ريزش گناهان
235.بيست و پنج بار استغفار
236.استغفار بهترين عبادت
237.استغفار بعد از نماز واجب
238.ثواب استغفار
239.هفتاد بار استغفار در روز
240.استغفار در نماز وتر
241.كليد آمرزش گناهان كبيره
242.استغفار با تربت امام حسين (ع )
243.اقرار به گناهان
244.استغفار در هر روز از ماه شعبان
13.ذكر آية الكرسى
245.آية الكرسى (سوره بقره ، آيات 255 تا 257)
246.هنگام خواب
247.نورانيت در قبر
248.آية الكرسى بعد از نماز و وقت خواب
249.قبولى نماز
250.ثواب آية الكرسى بعد از وضو
251.خروج از منزل
252.رحمت الهى
253.دفع آفت از مال و جان
254.حفاظت از گزندها
255.كفاره گناهان
256.آية الكرسى در نماز مستحبى
257.ذكر رسول خدا (ص ) در بستر
258.مانع بيمارى
259.دورى از بلاها و گناهان
260.آية الكرسى در تنهايى
261.آغاز سفر با آية الكرسى
262.هنگام عزيمت به سفر
263.دعاى بعد از آية الكرسى
264.ذكرى براى رفع همّ و غم
14.ذكر صلوات ((اللهم صل على محمد و آلمحمد))
265.درود خدا و فرشتگان
266.فرشتگان مى بينند
267.معناى درود فرشتگان
268.صلوات بعد از نماز
269.صلوات در تشهد نماز
270.ترك صلوات و دوزخ
271.حفاظت از آتش دوزخ
272.درك امام قائم (عج )
273.محروميت از بهشت
274.صلوات در ركوع و سجود
275.صلوات بين نماز ظهر و عصر
276.نورى در قبر و بهشت
277.صد حسنه و هزار حسنه
278.مانع آتش دوزخ
279.همراهى فرشتگان در صلوات
280.پاداش صلوات
281.موجب رسيدن به حاجت
282.نحوه فرستادن صلوات
283.صلوات هنگام ورود به خانه
284.سنگينى صلوات در قيامت
285.ثبت حسنه بسيار
286.مشمول صلوات خدا و فرشتگان
287.طلب حاجت بعد از صلوات
288.رمز محبوبيت دعا
289.شرط استجابت دعا
290.طلب حاجت با فرستادن صلوات
291.كفايت دنيا و آخرت
292.دعاى بدون صلوات
293.سزاوارترين مردم
294.برآورده شدن صد حاجت
295.ثواب يك بار صلوات
296.بخيل كيست ؟
297.رسيدن صلوات به پيامبر
298.رضايت خداى تعالى
299.بدبخت كيست ؟
300.عامل رفع نفاق
301.ثواب صلوات روز جمعه
302.صلوات همراه با اشتياق
303.هزار بار صلوات
304.برترين عمل در قيامت
305.عافيت و تندرستى
306.عامل خير و بركت
307.صد صلوات و صد حاجت
308.ثواب نوشتن صلوات
309.رمز استجابت دعا
310.صلوات فرشتگان بر امام حسين (ع ) و زائران
311.ثواب سه بار صلوات
312.صلوات روز و شب جمعه
313.سه عمل برتر
15.ذكر يونسيه : لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمين
314.ذكر حضرت يونس در شكم ماهى
315.تسبيح حضرت يونس (ع )
316.سرگذشت حضرت يونس
317.پندار يونس
318.صاحب اولاد شد
319.اجابت دعا
320.نجات از بيمارى
321.درس سرنوشت
322.حقيقت ذكر در جان انسان
323.فراغت حال براى ذكر و عبادت
324.اذكار امام حسين (ع ) در دعاى عرفه
325.مداومت در ذكر يونسيه
326.ذكر يونسيه در كلام عارفان
327.توصيه بزرگان به ذكر يونسيه
328.ذكر بعد از نماز مغرب و عشاء در شب جمعه
329.تكرار ذكر در سجده اى طولانى
16.ساير اذكار
330.اسم خدا
331.خارج شدن از منزل
332.ذكر بعد از نماز مغرب
333.سه بار بعد از نماز مغرب
334.محفوظ ماندن راكب و مركب
335.دفع مرض و درد
336.ذكر هنگام گرفتارى
337.دورى از غفلت زدگان
338.دعاى قبل از غروب آفتاب
339.ثواب سه بار گفتن فسبحان الله ...
340.توجه خداوند به بنده
341.سبب خوشبختى
342.ذكر هنگام برخاستن از خواب
343.چهل و پنج هزار حسنه و محو گناهان
344.ذكر در مقابلسلطان
345.پاداش ذكر تشهد
346.كفاره گناهان روز
347.ذكر در هر نماز
348.ذكر خواب و بيدارى
349.راضى كردن بنده در روز قيامت
350.رفع وسوسه و آثار ديگر
351.ذكر در مقابل فرد غير مسلمان
352.ثواب تكرار اذان
353.ذكر غلبه بر دشمنان
354.ذكر در سجده
355.يازده جمله هنگام خواب
356.ذكر براى تحصيل يقين
357.ذكر هر روزه
358.شيوه اولياى خدا
359.سفارش يكى از علما
360.ورد زبان
361.نشان پيروان على (ع )
362.ذكر خارج شدن از خانه
363.ذكر پيامبر (ص ) هنگام سوار شدن
364.مصونيت از حوادث
365.ذكر هنگام سفر
366.ذكر و دعاى قبل از سفر
367.ذكر بعد از نماز صبح
368.ذكر هنگام وداع
369.ذكر براى رفع حاجت
370.ذكر هنگام عطسه
371.در كنار مريض
372.درمان دردها
373.ذكر دردمندان
374.نجات از بيمارى و فقر
375.ذكر براى رفع مرض
376.ذكرى براى درمان درد
377.شفاى درد
378.ذكر براى رفع غمها
379.براى شفاى تب
380.شفاى سر درد
381.شفاى چشم
382.ذكرى براى درد دندان
383.شفاى درد
384.رفع مشكلات روحى و جسمى
385.برطرف كننده غم
386.ذكر براى رفع گرفتارى
387.رفع مشكلات
388.رفع غم و اندوه
389.رفع پريشانى
390.ذكرى براى رفع بلا
391.توسل به حضرت عباس (ع )
392.توسلى ديگر به ابوالفضل العباس (ع )
393.توسل به امام زمان (عج )
394.ذكرى براى رفع درد زانو
395.ذكر بعد از بيدارى براى نماز شب
396.ذكرى براى رفع وحشت
397.ذكر هر روز از ماه رمضان
398.مناجات امام رضا بعد از نماز صبح
399.ختم اسماء الله الاعظم
400.ذكر دهه اول ماه ذى الحجه
401.ختم آيه ((قل اللهم ...))
402.ختم انعام و ذكر بعد از آن
403.ذكرى براى رفع درد پا
404.ذكرى در سجده
405.آثار ذكر بعد از نمازها
17.ذكر روزهاى هفته
406.ذكرهاى ايام هفته
407.اذكار پرفضيلت در ايام هفته
408.گونه ديگر ذكر در ايام هفته
******************
پيشگفتار
واذكر ربك اذا نسيت
(به ياد آر پروردگار خويش را، آن گاه كه او را فراموش مى كنى .)
به گفته قرآن كريم ، هنگامى كه انسان ياد خدا را فراموش كرد، بعد از آن كه متوجه شد، بايد پروردگار خويش را به خاطر بياورد.
آن گاه كه غير او را فراموش مى كنى ، و خودت را در ذكرت (يادت ) فراموش ‍ مى كنى و آن گاه يادت را در ياد خود فراموش مى كنى ، و سپس در ياد كردن حق تو را، هر يادى را فراموش مى كنى (در اين هنگام پروردگارت را به ياد آر) ذكر يعنى رهايى از غفلت و نسيان .
ذكر به عمر انسان ارزش و بركت مى دهد. رسول خدا (ص ) فرمود: اگر ساعتى از عمر آدمى بدون ذكر خدا بگذرد، در قيامت برايش حسرت است .
ذكر خداست كه دلها را آرام ، قلبها را شفا، سينه ها را صيقل ، جانها را جان ، دردها را درمان ، روانها را سلامت ، عقلها را نورانيت مى بخشد.
ذكر به معنى ياد كردن به زبان است .
ذكر به معنى ياد كردن به دل است .
ذكر به معنى نگاه داشتن است .
ذكر به معنى انديشه كردن است .
ذكر به معنى پيدا كردن است .
ذكر به معنى توحيد است .
ذكر سيره عملى انبيا و ائمه اطهار (عليهم السلام ) و اولياى خداست ، و انسان به وسيله ذكر، خود را در سه عالم (دنيا و برزخ و قيامت ) بيمه مى كند.
حديث قدسى است كه هر گاه بنده اى ملاقات با من را دوست بدارد، من نيز ملاقات با او را دوست مى دارم و هر گاه پيش خود مرا ياد كند، او را پيش ‍ خود ياد كنم و هر گاه در ميان گروهى يادم كند، او را در ميان جمع بهتر از آن گروه يادش كنم و هر گاه بنده ام به اندازه يك وجب به من نزديك شود، به اندازه يك ذراع به او نزديك شوم و هر گاه به قدر ذراعى به من تقرب جويد، به اندازه باعى (باع واحد طول است از سر انگشت دست راست تا سر انگشت دست چپ ، آن گاه كه دستها را افقى به طرفين باز كنند) به او نزديك مى شوم .
براى ذكر گفتن ، رعايت چند شرط لازم است :
1- با وضو باشد.
2- دائم الذكر باشد، پيوسته ذكر خدا را بگويد.
3- حضور قلب داشته باشد، مثلا زبان با قلب هماهنگ باشد.
4- زمان و مكان و تعداد آن ميسر است .
5- در محيط گناه نباشد.
6- در همه حال ياد او باشيم ، هم در حال راحتى و هم در حال سختى ها و مشكلات . امام حسين (ع ) در بحبوحه جنگ ، و مقارن شهادت اصحاب و فرزندانش ، همواره ياد خدا بود و در هر صحنه اى ذكر خدا مى گفت و نيرو مى گرفت .
7- نيت بايد خالص باشد.
8- دهان خود را طاهر كند؛ ذكرى كه از دهان آلوده بيرون آيد، اثر ندارد.
9- اعتقاد و ايمان در اين ذكرها لازم است و اگر حاجت برطرف نشد، شايد علت و حكمتى داشته باشد.
10- نفس ذكر گفتن ارزش دارد، اگر چه حاجت شما برطرف نشود.
اميدوارم اين مجموعه بتواند گره گشاى مشكلات همه عاشقان و بندگان و مظلومان و حاجتمندان و بيماران باشد و بنده حقير را نيز از دعاى خيرتان فراموش نكنيد.
عباس عزيزى
فروردين 1378
1.اهميت ذكر گفتن
1.زياد به ياد خدا بودن
ذكر خدا آن قدر داراى اهميت است كه خداوند سبحان هم به مردان و هم زنان توصيه فرموده كه زياد ذكر بگوييد و غافل نشويد.
والذاكرين الله كثيرا و الذاكرات مردانى كه بسيار به ياد خداوند و زنانى كه بسيار ياد خدا مى كنند.(1)
در جاى ديگر به مؤ منين توصيه مى فرمايد: يا ايها الذين آمنوا اذكروا الله ذكرا كثيرا اى كسانى كه ايمان آورده ايد خدا را بسيار ياد كنيد.(2 )
2.محبوب خداوند
رسول خدا (ص ) مى فرمايد: هر كس ذكر خدا بسيار كند، خداوند او را دوست دارد.(3)
3.نحوه به ياد خدا بودن
خداوند سبحان به رسول خدا (ص ) چنين مى فرمايد:
1- پروردگار را در دل خود از روى تضرع و خوف ياد كن : واذكر ربك فى نفسك تضرعا و خيفة
2- آهسته و آرام نام او را بر زبان بياور: و دون الجهر من القول
3- ذكر را همواره صبحگاهان و شامگاهان تكرار كن : بالغدو و الآصال .
4- هرگز از غافلان و بى خبران ياد خدا مباش : و لا تكن من الغافلين .(4)
4.ياد خدا در همه حال
خداوند سبحان مى فرمايد:
پس از اتمام نماز ياد خدا را فراموش نكنيد و در حال ايستادن و نشستن و زمانيكه بر پهلو خوابيده ايد به ياد خدا باشيد و از او كمك بجوييد. فاذكروا الله قياما و قعودا و على جنوبكم .(5)
5.به ياد خدا باشيد
خداوند سبحان مى فرمايد:
فاذكرونى اذكركم پس به ياد من باشيد تا به ياد شما باشم .(6)
6.برترين ذكر
قرآن مجيد برترين اعمال را معرفى مى كند: لذكر الله اكبر.(7)
7.اسرار ياد خدا
در حديثى از امام صادق (ع ) آمده است در تفسير جمله و لذكر الله اكبر فرمود: ذكر الله عند ما احلّ و حرّم ياد خدا كردن به هنگام انجام حلال و حرام (يعنى به ياد خدا بيفتد به سراغ حلال برود و از حرام چشم بپوشد).(8)
8.داروى بيماريهاى روحى
على (ع ) فرمود: ذكر الله دواء اعلال النفوس ياد خدا داروى بيماريهاى روح است .(9)
9.ياد خدا هنگام غذا خوردن
امام صادق (ع ) درباره پدرش امام باقر (ع ) مى فرمايد: او كثير الذكر بود، هر وقت با او راه مى رفتم ، ذكر خدا مى گفت و به هنگام غذا خوردن نيز به ذكر خدا مشغول بود. حتى وقتى كه با مردم سخن مى گفت ، از ذكر خدا غافل نمى شد.(10)
10.پشتوانه ايمان
على (ع ) فرمود: ذكر الله دعامة الايمان ذكر خدا پشتوانه ايمان است .(11)
11.شيوه مؤ من
على (ع ) فرمود: ذكر الله شيمة كل مؤ من ياد خدا شيوه هر مؤ من است .(12)
12.ذاكر خدا
على (ع ) فرمود: سامع ذكر الله ذاكر شنونده ذكر خدا، ذاكر خداست .(13)
13.زبان مشغول ذكر خدا
على (ع ) فرمود: خوشا به حال كسى كه مشغول ذكر خدا باشد، و از گفتار بيهوده خاموش بماند.(14)
14.سرگرم شدن به ذكر الهى
از امام صادق (ع ) است كه به راستى خداوند عز و جل مى فرمايد: هر كه به ذكر من سرگرم شود و از درخواست از من بازماند، به او عطايى بدهم بهتر از آنچه كه به كسى دهم كه از من درخواستى كند.(15)
15.كليد انس با خدا
على (ع ) فرمود: الذكر مفتاح الانس ياد خدا كليد انس با خداست .(16)
16.لذت با ياد خدا
على (ع ) فرمود: الذكر لذة المحبين ياد خدا لذت دوستداران است .
17.صلاح قلب
على (ع ) فرمود: اساس و صلاح قلب اشتغال آن به ذكر خداست .(17)
18.ياد خدا
على (ع ) فرمود: من ذكر الله ذكره هر كه در ياد خدا باشد، خداوند او را ياد كند.(18)
19.ماءنوس با ذكر خدا
على (ع ) فرمود: هر گاه ديدى كه خداوند سبحان تو را به ذكر خود ماءنوس ‍ نموده (بدان كه ) تو را دوست مى دارد.(19)
20.نور ايمان
على (ع ) فرمود: ذكر الله نور الايمان ياد خدا نور ايمان است .(20)
21.شيوه پارسايان
على (ع ) فرمود: ذكر الله شيمة المتقين ، به ياد خدا بودن شيوه پرهيزكاران است .(21)
22.غذاى جانها
على (ع ) فرمود: ذكر الله قوت النفوس و مجالسة المحبوب ، ياد خداوند غذاى جانها و همنشينى با محبوب است .(22)
23.بهترين اهل مسجد
رسول خدا (ص ) فرمود: آيا به شما خبر ندهم از بهترين كارهاى شما كه درجه بلندترى است براى شما و در نزد خداوند شما بهتر شما را پاكدامن مى كند و از پول طلا و نقره براى شما بهتر است و خوب تر از آن است كه با دشمن خود برخورد كنيد و با آنها نبرد نماييد و از آنها بكشيد و كشته شويد؟ عرض كردند: يا رسول الله ! چرا. فرمود: آن بسيار ذكر كردن است .
سپس فرمود: مردى نزد پيغمبر (ص ) آمد و عرض كرد: بهترين اهل مسجد كيست ؟ فرمود: آن كه بسيار ذكر خدا كرده خير دنيا و آخرت به او داده شده است .
و در تفسير قول خداى تعالى ((منت مگذار كه كار بيشترى كردى .))(23)
فرمود: آنچه كار خوب براى خدا كردى ، آن را بيش مشمار.(24)
24.ذكر خدا حدى ندارد
امام صادق (ع ) فرمود: هر چيزى حدى دارد كه وقتى به آن رسد پايان مى پذيرد، جز ذكر خدا كه حدى كه با آن پايان گيرد ندارد.(25)
25.حدى براى ذكر گفتن نيست
امام صادق (ع ) فرمود: خداوند نمازهاى فريضه را واجب كرده است ، هر كس آنها را اداء كند، حد آن تاءمين شده ، ماه مبارك رمضان را هر كس روزه بگيرد حدش انجام گرديده و حج را هر كس (يك بار) به جا آورد همان حد آن است ، جز ذكر الله كه خداوند به مقدار قليل آن راضى نشده و براى كثير آن نيز حدى قايل نگرديده است . سپس به عنوان شاهد سخن ، آيه يا ايها الذين آمنوا اذكروا الله ذكرا كثيرا را تلاوت فرمود.(26)
26.نشانه شيعيان
امام صادق (ع ) فرمود: شيعيان ما كسانى اند كه هر گاه تنها باشند، بسيار ذكر خدا كنند.(27)
27.ذكر در نهان
ابن فضال حديثى را به معصوم رسانيده است كه مى فرمايد: خداوند عزوجل به عيسى (ع ) فرمود: اى عيسى ! مرا در خاطر دار تا تو را در خاطر دارم و مرا در برابر همگنان بشرى (خودت ) ياد كن تا تو را در جمعى بهتر از جمع آدميان ياد كنم . اى عيسى ! دلت را براى من نرم و با پذيرش دار و در تنهايى بسيار يادم كن و بدان كه شادى من در اين است كه براى من تواضع كنى و در آن زنده و برازنده باشى و فسرده و مرده نباشى .(28)
28.ياد خدا با حالات زارى
امام صادق (ع ) فرمود: فرشته ننويسد جز آنچه را بشنود و خداى عزوجل فرموده است : ياد كن در پيش خود پروردگارت را به زارى و از روى ترس (29) و ثواب اين گونه ذكر را كه در پيش خود شخص باشد و نهانى باشد، جز خداى عز و جل نداند، براى آن كه بسيار بزرگ است .(30)
29.همنشين با خدا
ابوحمزه ثمالى از امام باقر (ع ) نقل كرده كه فرمود: در توراتى كه تحريف نشده است نوشته است كه : موسى (ع ) از پروردگارش درخواستى كرد، عرض كرد: پروردگارا! تو نزديكى به من ، تا با تو راز گويم ؟ يا دورى تا به تو فرياد كنم ؟ خداى عز و جل به او وحى كرد: اى موسى ! من همنشين آن كسى هستم كه مرا ياد كند. پس موسى عرض كرد: كيست در پناه تو روزى كه جز پناهت پناهى نيست . فرمود: آن كسانى كه مرا ياد مى كنند و من هم آنها را ياد مى كنم و در راه من با هم دوستى مى كنند و من هم آنها را دوست مى دارم ، آنانند كه چون خواهم به مردم روى زمين بلا و بدى برسانم ، براى خاطر آنها از همه آنان دفاع مى كنم .(31)
30.ياد خدا
امام صادق (ع ) فرمود: خداوند مى فرمايد: هر كه مرا در نهانى ياد كند، او را آشكار ياد كنم .(32)
31.زمره عاقلان
امام صادق (ع ) فرمود: آن كه در زمره عاقلان در ياد خداى عز و جل است چون كسى است كه در زمره جنگجويان در راه خدا نبرد كند.(33)
32.همنشين خدا
در روايت است كه على (ع ) مى فرمايد:ذاكر الله سبحانه مجالسه آن كه ياد خدا مى كند، همنشين خداست .(34)
33.ياد خدا در شبانه روز
از امام جعفر صادق (ع ) نقل است كه خداى عز و جل به موسى (ع ) فرمود: مرا در شبانه روز بسيار ياد كن و هنگام ياد من ، خاشع باش و هنگام بلايى كه به تو دهم ، صابر باش ، درگاه ذكرم آسوده زى و مرا بپرست و چيزى را با من شريك مساز، سرانجام تو به سوى من است . اى موسى ! مرا ذخيره خويش ‍ ساز، و گنج كردارهاى پاينده و شايسته خود را به من سپار.(35)
34.ياد خدا در پنهانى
اميرالمومنين (ع ) فرموده است : هر كه خداى عز و جل را در نهان ياد كند، هر آينه خدا را بسيار ياد كرده است ، زيرا منافقان در عيان و پيش مسلمان خدا را ياد كنند و او را در نهان ياد نكنند، و براى همين است كه خداى عز و جل در سوره نساء آيه 142 فرموده است : خودنمايى كنند در برابر مردم ، و ياد نكنند خدا را جز اندكى .(36)
35.خدا را فراموش كردن
از رسول خدا (ص ) روايت شده است كه فرمودند: هر كس كه خداوند را فرمان برد، در ياد خدا است و هر كس از او نافرمانى كند، خدا را فراموش ‍ نموده است .(37)
36.انواع ذكر
الف ) ذكر زبانى : نام خداوند را بر زبان جارى سازد و مكرر تسبيح و تحميد و تكبير و تهليل لا اله الا الله بگويد.
ب ) ذكر قلبى : با تمام قلب متوجه او باشيم .
در حديث آمده است كه پيامبر اكرم (ص ) روى به على (ع ) نمود و فرمود: سه كار است كه اين امت طاقت آن را ندارد:
1- مواسات با برادران دينى در مال ،
2- و حق مردم را از خويشتن دادن ،
3- و ياد خدا در هر حال .
ولى ياد خدا(تنها) ذكر سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر نيست ، بلكه ياد خدا آن است كه هنگامى كه انسان در برابر حرامى قرار مى گيرد، از خدا بترسد و آن را ترك گويد.(38)
2.آثار ذكر گفتن
37.ذكر الهى سبب آرامش دل
قرآن با يك جمله كوتاه و پرمغز مطمئن ترين و نزديك ترين راه را نشان داده : الا بذكر الله تطمئن القوب ، آگاه باش ، با ياد خدا دلها آرامش ‍ مى يابد.(39)
38.زياد ياد خدا بودن
ياد خدا به انسان نيرو و آرامش و قوت و قدرت و پايمردى مى بخشد و انسان بايد زياد به ياد خداوند باشد: واذكروا الله كثيرا لعلكم تفلحون .(40)
39.ذكر خدا عامل رستگارى و نجات
قرآن كريم عامل فلاح و رستگارى و پيروزى و نجات را در سه چيز مى داند: (1) تزكيه ، (2) ذكر نام خداوند، (3) نماز خواندن .
قد افلح من تزكّى ، و ذكر اسم ربه فصلّى .(41)
40.ياد خدا مايه بيدارى دلها
ياد خدا در همه حال و در هر روز و در صبحگاهان و شامگاهان مايه بيدارى دلها و كنار رفتن ابرهاى تاريك غفلت از دل آدمى است ، ياد خدا همچون باران بهارى است كه چون بر دل ببارد، گل هاى بيدارى ، توجه ، احساس ‍ مسؤ وليت ، روشن بينى و هر گونه عمل مثبت و سازنده اى را مى روياند.(42)
41.هنگام مردن ياد خداوند
معاذ بن جبل از كلام پيامبر اكرم (ص ) استفاده كرده و نقل مى كند كه از پيامبر خدا (ص ) پرسيدم : كدام عمل از همه اعمال برتر است ؟
حضرت فرمود: ان تموت و لسانك رطب من ذكر الله عز و جل ؛ اين كه به هنگام مردن زبان تو به ذكر خداوند عز و جل مشغول باشد.(43)
42.تاءثير ذكر گفتن در بازار
رسول خدا (ص ) فرمود: كسى كه در بازار و هنگام غفلت مردم و اشتغال آنها به آنچه در بازار است ، از روى اخلاص خدا را ياد كند، خداوند براى او هزار حسنه مى نويسد و به گونه اى او را در روز قيامت مورد رحمت قرار دهد كه به قلب هيچ بشرى خطور نكرده باشد.(44)
43.روشنى سينه ها
در حديثى على (ع ) مى فرمايد: ذكر الله جلاء الصدور و طماءنينة القلوب ياد خداوند موجب روشنى سينه ها و آرامش دلها است .(45)
44.روشنى عقل و زنده شدن دل
على (ع ) در حديثى مى فرمايد: هر كس خداى سبحان را ياد كند، خداوند دل او را زنده كرده و عقل و خردش را روشن گرداند.(46)
45.موجب شرح صدر
حضرت على (ع ) فرمود: الذكر يشرح الصدر ياد خداوند موجب شرح صدر است .(47)
46.ماءوا در بهشت
امام صادق (ع ) فرمود: هر كس بسيار ذكر خداى عزوجل بگويد، خدا در بهشت خود او را كاخ نشين سازد و زير درختان و گنبدهاى بهشتى به او ماءوا دهد يا در بهشتش او را در سايه رحمت خود گيرد و مشمول مهر مخصوص ‍ سازد.(48)
47.روشنى سينه ها و عقل
على (ع ) فرمود: ياد خدا نور عقول و زندگى بخش جانها و موجب روشنى سينه ها است .(49)
48.كار گشايى
على (ع ) فرمود: بهترين چيزى كه كارها به وسيله آن به سامان رسد، ذكر خداوند است .(50)
49.راندن شيطان
امام على (ع ) فرمود: ذكر الله مطردة شيطان ياد خدا بودن موجب راندن شيطان است .(51)
50.دورى از دوزخ
رسول خدا (ص ) فرموده است : هر كس فراوان ذكر خداوند عزوجل كند، خدايش دوست دارد، و هر كس ذكر خدا را بسيار گويد، براى او دو برائت نوشته مى شود: برائتى از دوزخ و برائتى از نفاق .(52)
51.نورانى شدن دل
على (ع ) فرمود: ثمره و نتيجه ذكر خدا، نورانى شدن دلها است .(53)
52.شفاى دل
رسول خدا (ص ) فرمود: ذكر خدا شفاى دلها است .(54)
53.نجات از ترس
ابو بصير گويد: از امام صادق (ع ) پرسيدم از مردن مؤ من ؟ فرمود: مؤ من به هر گونه مرگى بميرد: به وسيله غرق شدن بميرد، زير آوار بماند، و دچار درنده هم مى شود، و به صاعقه هم بميرد، ولى اين صاعقه به كسى كه در حال ذكر خداى عزوجل است نمى رسد.(55)
54.خير دنيا و آخرت
رسول خدا (ص ) فرمودند: من اعطى لسانا ذاكرا فقد اعطى خير الدنيا و الاخرة آن كس كه خدا زبانى به او داده كه به ذكر پروردگار مشغول است ، خير دنيا و آخرت به او داده شده است .(56)
55.آثار ذكر در خانه
امام صادق (ع ) مى فرمايد: در هر خانه قرآن خوانده شود و ذكر خداى عزوجل در آن گفته شود، بركتش فزون شود و فرشته ها در آن درآيند و شياطين از آن دورى گزينند و براى اهل آسمان بدرخشد، چنان كه ستاره هاى فروزان براى اهل زمين مى درخشند.
و هر خانه اى كه در آن قرآن نخوانند و ذكر خدا نگويند، بركتش كم مى شود و فرشته ها از آن دورى گزينند و شيطان در آن حاضر شوند.(57)
56.نجات از عذاب الهى
در حديثى كه معاذ بن جبل نقل كرده ، چنين آمده است : هيچ يك از اعمال آدمى براى نجات او از عذاب الهى برتر از ذكر الله نيست . از او پرسيدند: حتى جهاد در راه خدا. گفت : آرى ، زيرا خداوند مى فرمايد: لذكر الله اكبر.(58)
57.در بهشت برين
امام صادق (ع ) فرمود: من اكثر ذكر الله عزوجل اظله الله فى جنته هر كس بسيار ياد خدا كند، خداوند او را در سايه لطف خود در بهشت برين جاى خواهد داد.(59)
58.نامه عمل نورانى
امام صادق (ع ) فرمود: هرگاه بنده بسيار آمرزش جويد، نامه عملش بالا رود، در حالى كه مى درخشد.(60)
59.آثار ياد خدا در همه حال
1- هنگامى كه نام خدا برده مى شود، يك دنيا عظمت ، قدرت ، علم و حكمت در قلب انسان متجلى مى گردد.
