ترجمه تفسیر المیزان جلد 2

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 2

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

‌صفحه‌ى 492

دنبال آن هم تفرقه‏هايى ديگر در ساير شؤون حيات و سعادت زندگيشان پديد آورد، و اگر خدا مى‏خواست، مى‏توانست از تاثير اختلاف جلوگيرى كند، بطورى كه هر چند اختلاف در آنان وجود داشته باشد كارشان به جنگ و قتال منتهى نشود، و پنجه به روى هم نكشند، و ليكن چنين چيزى را نخواست و اين سبب را مانند ساير اسباب و علل به حال خود گذاشت، تا طبق سنت جاريه‏اش در همه اسباب رفتار كرده باشد، همان سنتى كه خود او در عالم صنع و ايجاد جارى كرده، و خدا هر چه بخواهد مى‏كند.

[سر پيچى كردن از انفاق كفر و ظلم است‏]

" يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنْفِقُوا ..."

معناى اين جمله واضح است، نكته‏اى كه در اين آيه است اين است كه ذيلش دلالت دارد بر اينكه سرپيچى كردن از انفاق، كفر و ظلم است.

بحث روايتى [(در ذيل آيات گذشته، وقوع اختلاف بعد از رسول خدا (ص) و رواياتى در باره تكليم خدا)]

در كافى، از امام باقر(ع) روايت آورده كه در تفسير جمله" تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنا ..." فرموده: همين آيه دلالت دارد بر اينكه اصحاب محمد ص هم از اين كليت مستثنى نبودند يعنى ايشان هم بعد از رسول خدا (ص) دو دسته شدند، بعضى كافر و بعضى مؤمن. «1»

و در تفسير عياشى از اصبغ بن نباته روايت آورده كه گفت: در خدمت امير المؤمنين على بن ابى طالب سلام اللَّه عليه در روز جنگ جمل ايستاده بودم كه مردى نزدش آمد، و پيش رويش ايستاده و عرضه داشت: يا امير المؤمنين مردم تكبير گفتند، ما هم گفتيم، مردم" لا اله الا اللَّه" گفتند، ما نيز گفتيم، مردم نماز خواندند ما هم خوانديم، پس چرا با اين مردم بجنگيم؟!. «2»

حضرت فرمود: بر سر اين آيه مى‏جنگيم كه خداى تعالى مى‏فرمايد:" تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنا بَعْضَهُمْ عَلى‏ بَعْضٍ، مِنْهُمْ مَنْ كَلَّمَ اللَّهُ، وَ رَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجاتٍ، وَ آتَيْنا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّناتِ، وَ أَيَّدْناهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ مَا اقْتَتَلَ الَّذِينَ مِنْ بَعْدِهِمْ (و مائيم آن مسلمانانى كه بعد از انبيا قرار داريم) وَ لكِنِ اخْتَلَفُوا فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ وَ مِنْهُمْ مَنْ كَفَرَ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ مَا اقْتَتَلُوا، وَ لكِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ ما يُرِيدُ".

_______________

(1) نيز در تفسير نور الثقلين، ج 1، ص 213

(2) تفسير عياشى، ج 1، ص 136

/ 687