2- روح انسان را به نيكى ها و پاكى ها سوق مى دهد.
3- از بدى ها و زشتى ها پيراسته مى دارد.
4- توجه به چنين معبود بزرگى موجب احساس حضور دائم در پيشگاه او است و با اين احساس فاصله انسان از گناه و آلودگى بسيار زياد مى شود.
5- ياد او يادآورى مراقبت اوست ، ياد حساب و جزاى اوست ، ياد دادگاه عدل او و بهشت و دوزخ اوست و چنين يادى است كه جان را صفا و دل را نور و حيات مى بخشد.(61)
60.محافظت از شر شيطان
على (ع ) فرمود: ذكر الله عصمة من الشيطان ذكر خدا نگهدارنده از شر شيطان است .(62)
61.زنده بودن دلها
على (ع ) فرمود: فى الذكر حياة القلوب ياد خدا سبب زندگى دلهاست .(63)
62.آثار ترك ذكر الهى
قرآن مجيد سزاى كسانى كه از ياد خدا روى مى گردانند، چنين ذكر مى كند:
1- تنگى معيشت در اين جهان فان له معيشة ضنكا
2- روز قيامت نابينا محشور مى شود: و نحشره يوم القيامة اعمى (64)
3- شيطان بر انسان مسلط مى گردد: نقيض له شيطانا فهو له قرين .(65)
امام صادق (ع ) فرمود: خانه اى كه در آن تلاوت قرآن و ياد خدا نباشد:
1- بركتش كم خواهد بود،
2- فرشتگان از آن هجرت مى كنند،
3- و شياطين در آن حضور دائم دارند.(66)
63.بصيرت در كارها
على (ع ) فرمود: من ذكر الله استبصر هر كس كه ياد خدا كند (در كارها) بصيرت پيدا مى كند.(67)
64.محبوب پيش مردم
على (ع ) فرمود: هر كس به ذكر خدا مشغول باشد، خداوند ياد و نام او را (در نزد مردم ) نيكو و پاكيزه دارد.(68)
65.دائما ياد خدا بودن
على (ع ) فرمود: مداومة الذكر خلصان الاولياء دائما به ياد خداى بودن بهترين دوست اولياء خداست .(69)
66.زيانكاران
قرآن مجيد مى فرمايد: اى كسانى كه ايمان آورده ايد، اموال و فرزندانتان شما را از ياد خدا غافل نكنند و كسانى كه چنين كنند، زيان كارانند.(70)
67.حسرت در قيامت
امام صادق (ع ) فرمود: هرگاه عده اى ، چه نيك و چه بد، در مجلس جمع شوند و به غير ياد خدا بپردازند، در روز قيامت افسوس و حسرت مى خورند.
3.ذكر بسم الله الرحمن الرحيم
68.عوامل فلاح و رستگارى
خداى سبحان عامل فلاح و رستگارى و پيروزى و نجات انسان را سه چيز مى شمرد: قد افلح من تزكى ، و ذكر اسم ربه فصلى مسلما رستگار مى شود كسى كه خود را تزكيه كند و نام پروردگارش را به ياد آورد و نماز بخواند.(71)
69.نجات از شعله هاى نوزده گانه آتش
عبدالله بن مسعود گويد: هر كه خواهد از شعله هاى نوزده گانه آتش دوزخ نجات يابد، بسم الله الرحمن الرحيم گويد، زيرا بسم الله الرحمن الرحيم نوزده حرف است و خداوند تعالى هر حرفى را سپرى در برابر يكى از آن شعله ها قرار مى دهد.(72)
70.آغاز هر كار با نام خدا
رسول اكرم (ص ) فرمود: هر امر خطيرى اگر با بسم الله الرحمن الرحيم آغاز نشود، آن امر ناقص و ناتمام خواهد ماند.(73)
71.جواز بهشت
رسول اكرم (ص ) فرمود: هيچ كس به بهشت در نيايد مگر با پروانه و جواز بسم الله الرحمن الرحيم به اين گونه بسم الله الرحمن الرحيم اين نوشته اى است از سوى خداوند ويژه فلان پسر فلان ، او را در بهشت به جايگاه بلندى وارد سازيد كه شاخه هاى ميوه آن آويخته و نزديك و در دسترس ‍ باشد.(74)
72.اسم اعظم خداوند
امام رضا (ع ) فرمودند: بسم الله الرحمن الرحيم به اسم اعظم (خداوند) از سياهى چشم به سفيدى آن نزديكتر است .(75)
73.معنى بسم
على بن حسن بن فضال به نقل از پدرش مى گويد: از حضرت امام رضا (ع ) تفسير بسم الله الرحمن الرحيم را پرسيدم .
حضرت فرمود: گوينده كه مى گويد: بسم معنايش اين است كه : سمه اى از سمه هاى خداى را كه همان عبادت است بر خود مى گذارم . گفت : عرض ‍ كردم : سمه چيست ؟ فرمود: يعنى علامت و نشانه .(76)
74.تفسير بسم الله
حضرت امام حسن عسكرى (ع ) در تفسير اين سخن خداى عزوجل بسم الله الرحمن الرحيم فرموده است : اوست خدايى كه تمام آفريدگان در مواقع نيازمندى ها و گرفتارى ها و شدايد به هنگام قطع اميد و گسستن اسباب از همه آنان كه پايين از او، و غير اويند، او را معبود خويش گرفته و به نيايش وى آهنگ مى كنند و مى گويند: بسم الله الرحمن الرحيم يعنى در تمام امور و كارهايم از خدايى كه عبادت و پرستش تنها شايسته و سزاوار اوست ، كمك و يارى مى طلبم خدايى كه چون دست فريادرس خواهى به سويش گشوده گردد، به فرياد رسد. ذات مقدسى كه چون (از سر صدق ) خوانده شود اجابت فرمايد.(77)
75.ترك نام خدا
از ابن عباس (ره ) منقول است كه گفت : هر كس بسم الله الرحمن الرحيم را ترك كند، محققا آيه اى از كتاب خداى تعالى را ترك گفته است .(78)
76.نشانه هاى مؤ من
امام حسن عسكرى (ع ) فرمودند: علامات مؤ من پنج چيز است :
1- نماز پنجاه و يك ركعت در شبانه روزى از فريضه و نافله گزاردن ،
2- انگشتر بر دست راست كردن ،
3- بعد از نماز جبين را به خاك در سجده گذاشتن ،
4- بسم الله الرحمن الرحيم را بلند گفتن ،
5- زيارت اربعين را خواندن .(79)
******************
77.گريز شيطان
پيغمبر گرامى خدا (ص ) فرمود: هرگاه بنده بسم الله الرحمن الرحيم را قرائت كند، شيطان از وى بگريزد.(80)
78.بزرگترين آيه كتاب خدا
امام صادق (ع ) فرمود: آنان (مخالفان ) را چه مى شود؟ خدايشان بكشد كه (در نماز) عمدا، به آشكار و ظاهر، خواندن بزرگترين آيه در كتاب خدا را بدعت پنداشته اند (و در اين كار هيچ دليلى ندارند) و آن آيه بسم الله الرحمن الرحيم مى باشد.(81)
79.بسم الله هنگام نامه نوشتن
امام صادق (ع ) مى فرمايد: در نامه ها نوشتن بسم الله الرحمن الرحيم را ترك مكن ، اگر چه پس از آن شعر باشد.(82)
80.طرز نگارش بسم الله
امام صادق (ع ) فرمود:بسم الله الرحمن الرحيم را به بهترين خط بنويس و باء آن را كشيده قرار مده ، تا (بتوانى ) سين را بلند و كشيده بنويسى .(83)
81.گفتن بسم الله در همه امور
از امام صادق (ع ) روايت شده است كه چنين فرمودند: هر گاه يكى از شما وضو گيرد و يا بخورد و يا بياشامد و يا لباسى بپوشد، سزاوار است كه بسم الله الرحمن الرحيم بگويد، پس اگر چنين نكند شيطان در آن شركت خواهد كرد.(84)
82.شروع هر سوره با بسم الله
بيهقى در كتاب شعب از احمد بن حنبل نقل كرده كه گفت : هر كه با هر سوره از قرآن كريم بسم الله الرحمن الرحيم نگويد، محققا يكصد و ده آيه از كتاب خدا را ترك گفته است .(85)
83.برخاستن از خواب ، سر موقع
پيغمبر اكرم (ص ) فرمود: هر كه بخواهد شب را به عبادت برخيزد، چون در بستر خود خوابيد بايد بگويد: بسم الله الرحمن الرحيم بار خدايا، مرا از مكر خود آسوده مدار و ياد خودت را فراموشم مكن و مرا در گروه غافلان مقرر منما، من برخيزم در ساعت كذاوكذا. و محققا خداى عزوجل بدو فرشته اى گمارد كه او را همان ساعت بيدار كند.(86)
84.هنگام ورود به مستراح
امام صادق (ع ) از پدرانش ، از امير مؤ منان (ع ) روايت مى نمايد كه فرمود: هنگامى كه براى ادرار كردن يا غير آن برهنه شديد، بسم الله الرحمن الرحيم بگوييد زيرا در اين صورت ، شيطان به شما نگاه نمى كند تا كارتان تمام شود.(87)
85.هم غذا شدن شيطان
از پيغمبر اسلام (ص ) پرسيده شد: آيا شيطان با انسان چيزى مى خورد؟
در پاسخ فرمودند: آرى ، بر سر هر سفره اى كه بسم الله الرحمن الرحيم گفته نشود، شيطان با آنان غذا مى خورد، و به اين جهت ، خداوند بركت را از آن سفره بر مى دارد.(88)
86.نام خدا هنگام وضو
امام صادق (ع ) فرمودند: كسى كه هنگام وضو نام خدا را ببرد، تمام بدنش ‍ پاك مى شود و اين كار كفاره گناهان بين دو وضو خواهد بود. و كسى كه نام خدا را نبرد، فقط آن مقدار از بدنش كه آب به آن مى رسد پاك مى شود.
امام صادق (ع ) فرمودند: هر كسى كه هنگام وضو نام خدا را بر زبان جارى كند، گويا غسل كرده است .(89)
87.هنگام خواب
از رسول گرامى خدا (ص ) روايت شده است كه فرمودند: هر گاه بنده در هنگام خواب بسم الله الرحمن الرحيم بگويد، خداوند مى فرمايد: فرشتگانم ! نفس كشيدنهايش را تا صبح حسنات به حساب آوريد و برايش ‍ بنويسيد.(90)
88.هنگام سوار شدن
امام كاظم (ع ) نقل مى نمايند كه رسول خدا (ص ) فرمودند: اگر مردى سوار چهارپا شود و نام خدا را ببرد، فرشته اى پشت سر او سوار شده و او را تا هنگام پياده شدن محافظت مى نمايد. و اگر هنگام سوار شدن ، نام خدا را نبرد شيطانى پشت سر او سوار شده و به او مى گويد آواز بخوان . اگر بگويد بلد نيستم ، مى گويد آرزو كن . و او پيوسته آرزو مى كند تا پياده شود.
89.قبل و بعد از غذا
از رسول اكرم (ص ) روايت شده است كه فرمودند: هيچ مردى نيست كه خانواده خويش را گرد آورد و آن گاه سفره را پهن نمايد و آنان در آغاز خوردن بسم الله الرحمن الرحيم و در پايان آن الحمد لله رب العالمين بگويند و سفره را بردارند، مگر آن كه همگى مورد آمرزش قرار خواهند گرفت .(91 )
على (ع ) فرمود: هنگامى كه غذا مى خوريد، در آغاز آن بسم الله الرحمن الرحيم گفته شود و در انتهاى آن حمد خدا شود.(92)
90.محافظت فرشتگان
رسول خدا (ص ) فرمود: چنانچه آدمى در هنگام سوار شدن بر وسيله نقليه نام خدا را ببرد بسم الله بگويد، فرشته اى براى محافظتش همراه گردد و او را تا زمانى كه پياده شود، از هر حادثه اى نگاه مى دارد و اگر سوار شود و بسم الله نگويد، شيطان همراهى اش مى كند.(93)
91.آفت ترك بسم الله هنگام سوارى
رسول اكرم (ص ) فرمود: بنده هنگامى كه سوار وسيله اى شود و بسم الله نگويد در رديف شيطان قرار مى گيرد.(94)
92.ذكر فاطمه زهرا (س )
بانوى دو عالم حضرت فاطمه زهرا (س ) فرمود:
اين رطبها از نخلى است كه خداوند در بهشت براى من نشانده ، آن هم بر اثر دعايى كه پدرم به من آموخت و هر صبح و شام بر آن مواظبت دارم .
از او درخواست كردم كه اين دعا را به من بياموزد، فرمود: اگر مى خواهى خدا را ملاقات كنى ، در حالى كه از تو راضى باشد و اگر مى خواهى تا زنده هستى درد تب تو را فرا نگيرد، بر اين دعا مداومت كن :
بسم الله الرحمن الرحيم ، بسم الله النور، بسم الله نور النور، بسم الله نور على نور، بسم الله الذى هو مدبر الامور، بسم الله الذى خلق النور من النور، الحمد لله الذى خلق النور من النور، و انزل النور على الطور فى كتاب مسطور، فى رق منشور، بقدر مقدور، على نبى محبور، الحمد لله الذى هو بالعز مذكور، و بالفخر مشهور، و على السراء و الضراء مشكور، و صلى الله على سيدنا محمد و آله الطاهرين .
بنام خداوند بخشنده مهربان ، به نام مبارك خدا كه نور عالم است ، به نام مبارك خدا كه نور نور عالم است ، به نام مبارك خدا كه نور بالاى نور عالم است . به نام مبارك خدا آن نام كه مدبر امور عالم است ، به نام مبارك خدا آن نام كه نور را از نور آفريد (يعنى عالم و آدم را از نور خود آفريد)، ستايش ‍ خداوند را كه نور (وجود عالم و نور جان آدم ) را از نور (جمال خود) آفريد و نور (تجلى خود) را بر طور سينا در كتاب مسطور تورات نازل كرد در صحيفه گشوده به قدرى كه مقدر نمود بر پيغمبر عالم و صالح خود، ستايش خدا را كه نزد تمام موجودات به عزت مذكور و فخر و جلالت معروف است و در حال آسايش و سختى ، بايد شكرگزار او بود. و درود خداوند بر سيد ما، حضرت محمد (ص )، و اهل بيت طاهرينش باد.
سلمان مى گويد: از روزى كه اين دعا را تعليم گرفتم ، بيش از هزار كس از اهل مدينه و مكه را تعليم دادم و هر كس كه تب او را فرا مى گرفت ، چون اين دعا را مى خواند، به امر خداى سبحان تب از او دور مى گشت .(95)
93.ذكرى براى بهبودى تب
در روايتى كه از امام على بن موسى الرضا (ع ) نقل شده ، آمده است كه براى بهبودى تب ، بر سه قطعه كاغذ بنويسد:
1- بسم الله الرحمن الرحيم لاتخف انك انت الاعلى .
2- بسم الله الرحمن الرحيم لا تخف نجوت من القوم الظالمين .
3- بسم الله الرحمن الرحيم الا له الخلق و الامر تبارك الله رب العالمين .
سپس بر هر قطعه سه بار سوره توحيد را بخواند و در سه روز و هر روز يك قطعه از آنها را ببلعد كه ان شاءالله شفا خواهد يافت .(96)
4.ذكر لا اله الا الله
94.ثواب لا اله الا الله
ابى حمزه گويد: شنيدم كه امام باقر (ع ) مى فرمود: هيچ چيز نيست كه ثوابش بيشتر باشد از گواهى به اينكه بگويد: لا اله الا الله يعنى گواهى دهد به يگانگى خدا، به راستى كه چيزى با خداوند عزّوجلّ برابر نيست و در هيچ امرى احدى با او شريك نيست .(97)
95.فقط خداوند شايسته پرستش است
امام صادق (ع ) مى فرمايد: رسول خدا (ص ) فرموده است : استغفار و گفتن كلمه لا اله الا الله بهترين عبادت است . خداوند عزيز جبار فرموده است ( آيه 22 سوره محمد): ((بدان كه راستش اين است كه نيست شايسته پرستشى جز خدا و آمرزش خواه از گناه خودت .(98)))
96.تجلى لا اله الا الله در بهشت
رسول خدا (ص ) فرمود: هر كس بگويد: لا اله الا الله براى او در بهشت درختى كاشته مى شود از ياقوت سرخ ، كه بنش از مشك سفيد برآمده ، و از عسل شيرين تر و از برف سپيدتر و از مشك خوشبوتر است و در آن نمونه هاى پستان دوشيزگان باشد كه در زير هفتاد پيراهن برآمده باشد (و بر آن درخت برآمده باشد هفتاد جامه بهشتى ).(99)
97.شيوه امام باقر (ع )
از امام صادق (ع ) فرمود: چيزى نيست مگر آنكه براى آن حدى است كه بدان پايان پذيرد جز ذكر خدا كه پايانى ندارد، خداى عزوجل فريضه هايى واجب كرده است و هر كه آنها را انجام دهد، همان حد و پايان آنها است ، و ماه رمضان است و هر كه آن را روزه دارد همان حد و پايان آن است ، و حج را واجب كرده است و هر كه حج كرد به پايان آن رسيده جز همان ذكر خدا، به راستى كه خداى عزوجل به اندك از آن راضى نشده و براى آن پايانى مقرر نكرده است ، سپس اين آيه را خواند (42 سوره احزاب ): اى كسانى كه گرويديد! ياد كنيد خدا را بسيار و تسبيح گوييدش در بامداد و پسين .
پس فرمود: خدا براى آن حدى مقرر نكرده كه در آن به پايان رسد. فرمود: پدرم بسيار ذكر خدا مى كرد، من به همراه او مى رفتم و او ذكر خدا مى گفت ، با او غذا مى خوردم و او ذكر خدا مى گفت ، و هر آينه كه با مردم در گفتگو بود زبانش را از ذكر خدا بازنمى داشت و من مى ديدم زبانش به كامش ‍ چسبيده بود و مى فرمود: لا اله الا الله . و شيوه اش بود كه ماها را انجمن مى كرد و دستور مى داد به ذكر خدا تا آفتاب مى زد و هر كدام كه ما قرائت (قرآن ) مى دانستيم ، دستور به قرائت مى داد و هر كدام كه قرائت نمى دانستيم ، او را دستور به ذكر مى داد.
در هر خانه اى قرآن خوانده شود و ذكر خداوند عزوجل گفته شود، بركتش ‍ افزون شود و فرشته ها در آن درآيند و شياطين از آن دورى گزينند و براى اهل آسمان بدرخشد، چنان كه ستاره هاى فروزان براى اهل زمين مى درخشند و هر خانه كه در آن قرآن نخوانند و ذكر خدا نگويند، بركتش كم شود و فرشته ها از آن دورى گزينند و شياطين در آن حاضر شوند.(100)
98.لا اله الا الله از روى خلوص
از ابان بن تغلب از امام صادق (ع ) فرمود: اى ابان ، چون به كوفه رفتى ، اين حديث را روايت كن : هر كس كه از روى اخلاص گواهى دهد كه نيست شايسته پرستشى جز خدا، بهشت براى او واجب باشد.
ابان مى گويد: به او گفتم : راستش اين است كه از هر فرقه اى نزد من مى آيند، براى همه آنان اين حديث را روايت مى كنم ؟ حضرت فرمود: آرى ، اى ابان چون روز رستاخيز شود و خداوند همه اولين و آخرين را گرد آورد، خدا لا اله الا الله را از آنها بگيرد جز از كسى كه بر اين مذهب حق باشد.(101)
99.بهترين عبادت
رسول خدا (ص ) فرمود: بهترين عبادت ، گفتن لا اله الا الله است .(102)
100.تلقين به مردگان
رسول خدا (ص ) فرمودند: لا اله الا الله را به مردگان خود تلقين كنيد، زيرا گناهان را از بين مى برد. گفتند: يا رسول خدا! كسى كه آن را در حال سلامتى بگويد چه حكمى دارد؟ فرمودند: اين (ذكر) گناهان را در هر حال از بين مى برد و از بين مى برد و از بين مى برد. به راستى كه لا اله الا الله انسان مؤ من در زندگى ، مرگ و برانگيختن اوست .
همچنين رسول خدا (ص ) فرمود كه جبرئيل گفت : اى محمد! كاش آنها را به هنگامى كه برانگيخته مى شوند، مى ديدى كه يكى با روى سفيد مى گويد: لا اله الا الله و ديگرى با روى سياه مى گويد: واى بر ما كه نابود شديم .(103)
101.سنگينى لا اله الا الله
پيامبر اكرم (ص ) فرمودند: خداى عزوجل به موسى بن عمران فرمود: اى موسى ! به راستى كه اگر آسمانها و ساكنان آن كه نزد من هستند و زمين هاى هفتگانه را در يك كفه گذاشته و لا اله الا الله را در كفه ديگرى بگذارند، لا اله الا الله سنگين تر از آنها خواهد بود.(104)
102.پاك كننده گناهان
اميرالمؤ منين (ع ) فرمودند: هيچ بنده مسلمانى نيست كه بگويد لا اله الا الله مگر اين كه بالا مى رود و هر سقفى را مى شكافد و به هيچ كدام از گناهان او برنمى خورد، مگر اين كه آن را پاك مى كند تا اين كه به خوبيهايى همانند خود برسد و بايستد.(105)
103.لا اله الا الله هم وزنى ندارد
امام محمد باقر (ع ) مى فرمايد كه رسول خدا (ص ) فرمودند: هر چيزى هم وزنى دارد مگر خداوند و لا اله الا الله كه هم وزنى ندارد و قطره اشكى از ترس خدا كه با هيچ وزنى قابل اندازه گيرى نيست و اگر اين اشك بر صورت او جارى شود، هيچ گاه ندارى و خوارى را نخواهد ديد.(106)
104.ثواب زياد لا اله الا الله
امام باقر (ع ) فرمودند: ثواب هيچ چيز بيشتر از گواهى به لا اله الا الله نيست ، زيرا خدا همتايى نداشته و در امر خود هيچ كسى با او شريك نيست .(107)
105.عظمت لا اله الا الله
رسول خدا (ص ) فرمودند: نه من و نه گويندگان قبل از من ، همانند لا اله الا الله نگفته ايم .(108)
106.پاك شدن گناهان
رسول خدا (ص ) فرمودند: مؤ منى نيست كه بگويد لا اله الا الله مگر اين كه گناهان كارنامه اش پاك شده و اين عمل در كنار خوبى هاى همانند خود قرار مى گيرد.(109)
107.محبوب بودن ذكر لا اله الا الله نزد خدا
امام صادق (ع ) فرمودند: زياد بگوييد لا اله الا الله و الله اكبر، زيرا خدا هيچ چيزى را بيش از گفتن الله اكبر و لا اله الا الله دوست ندارد.(110)
108.ثواب گفتن صد بار لا اله الا الله
امام صادق (ع ) فرمود: عمل كسى كه صد بار لا اله الا الله بگويد، برتر از اعمال ساير مردم در آن روز است ، مگر عمل كسى كه بيش از اين گفته باشد.(111)
109.صد بار هنگام خواب
امام صادق (ع ) فرمودند: كسى كه وقت رفتن به رختخواب صد بار لا اله الا الله بگويد، خداوند خانه اى در بهشت براى او مى سازد، و كسى كه هنگام رفتن به رختخواب صد بار از خداوند آمرزش بخواهد، گناهان او مى ريزد همان گونه كه برگ درخت مى ريزد.(112)
110.ثواب گفتن لا اله الا الله با اخلاص
امام صادق (ع ) فرمودند: كسى كه با اخلاص لا اله الا الله بگويد، وارد بهشت مى شود. و گفتن با اخلاص اين است كه لا اله الا الله او را از آن چه خداى عزوجل حرام كرده ، باز دارد.(113)
111.لا اله الا الله كليد بهشت
امام باقر (ع ) مى فرمايد كه رسول خدا (ص ) فرمودند: جبرئيل ميان صفا و مروه نزد من آمده و گفت : هر كس از امت تو با اخلاص لا اله الا الله بگويد، وارد بهشت مى شود.(114)
112.تاثير ذكر لا اله الا الله همراه با خلوص
پيامبر اكرم (ص ) فرمودند: كسى كه با اخلاص لا اله الا الله بگويد، وارد بهشت مى شود. گفتن با اخلاص اين است كه لا اله الا الله او را از آنچه كه خداوند حرام كرده باز دارد.(115)
113.تاثير ذكر لا اله الا الله با صداى بلند
امام صادق (ع ) فرمودند رسول خدا (ص ) فرمودند: هيچ مسلمانى بلند نمى گويد لا اله الا الله مگر اين كه بى درنگ گناهانش زير پاهايش مى ريزند، همان گونه كه برگهاى درخت ، زير آن مى ريزند.(116)
114.دژ محكم الهى
وقتى كه امام رضا (ع ) به نيشابور رسيد، به هنگام حركت به طرف ماءمون محدثان اطراف او را گرفته و گفتند: اى فرزند رسول خدا! از پيش ما مى روى و حديثى نمى فرمايى كه از آن استفاده كنيم ! حضرت كه در كجاوه نشسته بودند، سر را از كجاوه بيرون آورده و فرمودند: از پدرم موسى بن جعفر (ع ) شنيدم كه فرمود از پدرم جعفر بن محمد (ع ) شنيدم كه فرمودند از پدرم محمد بن على (ع ) شنيدم كه فرمودند از پدرم على بن الحسين (ع ) شنيدم كه فرمودند از پدرم حسين بن على (ع ) شنيدم كه فرمودند از پدرم امير المؤ منين على بن ابى طالب (ع ) شنيدم كه فرمودند از رسول خدا (ص ) شنيدم كه فرمودند شنيدم كه جبرئيل مى گفت : از خداى عزوجل شنيدم كه فرمودند: لا اله الا الله پناهگاه من است ، كسى كه وارد پناهگاه من شود از عذاب من ايمن است .(117)
115.تهليل و استغفار، بهترين عبادت
رسول خدا (ص ) فرمود: بهترين عبادت ، گفتن لا اله الا الله است .
و نيز فرمود: بهترين عبادت استغفار است و اين است قول خداى عزوجل در قرآن كريم : فاعلم انه لا اله الا الله و استغفر لذنبك .(118)
(و بدان كه راستش اين است كه نيست شايسته پرستشى جز خدا و آمرزش ‍ خواه از گناه خود).(119)
116.بهترين ذكر نزد خداوند
پيامبر اكرم (ص ) فرمودند: در ميان سخنان هيچ سخنى نزد خداى عزوجل دوست داشتنى تر از گفتن لا اله الا الله نيست .(120)
117.ثواب پذيرفته شدن گواهى با لا اله الا الله
روزى رسول خدا (ص ) در حالى كه در ميان عده اى از ياران خود كه على بن ابى طالب (ع ) نيز يكى از آنان بود، نشسته بودند، فرمودند: كسى كه بگويد لا اله الا الله وارد بهشت مى شود. دو نفر از ياران او گفتند: ما نيز مى گوييم لا اله الا الله رسول خدا (ص ) فرمودند: گواهى به لا اله الا الله فقط از اين - على بن ابى طالب (ع ) - و شيعيانش كه پروردگار از آنان پيمان گرفته است پذيرفته مى شود. آن دو نفر دوباره گفتند: ما نيز مى گوييم لا اله الا الله در اين هنگام رسول خدا (ص ) دست خويش را به سر على (ع ) گذاشته و فرمودند: نشانه آن - پيروى از على بن ابى طالب (ع ) - اين است كه پيمان او را نشكنيد، در جايگاه او ننشينيد و سخن او را تكذيب نكنيد.(121)
118.برترين ذكر
جابر بن عبد الله انصارى گفت : شنيدم از رسول خدا (ص ) كه مى فرمود: لا اله الا الله برترين ذكر است .(122)
119.برترين مردم
امام صادق (ع ) فرمود: هر كه صد بار لا اله الا الله بگويد، همان روز برترين مردم از لحاظ عمل به شمار مى آيد، مگر كسى كه افزون تر بگويد.(123)
120.تاءثير آخرين كلام
رسول خدا (ص ) فرمود: هر كه آخرين گفتارش لا اله الا الله باشد وارد بهشت مى شود.(124)
121.كليد آسمان
رسول خدا (ص ) فرمود: هر چيزى كليدى دارد و كليد آسمان ها گفتن لا اله الا الله است .(125)
122.گفتن لا اله الا الله بدون تعجب
امام صادق (ع ) فرمودند: كسى كه بدون تعجب لا اله الا الله بگويد، خداوند پرنده اى از آن مى آفريند كه تا روز قيامت روى سر گوينده اش بال زده و برايش ذكر مى گويد.(126)
123.تلقين لا اله الا الله بر ميت
امام صادق (ع ) از پدرانش (ع ) نقل مى نمايد كه پيامبر (ص ) فرمودند: به مردگان خود لا اله الا الله تلقين كنيد، زيرا همانا كسى كه آخرين سخنش لا اله الا الله باشد، وارد بهشت مى گردد.(127)
124.آثار گفتن لا اله الا الله به هنگام مصيبت
امام باقر (ع ) فرمودند: مؤ منى نيست كه هنگام رويداد مصيبتى لا اله الا الله بگويد، مگر اين كه خداوند همه گناهانش را مى آمرزد، جز گناهان كبيره كه انسان را جهنمى مى كند. و هرگاه در آينده به ياد آن مصيبت افتاده ، لا اله لا الله بگويد و خدا را حمد كند، خداوند تمام گناهانى را كه در بين لا اله الا الله گفتن اول و دوم مرتكب شده است ، مى بخشد، جز گناهان كبيره را.(128)
125.سى بار ذكر در هر روز
امام باقر (ع ) از پدرش ، از پدرانش روايت كرده كه فرمودند: كسى كه هر روز سى بار بگويد: لا اله الا الله الملك الحق المبين (هيچ خدايى نيست جز خداى يكتاى فرمانروا كه وجودش ثابت و روشن و آشكار است )، به بى نيازى رو آورده و به فقر پشت كرده و درِ بهشت را كوبيده است .(129 )
126.برترين ذكر و بالاترين شكر
رسول خدا (ص ) فرمودند: برترين ذكرها، ذكر لا اله الا الله و بالاترين شكرها گفتن الحمد لله مى باشد.(130)
127.واجب شدن بهشت
امام صادق (ع ) فرمودند: كسى كه به هنگام مصيبت ، گفتن لا اله الا الله به او الهام شود، بهشت براى او واجب مى شود.(131)
128.بهاى بهشت
امام جعفر صادق (ع ) فرمودند: بهاى بهشت گفتن لا اله الا الله و الله اكبر است .(132)
129.كوبيدن در بهشت
امام صادق (ع ) فرمودند: كسى كه صد بار لا اله الا الله الملك الحق المبين بگويد، خداى عزيز غالب او را از فقر پناه داده و وحشت قبرش را از بين مى برد، بى نيازى را به دست آورده و در بهشت را كوبيده است .(133)
130.پاداش در دنيا و آخرت
از امام رضا (ع ) روايت شده است كه رسول گرامى خدا (ص ) فرمودند: هر كس در هر روز صد بار بگويد لا اله الا الله الملك الحق المبين توانگرى به او جلب مى شود و فقر و مستمندى از او دفع مى گردد و در دوزخ بر او بسته شده و در بهشت به رويش باز مى گردد.(134)
131.توانگرى و نجات از وحشت قبر
در كتاب كشف الغمه و امالى شيخ طوسى ، با سندهاى معتبر روايت شده كه حضرت رسول (ص ) فرمود: هر كس هر روز صد مرتبه بگويد: لا اله الا الله الملك الحق المبين از فقر و وحشت قبر نجات مى يابد و توانگرى به او روى آورد.(135)
5.ذكر سبحان الله
132.نامى از نامهاى خدا
زيد شحّام مى گويد: از امام جعفر صادق (ع ) پرسيدم : تسبيح چيست ؟ آن حضرت فرمود: نامى از نامهاى خدا و دعاى اهل بهشت است .(136)
133.ثواب تسبيح بدون تعجب
امام باقر (ع ) فرمودند: كسى كه بدون تعجب سبحان الله بگويد، خداوند از اين ذكر پرنده اى با دو زبان و دو بال مى آفريند كه در ميان تسبيح كنندگان خدا تا روز قيامت از جانب او خداوند را تسبيح مى كند.
الحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر نيز همين طور است .(137)
134.ريزش گناهان
امام صادق (ع ) فرمود: هر كس كه پس از نماز واجب خود، سى بار تسبيح سبحان الله بگويد، همه گناهان وجودش فرو ريزد.(138)
135.پاداش گوينده سبحان الله
امام صادق (ع ) از پدر و جد بزرگوارش حضرت امام (ع ) روايت مى كند: نبى اكرم (ص ) در پاسخ مسائلى كه مردى يهودى از آن حضرت پرسيده بود، ضمن حديث طويلى فرمود: آن گاه كه بنده سبحان الله بگويد، آنچه پايين تر از عرش خداست با او سبحان الله مى گويند و به گوينده ده برابر پاداش آنها داده مى شود و چون الحمد لله گويد، خداوند نعمت دنيا را به او كرامت كند تا نعمتهاى آخرت را ببيند، و آن سخنى است كه بهشتيان هنگام ورود به بهشت مى گويند و همه سخنها در دنيا قطع مى شود به جز الحمد لله كه قطع نمى گردد و آيه كريمه (احزاب ، 44): درود بهشتيان در روزى كه به دريافت و ديدار پاداش خدا نايل مى شوند، سلام است به همين حقيقت اشارت دارد.(139)
136.پاداش در بهشت
رسول خدا (ص ) فرمود: هر كس كه سبحان الله العظيم و بحمده بگويد درخت خرمايى براى وى در بهشت كاشته مى شود.(140)
137.ترازوى اعمال
امير المؤ منين على (ع ) مى فرمايد: تسبيح و سبحان الله گفتن يك نيمه از ترازوى اعمال را پر كرده و الحمد لله گفتن ترازوى اعمال را سرشار مى سازد و الله اكبر گفتن فاصله ميان آسمان و زمين را پر مى كند.(141)
138.ذكر پيامبر (ص ) قبل از رحلت
عايشه گفت : رسول خدا (ص ) پيش از رحلت اين ذكر را بسيار مى فرمود: (خدايا) تو را تسبيح مى كنم و به ستايش و حمد تو مشغولم ، از تو آمرزش ‍ مى طلبم و توبه مى كنم .(142)
******************
139.شيوه امام على (ع )
امام صادق (ع ) فرمود: على (ع ) را شيوه اين بود كه هر گاه صبح مى كرد مى فرمود (سه بار): سبحان الله الملك القدوس بار خدايا! راستى من به تو پناه مى برم از زوال نعمت و دگرگونى عافيت و به ناگاه رسيدن بلايت و از دچار شدن به بدبختى و شر هر آنچه كه در شب پيش آمده است . بار خدايا! من از تو مى خواهم به حق عزت ملكت و شدت نيرويت و به وسيله تسلط و بزرگوارى ات و به توانايى ات بر خلقت سپس حاجت خود را بخواه .(143)
140.هزار حسنه در روز
رسول خدا (ص ) فرمود: آيا از شما، كسى عجز و ناتوانى دارد كه هر روز هزار خوبى به دست آورد! كسى عرض كرد: چگونه كسى مى تواند هر روز هزار حسنه كسب كند؟ فرمود: صد بار سبحان الله بگويد براى او هزار حسنه نوشته مى شود يا هزار گناه از او فرو مى ريزد.(144)
141.رفع هفتاد گرفتارى
از امام صادق (ع ) روايت است كه فرمود: هر كس در روز سى بار خدا را تسبيح كند خداى تبارك و تعالى هفتاد گونه گرفتارى را كه پست ترين آن تهيدستى است از او رفع فرمايد.(145)
142.بى نيازى در دنيا
از امام صادق (ع ) روايت است كه فرمود: هر كس سى بار بگويد: سبحان الله و بحمده (منزه است خداوند يكتا و من به ستايش او مشغولم ) و سبحان الله العظيم و بحمده (منزه است خداوند بزرگ و من او را مى ستايم ) ثروت و بى نيازى به او روى آورد، و فقر و تهيدستى از او روى گرداند و دروازه بهشت را مى كوبد.(146)
143.عوامل سنگينى ترازوى اعمال
رسول خدا (ص ) فرمود: پنج چيز است كه بسيار موجب سنگينى ترازوى اعمال مى گردد:
1- سبحان الله
2- الحمد لله
3- لا اله الا الله
4- الله اكبر
5- فرزند شايسته اى از مسلمانى بميرد و مسلمان در مصيبت او صبر كند.(147)
144.هنگام پايين آمدن
از امام صادق (ع ) نقل شده كه مى فرمود: رسول خدا (ص ) در روز هر وقت رو به نشيب مى گذاشت ، سبحان الله مى گفت : و وقتى بدن رو به بالا مى نهاد، الله اكبر مى گفت .(148)
145.ثواب گفتن صد بار سبحان الله
يونس بن يعقوب مى گويد: از امام صادق (ع ) پرسيدم : آيا كسى كه صد بار سبحان الله بگويد از كسانى است كه خدا را بسيار ياد مى كند؟ فرمود: بله .(149)
146.درختى در بهشت
از امام صادق (ع ) روايت شده است كه فرمود پيغمبر خدا (ص ) فرمودند: هر كس بگويد سبحان الله خدا برايش درختى در بهشت مى نشاند، و هر كس بگويد الحمد لله خدا برايش درختى در بهشت مى نشاند و هر كس ‍ بگويد لا اله الا الله خدا درختى برايش در بهشت مى نشاند و هر كس بگويد الله اكبر خدا در بهشت درختى برايش مى نشاند.
مردى از قريش - كه ابوبكر بود - عرض كرد: يا رسول الله ، درختان ما در بهشت فراوان است .
حضرت فرمود: آرى ، وليكن بپرهيزيد از اين كه آتشى بر آن بفرستيد و آن را بسوزانيد، زيرا خدا فرموده است : اى كسانى كه ايمان آورده ايد، خدا و رسول را فرمان بريد و اعمال خود را به سبب نافرمانى تباه نسازيد.(150)
147.كلام محبوب در پيشگاه حق تعالى
ابوذر گفت : رسول خدا (ص ) فرمود: محبوب ترين كلام در پيشگاه خداوند اين ذكر است :
تسبيح خداى بى شريك مى كنم ، پادشاهى خاص او است ، و ستايش ويژه او، و او بر هر چيزى توانا است و هيچ قدرت و نيرويى نيست ، مگر به عنايت و توجه خدا منزه است خدا او را مى ستايم .(151)
148.سه هزار حسنه
امام صادق (ع ) فرمودند: كسى كه بگويد سبحان الله و بحمده و سبحان الله العظيم و بحمده ، خداوند سه هزار حسنه براى او نوشته و سه هزار درجه او را بالا مى برد و از اين ذكر پرنده اى مى آفريند كه خدا را تسبيح مى كند و پاداش اين تسبيح براى او خواهد بود.(152)
149.محبوب ترين كلام نزد خداوند
ابوذر غفارى (رض ) مى گويد: رسول خدا (ص ) به من فرمود: آيا تو را خبر ندهم به محبوبترين كلام در نزد خدا! به راستى محبوب ترين سخن در پيشگاه خدا سبحان الله و بحمده گفتن است .(153)
150.سبحان الله با تسبيح تربت
در روايت ديگر به نقل از امام جعفر صادق (ع ) آمده است كه آن حضرت فرمودند:
كسى كه با تسبيح تربت يك مرتبه سبحان الله بگويد، چهارصد حسنه براى او نوشته مى شود، چهارصد گناهش برطرف مى شود، چهارصد درجه اش ‍ بالا مى رود و چهارصد حاجتش برآورده مى گردد.(154)
151.محبوبترين سخنان نزد خدا
رسول خدا (ص ) فرمودند: از محبوبترين سخنان در نزد خداوند عزوجل گفتن سبحان ربى و بحمده است . (منزه است پروردگار من ، و من به ستايش ‍ او مشغولم ).(155)
152.محبوب نزد خداوند
ابوهريره گويد: رسول اكرم (ص ) فرمود: دو كلمه است كه بر زبان سبك ، و در ترازوى اعمال سنگين ، و در پيشگاه خداى مهربان محبوبند، سبحان الله و بحمده و سبحان الله العظيم .(156)
6.ذكر الحمد لله
153.ذكر الحمد لله پس از غذا
امام صادق (ع ) فرمود: هنگامى كه سفره پهن مى شود، بسم الله بگو و وقت خوردن بسم الله على اوله و آخره بگو و پس از برچيدن سفره الحمد لله بگوى .(157)
154.شكر روز و شكر شب
امام صادق (ع ) فرمود: كسى كه در صبح چهار بار بگويد الحمد لله رب العالمين ، بى ترديد شكر آن روز را به جاى آورده است و كسى كه در شب آن را بگويد، شكر آن شب را ادا كرده است .
155.سفارش پيامبر (ص ) به على (ع )
رسول خدا (ص ) به على (ع ) فرمود: يا على ! به هنگام غذا خوردن بسم الله و بعد از غذا الحمد لله بگو.(158)
156.حد تحميد الهى
يكى از اصحاب امام صادق (ع ) از ايشان نقل مى كند كه ايشان فرمود: هر دعايى كه پيش از آن حمد خدا نباشد، نيمه است و پى بريده است ، حمد خدا بايد و سپس ستايش او. من گفتم : نمى دانم چه اندازه از تحميد و تمجيد بس است ؟
حضرت فرمود: مى گويد: بار خدايا! تويى آغاز و پيش از تو چيزى نيست و تويى انجام و پس از تو چيزى نيست ، تويى آشكارا و فرازتر از تو چيزى نيست و تويى نهان و در برابر تو چيزى نه ، و تويى عزيز و حكمت دار.(159)
157.ذكر هنگام خواب
امام صادق (ع ) فرمودند: كسى كه هنگام خواب سه بار ذكر زير را بگويد، مانند روزى كه از مادر متولد شده است ، از گناهان بيرون مى آيد:
الحمد لله الذى علا فقهر، و الحمد لله الذى بطن فخبر، والحمد لله الذى ملك فقدر، و الحمد لله الذى يحيى الموتى و يميت الاحياء و هو على كل شى ء قدير.
يعنى : همه ثناها مخصوص خداوندى است كه پيروز و غالب است ، همه ثناها مخصوص خداوندى است كه دانا به نهان و آشكار همه چيزى است ، همه ثناها مخصوص خداوندى است كه مالك و توانا است ، همه ثناها مخصوص خداوندى است كه مردگان را زنده نموده و زندگان را مى ميراند، و او بر هر چيزى توانا است .(160)
158.شكر گذشته و آينده
امام صادق (ع ) فرمودند: هر كس روزى هفت بار بگويد الحمد لله على كل نعمه كانت او هى كائنه (تمامى ثناها مخصوص خداوندى است ، به خاطر همه نعمتهايى كه بوده يا خواهد بود)، شكر گذشته ها و آينده ها را به جاى آورده است .(161)
159.سيصد و شصت بار حمد در روز
امام صادق (ع ) فرمود: رسول خدا (ص ) را شيوه بوده كه هر روز سيصد و شصت بار خدا را حمد مى كرد، به شماره رگهاى تن انسان ، و مى فرمود: الحمد لله رب العالمين كثيرا على كل حال سپاس از آن پروردگار جهانيان است ، بسيار است در هر حال .(162)
160.ثواب به عهده خداوند
امام صادق (ع ) فرمودند: كسى كه بگويد الحمد لله كما هو اهله ، (همه ثناها مخصوص خداوند است ، همان گونه كه شايسته آن مى باشد) نويسندگان آسمانى (فرشتگان ) نمى توانند ثواب آن را بنويسند.
عرض كردم : چرا؟
حضرت فرمود: چون (ثواب آن را نمى دانند و) عرضه مى دارند: خدايا! از غيب آگاهى نداريم . و خداوند مى فرمايد: هر چه كه بنده ام مى گويد، بنويسيد و ثواب آن باشد به عهده من .(163)
161.ذكر هنگام صبح
در بلدالاءمين از سلمان فارسى روايت شده است كه هر بنده اى كه داخل صبح شود و سه مرتبه اين ذكر را تكرار كند: الحمد لله رب العالمين الحمد لله حمدا كثيرا طيبا مباركا، حق تعالى هفتاد نوع بلا را از او دفع مى نمايد كه كمتر آنها اندوه باشد.(164)
7.ذكر الله اكبر
162.گفتن الله اكبر هنگام بالا رفتن
از امام صادق (ع ) نقل شده است كه مى فرمود: رسول خدا (ص ) در شب هر وقت رو به نشيب مى گذاشت سبحان الله مى گفت و چون رو به بالا مى نهاد الله اكبر مى گفت .(165)
163.شيوه رسول خدا (ص )
ابوحمزه مى گويد: امام صادق (ع ) را ديدم كه هنگام بيرون رفتن از خانه دو لب خود را مى جنبانيد و بر در خانه ايستاده بود.
عرض كردم : ديدم دو لب خود را هنگامى كه از خانه به در آمدى جنبانيدى آيا چيزى گفتى ؟
آن حضرت فرمود: آرى ، راستى انسان چون خواهد از خانه خود به در آيد، هنگام بيرون شدن سه بار بگويد: الله اكبر و سه بار بگويد: بالله اخرج و بالله ادخل و على الله اتوكل (بار خدايا، در برابرم در خير را بگشاى و كارم را به خير به پايان آور و از شر هر جنبنده اى نگاه دارم كه مهارش را دارى ، راستى پروردگار من به راه راست است ) پيوسته در ضمانت خداوند عزوجل است تا خداوند او را به همان جا برگرداند كه در آن بوده است .(166)
164.اذكار محبوب
از ربعى از فصيل ، از امام باقر و يا امام صادق (ع ) نقل مى كند و مى گويد كه شنيدم مى فرمود: الله اكبر و لا اله الا الله بسيار بگوييد، زيرا چيزى در نزد خداى عز و جل از تكبير گفتن الله اكبر و تهليل گفتن لا اله الا الله محبوب تر نيست .(167)
8.ذكر تسبيحات اربعه : سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر
165.نعمتهاى بوستان بهشت
رسول خدا (ص ) فرمود: چون به بوستانهاى بهشت رسيديد، از نعمتهاى آن بهره جوييد. پرسيدند: بوستانهاى بهشت چيست ؟ فرمود: مساجد. پرسيدند: نعمتهاى آن كدام است ؟ فرمود: سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله والله اكبر.(168)
166.درختكارى در بهشت
پيامبر (ص ) فرمود: راستى كه در بهشت دشت وسيعى است ، درختكارى آن را افزون كنيد. عرض كردند: اى رسول خدا، درختكارى در آنجا چيست ؟ فرمود: سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر گفتن است .(169)
167.هر ذكر، نهالى در بهشت
ابوهريره گويد: رسول خدا (ص ) بر من گذشت ، در حالى كه چند نهال با من بود. فرمود: آيا دلالت كنم شما را بر نهال هايى كه برتر از اينها باشد؟ فرمود: آن سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر است . هر كلمه اى از آن را چون بگويى ، خداوند به عوض آن براى تو درختى در بهشت غرس فرمايد.(170)
168.ذكر باقيات صالحات
امام صادق (ع ) فرمود: روزى رسول خدا (ص ) به ياران خود فرمودند: آيا اگر لباسها و ظرفهايتان را جمع كرده و آنها را روى هم گذاريد به آسمان خواهد رسيد؟ گفتند: نه ، اى رسول خدا. حضرت فرمودند: نمى خواهيد به شما چيزى بگويم كه ريشه اش در زمين و شاخه اش در آسمان باشد؟ عرض ‍ كردند: چرا، اى رسول خدا.
حضرت فرمودند: هر كدام از شما بعد از نماز واجبش مى تواند سى بار بگويد سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر زيرا ريشه اين ذكرها در زمين و شاخه اش در آسمان است . اين ذكرها از زير آوار ماندن ، يا آتش سوختن ، غرق شدن ، افتادن در چاه ، طعمه درندگان شدن ، مرگ بد و حادثه ناگوارى كه در آن روز از آسمان فرود مى آيد، جلوگيرى مى كند و اين ذكرها باقيات صالحات است .(171)
169.جلوه تسبيحات اربعه در قيامت
امام صادق (ع ) فرمود: رسول خدا (ص ) فرمودند: زياد بگوييد سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله والله اكبر زيرا اين ذكرها در روز قيامت (با شكوه و عظمت خاصى ) مى آيند. بدين گونه كه عده اى (از فرشتگان ) در جلو، و عده اى نيز در پشت سر آنها و عده اى ديگر از پشت سر اين گروه حركت مى كنند و اينها باقيات صالحات هستند.(172)
170.سپرى در برابر آتش
امام صادق (ع ) فرمود: رسول خدا (ص ) به اصحاب رو كرده و فرمودند: سپرهاى خود را برداريد. گفتند: اى رسول خدا! براى آن دشمنى كه به ما نزديك شده است ؟ آن حضرت فرمود: نه ، براى مقابله با آتش بگوييد: سبحان الله والحمد لله و لا اله الا الله والله اكبر.(173)
171.عظمت اين ذكر نزد پيامبر (ص )
رسول خدا (ص ) در حديثى مى فرمايد: چنانچه سبحان الله والحمد لله و لا اله الا الله والله اكبر بگويم ، براى من از آنچه كه خورشيد بر آن مى تابد، محبوب تر است .(174)
172.مصالح فرشتگان در بهشت
رسول خدا (ص ) فرمود: وقتى به آسمان برده شدم و داخل بهشت گرديدم ، در آن جا بيابانهايى و قطعه زمينهايى از مشك ديدم ، كه با خشتى از طلا و نقره بنا مى گذاشتند و بسا دست از كار مى كشيدند.
به آنان گفتم : چرا گاهى بنا مى گذاريد و گاهى دست نگاه مى داريد؟
گفتند: تا مصالح كار برسد.
گفتم : مصالح شما چيست ؟
گفتند: اين است كه مؤ من بگويد سبحان الله والحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر هر وقت او اينها را گفت بنا مى گذاريم ، و هر وقت ساكت شد، ما هم امساك مى كنيم .(175)
173.تاءكيد خداوند به گفتن اين ذكر
از امام صادق (ع ) روايت شده است كه فرمودند: از جمله واجباتى كه خدا روى آن تاءكيد بسزا فرموده است ، خدا را فراوان ياد كردن است . آن گاه فرمود: مقصودم از ياد كردن خدا گفتن سبحان الله والحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر نيست ، اگر چه آن هم از ذكر كثير به حساب مى آيد، و ليكن مقصودم خدا را ياد كردن است در هنگامى كه انسان به چيز حلال و حرام برخورد مى كند كه اگر آن اطاعت از خداست ، انجام دهد، و اگر نافرمانى از اوست ، آن را رها كند.(176)
174.براى هر تسبيح ده درخت در بهشت
امام باقر (ع ) گويد: رسول خدا (ص ) به مردى گذر كرد كه در باغستانى درخت مى كاشت . نزد او ايستاد و فرمود: تو را دلالت نكنم بر كشت درختانى كه ريشه هايشان برجاتر و رسيدن ميوه هايشان زودتر و ميوه هايشان بهتر و پاينده تر باشند؟ گفت : چرا، مرا بدان راهنمائى كن يا رسول الله . فرمود: چون بامداد و پسين كنى ، بگو سبحان الله والحمد لله و لا اله الا الله والله اكبر زيرا اگر آن را گويى به شماره هر تسبيح ده درخت در بهشت دارى از انواع ميوه و آنها از باقيات صالحاتند. فرمود: آن مرد گفت : پس به راستى يا رسول الله ، من شما را گواه گرفتم كه اين نخلستان من وقف است و قبض شده است بر فقراى مسلمانان كه مستحق صدقه باشند.(177)
175.ذكر با تربت امام حسين (ع )
از امام رضا (ع ) روايت شده كه هر كس با تربت امام حسين (ع ) بگويد: سبحان الله والحمد لله و لا اله الا الله والله اكبر با هر ذكر خداوند شش هزار حسنه براى او ثبت مى كند و شش هزار گناه او را محو نمود شش ‍ هزار درجه بالا برده و شش هزار شفاعت براى او مى نويسد.(178)
9.ذكر تسبيحات فاطمه زهرا (س )
176.ريشه اين تسبيح در قرآن
امام صادق (ع ) فرمود: تسبيح فاطمه زهرا(س ) از جمله ذكر بسيار است كه خداوند عزوجل فرموده است : اذكروا الله ذكرا كثيرا (ياد كنيد خدا را، ياد كردن بسيار).(179)
177.تسبيحات بعد از نماز
امام صادق (ع ) فرمود: كسى كه بعد از نماز واجب ، پيش از آن كه برخيزد، با تسبيح حضرت فاطمه (س ) تسبيح بگويد، خداوند او را مى آمرزد. و بايد اين تسبيح را با الله اكبر شروع كند.(180)
178.ذكر كثير
از امام صادق (ع ) تفسير اين آيه كريمه را خواستند: و بسيار ياد خدا كردند و پس از اين كه ستم ديدند انتقام گرفتند كه مقصود از ذكر كثير چيست ؟ فرمود: هر كه تسبيح حضرت فاطمه زهرا (س ) كند، ذكر خدا بسيار كرده است .(181)
179.هديه پيامبر به فاطمه زهرا(س )
على (ع ) فرمود: حضرت فاطمه زهرا(س ) به خدمت رسول اكرم (ص ) رفت و درخواست خادمى نمود.
رسول خدا (ص ) فرمود: آيا به تو خبر ندهم به چيزى كه از فايده خادم براى تو بهتر باشد؟ به هنگام خواب سى وسه بار سبحان الله و سى وسه بار الحمد لله و سى و چهار بار الله اكبر بگو.(182)
180.تعليم تسبيح به فرزندان
امام جعفر صادق (ع ) فرمود: اى ابوهارون ! اما خردسالان خود را به تسبيح حضرت زهرا(س ) فرمان مى دهيم ، همچنان كه آنان را ماءمور به برگزارى نماز مى نماييم . ملازم و مراقب آن باش ، كه هر بنده اى اگر آن را مواظبت كند، بدبخت نمى شود.(183)
181.محبوب تر از هزار ركعت نماز
امام صادق (ع ) فرمودند: تسبيح حضرت فاطمه زهرا(س ) در تعقيب هر نمازى در نزد من محبوب تر از هزار ركعت نماز در هر روز است .(184)
182.بهترين تسبيح
امام باقر (ع ) فرمود: هيچ بنده اى خدا را با ذكرى تمجيد و عبادت نكرد كه بهتر از تسبيح حضرت فاطمه زهرا(س ) باشد و اگر چيزى بهتر از آن بود، رسول خدا (ص ) آن را به حضرت زهرا(س ) مى بخشيد.(185)
183.تسبيحات و برابرى با برترين اعمال
امام صادق (ع ) از پدرانش روايت نموده كه اميرالمومنين على (ع ) فرمود: فقيران به نزد رسول خدا (ص ) آمده و عرض كردند: اى رسول خدا! ثروتمندان دارايى دارند كه بنده آزاد كنند، ولى ما نداريم ، دارايى دارند كه حج بروند، ولى ما نداريم ، دارايى دارند كه صدقه بدهند، ولى ما نداريم ، دارايى دارند كه با آن جهاد كنند، ولى ما نداريم .
پيامبر (ص ) فرمود: هر كس صد بار تكبير الله اكبر بگويد، از آزاد كردن صد بنده بالاتر است و آن كسى كه صد بار تسبيح سبحان الله بگويد، بالاتر از بردن صد شتر به حج است ، و هر كسى كه صدبار تحميد كند الحمد لله بگويد، بالاتر از بردن صد اسب با زين ، دهنه و ركاب آن در راه خداست ، و هر كس كه صد بار لا اله اله الله بگويد، عمل او برتر از عمل ساير مردم است ، مگر كسى كه بيش از اين بگويد.
اميرالمومنين (ع ) فرمود: اين خبر به گوش ثروتمندان رسيد، آنان هم همين اعمال را انجام دادند. فقرا دوباره به خدمت پيامبر (ص ) آمده و عرض ‍ كردند: اى رسول خدا! آنچه فرمودى به گوش ثروتمندان رسيد، آنان هم آن اعمال را انجام دادند. پيامبر (ص ) فرمود: اينها احسان خداست و به هر كس كه بخواهد مى دهد و احسان خداوند زياد است .
184.آثار تسبيح و تحميد و تهليل در قيامت
امام باقر (ع ) به نقل از رسول خدا (ص ) مى فرمايد: كسى كه سبحان الله بگويد خداوند به خاطر آن درختى در بهشت براى او مى كارد. و كسى كه الحمد لله بگويد، خداوند به خاطر آن درختى در بهشت براى او مى كارد. و كسى كه لا اله الا الله بگويد، خداوند به خاطر آن درختى در بهشت براى او مى كارد. و آن كه الله اكبر بگويد، خداوند به خاطر آن درختى در بهشت براى او مى كارد.
در اينجا مردى از قريش گفت : بلى ، پس در اين صورت ، ما در بهشت درختان فراوانى داريم . حضرت فرمودند: بلى ، ولى مواظب باشيد آتش ‍ نفرستيد، كه همه آنها را بسوزاند زيرا خداوند عزوجل مى فرمايد: اى كسانى كه ايمان آورده ايد! از خدا اطاعت كنيد، از رسول او نيز اطاعت كنيد و اعمال خود را باطل نكنيد.(186)
185.تسبيحات در كلام على (ع )
اميرالمومنين على (ع ) مى فرمايد: تسبيح و سبحان الله گفتن يك نيمه از ترازوى اعمال را پر كرده و الحمد لله گفتن ترازوى اعمال را سرشار مى سازد و الله اكبر گفتن فاصله ميان آسمان و زمين را پر مى كند.
186.تسبيح هنگام خواب
امام صادق (ع ) درباره تسبيح فاطمه زهرا(س ) فرمود: چون به خوابگاه خود رفتى ، سى و چهار مرتبه الله اكبر بگو و سى و سه بار الحمد لله بگو و سى و سه بار سبحان الله و آية الكرسى و دو سوره قل اعوذ... را با ده آيه از اول سوره صافات و ده آيه از آخرش بخوان .(187)
187.تسبيحات در ترازوى اعمال
از امام صادق (ع ) نقل است كه اميرالمومنين (ع ) فرمود: سبحان الله گفتن نيمى از اعمال است ، و الحمد لله گفتن همه ميزان را پر مى كند، و الله اكبر ميان آسمان و زمين را پر مى كند.(188)
10.ذكر ((ياالله )) و ((يارب ))
188.راه استجابت دعا
اميرالمومنين (ع ) فرمود: كسى كه صد آيه قرآن ، از هر كجاى آن را بخواند و سپس هفت بار ((ياالله )) بگويد، اگر دعا كند كه صخره اى از جايش كنده شود، ان شاءالله كنده خواهد شد.(189)
189.ذكر هنگام بيمارى
از محمد بن حمران گويد: اسماعيل ، فرزند امام صادق (ع ) بيمار شد و امام صادق (ع ) به او فرمود: ده بار((بگو يارب ، يارب )) زيرا هر كه آن را بگويد، به او ندا رسد: لبيك ! حاجتى دارى ؟(190)
190.بر آورده شدن حاجت
از امام صادق (ع ) فرمود: هر كس ده بار ((يارب ، يارب )) بگويد، به او گفته شود: لبيك ! چه حاجتى دارى ؟(191)
191.ذكر بعد از نماز ظهر
امام صادق (ع ) مى فرمايد: يكى از فرزندان پدرم از درد شكايت مى كرد، پدرم به او مى فرمود: ده مرتبه بعد از نماز ظهر بگو:((يا الله يا الله يا الله ))كه هر كس اين ذكر را بگويد خداوند مى فرمايد: چه حاجتى دارى اى بنده من ؟!(192)
192.لبيك از جانب خداوند
امام صادق (ع ) فرمود: هر كس كه بگويد يا ((رب يا الله ، يا رب يا الله )) تا نفسش ببرد، به او گفته شود: لبيك ! چه حاجتى دارى ؟(193 )
193.تاءثير ده بار يا الله گفتن
از امام صادق (ع ) فرمود: هر كس كه ده بار بگويد ياالله ياالله به او گفته شود: لبيك ! چه حاجتى دارى ؟(194)
194.ذكرى بهتر از دنيا و آخرت
از امام زين العابدين (ع ) نقل شده كه فرمود: پيامبر خدا (ص ) بر جمعى از اقوام وارد شدند و فرمودند: آيا مى خواهيد به شما چيزى ياد دهم كه بهتر از دنيا و آخرت باشد؟ و هر گاه مبتلا به غم و اندوهى شديد، خداى را با آن بخوانيد و آن رفع شود؟ گفتند: آرى يا رسول خدا.
پيامبر (ص ) فرمود: بگوييد: الله الله الله ربنا لا نشرك به شيئا و بعد از اين ذكر هر چه مى خواهيد بگوييد.(195)
195.رفع اندوه
از سعيد بن يسار گويد: به امام صادق (ع ) گفتم : غمگين مى شوم . فرمود: بسيار بگو الله الله ربى لا اشرك به شيئا و هر گاه از وسوسه يا انديشه هاى بيهوده (حديث نفس ) بترسى بگو: بار خدايا! من بنده و بنده زاده توام و مهارم به دست تو است ، حكم تو درباره من عادلانه است و فرمانت درباره من مجرى است ، بار خدايا! من از تو خواهش مى كنم به حق هر نامى كه دارى و آن را در قرآنت فرو فرستادى ، يا به يكى از آفريده هايت آموختى ، يا در علم غيب به خود اختصاص دادى كه رحمت فرستى بر محمد و آل محمد و قرآن را نور چشم من سازى و بهار دل من و برطرف شدن اندوه و برنده همّ من گردانى . الله الله ربى لا اشرك به شيئا.(196)
196.ذكرى براى رفع مريضى
صاحب كتاب امان الاخطار مى گويد: ما دعايى را كه براى رفع امراض داريم و به تجربه هم به اثرات آن رسيده ايم ، اين است كه بر كاغذى بنويسيد:
يا من اسمه دواء و ذكره شفاء يا من يجعل الشفاء فيما يشاء من الاءشياء، صل على محمد و آل محمد و اجعل شفائى من هذا الداء فى اسمك هذا، يا الله يا الله يا الله يا الله يا الله يا الله يا الله يا الله يارب يارب يارب يارب يارب يارب يارب يارب يارب يارب يارب ، يا ارحم الراحمين يا ارحم الراحمين يا ارحم الراحمين يا ارحم الراحمين يا ارحم الراحمين يا ارحم الراحمين يا ارحم الراحمين يا ارحم الراحمين يا ارحم الراحمين يا ارحم الراحمين .
(اى كسى كه نام مباركت دواى هر درد، و ياد تو شفابخش دل ها و جان ها است ، اى توانايى كه دواى درد را در هر چه بخواهى قرار مى دهى ، بر محمد و آل او رحمت فرست و شفاى اين درد مرا، در اين اسم مقدس قرار ده : يا الله يا الله ... الى آخر).(197)
******************
11.ذكر لاحول و لا قوة الا بالله العلى العظيم
197.دفع بلا و رفع غم و غصه
امام صادق (ع ) فرمودند: كسى كه در هر روز صد بار بگويد لا حول و لا قوة الا بالله خداوند هفتاد نوع بلا را از او دور مى گرداند كه كمترين آنها غم و غصه است .(198)
198.تاءخير زمان مرگ
امام صادق (ع ) فرمودند: آن كس كه هزار بار بگويد لا حول و لا قوة الا بالله خداى تعالى حج خانه اش را روزى اش خواهد نمود و اگر مرگش نزديك باشد، خدا آن را به تاءخير خواهد انداخت تا حج را روزى اش ‍ سازد.(199)
199.ذكر سر بريده امام حسين (ع )
در دمشق شنيده شد كه سر مطهر امام حسين (ع ) مى گويد: لا حول و لا قوة الا بالله .(200)
200.گنجى از بهشت
رسول خدا (ص ) فرمود: بسيار لا حول و لا قوة الا بالله بگوييد كه آن از گنجهاى بهشت است .(201)
201.دور شدن هفتاد بلا
راوى مى گويد شنيدم كه امام صادق (ع ) فرمودند: كسى كه بگويد لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم خداى عزوجل به خاطر آن هفتاد نوع بلا را از او دور مى گرداند كه كمترين آنها خفه شدن است .(202)
202.رفع درد و اندوه
از پيغمبر اكرم (ص ) روايت شده است كه فرمودند: سخن لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم گنجى از گنجهاى بهشت است و آن باعث شفا يافتن از نود و نه درد است كه آسانترين آنها اندوه است .(203)
203.شفاى هفتاد و دو نوع درد
رسول خدا (ص ) فرمود: هر كس كه نعمت هاى فراوان به وى برسد الحمد لله رب العالمين بسيار بگويد، و آن كه تهيدستى به وى فشار آورد لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم زياد بگويد كه آن گنجى از گنجهاى بهشت است و شفاى هفتاد و دو نوع درد است كه كمترين آنها اندوه مى باشد.
204.هرگاه اندوهگين شدى
از امام صادق (ع ) روايت شده است كه در سفارشى فرموده اند: اى ، سفيان ! هر گاه خدا به يكى از شما نعمتى عطا فرمود، بايستد و خداى عزوجل را ستايش و سپاس گويد، يعنى بگويد الحمد لله و هر گاه روزى اش برسد، بايد درخواست آمرزش كند، يعنى بگويد استغفر الله و هر گاه اندوهگين شود، بگويد لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم .(204)
205.داروى نود و نه بيمارى
از رسول خدا (ص ) روايت شده است كه فرمودند: گفتن لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم دارويى است كه نود و نه بيمارى را بهبود مى بخشد كه آسانترين آنها اندوه است و معناى اين كلمه چنين است هيچ حركت و نيرويى جز به سبب و خواست خدا پديد نيامد.(205)
206.رفع شدن بلايا
از امام صادق (ع ) روايت شده كه فرمود: هر گاه نماز بامداد و مغرب خواندى ، هفت بار بگو: بسم الله الرحمن الرحيم ، لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم زيرا هر كه آن را بگويد، به او نرسد جنون و جذام و برص ، و نه هفتاد نوع از انواع بلا.(206)
207.مرتفع شدن انواع بليات
از امام باقر (ع ) روايت شده است كه رسول گرامى خدا (ص ) فرمودند: هر كس سه بار بگويد بسم الله الرحمن الرحيم ، لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم خداوند تعالى نود و نه نوع از انواع بلا را از او دور سازد كه آسان ترين آنها خفگى است .(207)
208.توصيه پيامبر به على (ع )
بكير مى گويد: از اميرالمومنين (ع ) شنيدم كه مى فرمود: رسول خدا (ص ) به من فرمود: اى على ! آيا به تو كلماتى نياموزم ؟ هر گاه كه در سختى و بلايى در افتى ، بگو بسم الله الرحمن الرحيم ، لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم زيرا خداوند عزوجل مى گرداند بدان از تو آنچه را خواهد از انواع بلا.(208)
209.درمان بيمارى و ندارى
اسماعيل بن عبدالخالق گويد: مردى از اصحاب پيامبر (ص ) دير به خدمت ايشان رسيد و سپس نزد آن حضرت آمد.
رسول خدا (ص ) به او فرمود: چه چيزى موجب دير كردن تو شد از آمدن نزد ما؟ عرض كرد: بيمارى و ندارى .
فرمود: آيا به تو دعائى ياد ندهم كه خدا به وسيله آن بيمارى و ندارى را از تو ببرد؟ عرض كرد: چرا يا رسول الله .
پيامبر (ص ) فرمود: بگو لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم ، توكلت على الحى الذى لا يموت و الحمد لله الذى لم يتخذ (صاحبة و لا) ولدا و لم يكن له شريك فى الملك و لم يكن له ولى من الذل و كبره تكبيرا.
گويد: درنگى نكرد كه نزد پيغمبر (ص ) بازگشت و عرض كرد: يا رسول الله خداوند بيمارى و ندارى را از من برد.(209)
210.صد بار بعد از نماز صبح
امام رضا (ع ) فرمود: هر كس پس از نماز صبح صد بار بسم الله الرحمن الرحيم ، لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم بگويد، به اسم اعظم خدا از سياهى چشم به سفيدى آن نزديك تر شده و به راستى كه در مدار اسم اعظم قرار گرفته است .(210)
211.هفت بار بعد از نماز صبح و مغرب
از امام صادق (ع ) نقل است كه فرمود: دنبال نماز فجر و نماز مغرب هفت بار بگويد: بسم الله الرحمن الرحيم لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم خداوند عزوجل هفتاد نوع بلا را از او بگرداند كه آسانترين آنها بادهاى بد (چون استسقاء و غيره ، يا مقصود عفونت اعضاء است كه بوى بد دهد، يا گرفتارى به توفان كه موجب سقوط و هلاكت باشد - از مجلسى و غيره ) و پيسى و ديوانگى است ، و اگر شقى باشد از شقاوت به در آيد و در سعادتمندان نوشته شود.(211)
212.دفع انواع بيماريها
از امام صادق (ع ) فرمود: چون نماز مغرب و بامداد بخوانى ، هفت بار بگو: بسم الله الرحمن الرحيم ، و لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم زيرا هر كس آن را بگويد، خوره و پيسى و ديوانگى و هفتاد نوع بلا به او نرسد.(212)
213.زمزمه امام حسين (ع )
كار جنگ بر امام حسين (ع ) سخت و تنگ شد و يگانه و تنها ماند، به خيمه هاى فرزندان پدرش روى آورد، آنها را از ايشان خالى و تهى ديد، سپس به خيمه هاى اصحاب و يارانش التفات نمود، و نگريست كسى از آنان را نديد، پس شروع و آغاز نمود بسيار گفتن لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم .(213)
214.سفارش به اين ذكر الهى
يكى از اذكارى كه عالمان دين به آن بسيار اشاره كرده اند، ذكر لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم است .
امام باقر (ع ) در معنى اين ذكر كه به طور اختصار حوقله گفته مى شود فرموده است : يعنى هيچ توانايى براى ما از اينكه معصيت خدا را نكنيم جز كمك و امداد الهى نيست و هيچ نيرويى براى انجام طاعت خدا جز به توفيق او نداريم .(214)
215.ذكر سر مقدس اباعبدالله (ع )
مرحوم مغرم مى نويسند: موقعى كه فرستنده يا پادشاه روم ، به يزيد پرخاش ‍ نمود و عمل جنايت بار او را محكوم ساخت ، يزيد امر به قتل او داد، سر مقدس به صداى بلند به سخن آمد و خواند: لا حول و لا قوة الا بالله .(215)
216.رفع همّ و غم
ابن بابويه به سند معتبر از حضرت امام جعفر صادق (ع ) روايت كرده است ، كه هر كس در هر روز صد مرتبه بگويد: لا حول و لا قوة الا بالله خداوند تعالى هفتاد نوع بلا را از او دور مى گرداند كه كمترين آنها رفع همّ و غم است و هرگز پريشانى نمى بيند.(216 )
217.سفارش على (ع ) به كميل
على (ع ) خطاب به كميل بن زياد مى فرمايد: اى كميل ! هر روز نام خدا را بر زبان جارى كن ، بگو: لا حول و لا قوة الا بالله بر خدا توكل كن ، ما را ياد كن ، نام ما ببر و بر ما درود فرست .
اى كميل ! به هنگام غذا نام خدايى را كه با اسمش هيچ دردى زيان نرساند و نامش براى هر بدى و دردى درمان است به زبان آور.
اى كميل ! به هنگام هر سختى بگو: لا حول و لا قوة الا بالله تا خدا آن را كفايت كند. و به هنگام نعمت بگو: الحمد لله تا زياد شود و چون روزى ات دير رسد، استغفار كن تا خدا گشايش دهد.(217)
218.ذكر هنگام بيرون آمدن از خانه
پيامبر گرامى اسلام (ص ) در روايتى درباره آداب و اذكار بيرون آمدن از خانه چنين فرمودند: كسى كه هنگام خروج از منزل بگويد بسم الله الرحمن الرحيم دو فرشته مى گويند: هدايت شدى . و اگر بگويد لا حول و لا قوة الا بالله مى گويند: حفظ شدى . و اگر بگويد توكلت على الله مى گويند: بى نياز شدى .
در اين هنگام شيطان مى گويد: چگونه مى توانم در بنده اى كه هدايت شده ، حفظ گرديده و بى نياز شده است ، نفوذ كنم .(218)
219.خروج از خانه
ابوحمزه مى گويد: چون امام باقر (ع ) از خانه بيرون مى شد، مى گفت : بسم الله خرجت ، و على الله توكلت ، و لا حول و لا قوة الا بالله .(219)
220.براى رفع فقر
از امام صادق (ع ) نقل است كه پيامبر (ص ) فرموده اند: هر كس كه فقر به او روى آورد، اين ذكر را زياد بگويد: لا حول و لا قوة الا بالله .(220)
221.ذكر بعد از نماز صبح و مغرب
سيد بن طاووس به سند معتبر از حضرت رضا (ع ) روايت كرده هر كه بعد از نماز صبح صد مرتبه بگويد: بسم الله الرحمن الرحيم لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم بداند كه اين ذكر به اسم اعظم خدا نزديك تر است از سياهى چشم به سفيدى آن ، و اميد زيادى است به برآورده شدن حاجتش .
و به سندهاى معتبر از امام صادق (ع ) و امام كاظم (ع ) منقول است كه هر كس بعد از نماز صبح و مغرب ، پيش از آن كه سخنى بگويد و حركتى كند، هفت مرتبه اين دعا را بخواند، هفتاد نوع بلا از وى دور شود، كه كمترين آنها خوره و پيسى و شر شيطان رجيم است .(221)
222.توسل به امام جواد (ع )
براى شفا يافتن هر مريضى دو ركعت نماز حاجت و توسل به حضرت جواد الائمه (ع ) بخواند و بعد يكصد و چهل و شش مرتبه بگويد: ما شاء الله لا حول و لا قوة الا بالله . اگر در ساعتى كه منسوب به آن حضرت است باشد، بسيار مفيد و ساعت آن را هم از نماز عصر تا دو ساعت بعد از آن تشخيص ‍ داده اند كه مورد استجابت است .(222)
223.ذكر براى رفتن حج
حضرت صادق (ع ) فرمود: هر كس هزار مرتبه لاحول و لا قوة الا بالله بگويد خداوند حج را روزى او گرداند و اگر اجل او نزديك شده باشد خداوند اجلش را تاءخير اندازد تا حج را به او روزى فرمايد.(223)
224.دورى شيطان
شيخ شهيد از حضرت رسول اكرم (ص ) نقل كرده كه فرمود: شيطان بر دو قسم است : شيطان جنى ، كه با گفتن لاحول و لا قوة الا بالله العلى العظيم از شما دور مى شود.
و شيطان انسى ، كه آن هم از شما دور مى شود با فرستادن صلوات بر محمد و آل او: اللهم صل على محمد و آل محمد.(224)
225.رفع گرفتارى
در مكارم الاخلاق است كه حضرت رسول (ص ) به على (ع ) فرمودند: هر گاه گرفتارى پيدا كردى ، اين دعا را زياد بخوان :
بسم الله الرحمن الرحيم ، لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم اياك نعبد و اياك نستعين .(225)
226.رفع وسوسه شيطان
از حضرت صادق (ع ) نقل شده كه فرموده : براى دفع وسوسه شيطان دست بر سينه خود بكش و بگو: بسم الله و بالله محمد رسول الله و لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم ، اللهم امسح عنى ما احذر.
سپس دست خود را بر شكم مى كشى و اين ذكر را سه مرتبه تكرار مى كنى كه ان شاءالله برطرف مى شود.(226)
227.دفع هفتاد بلا
جميل گويد، شنيدم كه امام صادق (ع ) مى فرمود: هركس هفتاد بار بگويد:
ما شاءالله لا حول و لا قوة الا بالله هفتاد نوع بلا از او بگردد كه آسان تر از همه ، خنق و خفه شدن باشد. گفتم : قربانت ! خنق چيست ؟ فرمود: مقصود اين است كه دچار ديوانگى نشود تا خفه گردد.(227)
228.درمان دردها
از امام صادق (ع ) نقل شده كه فرمود: هر دردمند دست خود را به موضع درد بگذارد و بگويد: بسم الله و بالله و محمد رسول الله صلى الله عليه و آله و لا حول و لا قوة الا بالله اللهم امسح عنى ما اجد (به نام مقدس ‍ خدا و مقام رسول خدا حضرت محمد (ص ) استعانت و كمك مى جويم چون غير از قدرت خدا هيچ قدرتى را موثر نمى دانم ، خدايا دردى را كه در وجودم احساس مى كنم برطرف فرما.) پس با دست راست موضع درد را سه مرتبه مسح كند.(228)
229.ذكرهاى موثر در دنيا و آخرت
امام باقر (ع ) فرمودند: شخصى به نام شبيه هذلى ، حضور پيامبر اكرم (ص ) آمده و عرض كرد: اى پيامبر خدا! پيرمردى هستم كه سنم بالا است و كارهايى مانند نماز، روزه ، حج و جهاد را كه قبلا انجام ميدادم ، اكنون نمى توانم انجام دهم . اى رسول خدا! سخنى به من بياموز كه ثواب خداوند را نصيبم سازد و بر من آسان گير اى رسول خدا! آن حضرت فرمودند: سخنت را تكرار كن و او تكرار كرد. و به همين ترتيب تا سه بار سخن خود را تكرار كرد. آن گاه پيامبر (ص ) به او فرمودند: اطراف تو هيچ درخت و گلى نبود، مگر اينكه دلشان به حالت سوخت و برايت گريه كردند. پس از نماز صبح ده بار بگو سبحان الله العظيم و بحمده و لاحول و لا قوة الا بالله العلى العظيم (خداى بزرگ را منزه ميدانم و به ثناى او مشغولم و هيچ توان و نيرويى جز با يارى خداى بزرگ بلند مرتبه بزرگ نيست ) كه همانا خداوند بزرگ با اين ذكر تو را از كورى ، ديوانگى ، جذام ، فقر و زير آوار ماندن محفوظ مى دارد. عرض كرد: اى رسول خدا،اين ذكر براى دنيا بود، براى آخرت چه ؟ پيامبر (ص ) فرمودند: اللهم اهدنى من عندك ، وافض ‍ على من فضلك وانشر على من رحمتك و انزل على من بركاتك (خداوندا! مرا از جانب خود راهنمايى نما و از فضل خويش بهره مند ساز، از رحمت خود برمن فرو ريز و از بركات خود بر من نازل فرما).
حضرت صادق (ع ) فرمودند: اين دستورات را گويى او با دستانش گرفت و رفت . آن گاه پيامبر (ص ) فرمودند: بدانيد كه همانا اگر او در روز قيامت بيايد و اين اذكار را عمدا ترك نكرده باشد، خداوند هشت در بهشت را به روى او باز مى كند كه از هر درى كه خواست وارد شود.(229)
230.ذكر بامدادان
از حماد بن عثمان گويد: شنيدم امام صادق (ع ) مى فرمود: هر كه چون نماز بامداد گزارد، صد بار بگويد: ماشاءالله كان لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم (آنچه خداوند بخواهد، خواهد شد و هيچ نيرو و توانى ، جز با كمك او نخواهد بود)، در آن روز خود بدى نبيند.(230)
231.برطرف شدن حاجات
امام صادق (ع ) فرمودند: كسى دعا نمى كند و در پايان نمى گويد ماشاء الله ، لاحول و لا قوة الا بالله مگر اين كه حاجتش برآورده شود.(231)
232.ذكر هنگام سفر
از حسن بن جهم از ابى الحسن (ع ) فرمود: چون از منزلت بيرون شوى در سفر باشى و يا در حضر، بگو: بسم الله ، آمنت بالله ، توكلت على الله ، ما شاء الله ، لاحول و لا قوة الا بالله شياطين به او برخوردند و برگردند و فرشته ها به روى آنها بزنند و بگويند: شما چه راهى بدو داريد با اينكه خدا را نام برده و به او ايمان دارد و بر او توكل كرده است و گفته است : ما شاء الله لا حول و لا قوة الا بالله .
233.نوشتن ذكر بر روى انگشتر
امام صادق (ع ) فرمودند: كسى كه روى انگشتر خود بنويسد: ما شاء الله لا حول و لا قوة الا بالله استغفر الله (آنكه خدا بخواهد، همان خواهد شد، هيچ نيرويى نيست ، مگر با يارى خداوند، از خداوند آمرزش مى خواهم )، از فقرى كه همه چيز او را از بين ببرد ايمن خواهد شد.(232)
12.ذكر استغفر الله ربى و اتوب اليه
234.ريزش گناهان
ياسر از امام رضا (ع ) نقل كرده است كه فرمود: مثل استغفار همچون برگى است بر درختى كه بجنبد و پياپى فرو ريزد و آن كه از گناهش آمرزش جويد و باز گناه كند، چون مسخره كننده پروردگار خود باشد.(233)
235.بيست و پنج بار استغفار
از امام صادق (ع ) نقل است كه رسول خدا (ص ) را شيوه چنان بود كه از هيچ مجلسى برنمى خاست ، گرچه كوتاه بود تا بيست و پنج بار از خداى عزّوجل استغفار مى كرد.(234)
236.استغفار بهترين عبادت
رسول خدا (ص ) فرمود: بهترين عبادت ها استغفار است و اين است قول خداى عزوجل در قرآن كريم : فاعلم انه لا اله الا الله و استغفر لذنبك (235) (و بدان كه راستش اين است كه نيست شايسته پرستشى جز خدا و آمرزش ‍ بخواه از گناه خود).(236)
237.استغفار بعد از نماز واجب
امام باقر (ع ) فرمود: هر كه دنبال نماز واجب پيش از آن كه دو پاى خود تا كند سه بار بگويد: استغفر الله الذى لا اله الا هو الحى القيوم ذوالجلال و الاكرام و اتوب اليه (آمرزش مى خواهم از خدايى كه نيست شايسته ستايشى جز او، زنده و پاينده است ، صاحب جلالت و اكرام است ، و به او باز گردم )، خداوند عزوجل گناهانش را بيامرزد، گرچه مانند كف دريا باشند.(237)
238.ثواب استغفار
امام باقر (ع ) از پدرانش (عليهم السلام ) نقل مى نمايد كه پيامبر (ص ) فرمودند: خوشا به حال آن كه روز قيامت در نامه عملش زير هر گناهى استغفر الله باشد.(238)
239.هفتاد بار استغفار در روز
امام صادق (ع ) فرمود: رسول خدا (ص ) در هر روز، هفتاد بار از خداوند عزوجل آمرزش مى طلبيد و به درگاه خداى عزوجل هفتاد بار توبه مى كرد.
راوى گويد، گفتم : او مى فرمود استغفر الله ربى و اتوب اليه ؟
آن حضرت در پاسخ فرمود: هفتاد بار مى فرمود استغفر الله ، استغفر الله و هفتاد بار مى فرمود اتوب الى الله ، و اتوب الى الله .(239)
240.استغفار در نماز وتر
امام صادق (ع ) فرمودند: كسى كه به مدت يك سال در نماز وتر هفتاد بار ايستاده بگويد استغفر الله و اتوب اليه خداوند تبارك و تعالى او را از كسانى كه در سحرها آمرزش مى طلبند (و در قرآن كريم از آنها ياد شده است ) مى نويسد و آمرزش خداى عزوجل براى او واجب مى شود.(240)
241.كليد آمرزش گناهان كبيره
امام صادق (ع ) فرمودند: هيچ مؤ منى نيست كه در شبانه روز مرتكب چهل گناه كبيره شود، آن گاه با پشيمانى بگويد: استغفر الله الذى لا اله الا هو الحى القيوم بديع السموات و الارض ذالجلال و الاكرام و اءسئله ان يتوب على (از خداوندى كه جز او خدايى نيست ، زنده و قيوم (ازلى و قائم به ذات خويش ) و پديده آورنده آسمان ها و زمين ، كه بزرگ و عزيز است ، آمرزش خواسته و از او مى خواهم مرا ببخشد)، مگر اين كه خداوند آن گناهان را مى آمرزد، و در كسى كه هر روز بيش از چهل گناه كبيره مرتكب شود، خيرى نيست .(241)
242.استغفار با تربت امام حسين (ع )
از امام جعفر صادق (ع ) نقل شده است كه فرمود: هر كس سنگ هايى را كه از تربت امام حسين (ع ) درست مى كند (يعنى تسبيح پخته ) بگرداند، به تعداد هر استغفر الله ربى و اتوب اليه هفتاد استغفار براى او ثبت مى شود و اگر تسبيح در دستش باشد و ذكر نگويد، به عدد هر دانه ، هفت مرتبه استغفار براى او نوشته مى شود.(242)
243.اقرار به گناهان
امام صادق (ع ) از پدرانش (عليهم السلام ) نقل مى نمايد كه رسول خدا (ص ) فرمود: هر كس داراى اين چهار چيز باشد، در بزرگترين نور خداوند به سر مى برد:
1 - نگهدار امرش شهادت به اين باشد كه خدايى جز خداوند يگانه نيست و همانا من رسول خدايم ؛
2 - و به هنگام رسيدن مصيبتى بگويد: انا لله و انا اليه راجعون (ما از خداييم و به سوى او باز مى گرديم )؛
3 - و هنگامى كه به خيرى برسد بگويد: الحمد لله (همه ثناها مخصوص ‍ خداست )؛
4 - هنگامى كه گناهى مرتكب شود، بگويد: استغفر الله و اتوب اليه (از خداوند آمرزش خواسته و به سوى او باز مى گردم ).(243)
244.استغفار در هر روز از ماه شعبان
رسول خدا (ص ) فرمود: كسى كه در هر روز از ماه شعبان هفتاد بار بگويد: استغفر الله الذى لا اله الا هو الرحمن الرحيم الحى القيوم و اتوب اليه (از خداوندى كه هيچ خدايى جز او نيست ، بخشنده و مهربان است ، زنده و قيوم (ازلى و قائم به ذات خويش ) است ، آمرزش مى طلبم و به درگاه او توبه مى كنم )، در افق مبين نوشته مى شود.
عرض كردم : افق مبين چيست ؟
فرمودند: دشتى است در برابر عرش با رودهاى جارى ، كه ثواب هاى بزرگ و عالى در آن نهفته است .(244)
13.ذكر آية الكرسى
245.آية الكرسى (سوره بقره ، آيات 255 تا 257)
الله لا اله الا هو الحىّ القيّوم لا تاءخذه سنة و لا نوم له ما فى السّموات و ما فى الارض من ذا الذى يشفع عنده الا باذنه يعلم ما بين ايديهم و ما خلفهم و لا يحيطون بشى ء من علمه الا بما شاء وسع كرسيّه السموات و الارض و لا يؤ ده حفظهما و هو العلى العظيم # لا اكراه فى الدين قد تبين الرشد من الغى فمن يكفر بالطاغوت و يؤ من بالله فقد استمسك بالعروة الوثقى لا انفصام لها و الله سميع عليم # الله ولى الذين آمنوا يخرجهم من الظلمات الى النّور و الّذين كفروا اوليائهم الطاغوت يخرجونهم من النور الى الظلمات اولئك اصحاب النار هم فيها خالدون .
ترجمه :
الله است كه خدايى جز او نيست . زنده و بسيار نگاهدارنده است . او را خواب سبك و سنگين فرا نگيرد. آنچه در آسمانها و در زمين است از آن اوست . كيست كه در آستان او جز به اذن او شفاعت كند؟ آنچه در پيش ‍ روى و در پشت سر آنان است مى داند، و به چيزى از علم او احاطه نيابند، مگر به آنچه او بخواهد. سلطنت و قدرت او آسمانها و زمين و سراسر جهان هستى را فرا گرفته است و نگهبانى آن دو، او را گران نيايد و اوست بلند قدر و بزرگ مرتبه . در دين اكراه نيست . همانا كه راه راست از راه كج آشكار گرديد. پس آن كس كه به طاغوت كافر گردد و به خدا ايمان آورد، همانا كه در حقيقت ، به دستاويزى درآويخته باشد كه آن را انقطاعى نباشد، و خدا شنوا و دانا است . خدا دوست كسانى است كه ايمان آورند، آنان را از تيرگى ها به نور بيرون آورد، و كسانى كه كفر ورزند، طاغوت دوست آنان است و آنان را از روشنايى به تاريكى ها فرو برد. آنانند اصحاب آتش ، و آنان در آتش جاويدند.
246.هنگام خواب
امام صادق (ع ) فرمود: هر كه هنگام خوابيدنش سه بار آية الكرسى بخواند و آيه 18 از سوره آل عمران : شهد الله انه لا اله الا هو و الملائكة و اولوا العلم قائما بالقسط لا اله الا هو العزيز الحكيم و آيه سخره و آيه سجده را قرائت كند، دو شيطان بر او گمارده شود تا او را از مرده شياطين حفظ كنند بخواهند يا نخواهند و با آن دو، سى تن فرشته باشند كه خداى عزوجل را حمد كنند و او را تسبيح گويند و تهليل گويند و تكبير گويند و براى او آمرزش خواهند تا آن بنده از خواب بيدار شود و همه ثوابش از او باشد.(245)
247.نورانيت در قبر
امام صادق (ع ) فرمودند: زمانى كه مؤ من آية الكرسى را بخواند و ثوابش را براى اهل قبور قرار دهد، خداوند از هر حرفى ملكى گرداند كه خداى را براى او تسبيح كند تا روز قيامت ، و به وى مزد شصت پيامبر را دهد و خدا در هر قبرى از مشرق تا مغرب چهل شمع از نور داخل كند و قبرهاى آنها را وسعت دهد.(246)
248.آية الكرسى بعد از نماز و وقت خواب
از رسول گرامى خدا (ص ) روايت شده است كه فرمودند: هر كس كه آية الكرسى را بعد از هر نماز واجب بخواند، چيزى مانع از داخل شدنش در بهشت نخواهد بود، مگر مرگ و بر خواندن آن كسى مواظبت نمى كند، مگر آن كس كه صديق و راست و درست باشد و هر كس آن را در هنگام خواب بخواند، خدا او را و خانه اش را و خانه كسانى را كه در همسايگى وى قرار دارند، ايمن خواهد ساخت .(247)
******************
249.قبولى نماز
از پيغمبر گرامى (ص ) روايت شده است كه فرمودند: هر كس كه آية الكرسى را بعد از هر نماز فريضه اى بخواند، نمازش مورد قبول قرار مى گيرد و در امان خدا خواهد بود.(248)
250.ثواب آية الكرسى بعد از وضو
از امام باقر (ع ) روايت شده كه فرمودند: هر كس بعد از وضو گرفتن يك بار آية الكرسى بخواند، خدا ثواب چهل سال عبادت را به او عطا كند و چهل درجه را برايش بالا برد و چهل حورالعين را به تزويجش ‍ درآورد.(249)
251.خروج از منزل
از امير مؤ منان على (ع ) روايت شده است كه فرمودند: هر گاه يكى از شما حاجتى داشت ، پس صبح پنجشنبه در طلب آن برود، زيرا رسول اكرم (ص ) در دعا گفت : خدايا، در بيرون رفتن امتم در بامداد پنجشنبه بركت قرار ده و چون از منزل برون رفت ، آيات سوره آل عمران و آية الكرسى و سوره انا انزلناه ... را بخواند.(250)
252.رحمت الهى
از پيغمبر اكرم (ص ) روايت شده است كه فرمودند: هر كس آية الكرسى را بعد از هر نمازى بخواند، هفت آسمان شكافته گردد و به هم نيايد تا خدا به سوى خواننده اش نظر رحمت افكند و پس از آن فرشته اى را برانگيزد كه از آن هنگام تا فرداى آن كارهاى خوبش را بنويسد و كارهاى بدش را محو نمايد.(251)
253.دفع آفت از مال و جان
امام زين العابدين (ع ) نقل مى نمايد كه رسول خدا (ص ) فرمودند: كسى كه چهار آيه اول سوره بقره ، آية الكرسى ، و دو آيه بعد از آن و سه آيه آخر اين سوره را قرائت نمايد، خودش و مالش دچار هيچ گونه آفتى نخواهد شد، شيطان به او نزديك نشده و قرآن را فراموش نخواهد كرد.(252)
254.حفاظت از گزندها
به سند معتبر از حضرت موسى بن جعفر (ع ) منقول است : هر كه آية الكرسى را بعد از هر نماز فريضه بخواند، او را گزند ضرر نرساند.(253)
255.كفاره گناهان
امام صادق (ع ) فرمودند: هر كس بعد از نماز جمعه ، وقتى كه سلام مى دهد، حمد را يك بار قل هو الله احد را هفت بار قل اعوذ برب الفلق هفت بار قل اعوذ برب الناس را هفت بار و آية الكرسى ، آيه سخره ان ربكم الله الذى خلق السموات ...(254) و آيه ما قبل آخر سوره توبه لقد جاءكم رسول من انفسكم ... را بخواند، كفاره گناهان او از آن جمعه تا جمعه ديگر خواهد بود.(255)
256.آية الكرسى در نماز مستحبى
امام صادق (ع ) فرمودند: كسى كه در هر ركعت از نماز مستحبى خود قل هو الله احد و انا انزلناه فى ليلة القدر و آية الكرسى را بخواند، خداوند عمل او را بهترين اعمال خواهد دانست ، مگر كسى كه مانند او و بيش از او اين عمل را انجام دهد.(256)
257.ذكر رسول خدا (ص ) در بستر
از محمد بن مروان روايت شده است كه امام صادق (ع ) فرمود: آيا به شما گزارش ندهم آنچه را كه شيوه رسول گرامى خدا (ص ) بود كه هرگاه ايشان به بستر خويش جاى مى گرفت ، چه مى فرمودند؟ گفتم : چرا. فرمود: آية الكرسى را مى خواند و مى گفت : آمنت بالله و كفرت بالطاغوت بار خدايا! مرا در خواب و بيدارى ام حفظ كن .(257)
258.مانع بيمارى
راوى گويد: از امام رضا (ع ) شنيدم كه فرمودند: كسى كه به هنگام خواب آية الكرسى بخواند، ان شاءالله از فلج شدن ترسى نخواهد داشت . و هر كه آن را پس از هر نمازى بخواند، هيچ گزنده زهردارى به او آسيب نخواهد رساند.(258)
259.دورى از بلاها و گناهان
به روايت ديگر، هر كه آية الكرسى را بعد از هر نماز فريضه بخواند، نمازش ‍ مقبول گردد و در امان خدا باشد و خدا او را از بلاها و گناهان نگاه دارد.(259)
260.آية الكرسى در تنهايى
به معصوم رسانيده است كه فرمود: هر كه تنها در خانه اى شب را به سر برد، بايد آية الكرسى را بخواند و بايد بگويد: بارخدايا! هر اسم را آرام كن و ترسم را بياساى و در تنهايى كمكم كن .(260)
261.آغاز سفر با آية الكرسى
امام صادق (ع ) فرمود: سفر را با دادن صدقه و يا با خواندن آية الكرسى آغاز كن .(261)
262.هنگام عزيمت به سفر
از حضرت موسى بن جعفر (ع ) روايت شده است : اگر مردى عازم سفر است ، بر در خانه اش رو به مسيرى كه مى رود، بايستد و سوره حمد و آية الكرسى را به جلو و چپ و راست بخواند.(262)
263.دعاى بعد از آية الكرسى
از امام صادق (ع ) نقل است كه فرمودند: هر كس در سفر، آية الكرسى را در هر شب بخواند، خود و همراهانش سالم بمانند و سپس بگويد:
اللهم اجعل مسيرى عبرا و صمتى تفكرا و كلامى ذكرا. (خداوندا! سير مرا وسيله عبرت ، و سكوتم را وسيله تفكر، و سخنم را ذكر قرار ده ).(263)
264.ذكرى براى رفع همّ و غم
از امير المؤ منين على (ع ) روايت شده است كه پيغمبر اكرم (ص ) هر موقع كه غم و اندوهى بر آن حضرت روى مى داد، بعد از خواندن آية الكرسى اين دعا را مى خواند و مى فرمود: مسلمانى نيست كه اين دعا را سه بار بخواند، مگر آن كه درخواست خود را به دست آورد.
يا حى يا قيوم ، يا حيّا لايموت ، يا حى لا اله الا انت كاشف الهم مجيب دعوة المضطرين ، اساءلك بان لك الحمد لا اله الا انت ، المنان ، بديع السموات و الارض ، ذوالجلال و الاكرام رحمان الدنيا والاخرة و رحيمها رب ارحمنى رحمة تغنينى بها عن رحمة من سواك يا ارحم الراحمين .(264)
14.ذكر صلوات ((اللهم صل على محمد و آلمحمد))
265.درود خدا و فرشتگان
قال الله تعالى : ان الله و ملائكته يصلون على النبى يا ايها الذين آمنوا صلوا عليه و سلموا تسليما: خدا و فرشتگان خداوند درود مى فرستند بر پيامبر، شما كه ايمان داريد صلوات و درود بفرستيد بر او و سلام كنيد سلامى تمام و نيكو.(265)
266.فرشتگان مى بينند
رسول خدا (ص ) فرمود: روز جمعه بسيار بر من صلوات و درود بفرستيد كه آن روز روزى است كه فرشتگان آن را مى بينند و هيچ كس بر من صلوات و درود نمى فرستد جز آن كه درود وى بر من عرضه مى شود، تا وقتى كه از صلوات خود فراغت حاصل كند.(266)
267.معناى درود فرشتگان
امام صادق (ع ) فرمود: صلوات از جانب خداوند رحمت است و از سوى فرشتگان پاك كردن و از طرف مردم دعا است .(267)
268.صلوات بعد از نماز
رسول خدا (ص ) به مردى كه نماز مى خواند و براى خود دعا مى كرد، ولى نه خدا را سپاس گفت و نه بر پيامبر خدا صلوات فرستاد، فرمود: اى نمازگزار! هر گاه نماز خواندى و نشستى ، خدا را سپاس بگوى و بر من صلوات بفرست ، سپس از او بخواه .
و نيز آن حضرت فرمود: اى نمازگزار، دعا كن كه اجابت مى شود.(268)
269.صلوات در تشهد نماز
به روايت ابن مسعود رسول خدا (ص ) فرمود: در تشهد نماز بايد بگوييد: خدايا، رحمت و بركت خود را بر محمد (ص ) و آل محمد (ص ) نازل كن و رحمت خويش را بر محمد (ص ) و آل محمد (ص ) فرو فرست ، همچنانكه بر ابراهيم (ع ) و آل ابراهيم (ع ) درود و بركت و رحمت نازل فرمودى ، همانا تو پسنديده و بزرگوارى .(269)
270.ترك صلوات و دوزخ
رسول خدا (ص ) فرمود: من در نزد هر كس نام برده شوم و بر من صلوات نفرستد، به دوزخ رود و خدا او را دور كند.
و نيز فرمود: من نزد هر كسى نام برده شوم و صلوات بر مرا فراموش كند، از راه بهشت به خطا رفته باشد.(270)
271.حفاظت از آتش دوزخ
صباح بن سيابه از امام جعفر صادق (ع ) روايت كرده است كه فرمود: آيا دعايى به تو بياموزم كه روى تو را از آتش دوزخ حفظ كند؟ گويد: عرض ‍ كردم : آرى . فرمودند: پس از طلوع فجر صادق صد بار بگو اللهم صل على محمد و آل محمد پروردگار بزرگ چهره ات را از حرارت جهنم در امان دارد.(271)
272.درك امام قائم (عج )
از امام صادق (ع ) روايت شده است كه فرمودند: هر كس بعد از نماز صبح و نماز ظهر بگويد اللهم صل على محمد و آل محمد و عجل فرجهم (خدايا بر محمد و آلش درود بفرست و به فرجشان سرعت بخش )، نخواهد مرد تا آن كه امام قائم از خاندان پيغمبر (ص ) را درك و به ملاقاتش نايل آيد.(272)
273.محروميت از بهشت
امام صادق (ع ) فرمودند: هر گاه يكى از شما نماز بخواند و در نمازش نام پيغمبر را نبرد، نمازش او را به جز بهشت راه برد.(273)
274.صلوات در ركوع و سجود
امام باقر (ع ) فرمودند: كسى كه در ركوع و سجده و قيامش بگويد: اللهم صل على محمد و آل محمد، خداوند براى او همانند ثواب ركوع ، سجده و قيام را مى نويسد.(274)
275.صلوات بين نماز ظهر و عصر
امام صادق (ع ) فرمودند: هر كس بين نمازهاى ظهر و عصر بر پيغمبر و آلش ‍ درود فرستد آن درود برابر با هفتاد ركعت نماز خواهد بود.(275)
276.نورى در قبر و بهشت
از پيغمبر گرامى اسلام (ص ) روايت شده كه فرمودند: بر من فراوان درود فرستيد، چه درود فرستادن بر من براى درود فرستنده نورى است در قبر و نورى است در بهشت .(276)
277.صد حسنه و هزار حسنه
امام صادق (ع ) فرمودند: در كتابى خواندم كه هر كسى بر محمد و آل او صلوات فرستد و بگويد اللهم صل على محمد و آل محمد خداوند براى او صد حسنه ، و هر كسى كه بر محمد و اهل بيت او صلوات فرستد اللهم صل على محمد و اهل بيته خداوند براى او هزار حسنه مى نويسد.(277)
278.مانع آتش دوزخ
از رسول گرامى (ص ) روايت شده است كه فرمودند: كسى كه بر من درود بفرستد، داخل آتش نخواهد گرديد و هر كس كه درود فرستادن بر من را فراموش كند، از راه بهشت به خطا خواهد رفت .(278)
279.همراهى فرشتگان در صلوات
پيغمبر اكرم (ص ) فرمودند: همانا كاروانى از فرشتگان به امر خداوند بزرگ در جهان پراكنده اند. هر گاه به جلسه ذكر خاندان عصمت و طهارت مى رسند، به يكديگر مى گويند: فرود آييد. زمانى كه پياده شدند، اهل محفل را با آمين گفتن و صلوات همراهى مى كنند، و در پايان به همديگر بر اهل ذكر گويند: خوشا بر شما كه آمرزيده شديد.(279)
280.پاداش صلوات
امام رضا (ع ) فرمودند: صلوات بر محمد و آل محمد، معادل با پاداش ثواب تسبيح و تكبير گفتن است .(280)
281.موجب رسيدن به حاجت
امام صادق (ع ) فرمودند: راستى بنده اى حاجتى به خداى عزوجل دارد و به ستايش بر خدا آغاز كند و با صلوات به محمد و آل او، تا حاجت خود را فراموش و خدا حاجتش را برآورد، بى آنكه از او درخواستى كرده باشد.(281)
282.نحوه فرستادن صلوات
راوى مى گويد نزد امام صادق (ع ) بودم ، مردى گفت : اللهم صل على محمد و اهل بيت محمد.
امام صادق (ع ) به او فرمودند: ما را در اين دعا نياوردى . آيا نمى دانى كه اهل بيت ، پنج تن آل عبا هستند.
آن مرد پرسيد: چه طور بگويم ؟
امام صادق (ع ) فرمودند: بگو اللهم صل على محمد و آل محمد تا ما و شيعيانمان نيز مشمول اين صلوات شويم .(282)
283.صلوات هنگام ورود به خانه
راوى مى گويد به امام صادق (ع ) عرض كردم : وارد خانه خدا شدم و هيچ دعايى جز صلوات بر پيامبر (ص ) به يادم نيامد. فرمودند: هيچ كس كارى بهتر از كار تو در آنجا انجام نداده است .(283)
284.سنگينى صلوات در قيامت
امام باقر (ع ) از پدران بزرگوار خويش - عليهم السلام - روايت نموده است كه رسول خدا (ص ) فرمودند: روز قيامت من در كنار ترازوى اعمال هستم ، كسى كه گناهانش سنگين تر از كارهاى نيك وى باشد، صلواتهايى را كه بر من فرستاده است ، مى آورم تا كارهاى نيكش را سنگين تر نمايم .(284)
285.ثبت حسنه بسيار
امام صادق (ع ) فرمود كه پدرم فرمودند: كسى كه شهادت بدهد خدايى جز خداى يگانه نيست و شهادت ندهد كه حضرت محمد (ص ) رسول خداست ، ده حسنه براى او نوشته ميشود و اگر شهادت دهد كه حضرت محمد (ص ) رسول خداست ، دو هزار هزار حسنه براى او نوشته مى شود.(285)
286.مشمول صلوات خدا و فرشتگان
امام صادق (ع ) فرمود: رسول خدا (ص ) مى فرمايد: هر كس بر من صلوات بفرستد، خداوند و فرشته ها بر او صلوات فرستند، هر كه خواهد كم فرستد و هر كه خواهد بيش .(286)
287.طلب حاجت بعد از صلوات
امام صادق (ع ) فرمود: مردى به مسجد آمد و هنوز ستايش خدا نكرده و صلوات بر پيغمبر (ص ) نفرستاده ، آغاز خواهش از خدا نمود. رسول خدا (ص ) فرمود: اين بنده شتابانه به درگاه پروردگارش رفت . سپس ديگرى آمد و ستايش خداى عزوجل نمود و صلوات بر رسول خدا (ص ) فرستاد و رسول خد (ص ) فرمود: درخواست كن تا به تو عطا شود. سپس فرمود: در كتاب على (ع ) است كه ستايش بر خداوند و صلوات بر رسولش ، پيش از درخواست است و مقدمه آن است و راستى يكى از شماها كه نزد مردى آيد و حاجتى خواهد، دوست دارد كه پيش از درخواست حاجتش براى او سخن خوشى گويد.(287)
288.رمز محبوبيت دعا
از امام صادق (ع ) فرمود: پيوسته دعا محبوب است تا صلوات فرستاده شود به محمد و آل محمد (ص ).(288)
289.شرط استجابت دعا
حارث بن مغيره گويد: امام صادق (ع ) فرمود: هرگاه خواستى دعا كنى ، خداى عزوجل را تمجيد كن و سپاس گزار و تسبيح و تهليل بگو و بر او ستايش كن و صلوات بفرست بر محمد و آل محمد (ص )، سپس ‍ درخواست كن تا به تو عطا شود.(289)
290.طلب حاجت با فرستادن صلوات
امام صادق (ع ) فرمود: هر كس را حاجتى به خداى عزوجل باشد، بايد با صلوات بر محمد و آلش آن را آغاز كند و سپس حاجت خويش را بخواهد و باز هم در پايان صلوات بر محمد و آلش بفرستد، زيرا خداوند عزوجل از آن كريم تر است كه دو طرف را بپذيرد و ميانه را وانهد، زيرا صلوات بر محمد و آلش از او محجوب نباشد.(290)
291.كفايت دنيا و آخرت
مردى نزد پيغمبر (ص ) آمد و گفت : يا رسول الله ! من يك سوم صلواتم را از آن تو مقرر دارم ، نه ، بلكه نيمى از صلواتم را از آن تو سازم ، نه ، بلكه همه صلواتم را براى تو مقرر نمايم . رسول خدا (ص ) فرمود: در اين صورت ، همه مؤ ونه و خرج دنيا و آخرتت كفايت مى شود.
292.دعاى بدون صلوات
امام صادق (ع ) فرمود: هر كس دعايى كند و نام پيغمبر (ص ) نبرد، دعايش ‍ گرد سرش بچرخد، و هر گاه نام پيغمبر (ص ) را برد، دعا بالا رود.(291)
293.سزاوارترين مردم
رسول اكرم (ص ) فرمود: سزاوارترين مردم (نزديكترين ) در روز قيامت به من آن كس است كه بيشتر بر من درود فرستد.(292)
294.برآورده شدن صد حاجت
امام صادق (ع ) فرمود: هر كه صد بار بگويد يا رب صل على محمد و آل محمد صد حاجت از او بر آورده شود كه سى از دنيا باشد (و باقى از آخرت ).(293)
295.ثواب يك بار صلوات
از پيغمبر خدا (ص ) روايت شده است كه فرمودند: هر كس بر من يك بار درود فرستد، خداوند بر او ده بار درود خواهد فرستاد و ده خطا را از او برطرف خواهد ساخت و ده درجه را برايش بالا خواهد برد.(294)
296.بخيل كيست ؟
امام حسن مجتبى (ع ) فرمود: رسول خدا (ص ) فرموده است : بخيل كسى است كه چون نام من در نزد او برده شود، بر من صلوات نفرستد.(295)
297.رسيدن صلوات به پيامبر
امام حسن مجتبى (ع ) فرمود: پيغمبر اكرم (ص ) فرموده است : هر كجا كه باشيد، بر من صلوات بفرستيد كه صلوات شما بر من مى رسد.(296)
298.رضايت خداى تعالى
عايشه گويد: رسول الله (ص ) فرمود: هر كسى خوشحال مى شود كه فرداى قيامت خدا را ديدار كند، در حالى كه از او راضى و خشنود باشد، پس بسيار بر من صلوات و درود فرستد.
299.بدبخت كيست ؟
جابر (رض ) گفت : پيغمبر خدا (ص ) فرمود: هر كسى كه در نزد وى نام من برده شود و بر من صلوات نفرستد، بدبخت است .(297)
300.عامل رفع نفاق
رسول خدا (ص ) فرمود: صلوات بر من و خاندان من ، نفاق را مى برد.(298)
301.ثواب صلوات روز جمعه
رسول خدا (ص ) فرمود: در روز جمعه فراوان بر من درود فرستيد، كه هر كس درودش بر من بيشتر باشد، مقام و منزلتش به من نزديك تر است ، و هر كس روز جمعه صد بار بر من صلوات بفرستد، در روز قيامت با چهره نورانى محشور مى شود، و هر كس در روز جمعه هزار بار بر من درود فرستد، چشم از دنيا نبندد تا جايگاهش را در بهشت ببيند.(299)
302.صلوات همراه با اشتياق
پيامبر اكرم (ص ) فرمودند: هر كس در هر روز سه بار و در هر شب سه بار از روى محبت و اشتياق بر من درود فرستد بر خداى عزوجل حق است كه گناهان آن شب و روز را برايش بيامرزد.(300)
303.هزار بار صلوات
امام صادق (ع ) فرمودند: صلوات و درود بر محمد و آل محمد (ص ) هزار بار در روز جمعه و يكصد بار در غير جمعه سنت است ، و هر كه صد بار بر محمد و آل محمد (ص ) صلوات فرستد، و يكصد بار استغفار كند، و يكصد بار سوره مباركه قل هو الله را بخواند، البته خدايش ‍ مى آمرزد.(301)
304.برترين عمل در قيامت
امام صادق (ع ) فرمود: در قيامت هيچ عملى برتر و گرامى تر از صلوات بر محمد و آل او نيست .(302)
305.عافيت و تندرستى
پيامبر اكرم (ص ) فرمود: كسى كه يك بار بر من صلوات بفرستد، خداوند متعال درى از تندرستى و عافيت را بروى او مى گشايد.(303)
306.عامل خير و بركت
پيامبر اكرم (ص ) فرمود: سخنى كه با نام خدا و صلوات بر من آغاز نشود، ناپايدار و به دور از هر گونه خير و بركتى است .(304)
307.صد صلوات و صد حاجت
امام صادق (ع ) فرمودند: هر كسى كه در يك روز صد بار بگويد رب صل على محمد و اهل بيته ، خداوند صد حاجت او را بر مى آورد كه سى تاى آنها مربوط به دنيا و هفتاد تاى آنها مربوط به آخرت است .(305)
308.ثواب نوشتن صلوات
پيامبر اكرم (ص ) فرمود: كسى كه در نوشته خود بر من صلوات بفرستد، تا آن نوشته باقى است ، فرشتگان براى او استغفار مى كنند.(306)
309.رمز استجابت دعا
رسول خدا (ص ) شنيدند مردى در نماز دعا مى كند، ولى نه خدا را ياد كرد و نه صلوات بر پيامبر خدا (ص ) فرستاد. رسول الله (ص ) فرمودند: او شتاب كرد. سپس وى را فرا خواند و به او و ديگران فرمود: هر گاه يكى از شما نماز خواند، ابتدا حمد و ثناى الهى كند، سپس بر پيامبر خدا (ص ) صلوات فرستد، پس از آن هر چه خواست ، از خدا بخواهد.(307)
310.صلوات فرشتگان بر امام حسين (ع ) و زائران
از امام صادق (ع ) ذكر شده كه فرمود: خداوند هفتاد هزار فرشته ژوليده موى غبار آلود را بر قبر امام حسين (ع ) گمارده است كه هر روز، بر او صلوات مى فرستند و براى آن كسانى كه به زيارت قبرش مى آيند، دعا كرده و مى گويند: پروردگارا، اينان زائران امام حسين هستند، براى آنان اين كار انجام بده و آن كار را انجام بده .(308)
311.ثواب سه بار صلوات
از امير مؤ منان على (ع ) روايت شده است كه فرمودند: هر كس سه بار بگويد اللهم صل على محمد و آل محمد خدا حاجتش را روا فرمايد.(309)
312.صلوات روز و شب جمعه
رسول اكرم (ص ) فرمود: چون روز و شب جمعه شود، بسيار بر من صلوات و درود فرستيد.(310)
313.سه عمل برتر
ابوعلقمه مى گويد: پس از نماز صبح ، پيامبر (ص ) روى به طرف ما كرد و فرمود: اى اصحاب من ! ديشب ، عمويم حمزه و برادرم جعفر (طيار) را به خواب ديدم به آن دو نزديك شدم و گفتم : پدر و مادرم فدايتان ، كدام عمل را برتر يافتيد؟ پاسخ دادند: پدر و مادر ما فدايت باد، ما صلوات بر تو، تشنه را سيراب كردن و محبت على بن ابى طالب (ع ) را برترين اعمال يافتيم .
15.ذكر يونسيه : لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمين
314.ذكر حضرت يونس در شكم ماهى
و ذا النون اذ ذهب مغاضبا فظن ان لن نقدر عليه فنادى فى الظلمات ان لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمين ، فاستجبنا له و نجيناه من الغم و كذلك ننجى المومنين .(311)
(ذاالنون (يونس ) را (به ياد آور)، در آن هنگام كه خشمگين (از ميان قوم خود) رفت و چنين مى پنداشت كه ما بر او تنگ نخواهيم گرفت (ولى هنگامى كه در كام نهنگ فرو رفت ) در آن ظلمت ها (ى متراكم ) فرياد مى زد: خداوندا، جز تو معبودى نيست ، منزهى تو، همانا من از ستمكاران بودم . ما دعاى او را به اجابت رسانديم و از آن اندوه نجاتش بخشيديم و همين گونه مؤ منان را نجات خواهيم داد.)(312)
315.تسبيح حضرت يونس (ع )
در قرآن كريم آمده است : فلولا انه كان من المسبحين للبث فى بطنه الى يوم يبعثون (اگر او (يونس ) از تسبيح كنندگان نبود، تا روز قيامت در شكم ماهى مى ماند).(313)
او در سايه تسبيح پروردگار مشغول عفو خاصش شد. تسبيح يونس اين بود كه مى گفت : لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمين و در ميان ظلمتهاى متراكم فرياد زد كه : معبودى جز تو نيست ، منزهى تو، من از ظالمين و ستمكاران بودم .
316.سرگذشت حضرت يونس
1- حضرت يونس در ميان قومش به دعوت و تبليغ مشغول بود، ولى هر چه كوشش كرد، ارشادهاى او در دل آنها مؤ ثر نيفتاد، خشمگين شد و آن محل را ترك كرد و به سوى دريا رفت ، در آنجا بر كشتى سوار شد، در ميان راه دريا متلاطم گشت ، چيزى نمانده بود كه همه اهل كشتى غرق شوند. ناخداى كشتى گفت : من فكر مى كنم در ميان شما بنده فرارى وجود دارد كه بايد به دريا افكنده شود، (و يا گفت كشتى زياد سنگين است و بايد يك نفر را به قيد قرعه به دريا بيفكنيم ) به هر حال چند بار قرعه كشيدند و در هر بار به نام يونس در آمد. او فهميد در اين كار سرى نهفته است و تسليم حوادث شد. وقتى او را به دريا افكندند، نهنگ عظيمى او را در كام خود فرو برد و خدا او را به صورت اعجازآميز زنده نگاه داشت .
2- سرانجام او متوجه شد ترك اولايى انجام داده ، به درگاه خدا روى آورد و به تقصير خود اعتراف نمود، خدا نيز دعاى او را استجابت فرمود، از آن تنگنا نجاتش داد.(314)
3- سرانجام به خاطر همين ترك اولى (خسته شدن از تبليغ بين قوم خود) او را در فشار قرار داديم . نهنگ عظيمى او را بلعيد، فنادى فى الظلمات ان لا اله الا انت (و او (يونس ) در آن ظلمتهاى متراكم صدا زد: خداوندا، جز تو معبودى نيست ) سبحانك انى كنت من الظالمين (خداوندا، پاك و منزهى ، من از ستمكاران بودم ).
4- هم بر خويش ستم كردم و هم بر قوم خودم ، مى بايست بيش از اين شدايد و ناملايمات و سختى ها را پذيرا مى شدم . تن به همه شكنجه ها مى دادم ، و شايد آنها به راه آيند.(315)
317.پندار يونس
از ابو جعفر امام باقر (ع ) آمده كه در ذيل آيه و ذا النون اذ ذهب مغاضبا فرمود: غضب وى از اعمال مردمش بود.
فظن ان لن نقدر عليه يونس پنداشت خدا او را به خاطر غضبش عذاب نمى كند.(316)
318.صاحب اولاد شد
مرحوم كلينى نقل مى كند: مردى خراسانى بين مكه و مدينه در زبده به امام صادق (ع ) برخورد و عرضه داشت : فدايت شوم ، من تاكنون فرزنددار نشده ام چه كنم ؟ آن حضرت فرمود: هرگاه به وطن برگشتى و خواستى به سوى همسرت روى ، آيه و ذاالنون اذ ذهب مغاضبا فظن ان لن نقدر عليه فنادى فى الظلمات ان لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمين را تا سه آيه بخوان ، ان شاء الله فرزنددار خواهى شد.(317)
319.اجابت دعا
امام صادق (ع ) فرمود: عجب دارم از كسى كه غم زده است ، چطور اين دعا را نمى خواند: لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمين چرا كه خدا به دنبال آن مى فرمايد: فاستجبنا له و نجيناه من الغم و كذلك ننجى المؤ منين (ما او را پاسخ داديم و از غم نجات داديم و اين گونه مؤ منان را نجات دهيم ).(318)
******************
320.نجات از بيمارى
پيامبر گرامى (ص ) فرمود: هر بيمار مسلمانى كه اين دعا را بخواند، اگر در آن بيمارى (بهبود نيافت ) و مرد، پاداش شهيد به او داده مى شود و اگر بهبودى يافت ، خوب شده در حالى كه تمام گناهانش آمرزيده شده است .
رسول خدا (ص ) فرمود: آيا به شما خبر دهم از دعايى كه هر گاه گرفتارى و غم پيش آيد آن دعا را بخوانيد گشايش حاصل شود؟ اصحاب گفتند: آرى ، اى رسول خدا. آن حضرت فرمود: دعاى يونس كه طعمه ماهى شد. لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمين .(319 )
321.درس سرنوشت
جمله پرمعنى كذلك ننجى المومنين نشان مى دهد آنچه بر سر يونس آمد از گرفتارى و نجات يك حكم خصوصى نبود، بلكه با حفظ سلسله مراتب ، جنبه عمومى و همگانى دارد، بسيارى از حوادث غم انگيز و گرفتاريهاى سخت و مصيبت بار، مولود گناهان ما است ، تازيانه هايى است براى بيدار شدن ارواح خفته ، و يا كوره اى است براى تصفيه فلز جان آدمى ، هر گاه انسان در اين موقع به همان سه نكته اى كه يونس توجه كرد توجه پيدا كند، نجات و رهايى حتمى است :
1- توجه به حقيقت توحيد و اين كه هيچ معبود و هيچ تكيه گاهى به جز الله نيست .
2- پاك شمردن و تنزيه خدا از هر عيب و نقص و ظلم و ستم و هر گونه گمان سوء درباره ذات پاك او.
3- اعتراف به گناه و تقصير خويش .
حديثى است در درالمنثور، از پيامبر اسلام (ص ) نقل شده است كه فرمود: يكى از نامهاى خدا كه هر كس او را با آن بخواند به اجابت مى رسد و هر گاه با آن چيزى را طلب نمايد، به او مى دهد، دعاى يونس است . شخصى عرض كرد: اى رسول خدا، آيا او مخصوص يونس بود يا شامل جماعت مسلمانان نيز مى شود. فرمود: هم مربوط به يونس و هم همه مومنان ، هنگامى كه خدا را به آن مى خوانند. آيا گفتار خداوند را در قرآن نشنيده اى و كذلك ننجى المومنين . اين دليل بر آن است كه هر كس چنين دعايى كند، خداوند اجابت آن را تضمين فرموده است .(320)
322.حقيقت ذكر در جان انسان
نيازى به تذكر ندارد كه منظور، تنها خواندن الفاظ نيست ، بلكه پياده شدن حقيقت آن در درون جان انسان است ، يعنى همراه با خواندن اين الفاظ، تمامى وجود او با مفهوم آن هماهنگ گردد.
يادآورى اين نكته نيز لازم است كه مجازاتهاى الهى بر دو گونه است :
1- يكى از آن مجازات ها عذاب استيصال است ، يعنى مجازات نهايى كه براى نابودى افراد غير قابل اصلاح فرا مى رسد و هيچ دعايى در آن موقع سودمند نيست ؛ چرا كه بعد از فرو نشستن توفان بلا، همان برنامه ها تكرار مى شود.
2- ديگر، مجازات هاى تنبيهى است كه جنبه تربيتى دارد. در اين موارد، به محض اين كه مجازات اثر خود را بخشيد و طرف بيدار و متوجه شد، بلافاصله از ميان مى رود و از اينجا است كه روشن مى شود يكى از فلسفه هاى آفات و بلاها و حوادث ناگوار، همان بيدارسازى تربيت است .(321)
323.فراغت حال براى ذكر و عبادت
از ابوبصير نقل شده است كه گفت : به امام صادق (ع ) عرضه داشتم : به چه علت خدا عذاب را از قوم يونس برداشت ، با اين كه تا بالاى سرشان آمد و بر سرشان سايه افكند و اين معامله را با هيچ قومى ديگر نكرد؟
امام فرمود: براى اين كه در علم خداى تعالى اين معنا بود كه به زودى عذاب را از آنان برمى گرداند به خاطر اين كه توبه مى كنند و اگر اين جريان را به اطلاع يونس نرساند، براى اين بود كه يونس فارغ براى عبادت او باشد و در شكم ماهى به مناجات بااو بپردازد و در عوض ، مستوجب ثواب و كرامت او گردد.(322)
324.اذكار امام حسين (ع ) در دعاى عرفه
امام حسين (ع ) در دعاى عرفه اين گونه زمزمه مى كند:
لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمين جز تو خدايى نيست ، ذات تو منزه است و من از ستمكارانم .
لا اله الا انت سبحانك انى من المستغفرين جز تو خدايى نيست ، ذات تو منزه است و من از آمرزش خواهانم .
لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الموحدين جز تو خدايى نيست ، ذات تو منزه است و من از يكتا پرستانم .
لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الخائفين جز تو خدايى نيست ، ذات تو منزه است و من از هراسناكانم .
لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الوجلين جز تو خدايى نيست ، ذات تو منزه است و من از وحشت زدگانم .
لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الراجين جز تو خدايى نيست ، ذات تو منزه است و من از اميدوارانم .
لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الراغبين جز تو خدايى نيست ، ذات تو منزه است و من از مشتاقانم .
لا اله الا انت سبحانك انى كنت من المهلّلين جز تو خدايى نيست ، ذات تو منزه است و من از خدا گويانم .
لا اله الا انت سبحانك انى كنت من المسبحين جز تو خدايى نيست ، ذات تو منزه است و من تو را تسبيح گويانم .
لا اله الا انت سبحانك انى كنت من المكبرين جز تو خدايى نيست ، ذات تو منزه است و من تو را تكبير گويانم .
لا اله الا انت سبحانك ربى و رب آبايى الاولين جز تو خدايى نيست ، ذات تو منزه است ، اى خداى من و پشينيان من .
325.مداومت در ذكر يونسيه
عالم بزرگوار حاج ميرزا جواد ملكى تبريزى گويد: مداومت ذكر يونسيه در شبانه روز ترك نشود، هر چه زيادتر، اثرش هم زيادتر. اقل اقل آن چهار صد مرتبه است ، خيلى اثرها ديدم ، بنده هم تجربه كرده ام ، چند نفر هم مدعى تجربه اند.(323)
326.ذكر يونسيه در كلام عارفان
مرحوم حاج ميرزا جواد آقا ملكى تبريزى (ره ) مى نويسد: من استادى داشتم بزرگوار، عارف ،عامل و كامل (مراد او آخوند ملاحسينقلى همدانى است ) كه نظير او را نديده ام ، از او درباره عملى كه مجرب ، و در اصلاح قلب و تحصيل معارف مؤ ثر باشد، سؤ ال كردم .
ايشان در پاسخ فرمودند: براى اين امر، هيچ كارى مانند مداومت بر يك سجده طولانى در هر شبانه روز يك مرتبه كه در آن لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمين گفته شود، نيست .
انسان اين ذكر را بگويد، در حالى كه خود را در زندان طبيعت زندانى و مقيد به قيد و بندهاى اين اخلاق رذيله ببيند، و اقرار داشته باشد كه ((خداوندا، تو مرا گرفتار اين پستى ها نكردى ، و در حق من ظلم روا نداشتى ، و تنها من به خويشتن ستم كردم .))(324)
327.توصيه بزرگان به ذكر يونسيه
بزرگان و اهل سلوك ، فوايد و تاءثيرات زيادى براى ذكر يونسيه بيان كرده و بهره ها و بركات بسيارى از آن ديده اند.
مقصود از ذكر يونسه دعايى است كه از قول يونس پيامبر - صلوات الله عليه - در آيه 88 از سوره مباركه انبياء آمده است و درباره مداومت بر آن براى رفع گرفتارى ها.
328.ذكر بعد از نماز مغرب و عشاء در شب جمعه
امام صادق (ع ) دعايى را از حضرت امام محمد باقر (ع ) و آن حضرت از امام زين العابدين (ع ) و آن حضرت از امام حسين بن على (ع ) و آن حضرت از اميرالمومنين (ع ) و آن حضرت از رسول خدا (ص ) و آن حضرت از جبرئيل - صلوات الله عليه - و جبرئيل هم از خداوند بزرگ ، گرفته است ، براى شفاى هر دردمند و گرفتارى نقل فرموده است .
آن دعا اين است كه در شب جمعه بعد از نماز مغرب و عشاء بگويد: لا اله الا سبحانك انى كنت من الظالمين (خدايا، جز تو خدايى نيست ، تو از همه بديها و عيبها منزه و پاكيزه اى . من بودم كه در حق خود ستم كردم ).(325)
329.تكرار ذكر در سجده اى طولانى
يكى از بزرگان - آيت الله امينى (ره ) - مى گويد: در شبانه روز يك سجده طولانى انجام بده و به مقدارى كه حال دارى و با حضور قلب اين ذكر را تكرار كن : لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمين . ادامه اين سجده طولانى مجرب است و آثار خوبى را در بردارد.
از بعضى از سالكين نقل شده كه در سجده چهار هزار مرتبه اين ذكر را تكرار مى نموده است .(326)
16.ساير اذكار
در رفع مشكلات ، شفاى بيمارى ، اداى قرض و دين ، غلبه بر دشمن ، سختى و گرفتارى ، و ساير اذكار در تعقيب نمازها و اوقات مختلف
330.اسم خدا
امام صادق (ع ) به برخى از اصحاب خود فرمودند: آيا اسم خدا را به تو نياموزم ؟ عرض كرد: آرى ، اى فرزند رسول خدا (ص ). فرمود: سوره الحمد و سوره قل هو الله احد و آية الكرسى و سوره انا انزلناه ... را قرائت كن ، سپس روى به قبله نما و آنچه دوست دارى ، دعا كن .(327)
331.خارج شدن از منزل
امام صادق (ع ) فرمود: چون پدرم از منزل خود بيرون مى شد، مى گفت : بسم الله الرحمن الرحيم ، خرجت بحول الله و قوته لا بحول منّى و لا قوتى بل بحولك و قوتك يا رب متعرضا لرزقك فاءتنى به فى عافية .(328)
332.ذكر بعد از نماز مغرب
امام صادق (ع ) فرمود: هر كس پس از نماز مغرب سه بار بگويد:الحمد لله الذى يفعل ما يشاء و لا يفعل ما يشاء غيره خير بسيارى به او عطا شود.(329)
333.سه بار بعد از نماز مغرب
امام صادق (ع ) فرمود: هر گاه كه نماز مغرب را خواندى ، دست بر پيشانى خود بكش و سه مرتبه بگو:بسم الله الذى لا اله الا هو عالم الغيب و الشهادة الرحمن الرحيم ، اللهم اذهب عنى الهمّ (والغمّ) والحزن .(330)
334.محفوظ ماندن راكب و مركب
رسول خدا (ص ) فرمود: كسى كه وقتى سوار چهارپا شد، نمى گويدبسم الله و لا حول ولا قوة الا بالله ، الحمد لله الذى هدانا لهذا و سبحان الله الذى سخرلنا هذا و ما كنا له مقرنين (به نام خدا، هيچ توان و نيرويى جز با يارى خدانيست . همه سپاس ها مخصوص خداوندى است كه اين عمل را به ما آموخت و منزه است كسى كه آن (چهارپا) را در اختيار ما قرار داد و ما نمى توانستيم خود اين كار را انجام دهيم ) مگر اين كه خودش و چهارپايش ، تا زمانى كه پياده شوند، محفوظ مى مانند.(331)
335.دفع مرض و درد
حضرت صادق (ع ) فرمودند: هر كس در او مرضى و علتى و دردى باشد، پس در هر روز به او بخوان چهل مرتبه مدت چهل روزبسم الله الرحمن الرحيم الحمد لله رب العالمين ، حسبنا الله و نعم الوكيل تبارك الله احسن الخالقين ، و لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم .(332)
336.ذكر هنگام گرفتارى
پيامبر (ص ) فرمود: هر كه را غمى يا گرفتارى يا بلايى يا تنگى معيشتى برسد بايد بگويد:الله ربى و لا اشرك به شيئا، توكلت على الحى الذى لايموت .(333)
337.دورى از غفلت زدگان
ابى عبيده حذاء مى گويد: امام باقر (ع ) فرمودند: هر كس در هنگام برآمدن سپيده ، ده بار بگويد لا اله الا الله وحده لا شريك له و له الملك و له الحمد يحيى و يميت (و يميت و يحيى ) و هو حى لا يموت بيده الخير و هو على كل شى قدير.و ده بار بگويد:و صلى الله على محمد و آل محمد. و سى و پنج بار بگويد: سبحان الله . و سى و پنج بار بگويد: لا اله الا الله . و سى و پنج بار بگويد: الحمد لله ، در آن صبح از غافلان نوشته نشود و اگر آن را در شب بگويد، در آن شب از غافلان ثبت نشود.(334)
338.دعاى قبل از غروب آفتاب
امام صادق (ع ) فرمود: دعا پيش از برآمدن آفتاب و پيش از غروب آن روشى است ثابت و واجب ، هنگام سپيده دم و مغرب ده بار مى گويى : لا اله الا الله وحده لا شريك له و له الملك و له الحمد يحيى و يميت و يميت و يحيى و هو حى لا يموت بيده الخير و هو على كل شى قدير. ده بار مى گويى : اعوذ بالله السميع العليم من همزات الشياطين و اعوذبك رب ان يحضرون (يعنى پناه برم به خدا از وسوسه شيطان ها از اين كه گرد من آيند) ان الله هو السميع العليم پيش از برآمدن خورشيد و پيش از غروب آن . و اگر فراموش كنى ، آن را قضا مى كنى ، چنانچه نماز راقضا مى كنى .(335)
339.ثواب سه بار گفتن فسبحان الله ...
اميرالمومنين (ع ) فرمودند: كسى كه در اول شب سه بار بگويد: فسبحان الله حين تمسون و حين تصبحون ، و له الحمد فى السموات و الارض و عشيا و حين تظهرون (خدا را در شام و صبح تسبيح گوييد و ستايش ‍ كنيد و تمامى ستايشها در آسمانها و زمين و شب و روز براى اوست )، هيچ كدام از خيرهايى را كه در آن شب وجود دارد از دست نداده و تمامى شرهاى آن شب از او دور مى شوند، و هر كه همين آيات را در صبح بخواند، هيچ كدام از خيرهايى را كه در آن روز وجود دارد از دست نداده و همه شرهاى آن روز از او دور مى شوند.(336)
340.توجه خداوند به بنده
از امام صادق (ع ) فرمود: هركه هر روز بگويد لا اله الا الله حقا حقا، لا اله الا الله عبوديه و رقا، لا اله الا الله ايمانا و صدقا (نيست شايسته پرستشى جز خدا، حق است ، حق است ، نيست شايسته پرستشى جز خدا، به او بندگى و رقيت تقديم كنم ، نيست شايسته پرستشى جز خدا، با ايمان و راستى گويم )، خدا روى خود به سوى او كند و از او روى برنگرداند تا به بهشت در آيد.(337)
341.سبب خوشبختى
در روايت آمده كه جبرئيل نزد رسول خدا (ص ) آمد و گفت : اگر شخصى از امت تو بگويد:
لا اله الا الله ، وحده وحده وحده (هيچ خدايى جز خداوند يكتاى يگانه يگانه يگانه نيست )، خوشبخت خواهد شد.(338)
342.ذكر هنگام برخاستن از خواب
جراح مدائنى از امام صادق (ع ) فرمود: هرگاه يكى از شما شب از خواب برخاست ، بايد بگويد: سبحان رب النبيين و آل المرسلين و رب المستضعفين (مقصود از آنها امامانند) والحمد لله الذى يحيى الموتى . و هو على كل شى ء قدير. خداوند عزوجل مى فرمايد: بنده من راست گفت و شكر گزارد.(339)
343.چهل و پنج هزار حسنه و محو گناهان
امام صادق (ع ) فرمود: هر كه هر روز ده بار بگويد: اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شريك له الها واحدا احدا صمدا، لم يتخذ صاحبة و لا ولدا (من گواهم كه نيست شايسته پرستش به جز خدا، يگانه است ، شريك ندارد، معبوديست يكتا، يگانه ، بى نياز، نه همسرى گرفته و نه فرزندى )، خداوند برايش چهل و پنج هزار حسنه مى نويسد و چهل و پنج هزار سيئه از او محو مى كند و چهل و پنج هزار درجه براى او بالا برد.(340)
در روايت ديگرى است كه اين ذكرها در آن روز مرز او باشند، در برابر سلطان و شيطان ، و گناه كبيره اى پيرامون او را فرا نگيرد.(341)
344.ذكر در مقابلسلطان
و امام صادق (ع ) فرمود: هر كه بر سلطانى وارد مى شود كه از او مى ترسد بايد بگويد بالله استفتح و بالله استنجح و بمحمد اتوجه (بارخدايا، سركشى آن را برايم رام كن و سختى آن را هموار كن ، زيرا تو محو مى كنى آنچه را خواهى و نزد تو است دفتر كل ).
و نيز مى گويى : حسبى الله لا اله الا هو عليه توكلت و هو رب العرش ‍ العظيم و امتنع بحول الله و قوته من حولهم و قوتهم و امتنع برب الفلق من شر ما خلق و لا حول و لا قوة الا بالله .(342)
345.پاداش ذكر تشهد
امام باقر (ع ) فرمود هر كس بگويد: اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شريك له و اشهد ان محمدا عبده و رسوله (نيست شايسته پرستشى جز خدا، يگانه است ، شريك ندارد، و گواهم كه محمد بنده و رسول اوست )، خداوند برايش هزار هزار حسنه بنويسد.(343)
346.كفاره گناهان روز
از عبدالكريم بن عتبة كه از امام صادق (ع ) شنيدم مى فرمود: هر كه پيش از برآمدن خورشيد و هم پيش از غروب خورشيد ده بار بگويد: لا اله الا الله وحده لا شريك له و له الملك و له الحمد يحيى و يميت و يميت و يحيى و هو حى لا يموت بيده الخير و هو على كل شى ء قدير (نيست شايسته پرستشى جز خدا، يگانه است ، شريك ندارد، از آن اوست ملك و از آن اوست سپاس ، زنده كند و بميراند، و بميراند و زنده كند و اوست زنده اى كه نمى ميرد، به دست اوست هر خير و اوست بر هر چيز توانا)، كفاره گناهان آن روزش گردد.
همچنين امام صادق (ع ) به نقل از رسول خدا (ص ) فرمود: هركس نماز بامداد گزارد و پيش از آنكه دو زانو را از زمين بردارد، ده بار ذكر فوق را بگويد، و در مغرب هم چنان عمل كند، هيچ بنده اى خداى عز و جل را به كردارى بهتر از كردار او برخورد نكند، مگر كسى كه به مانند او عمل كند.(344)
347.ذكر در هر نماز
عايشه گويد: پس از نزول سوره مباركه اذا جاء نصر الله و الفتح رسول اكرم (ص ) در هر نمازى كه مى خواند مى فرمود: سبحانك ربنا و بحمدك ، اللهم اغفر لى (پروردگارا، به تسبيح و ستايش تو مشغولم ، خدايا، مرا بيامرز).(345)
348.ذكر خواب و بيدارى
از امام صادق (ع ) نقل است كه فرمود: شيوه رسول خدا (ص ) بود كه چون در بستر مى آرميد مى فرمود: اللهم باسمك احيا و باسمك اموت (بارخدايا! به نام تو زنده ام و به نام تو مى ميرم ) و چون از خواب برمى خاست مى گفت الحمد لله الذى احيانى بعد ما اماتنى و اليه النشور (سپاس از آن خداست كه زنده كرد مرا پس از آنكه ميرانيد مرا، و به سوى اوست رستاخيز).(346)
349.راضى كردن بنده در روز قيامت
رسول خدا (ص ) فرمودند: هركس كه بگويد رضيت بالله ربا و بالاسلام دينا و بمحمد رسولا و باهل بيته اولياء (از نظر پروردگارى به خدا و از نظر دين به اسلام و از نظر فرستاده شدگان به حضرت محمد (ص ) و از نظر سرپرستى به اهل بيت او (ع ) راضى شدم ) به عهده خداوند است كه در روز قيامت او را راضى كند.(347)
350.رفع وسوسه و آثار ديگر
از امام صادق (ع ) نقل است كه مردى نزد پيغمبر (ص ) آمد و عرض كرد: يا رسول الله ! من از وسوسه در سينه خود سختى مى كشم و من مردى عيال وار و نيازمندم . پيامبر (ص ) به او فرمود كه اين كلمات را تكرار كن :
توكلت على الحى الذى لا يموت و الحمد لله الذى لم يتخذ صاحبة و لا ولدا و لم يكن له شريك فى الملك و لم يكن له ولى من الذل و كبره تكبيرا. ديرى نپاييد كه نزد او آمد و به آن حضرت عرض كرد: خدا وسوسه سينه ام را برد و بدهكارى مرا پرداخت و روزى ام را فراوان ساخت .(348)
351.ذكر در مقابل فرد غير مسلمان
امام صادق (ع ) از پدر بزرگوارش و او از پدرانش (عليهم السلام ) روايت مى نمايد كه پيامبر (ص ) فرمود: كسى كه يهودى ، مسيحى ، مجوسى يا شخص غير مسلمانى را ببيند و بگويد: الحمد لله الذى فضلنى عليك بالاسلام دينا و بالقرآن كتابا و بمحمد نبيا و بعلى اماما و بالمؤ منين ! اخوانا و بالكعبة قبلة (ستايش فقط خدايى را سزاست كه از نظر دين با اسلام و از نظر كتاب با قرآن و از نظر پيامبر با حضرت محمد (ص ) و از نظر امام با حضرت على (ع ) و از نظر برادران با مؤ منين و از نظر قبله با كعبه مرا بر تو برترى داد)، خداوند هيچ گاه او را با آن شخص يك جا در آتش قرار نمى دهد.(349)
352.ثواب تكرار اذان
امام صادق (ع ) فرمودند: كسى كه بشنود مؤ ذن مى گويد: اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمدا رسول الله سپس به خاطر تصديق اين كلام و به خاطر پاداش خداوند بگويد: و انا اشهد ان لا اله الا الله و ان محمدا رسول الله ، اكتفى بهما عن كل من ابى و جحد و اعين بهما من اقر و شهد (و من گواهى مى دهم كه خدايى جز خداى يگانه نيست و بى شك محمد (ص ) رسول خداست . با اين دو گواهى بى نيازى مى جويم از هر كسى كه - از گفتن اين شهادتها - امتناع كرد و - وجود خدا و رسالت پيامبر (ص ) را - انكار كرد و يارى مى كنم به اين دو گواهى كسانى را كه اقرار كردند و گواهى دادند) خدا به عدد كسانى كه انكار كرده و گواهى نداده اند و به عدد كسانى كه اقرار كرده و گواهى داده اند او را مى آمرزد.(350)
353.ذكر غلبه بر دشمنان
از اميرالمؤ منين (ع ) نقل شده كه فرمود: خضر نبى را در خواب ديدم و به او گفتم به من بياموز كه به دشمنان ظفر يابم . فرمود: اى على ! بگو: يا هو يا من لا هو الا هو.
و گفته اند كه از جمله اذكار بسيار معتبر، اين است : يا هو يا من هو يا من لا هو الا هو، يا اول يا ابد يا دهر يا ديهار يا ديهور (صيغه مبالغه دهر به معنى خدا) يا لا اله الا هو.(351)
354.ذكر در سجده
امام باقر (ع ) فرمود: براى طلب رزق در سجده نماز واجب بگو: يا خير المسئولين و يا خير المعطين ارزقنى و ارزق عيالى من فضلك الواسع فانك ذوالفضل العظيم .(352)
355.يازده جمله هنگام خواب
مفضل بن عمر مى گويد: امام صادق (ع ) به من فرمود: اگر بتوانى هيچ شبى نخوابى تا به يازده جمله خود را در پناه خدا گذارى ؟ گفتم : آنها را به من بفرماييد. فرمود: بگو اعوذ بعزة الله و اعوذ بقدرة الله و اعوذ بجلال الله و اعوذ بسلطان الله و اعوذ بجمال الله و اعوذ بدفع الله و اعوذ بمنع الله و اعوذ بجمع الله و اعوذ بملك الله و اعوذ بوجه الله و اعوذ برسول الله من شر ما خلق و براء و ذراء و پناه گير بدان ، هر وقت بخواهى .(353)
356.ذكر براى تحصيل يقين
يكى از بزرگان - آيت الله امينى - مى گويد: بعد از نماز شب آيه سخره را با حضور قلب ، هفتاد مرتبه بخوان كه براى تحصيل يقين و نفى خاطر، مفيد و مجرب است . آيه سخره اين است (اعراف ، آيه 56) ان ربكم الله الذى خلق السموات و الارض فى ستة ايام ... ان رحمة الله قريب من المحسنين .(354)
357.ذكر هر روزه
امام صادق (ع ) فرمودند: كسى كه هر روز بگويد اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شريك له الها واحدا احدا صمدا لم يتخذ صاحبة و لا ولدا (شهادت مى دهم كه خدايى جز خداى يگانه يكتاى بدون شريك نيست . خداى يگانه اى كه بى نياز بوده و همسر و فرزندى ندارد)، خداوند براى او چهل و پنج هزار هزار حسنه نوشته ، چهل و پنج هزار هزار گناه او را پاك كرده ، چهل و پنج هزار هزار درجه او را بالا مى برد، خانه اى در بهشت براى او مى سازد و مانند كسى است كه در آن روز دوازده بار قرآن خوانده باشد.(355)
358.شيوه اولياى خدا
علامه محمد تقى مجلسى مى گويد: اولياء خدا تداوم بر ذكر يا حى يا قيوم يا من لا اله الا انت را تجربه كرده و نتيجه گرفته اند، من نيز همين ذكر را تجربه نموده ام ، ليكن ذكر من غالبا يا الله است با خارج ساختن غير خدا از قلب و با توجه كامل به جانب خداى متعال .
ذكر خدا با مراقبت كامل انجام شود و ساير امور به پايه ذكر نمى رسد، اگر اين عمل تا مدت چهل شبانه روز ادامه يابد، درهايى از انوار حكمت و معرفت و محبت بر سالك گشوده مى شود، آن گاه به مقام فناء الله و بقاء بالله ترقى مى كند. عمده چيزى كه مهم است ، يكى ، خوردن غذاى حلال ، و ديگر تداوم ذكر خدا.(356)
359.سفارش يكى از علما
يكى از نزديكان آيت الله امينى (ره ) از قول ايشان مى گويد: در شبانه روز ساعتى را تعيين كن و با حضور قلب ذكر يا غنى يا مغنى را تكرار كن .(357)
360.ورد زبان
يكى از بزرگان مى گويد: ذكر يا حى يا قيوم ، يا من لا اله الا انت را ورد زبان خود قرار بده و همواره با حضور قلب آن را تكرار كن .(358)
361.نشان پيروان على (ع )
گروهى به دنبال امير المؤ منين على (ع ) حركت مى كردند، حضرت از آنها پرسيد: شما كيستيد؟ گفتند: يا اميرالمؤ منين ! ما پيروان تو هستيم . حضرت فرمود: پس چرا نشان پيروى را در شما نمى بينم . گفتند: نشان پيروان شما چيست ؟ آن حضرت فرمود: پيروان من كسانى هستند كه اين نشانه ها را دارند:
1- چهره شان از بسيارى عبادت و شب زنده دارى زرد است ؛
2- اندامشان از روزه دارى لاغر است ؛
3- هميشه ذكر حق بر لب دارند و لبانشان از بسيارى ذكر، خشكيده است ؛
4- بر آنها گرد ترس خدا نشسته است .(359)
362.ذكر خارج شدن از خانه
امام صادق (ع ) فرمود: چون امام باقر (ع ) از خانه بيرون مى رفت ، مى گفت : بسم الله خرجت و بسم الله ولجت و على الله توكلت و لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم (به نام خداوند خارج شدم و به نام او داخل مى شوم و بر او توكل مى كنم و هيچ اراده و قدرتى نيست مگر از جانب خداوند والا و بزرگ ).(360)
******************
363.ذكر پيامبر (ص ) هنگام سوار شدن
امام صادق (ع ) فرمود: چون پيامبر (ص ) پاى در ركاب مى نهاد مى فرمود: سبحان الذى سخر لنا هذا و ما كنا له مقرنين (منزه است خداوندى كه اين وسيله را بر ما مسخر نمود، وگرنه ما قدرت تسخير او را نداشتيم ) و هفت بار تسبيح خدا و هفت بار الحمد لله و هفت بار لا اله الا الله مى گفت .(361)
364.مصونيت از حوادث
امام رضا (ع ) فرمود: هر كه به وقت سوار شدن گويد: بسم الله لا قوة الا بالله الحمد لله الذى سخر لنا هذا و ما كنا له مقرنين (به نام خدا و جز از طرف خدا نيرويى وجود ندارد، سپاس خدايى را كه اين مركب را براى ما تسخير كرد، وگرنه ما قادر بر تسخير آن نبوديم )، جان او و مركبش مصون بماند، تا اين كه فرود آيد.(362)
365.ذكر هنگام سفر
امام صادق (ع ) به هنگام سفر مى فرمود: اللهم و احفظنى و احفظ ما معى و بلغنى (خداوندا، مرا و آنچه با من است ، محفوظ بدار و به مقصد برسان .)(363)
366.ذكر و دعاى قبل از سفر
امام باقر (ع ) وقتى قصد مسافرت داشت ، فرزندانش را در خانه اى جمع مى كرد و در حق آنان چنين دعا مى فرمود: اللهم انى استودعك دينى و نفسى و مالى و اهلى و ولدى و جيرانى (خداوندا، دين ، نفس ، مال ، اهل ، فرزندان و همسايگان خود را به تو مى سپارم ).(364)
367.ذكر بعد از نماز صبح
از حضرت صادق (ع ) روايت است كه پيغمبر اكرم (ص ) فرمود: هر كس كه به مرضى گرفتار باشد، بعد از فريضه نماز صبح چهل بار اين ذكر را بگويد: بسم الله الرحمن الرحيم ، الحمد لله رب العالمين حسبنا الله و نعم الوكيل تبارك الله احسن الخالقين و لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم و دست بر موضع درد و مرض بمالد، از آن بيمارى صحت يابد و حضرت حق تعالى او را شفا بخشد.(365)
368.ذكر هنگام وداع
هنگامى كه پيامبر اكرم (ص ) مؤ منى را وداع مى كرد مى فرمود: رحمكم الله و زودكم التقوى و وجهكم الى كل خير (خدا شما را رحمت كند و تقوا روزى تان نمايد و به هر خيرى برساند.)(366)
369.ذكر براى رفع حاجت
مرد صنعتگرى خدمت موسى بن جعفر (ع ) رسيد و از كار خود شكايت كرد و گفت : به هيچ خواسته اى از خواسته هايم نمى رسم .
حضرت فرمود: در پايان دعاهايى كه بعد از نماز صبح وارد شده است ، ده بار بگو سبحان الله العظيم و بحمده استغفر الله و اتوب اليه و اساءله من فضله .
اين شخص مى گويد همين كار را كردم ، چيزى نگذشت كه عده اى آمدند و گفتند يكى از اقوام شما مرده و وارثى غير از تو ندارد. خلاصه به قدرى مال به من رسيد كه بى نياز شدم .(367)
370.ذكر هنگام عطسه
از ائمه معصومين - عليهم السلام - روايت شده كه اگر كسى در هنگام عطسه بگويد: الحمد لله رب العالمين على كل حال و صلى الله على محمد و آل محمد هرگز از دندان درد گله مند نمى شود.(368)
371.در كنار مريض
امام صادق (ع ) فرمود: هر گاه در كنار مريضى بودى ، دست خود را بر سر مريض بگذار و اين دعا را بخوان :
بسم الله و بالله و من الله و الى الله و ما شاء الله و لا حول و لا قوة الا بالله ، ابراهيم خليل الله ، موسى نجى الله ، عيسى روح الله ، محمد رسول الله صلى الله عليه و آله و عليهم ، من الارواح و الاوجاع بسم الله و بالله و عزائم من الله - لفلان بن فلانة - نام شخص و مادر او را مى برد - لا يقربه الا كل مسلم و اعيذه بكلمات الله التامات كلها التى ساءل بها آدم فتاب عليه انه هو التواب الرحيم ، الا انزجرت ايتها الارواح و الاوجاع باذن الله عزوجل لا اله الا الله الا له الخلق و الامر تبارك الله رب العالمين .
(پناه به نام خدا و به خدا و از خدا و به سوى خدا و آنچه خدا بخواهد و اين كه هيچ نيرو و حركتى نيست مگر به اذن خدا و اين كه ابراهيم دوست خدا و موسى نجات يافته خدا و عيسى روح خدا و محمد فرستاده خدا - كه درود خدا بر او و آل او و بر همه انبياء - از بادها و دردها. به نام خدا، و به ياد خدا، و با استمداد از تقديرات خدا، براى فلانى پسر فلانى ، اقرار به اعتقادات ندارد مگر مسلمان ، پناه مى برم به خدا با كلمات تامه اى كه حضرت آدم (ع ) خدا را با آنها خواند تا توبه او پذيرفته شد، همانا او توبه پذير مهربانى است ، اى دردها، با اجازه خداوند و كلمات مقدس شما را فرارى مى دهم ، كه خدايى جز او نيست ، همانا هر كار و آفرينشى براى اوست ، آفرين بر خدا پروردگار عالمين .)
سپس آيه الكرسى و سوره هاى حمد و معوذتين (فلق و ناس ) و اخلاص را هر كدام يك مرتبه و نيز ده آيه از سوره يس بخوان ، بعد هم اين دعا را بخوان : اللهم اشفه بشفائك و داوه بدوائك و عافه من بلائك و تساءله بحق محمد و آل محمد صلوات الله عليه و عليهم اجمعين .
(خداوندا! با شفاى خود او را شفا ده ، و با دواى خود او را مداوا كن ، و از بلاهايت او را عافيت بده ، و سلامتى به او بده به حق محمد و آل محمد - كه درود خدا بر او و بر آل او).(369)
372.درمان دردها
از امام صادق (ع ) نقل شده كه براى درمان دردها بگو: بسم الله و بالله كم من نعمة لله فى عرق ساكن و غير ساكن على عبد شاكر و غير شاكر و محاسن خود را در دست راست بگير و بعد از نماز سى بار بگو: اللهم فرج عنى كربتى و عجل عافيتى واكشف ضرى و سعى كن كه اين عمل با اشك و گريه باشد.(370)
373.ذكر دردمندان
پيامبر اكرم (ص ) به اصحاب خود فرمودند: هر گاه مريض يا دردمندى را ملاقات كرديد، دست راست خود را بر او بگذاريد و اين تعويذ را بخوانيد:
بسم الله ، اعوذ بعزة الله و قدرته من شر ما اجد (به نام خدا، به عزت و قدرت خدا پناه مى برم از شر دردى كه در اين بدن است ).(371)
374.نجات از بيمارى و فقر
امام جعفر صادق (ع ) از پدرش امام محمد باقر (ع ) نقل مى فرمايد كه يكى از اصحاب پيامبر اكرم (ص ) چند روزى بود كه خدمت پيامبر نمى رسيد، پس از چند روز كه خدمت حضرت رسيد، پيامبر (ص ) فرمود: چه شده است كه نزد ما نمى آيى ؟ عرض كرد: به واسطه مريضى و گرفتارى خانوادگى است . آن حضرت فرمود: آيا مى خواهى به تو دعايى ياد دهم كه به واسطه آنها خداوند مرض را از تو ببرد و فقر را از تو دور سازد؟ عرض ‍ كرد: آرى . حضرت فرمود بگو:
لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم توكلت على الحى الذى لايموت الحمد لله الذى لم يتخذ ولدا و لم يكن له شريك فى الملك و لم يكن له ولى من الذل و كبره تكبيرا.(372)
375.ذكر براى رفع مرض
از حضرت صادق (ع ) و از حضرت رضا (ع ) روايت شده كه فرمودند: براى رفع هر مرضى بخوانيد:
يا منزل الشفاء و مذهب الداء صل على محمد و آله و انزل على وجعى الشفاء (اى فرستنده و عطاكننده شفا، و اى كسى كه به لطف خويش ‍ دردها را از جان ها و جسم ها مى برى ، بر محمد و آل محمد رحمت فرست و بر دردهاى من شفا عنايت فرما).(373)
376.ذكرى براى درمان درد
از امام صادق (ع ) نقل شده كه فرمود: دست خود را به محلى كه درد در آن است بگذار و تا سه مرتبه بگو: الله الله ربى حقا لا اشرك به شيئا، اللهم انت لها و لكل عظيم ففرجها عنى (خداى حقيقى من خداوند يگانه است كه براى او هيچ شريكى نيست . خدايا چاره دردها و هر مشكل بزرگ تويى ، خدايا مرا از اين مشكل نجات ده ).(374)
377.شفاى درد
در مكارم الاخلاق از امام صادق (ع ) نقل است كه فرمودند: دست خود را بر محل درد بگذار و بخوان آيه الكرسى و فاتحه را و بگو:
الله اكبر الله اكبر لا اله الا الله و الله اكبر و اجل و اكبر مما اخاف و احذر اعوذ بالله من عرق نعار و اعوذ بالله من حر النار.(375)
378.ذكر براى رفع غمها
از امام على بن موسى الرضا (ع ) نقل شده كه فرمود: پدرم را در خواب ديدم كه فرمود: فرزندم هر گاه به تو همّ و غمّ روى آورد، اين ذكر را زياد بگو: يا رؤ ف يا رحيم .
بعد فرمود: آنچه ما در خواب مى بينيم مثل آن است كه در بيدارى مى بينيم .(376)
379.براى شفاى تب
بخط امام رضا (ع ) ديده شده كه براى شفاى تب به سه قطعه كاغذ بنويسد:
بر قطعه اول : بسم الله الرحمن الرحيم لاتخف انك انت الاعلى .
بر قطعه دوم : بسم الله الرحمن الرحيم لا تخف نجوت من القوم الظالمين .
بر قطعه سوم : بسم الله الرحمن الرحيم الا له الخلق و الامر تبارك الله رب العالمين .
پس بخواند بر هر قطعه سه مرتبه توحيد، و ببلعد آن را در سه روز هر روزى يكى از آنها را كه خوب خواهد شد، ان شاء الله .(377)
380.شفاى سر درد
شخصى به امام صادق (ع ) از سر درد شكايت كرد. حضرت فرمود: دست خود را بر موضعى كه درد مى كند بگذار و آية الكرسى و سوره فاتحه الكتاب را بخوان و بعد هم بگو:
الله اكبر، الله اكبر، لا اله الا الله ، و الله اجل و اكبر مما اخاف و احذر، اعوذ بالله من عرق نعار و اعوذ بالله من حر النار (بزرگ است خداى بى همتا و جز او خدايى نيست ، خداوند با عظمت تر و بزرگتر است از آنچه من از او خائف هستم به خدا پناه مى برم از رگى كه خون از آن فوران مى كند و به خدا پناه مى برم از گرماى شديد آتش (شايد اشاره به حرارت بدن در تب باشد).)(378)
381.شفاى چشم
اميرالمؤ منين (ع ) فرمود: در جنگ خيبر بود كه مبتلا به چشم درد سختى شده بودم و پيامبر خدا (ص ) مرا خواست و دست مباركش را بر چشمم كشيد و فرمود: بسم الله و بالله و السلام على رسول الله ، اللهم اكفه الحر و البرد وقه الاذى و البلاء.
حضرت على (ع ) مى فرمايد: قسم به خدا، كه از آن زمان به بعد هرگز چشم درد نگرفتم .(379)
382.ذكرى براى درد دندان
از امير المؤ منين (ع ) روايت شده كه دست بكش بر محل سجده خود، پس ‍ مسح كن دندانى را كه درد مى كند و بگو: بسم الله و الشافى الله و لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم .(380)
383.شفاى درد
از امام صادق (ع ) روايت شده كه اگر مبتلا به درد خاصره شدى ، دست خود را بر محل درد بگذار و بگو: بسم الله و بالله ، محمد رسول الله صلى الله عليه و آله و لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم ، اللهم امسح عنى ما اجد فى خاصرتى . بعد دست را بر موضع درد بكش و سه مرتبه اين دعا را بخوان .(381)
384.رفع مشكلات روحى و جسمى
كفعمى روايت كرده است كه مردى خدمت رسول خدا (ص ) رسيد و از تنگدستى و پريشانى و بيمارى شكايت كرد. حضرت فرمود: هر صبح و شام ده بار اين دعا را بخوان :
لا حول و لا قوه الا بالله توكلت على الحى الذى لا يموت و الحمد لله الذى لم يتخذ ولدا و لم يكن له شريك فى الملك و لم يكن له ولى من الذل و كبره تكبيرا.
آن مرد چون سه روز بر اين ذكر مداومت كرد، حال او دگرگون شد و سلامتى پيدا كرد.(382)
385.برطرف كننده غم
قطب راوندى از حضرت امام صادق (ع ) روايت كرده است كه هر گاه بر تو ناراحتى و غم عارض شد و شدت پيدا كرد، سجده كن و بگو:
يا مذل كل جبار يا معز كل ذليل قد و حقك بلغ مجهودى فصل على محمد و آل محمد و فرج عنى (اى خداى قدرتمندى كه هر ستمكار قدرتمندى در درگاه تو ذليل است و او را ذليل مى كنى و اى عزت بخش هر ذليل ، آن سختى و بلايى را كه تمام كوشش من براى فرار از آن است رسيده ، به حق خودت و به محمد و آل او، مرا از آن برهان ).(383)
386.ذكر براى رفع گرفتارى
از امير المؤ منين (ع ) نقل شده : اگر گرفتارى يا پريشانى و يا غمناكى اين دعا را بخواند خداوند در كار او گشايشى ايجاد مى كند، و آن دعا اين است :
يا عماد من لا عماد له و يا ذخر من لا ذخر له و يا سند من لا سند له و يا حرز من لا حرز له و يا غياث من لا غياث له و يا كنز من لا كنز له و يا عز من لا عز له و يا كريم العفو، يا حسن التجاوز، يا عون الضعفاء، يا كنز الفقراء، يا عظيم الرجاء، يا منقذ الغرقى ، يا منجى الهلكى ، يا محسن ، يا مجمل ، يا منعم يا مفضل ، انت الذى سجد لك سواد الليل و نور النهار و ضوء القمر و شعاع الشمس و حفيف الشجر و دوى الماء، ياالله ياالله ياالله ، لا اله الا انت ، وحدك لا شريك لك يا رباه يا الله ، صل على محمد و آل محمد، و افعل بنا ما انت اهله . پس حاجت خود را بطلب ، كه بر آورده مى شود ان شاء الله .(384)
387.رفع مشكلات
از امام باقر (ع ) روايت شده است كه اگر بر شما مشكلى پيش آمده كه شما را پريشان ساخته و از آن ترسناك هستيد، دو ركعت نماز بخوانيد و بعد از آن به طرف قبله هفتاد مرتبه اين ذكر را بگوييد و در هر مرتبه حاجت خود را ذكر كنيد:
يا ابصر الناظرين و يا اسمع السامعين و يا اسرع الحاسبين و يا ارحم الراحمين .(385)
388.رفع غم و اندوه
از امير المؤ منين (ع ) روايت شده كه براى پريشانى و رفع مشكلات اين دعا را بخواند:
اللهم انى اتوجه اليك بنبيك نبى الرحمه ، اهل بيته الذين ! اخترتهم على علم على العالمين فذلل لى صعوبتها و حزونتها، و اكفنى شرها فانك الكافى المعافى و الغالب القاهر (خداوندا روى به سوى تو مى كنم با توسل به مقام پيامبر رحمت و اهل بيت او كه همگى پاك و برگزيده از بين همه مخلوقاتند كه مشكلات و غمها و سختى ها را بر من آسان و كوچك سازى و مرا از شر بديها حفظ كنى كه تو بر همه اين امور قادر و توانايى ).(386)
389.رفع پريشانى
از امام جواد (ع ) نقل است كه براى رفع گرفتارى و غم و پريشانى اين ذكر تكرار شود: يا من يكفى من كل شى ء و لا يكفى منه شى ء اكفنى ما اهمنى .(387)
390.ذكرى براى رفع بلا
از حضرت رسول اكرم (ص ) روايت شده است كه هرگاه بر كسى هم و غم يا اندوهى يا شدت و بلايى رسيد اين ذكر را بخواند: الله ربى لا اشرك به شيئا توكلت على الحى الذى لا يموت .(388)
391.توسل به حضرت عباس (ع )
بعضى از علما گفته اند: واژه عباس به حساب حروف ابجد، معادل عدد 133، است . بعد از نماز روز جمعه به حضرت ابوالفضل عباس (ع ) متوسل شو و 133 بار بگو: يا كاشف الكرب عن وجه الحسين ، اكشف كربى بحق اخيك الحسين (اى عباسى كه اندوه را از چهره حسين (ع ) برطرف ساختى ، به حق برادرت حسين (ع ) اندوه مرا برطرف كن ).
اميد بسيار است كه نتيجه بگيرى و به مقصود نايل گردى .(389)
392.توسلى ديگر به ابوالفضل العباس (ع )
مرحوم علامه محمد باقر بيرجندى ، صاحب كتاب كبريت الاحمر نقل مى كند: در عالم خواب ، گوينده اى را ديدم كه مى گفت : هر كس با اين عبارت به حضرت عباس (ع ) متوسل شود، حاجتش برآورده گردد: عبد الله اباالفضل دخيلك (اى عبد خدا، ابوالفضل ! دستم به دامان تو، پناهم بده ).(390)
393.توسل به امام زمان (عج )
هنگامى كه براى روا شدن حاجت به آن حضرت متوسل شدى ، بگو: يا ابا الغوث ادركنى (اى پدر پناه دهندگان ! به فريادم برس ، و به من پناه ده ).(391)
394.ذكرى براى رفع درد زانو
ابوحمزه مى گويد: زانو درد شديد گرفتم ، به حضور امام باقر (ع ) رفتم و از شدت درد شكايت نمودم . آن حضرت دستورى به من داد كه به آن عمل كردم و شفا يافتم ، و آن دستور اين بود كه فرمود: بعد از نماز بگو:
يا اجود من اعطى و يا خير من سئل و يا ارحم من استرحم ، ارحم ضعفى و قلة حيلتى و عافنى من وجعى (اى خدايى كه كريم ترين عطا بخشها هستى و بهترين ذات پاكى هستى كه از او تقاضا مى شود، و اى خداوندى كه مهربان تر از همه نسبت به آن كس كه طلب رحمت مى كند مى باشى ، به ضعف و ناتوانى و چاره اندكم رحم كن ، و مرا از دردى كه دارم عافيت فرما).(392)
395.ذكر بعد از بيدارى براى نماز شب
امام على (ع ) فرمود: چون براى نماز شب بيدار شدى ، اين ذكر را بگو:
لا اله الا الله الحليم الكريم الحى القيوم و هو على كل شى ء قدير، سبحان رب النبيين و المرسلين ، رب السموات السبع و ما فيهن ، و رب الارضين السبع و ما فيهن ، و رب العرش العظيم ، و الحمد لله رب العالمين .
چون از خواب بلند شدى و نشستى ، بخوان :
حسبى الله حسبى الرب من العباد حسبى الذى هو حسبى منذ كنت حسبى الله و نعم الوكيل .(393)
396.ذكرى براى رفع وحشت
ابان بن تغلب مى گويد: شخصى به بيمارى روانى وحشت و ترس ، گرفتار شده بود. امام صادق (ع ) دعاى زير را براى برطرف شدن وحشت او، به او آموخت ، و فرمود: هرگاه آن را بخوانيد از وحشت و تنهايى ، هم در شب و هم در روز نترسيد. و نيز فرمود: به ما خبر رسيده كه مردى سى سال اين دعا را مى خواند (و گزندى به او نرسيد، ولى ) يك شب آن را ترك كرد، همان شب ، عقرب او را گزيد؛ آن دعا اين است :
بسم الله و بالله و توكلت على الله ، و انه من يتوكل على الله فهو حسبه ان الله بالغ امره ، قد جعل الله لكل شى ء قدرا، اللهم اجعلنى فى كنفك و فى جوارك ، و اجعلنى فى امانك و منعك (به نام خدا، و در پناه خدا، توكل مى كنم بر خدا، چرا كه كسى كه به خدا توكل كند، خداوند مهمات او را كفايت كند و خدا براى هر چيزى اندازه اى قرار داده است . خدايا، مرا در سايه خودت و در جوار و پناهت قرار ده ، و در ستاد امان خودت و در ستاد پاسدارى خودت جاى ده ).(394)
397.ذكر هر روز از ماه رمضان
محدث فيض فرموده : هر روز از ماه رمضان ، اين اذكار را صد مرتبه بگو: سبحان الضار النافع سبحان القاضى بالحق سبحان العلى الاعلى سبحانه و بحمده سبحانه و تعالى .(395)
398.مناجات امام رضا بعد از نماز صبح
روايت شده : حضرت رضا (ع ) پس از نماز صبح ، در آغاز فجر، تا طلوع خورشيد با هيچ كس سخن نمى گفت ، و اگر نياز به سخن مهم پيدا مى كرد، با جا به جايى و اشاره ، آن را ادا مى نمود.(396)
به اميد استفاده و بهره مند شدن از فيوضات و بركات بسيار ارجمند ساعت بين طلوع فجر و طلوع خورشيد، استغفار و قرائت قرآن و مناجات و راز و نياز با خدا، در اين وقت بسيار مطلوب است . و نيز چنان كه قبلا ذكر شد، در اين ساعت دست بر سينه ات بگذار و هفتاد بار بگو: يافتاح (اى خداوند گشايش بخش ) و دعاى زير را مكرر بخوان :
لا اله الا الله وحده لا شريك له ، له الملك و له الحمد، يحيى و يميت ، و يميت و يحيى ، و هو حى لا يموت ، بيده الخير و هو على كل شى ء قدير.(397)
399.ختم اسماء الله الاعظم
در كتاب بحارالانوار از سلمان فارسى نقل نموده كه براى هر حاجت صد مرتبه در صبح بخواند: بسم الله الرحمن الرحيم يا قديم يا دائم يا فرد يا وتر يا حى يا قيوم يا واحد يا احد يا صمد يا من لم يلد و لم يولد و لم يكن له كفوا احد يا قدير القادر القاهر القوى العزيز الجبار المتكبر.(398)
400.ذكر دهه اول ماه ذى الحجه
امام على (ع ) فرمود: هر كس هر روز از دهه اول ماه ذى الحجة الحرام اين تهليلات را بخواند، ثواب بسيارى برده است :
لا اله الا الله عدد الليالى و الدهور، لا اله الا الله عدد امواج البحور، لا اله الا الله و رحمته خير مما يجمعون ، لا اله الا الله عدد الشوك و الشجر، لا اله الا الله عدد الشعر و الوبر، لا اله الا الله عدد الحجر و المدر، لا اله الا الله عدد لمح العيون ، لا اله الا الله فى الليل اذا عسعس و الصبح اذا تنفس ، لا اله الا الله عدد الرياح فى البرارى و الصخور، لا اله الا الله من اليوم الى يوم ينفخ فى الصور.(399 )
401.ختم آيه ((قل اللهم ...))
در كتاب صدف مشحون از مرحوم ميرداماد (ره ) نقل فرموده كه ختم آيه شريفه قل اللهم مالك الملك را تا چهل روز و هر روز چهل مرتبه و در هر دفعه بعد از ختم سه مرتبه يا الله بگويد و سه مرتبه اين دعا را بخواند كه ان شاءالله حاجتش برآورده مى شود:
انت الله الذى لا اله الا انت وحدك لا شريك لك تجبرت ان يكون لك ولد و تعاليت ان يكون لك شريك و تعظمت ان يكون لك وزير يا الله يا الله يا الله اقض حاجتى بحق محمد و آل محمد صلواتك عليه و عليهم اجمعين .(400)
402.ختم انعام و ذكر بعد از آن
شب پنجشنبه يا جمعه يا روز آن ، رو به قبله بنشين . اول سوره حمد را بخوان و بعد سوره مباركه انعام را قرائت كن تا آيه ((ما اوتى رسل الله )) سپس برخيز و ده ركعت نماز بخوان و در هر ركعت بعد از حمد هفت مرتبه آية الكرسى و هفت مرتبه سوره انا اعطيناك الكوثر بخوان و بعد از سلام نماز، بقيه سوره انعام ((الله يعلم حيث يجعل رسالته )) تا آخر سوره را بخوان . سپس به سجده رفته و هفتاد مرتبه بگو: لا اله الا الله ، محمد رسول الله و حاجت خود را بخواه .(401)
403.ذكرى براى رفع درد پا
در حلية المتقين آمده كه شخصى به امام حسين (ع ) از درد پا شكايت كرد. حضرت فرمود: دست بر آن موضع بگذار و بگو: بسم الله و بالله و السلام على رسول الله صلى الله عليه و آله و ما قدروا الله حق قدره و الارض جميعا قبضته يوم القيامه و السموات مطويات بيمينه سبحانه و تعالى عما يشركون .(402)
404.ذكرى در سجده
هر كس حاجتى دارد، سر بر سجده گذارده و اين ذكر را سه مرتبه بگويد و حاجت بخواهد كه ان شاءالله برآورده مى شود: يا حى يا قيوم يا لا اله الا انت برحمتك استغيث فاكفنى ما اهمنى و لا تكلنى الى نفسى .(403)
405.آثار ذكر بعد از نمازها
روايت شده است كه پيامبر گرامى اسلام (ص ) فرمود: در شب معراج مرا به آسمانهاى هفتگانه بردند:
1- در آسمان دنيا (آسمان اول ) قصرى از گوهر سرخ را ديدم . از جبرئيل پرسيدم : اين قصر از براى كيست ؟ گفت : براى كسى است كه بعد از نماز صبح چهل بار بگويد: يا باسط اليدين بالرحمة ارحمنى (اى خداوندى كه دستهاى احسان و رحمتت را به روى همه گشوده اى ، مرا مشمول رحمتت قرار بده .)
2- در آسمان دوم ، قصرى كه داراى هفتاد در بود ديدم . از جبرئيل پرسيدم : اين قصر از براى كيست ؟ گفت : براى كسى كه بعد از نماز ظهر هفتاد بار بگويد: يا واسع المغفرة اغفر لى (اى وسعت بخش آمرزش ، مرا ببخش و بيامرز).
3- در آسمان سوم قصرى زيبا در فضا ديدم ، گفتم اين قصر از براى كيست ؟ گفت : براى آن كسى كه بعد از نماز عصر، هفده بار بگويد: لا اله الا الله قبل كل احد، لا اله الا الله بعد كل احد، لا اله الا الله يبقى ربنا و يفنى كل احد (معبودى نيست جز خداوندى كه قبل از هر چيز بوده است ، معبودى نيست جز خداوندى كه بعد از هر چيزى خواهد بود، معبودى نيست جز خداوندى كه باقى است و پروردگار ماست ، و همه موجودات جز او فانى مى شوند).
4- به آسمان چهارم رفتم و در آن قصرى از مرواريد ديدم كه طبقه هاى فوقانى آن از زبرجد بودند. از جبرئيل پرسيدم : اين قصر از آن كيست ؟ گفت : از براى كسى است كه بعد از نماز مغرب چهل بار بگويد: يا كريم العفو انشر على رحمتك يا ارحم الراحمين (اى خداوندى كه در عفو و بخشش بزرگوار هستى مرا سرشار از رحمت گردان ، اى مهربان ترين مهربانان ).
5- در آسمان پنجم ، قصرى بسيار شفاف و سرخ ديدم . از جبرئيل پرسيدم : اين قصر از آن كيست ؟ گفت : از آن كسى است كه بعد از نماز عشاء هفتاد بار بگويد: يا عالم خفيتى اغفر لى خطيئتى (اى خداوند آگاه بر نهان من ، خطاها و گناهانم را ببخش ).
6- در آسمان ششم ، بارگاه و گنبد شكوهمند سفيدى را ديدم . از جبرئيل پرسيدم : اين بارگاه از آن كيست ؟ گفت : از آن كسى است كه شب را از خواب برخيزد و سه بار بگويد: يا حى يا قيوم ، يا حى لا يموت ، ارحم عبدك الخاطى ء المعترف بذنبه يا ارحم الراحمين (اى خداى زنده و پاينده ، اى زنده اى كه مرگ به آن راه ندارد، بنده خطاكار و اقراركننده به گناهانش را مشمول رحمت قرار بده ، اى مهربان ترين مهربانان .)
7- در آسمان هفتم ، قصرى از مرواريد سفيد و براق را ديدم . از جبرئيل پرسيدم : اين قصر از براى چه كسى است ؟ گفت : از آن كسى است كه در هر روز پانزده بار بگويد: سبحان الله بعدد ما خلق ، سبحان الله بعدد ما هو خالق الى يوم القيامة (پاك و منزه است خداوند از هر عيب و نقصى ، به تعداد آنچه كه آفريده است ، پاك و منزه است خداوند از هر عيب و نقصى ، به تعداد آنچه را كه تا قيامت مى آفريند).(404)
17.ذكر روزهاى هفته
406.ذكرهاى ايام هفته
براى حصول جميع مطالب و حاجات هر روز تا يك هفته اين اسماء مباركه را بخواند و ابتداء از جمعه بنمايد.
جمعه : هزارمرتبه .... يا الله يا هو
شنبه : هزارمرتبه .... يا رحمن يا رحيم
يكشنبه : هزارمرتبه .... يا واحد يا احد
دوشنبه : هزارمرتبه .... يا فرد يا صمد
سه شنبه : هزارمرتبه .... يا حى يا قيوم
چهارشنبه : هزارمرتبه .... يا حنان يا منان
پنج شنبه : هزارمرتبه .... يا ذاالجلال و الاكرام (405)
407.اذكار پرفضيلت در ايام هفته
شنبه هزارمرتبه يا رب العالمين
و 1060مرتبه ياغنى بگويد تا غنى گردد.
يكشنبه هزارمرتبه يا ذالجلال و الاكرام
و 489مرتبه يا فتاح بگويد تا فتح و نصرت يابد.
دوشنبه هزارمرتبه يا قاضى الحاجات
و 129مرتبه يالطيف بگويد تا مال كثير يابد.
سه شنبه هزارمرتبه يا ارحم الراحمين
و 903مرتبه يا قابض بگويد تا به حاجت خود برسد.
چهارشنبه هزارمرتبه يا حى يا قيوم
و 541مرتبه يا متعال بگويد تا عزت دارين يابد.
پنجشنبه هزار مرتبه لا اله الا الله الملك الحق المبين
و 308مرتبه يا رزاق بگويد تا روزى اش فراوان شود.
جمعه هزارمرتبه اللهم صل على محمد و آل محمد
و 256مرتبه يا نور بگويد تا عزيز شود.(406)
408.گونه ديگر ذكر در ايام هفته
شنبه 41مرتبه فنادى فى الظلمات ان لا اله الا انت
يكشنبه 41مرتبه لا اله الا الله الملك الحق المبين
دوشنبه 41مرتبه لا اله الا الله المبين عزيزا جليلا يا عزيز يا جليل
سه شنبه 41مرتبه اللهم صل على محمد و آل محمد
چهارشنبه 41مرتبه لا اله الا الله خالصا مخلصا
پنجشنبه 41مرتبه لا اله الا الله خالق كل شى ء و هو على كل شى ء قدير
جمعه 41مرتبه سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر و لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم .(407)
******************
ذكرهاى مستحبى
عباس عزيزى
- پى‏نوشت‏ها -
1- سوره احزاب ، آيه 35
2- سوره احزاب ، آيه 41
3- جامع آيات و احاديث نماز، شماره 1526.
4- سوره اعراف ، آيه 205
5- سوره نساء، آيه 103
6- سوره بقره ، آيه 152
7- سوره عنكبوت ، آيه 45
8- سلامت روح ، ص 85
9- غررالحكم ، ص 22
10- سلامت روح ، ص 119.
11- غررالحكم ، ص 23
12- غررالحكم ، ص 23.
13- غرر الحكم ، ص 23.
14- جامع آيات و احاديث نماز، حديث 1554.
15- اصول كافى ، ج 6، ص 107
16- منتخب الغرر، ص 19
17- غرر الحكم ،ص 24
18- جامع آيات و احاديث ، حديث 1558
19- جامع آيات و احاديث ، حديث 1531
20- جامع آيات و احاديث نماز، حديث 1543
21- جامع آيات و احاديث نماز، شماره 1545
22- غرر الحكم ، ص 22
23- سوره مدثر، آيه 6.
24- اصول كافى ، ج 6، ص 103 و 101
25- سلامت روح ، ص 119
26- الميزان ، ج 16، ص 516
27- اصول كافى ، ج 6، ص 103
28- اصول كافى ، ص 109
29- سوره اعراف ، آيه 204
30- اصول كافى ، ج 6،ص 111
31- اصول كافى ، ج 6، ص 95
32- اصول كافى ، ج 6، ص 109
33- اصول كافى ، ج 6، ص 111
34- منتخب الغرر، ص 31
35- اصول كافى ، ج 6، ص 97.
36- اصول كافى ، ص 109.
37- مصابيح الدجى ، ص 601
38- سلامت روح ، ص 91.
39- سوره رعد، آيه 28
40- سوره انفال ، آيه 45
41- سوره اعلى ، آيه 14 و 15
42- سلامت روح ، ص 113
43- همان منبع ، ص 84
44- عدة الداعى ، ص 189
45- جامع آيات و احاديث نماز، حديث 1546.
46- جامع آيات و احاديث ، حديث 1525
47- جامع آيات و احاديث ، حديث 1528.
48- اصول كافى ، ج 6، ص 105.
49- منتخب الغرر، ص 20.
50- جامع آيات و احاديث نماز، حديث 1542.
51- جامع آيات و احاديث نماز، حديث 1544.
52- اصول كافى ، ج 6، ص 103.
53- منتخب الغرر، ص 21.
54- آثار الصادقين ، ج 6، ص 306.
55- اصول كافى ، ج 6 ص 107.
56- سلامت روح ، ص 120.
57- اصول كافى ، ج 6، ص 101.
58- سلامت روح ، ص 84.
59- سلامت روح ، ص 120.
60- اصول كافى ، ج 6، ص 117
61- سلامت روح ، ص 118
62- غررالحكم ، ص 23.
63- جامع آيات و احاديث نماز، حديث 1557.
64- سوره طه ، آيه 124.
65- سوره زخرف ، آيه 36.
66- سلامت روح ، ص 120.
67- جامع آيات و احاديث نماز، حديث 1551.
68- جامع آيات و احاديث نماز، حديث 1560.
69- غررالحكم ، ص 24.
70- سوره منافقين ، آيه 6.
71- سوره اعلى ، آيه 14 و 15.
72- مجمع البيان ، ج 1 ص 19.
73- تفسير كشاف ، ج 1 ص 2.
74- بحارالانوار، ج 7، ص 83.
75- مجمع البيان ، ج 1و ص 18.
76- تفسير البرهان ، ج 1، ص 44.
77- تفسير البرهان ، ص 45.
78- تفسير كشاف ، ج 1، ص 1.
79- اسرار عدد چهل ، ص 74.
80- لئالى الخبار، ج 3، ص 335.
81- مجمع البيان ، ج 1، ص 19.
82- مشكاة الانوار، ص 36.
83- آثار الصادقين ، ج 9، ص 148.
84- وسايل الشيعه ، ج 1، ص 300.
85- تفسير كشاف ، ج 1، ص 1.
86- اصول كافى ، ج 6، ص 217.
87- ثواب الاعمال ، ص 35.
88- بحارالانوار، ج 92، ص 258.
89- ثواب الاعمال ، ص 35.
90- لئالى الاخبار، ج 3، ص 337.
91- سفينة البحار، ج 1، ص 25.
92- بحارالانوار، ج 16، ص 383.
93- مكارم الاخلاق ، ص 248.
94- كنزالعمال ، ج 9، ح 24995
95- بحارالانوار، ج 43، ص 66
96- به نقل از اميد درماندگان ، ج 2، ص 95
97- اصول كافى ، جلد6، ص 153
98- اصول كافى ، ص 119
99- اصول كافى ، ج 6، ص 153
100- اصول كافى ، جلد6، ص 99 - 101
101- اصول كافى ، ص 165
102- اصول كافى ، جلد 6، ص 123
103- ثواب الاعمال ، ص 9
104- ثواب الاعمال ، ص 9
105- ثواب الاعمال ، ص 11
106- ثواب الاعمال ، ص 11
107- ثواب الاعمال ، ص 11
108- ثواب الاعمال ، ص 11
109- ثواب الاعمال ، ص 11
110- ثواب الاعمال ، ص 13
111- ثواب الاعمال ، ص 13
112- ثواب الاعمال ، ص 13
113- ثواب الاعمال ، ص 15.
114- ثواب الاعمال ، ص 15.
115- ثواب الاعمال ، ص 15.
116- ثواب الاعمال ، ص 15.
117- ثواب الاعمال ، ص 17.
118- سوره محمد، آيه 22.
119- اصول كافى ، ج 6، ص 153.
120- ثواب الاعمال ، ص 17.
121- ثواب الاعمال ، ص 17.
122- رياض الصاحين ، ص 542.
123- مكارم الاخلاق ، ص 310.
124- كنز العمال ، ج 1، ص 418.
125- آثار الصادقين ، ج 1، ص 289.
126- ثواب الاعمال ، ص 19.
127- ثواب الاعمال ، ص 421.
128- ثواب الاعمال ، ص 425.
129- ثواب الاعمال ، ص 21.
130- كنز العمال ، ج 1، ص 414.
131- ثواب الاعمال ، ص 425.
132- اصول كافى ، ج 6، ص 155.
133- ثواب الاعمال ، ص 19.
134- مستدرك الوسائل ، ج 1، ص 397.
135- اميد درماندگان ، ج 1، ص 54.
136- تفسير الميزان ، ج 10، ص 17.
137- ثواب الاعمال ، ص 29.
138- امالى صدوق ، ص 271.
139- تفسير الميزان ، ج 10، ص 17.
140- كنز العمال ، ج 1، ص 459.
141- مكارم الاخلاق ، ص 309.
142- صحيح مسلم ، ج 1، ص 351.
143- اصول كافى ، ج 6، ص 183.
144- مجموعه ورام ، ص 43.
145- امالى صدوق ، ص 55.
146- مجموع ورام ، ج 1، ص 166.
147- سفينة البحار، ج 1، ص 484.
148- راهنمايى و رانندگى و عبور و مرور در آينه حديث ، شماره 25.
149- ثواب الاعمال ، ص 29.
150- انوار النعمانيه ، ج 4، ص 95
151- كنز العمال ، ج 1، ص 465.
152- ثواب الاعمال ، ص 29
153- رياض الصالحين ، ص 534
154- مصباح المجتهد شيخ الطائفه (قدس سره )، ص 678
155- كنزالعمال ، ج 1، ص 466
156- رياض الصالحين ، ص 533
157- مكارم الاخلاق ، ص 147
158- مكارم الاخلاق ، ص 142.
159- اصول كافى ، ج 6، ص 115.
160- ثواب الاعمال ، ص 329.
161- ثواب الاعمال ، ص 23.
162- اصول كافى ، ج 6، ص 113.
163- ثواب الاعمال ، ص 29.
164- اميد درماندگان ، ج 2، ص 49
165- راهنمايى و رانندگى و عبور و مرور در آينه حديث ، شماره 35.
166- اصول كافى ، ج 6، ص 219
167- اصول كافى ، ص 121.
168- كنزالعمال ، ج 7، ص 651.
169- كنز العمال ، ج 1، ص 468.
170- مجموعه ورام ، ص 49.
171- ثواب الاعمال ، ص 27.
172- ثواب الاعمال ، ص 27.
173- ثواب الاعمال ، ص 25.
174- رياض الصالحين ، ص 533.
175- ارشاد القلوب ديلمى ، ص 85.
176- مجموعه ورام ، ج 2 و ص 187.
177- اصول كافى ، ج 6، ص 123.
178- مصباح المجتهد، شيخ الطائفه (قدس سره )، ص 678.
179- اصول كافى ، ج 6، ص 103.
180- ثواب الاعمال ، ص 351.
181- تفسير صافى ، چاپ قديم ، ص 361.
182- صحيح بخارى ، ج 7،ص 84.
183- امالى صدوق ، ص 579.
184- محجه البيضاء، ج 2، ص 348.
185- محجة البيضاء، ج 2، ص 348
186- محجه البيضاء، ص 27.
187- اصول كافى ، ج 6، ص 207.
188- اصول كافى ، ص 121.
189- ثواب الاعمال ، ص 221.
190- اصول كافى ، ج 6، ص 163.
191- اصول كافى ، ج 6، ص 163.
192- اميد درماندگان ، ج 2، ص 51.
193- اصول كافى ، ج 6،ص 163.
194- اصول كافى ، ص 161.
195- بحارالانوار، ج 95، ص 279.
196- اصول كافى ، ج 6، ص 277.
197- بحارالانوار، ج 95،ص 67.
198- ثواب الاعمال ، ص 349.
199- مستدرك الوسائل ، ج 1، ص 396.
200- فرهنگ جامع امام حسين ، ص 578.
201- كنز العمال ، ج 1، ص 544.
202- ثواب الاعمال ، ص 349.
203- مستدرك الوسايل ، ج 1، ص 395.
204- مستدرك الوسائل ، ج 1، ص 396.
205- مستدرك الوسائل ، ج 1، ص 396.
206- اصول كافى ، ج 6، ص 195.
207- مستدرك الوسائل ، ج 1، ص 396.
208- اصول كافى ، ج 6، ص 311.
209- اصول كافى ، ج 6، ص 249.
210- سفينة البحار، ج 1، ص 661.
211- اصول كافى ، ج 6، ص 193.
212- اصول كافى ، ص 187.
213- زينب كبرى ، فيض الاسلام ، ص 222،
214- معانى الاخبار، ص 32.
215- ستاره درخشان شام ، ص 143.
216- مفاتيح الجنان ، ص 1070.
217- تحف العقول ، ص 182.
218- ثواب الاعمال ، ص 349
219- اصول كافى ، ج 6،ص 227.
220- بحارالانوار،ج 5ص 249.
221- اميد درماندگان ،ج 2، ص 48 و49.
222- داروخانه معنوى ، ص 48.
223- داروخانه معنوى ، ص 78.
224- اميد درماندگان ، ج 2، ص 223و 234.
225- داروخانه معنوى ، ص 80.
226- بحارالانوار، ج 995، ص 138
227- اصول كافى ، ج 6،ص 167.
228- بحارالانوار، ج 95ص 50
229- ثواب الاعمال ، ص 341 و 342.
230- اصول كافى ، ج 6، ص 193.
231- ثواب الاعمال ، ص 23
232- ثواب الاعمال ، ص 387.
233- اصول كافى ، ج 6، ص 117.
234- اصول كافى ، ج 6، ص 118.
235- سوره محمد، آيه 22.
236- اصول كافى ، ج 6، ص 153.
237- اصول كافى ، ج 6، ص 167.
238- ثواب الاعمال ، ص 355.
239- اصول كافى ، ج 6، ص 119.
240- ثواب الاعمال ، ص 367.
241- ثواب الاعمال ، ص 363.
242- مصباح المجتهد شيخ الطائفه (قدس سره )، ص 678.
243- ثواب الاعمال ، ص 357.
244- ثواب الاعمال ، ص 355.
245- اصول كافى ، ج 6، ص 217 و 215.
246- اجساد جاويدان ، ص 124.
247- مستدرك الوسائل ، ج 1، ص 343.
248- مصابيح الدجى ، ص 1029.
249- لئالى الاخبار، ج 1، ص 208.
250- قول ثابت ، ص 41.
251- لئالى الاخبار، ج 3، ص 357.
252- ثواب الاعمال ، ص 223.
253- مصابيح الدجى ، ص 1011.
254- سوره اعراف ، آيه 54.
255- ثواب الاعمال ، ص 83.
256- ثواب الاعمال ، ص 73.
257- اصول كافى ، ج 6، ص 207.
258- ثواب الاعمال ، ص 223.
259- مصابيح الدّجى ، ص 1012پ
260- اصول كافى ، ج 6، ص 311
261- فروع كافى ، ج 4، ص 283
262- مكارم الاخلاق ، ص 245
263- مكارم الاخلاق ، ص 254
264- طرائف الحكم ، ج 2، ص 21
265- سوره احزاب ، آيه 56
266- كنزالعمال ، ج 1، ص 488
267- الميزان ، ج 1، ص 389
268- مسند احمد، ج 6، ص 18
269- آثارالصادقين ، ج 11، ص 210
270- اصول كافى ، ج 6، ص 91
271- بحار الانوار، ج 94ص ، 58.
272- سفينه البحار، ج 2، ص 49.
273- اصول كافى ، ج 6، ص 91
274- ثواب الاعمال ، ص 75.
275- مستدرك الوسائل ، ج 1، ص 424.
276- مصابيح الدجى ، ص 418.
277- ثواب الاعمال ، ص 335.
278- مستدرك الوسائل ، ج 1، ص 390.
279- جلاء الافهام ، ابن قيم ، ص 238.
280- سفينه البحار، ج 2، ص 50.
281- اصول كافى ، ج 6، ص 107.
282- ثواب الاعمال ، ص 341.
283- ثواب الاعمال ، ص 333.
284- ثواب الاعمال ، ص 334.
285- ثواب الاعمال ، ص 23.
286- اصول كافى ، ج 6، ص 83.
287- اصول كافى ، ج 6، ص 67.
288- اصول كافى ، ج 6، ص 81.
289- اصول كافى ، ج 6، ص 63.
290- اصول كافى ، ج 6، ص 89.
291- اصول كافى ، ج 6،ص 81.
292- آثار الصادقين ، ج 11، ص 211.
293- اصول كافى ، ج 6، ص 85.
294- مستدرك ، ج 6، ص 390.
295- آثار الصادقين ، ج 11، ص 212.
296- آثار الصادقين ، ج 11، ص 212.
297- آثار الصادقين ، ج 11، ص 212.
298- آثار الصادقين ، ج 11، ص 212،
299- آثار الصادقين ، ج 11، ص 216.
300- مستدرك الوسائل ، ج 1، ص 389.
301- آثار الصادقين ، ج 11، ص 213.
302- وسائل الشيعه ، ج 4، ص 28.
303- مرآة العقول ، ج 12، ص 96
304- جلاء الافهام ، ص 245.
305- ثواب الاعمال ، ص 341.
306- كنز العمال ، ج 1، ص 2243.
307- سنن ابوداود، ج 2، ص 77، حديث 1480.
308- ثواب الاعمال ، ص 187.
309- مستدرك الوسائل ، ج 1، ص 371.
310- آثار الصادقين ، ج 11، ص 211.
311- سوره انبياء، آيه 87.
312- سوره انبياء، آيه 87.
313- سوره صافات ، آيه 143.
314- تفسير نمونه ، ج 13، ص 484.
315- تفسير نمونه ، ج 13، ص 485.
316- تفسير نمونه ، ج 14، ص 449.
317- اصول كافى ، ج 6، ص 10.
318- خصال شيخ صدوق ، ص 218.
319- قوارع القرآن ، ص 67.
320- تفسير نمونه ، ج 13، ص 489.
321- تفسير نمونه ، ج 13، ص 490.
322- علل الشرايع ، ص 77.
323- مجله حوزه علميه ، شماره 4، ص 68.
324- سيماى فرزانگان ، ص 234.
325- بحارالانوار، ج 95، ص 10.
326- همراه با فرزانگان ، ص 273.
327- سفينه البحار، ج 1،ص 661.
328- اصول كافى ، ج 6،ص 225.
329- اصول كافى ، ج 6، ص 233.
330- اصول كافى ، ج 6، ص 245.
331- ثواب الاعمال ، ص 413.
332- وسائل الشيعه ، ج 7،ص 225.
333- اصول كافى ، ج 6، ص 265.
334- اصول كافى ، ج 6، ص 201.
335- اصول كافى ، ج 6،ص 197.
336- ثواب الاعمال ،ص 357.
337- اصول كافى ، ج 6، ص 161.
338- اصول كافى ، ج 6، ص 199.
339- اصول كافى ، ج 6، ص 211.
340- اصول كافى ، ج 6، ص 159
341- اصول كافى ، ج 6، ص 161
342- اصول كافى ، ج 6، ص 269
343- اصول كافى ، ج 6، ص 159
344- اصول كافى ، ج 6، ص 157.
345- رياض الصالحين ، ص 67.
346- اصول كافى ، ج 6، ص 215.
347- ثواب الاعمال ، ص 57.
348- اصول كافى ، ج 6، ص 261،
349- ثواب الاعمال ، ص 57.
350- ثواب الاعمال ، ص 69.
351- تفسير فخر العرفان ، ج 1، ص 44،
352- اصول كافى ، ج 6، ص 251،
353- اصول كافى ، ج 6، ص 211،
354- خودسازى ، ابراهيم امينى ، ص 233.
355- ثواب الاعمال ، ص 21و 19.
356- روضه المتقين ، ص 138.
357- خودسازى ، ابراهيم امينى ، ص 223.
358- همراه با فرزانگان ، ص 272.
359- بهترين پناهگاه ، ص 120.
360- وسائل الشيعه ، ج 8، ص 280، روايت 10.
361- مكارم الاخلاق ، ص 247.
362- مكارم الاخلاق ، ص 248.
363- مكارم الاخلاق ، ص 246.
364- مكارم الاخلاق ، ص 259.
365- بحار الانوار، ج 95، ص 64،
366- بحارالانوار، ج 76، ص 280.
367- بحارالانوار، ج 95، ص 295.
368- اميد درماندگان ، ج 2، ص 62.
369- بحار الانوار، ج 95،ص 16.
370- اميد درماندگان ، ص 47.
371- بحار الانوار، ج 95، ص 16.
372- بحار الانوار، ج 90،ص 12.
373- اميد درماندگان ، ج 2، ص 54.
374- اميد درماندگان ، ج 2، ص 55 و 56.
375- داروخانه معنوى ، ص 57.
376- بحار الانوار، ج 95،ص 283.
377- اميد درماندگان ، ج 2،ص 95،
378- اميد درماندگان ، ج 2، ص 110 و 111.
379- بحار الانوار، ج 95،ص 86.
380- بحارالانوار، ج 95، ص 93.
381- بحارالانوار، ج 95، ص 112.
382- اميد درماندگان ، ج 2، ص 211.
383- اميد درماندگان ، ص 212.
384- اميد درماندگان ، ج 2، ص 217 و 218.
385- اميد درماندگان ، ص 221،
386- بحار الانوار، ج 95،ص 284.
387- اميد درماندگان ، ج 2، ص 220.
388- مفاتيح الجنان ، ص 1144.
389- شخصيت ابوالفضل ، عطايى خراسانى ، ص 102.
390- هديه معصوميه ، ص 101.
391- چهره درخشان ابوالفضل العباس (ع )، ص 419.
392- اصول كافى ، ج 2، ص 568.
393- ادعيه و ختومات ، ص 267 و 268.
394- اصول كافى ، ج 2، ص 568، باب الدعا للعلل و الامراض .
395- ادعيه و ختومات ، ص 198.
396- بحار الانوار، ج 43، ص 339.
397- هديه معصوميه ، ص 188-191.
398- ادعيه و ختومات ، ص 354 و 355.
399- ادعيه و ختومات ، ص 207و208.
400- ادعيه و ختومات ، ص 330 و 331.
401- ادعيه و ختومات ، ص 331و332.
402- ادعيه و ختومات ، ص 452و453.
403- اصول كافى ، ج 6،ص 347.
404- بحارالانوار، ج 86، ص 52و53.
405- ادعيه و ختومات ،ص 172.
406- ادعيه و ختومات ، ص 173.
407- ادعيه و ختومات ، ص 174.