بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
و در همان كتاب آمده كه ابن ابى شيبه و مروزى در كتاب خود" زوائد الزهد" و ابو الشيخ بن حبان، از مكحول روايت كردهاند كه گفته است: من شنيدهام كه رسول خدا (ص) فرموده بود: هيچ بندهاى چهل شبانه روز خود را براى خدا خالص نمىسازد مگر آنكه چشمههايى از حكمت از قلبش به جوشش در آمده و بر زبانش جارى مىشود. «1»مؤلف: اين روايت از روايات مشهور است و به عين اين الفاظ و يا به الفاظى ديگر نقل شده ولى به همين معنا به طرقى ديگر روايت شده است.و در همان كتاب آمده كه حكيم ترمذى در كتاب نوادر الاصول، از زيد بن ارقم روايت كرده كه گفت: رسول خدا (ص) فرمود: هر كس با خلوص بگويد: لا اله الا اللَّه، داخل بهشت مىشود، شخصى پرسيد: يا رسول اللَّه خلوص در گفتن اين كلمه به چه معنا است؟ فرمود: به اين معنا كه گفتن اين كلمه او را از آنچه حرام است باز بدارد. «2»مؤلف: مفاد اين روايت بطور مستفيض يعنى به طرقى زياد نقل شده، هم جوامع شيعه و هم جوامع سنت آن را نقل كردهاند، شيعه از ائمه اهل بيت (عليهم السلام) و اهل سنت از رسول خدا و ما ان شاء اللَّه تعالى عمده آن روايات را به عين عباراتش در جاى مناسبى كه پيش مىآيد نقل خواهيم كرد و در ذيل اين آيات رواياتى در شان نزول وارد شده كه بسيار مختلف و پريشان است و چون پيدا بود كه جنبه تطبيق آيه با مصداقى از مصاديقش را دارد (هر چند كه خدا بهتر مىداند) لذا از ايراد آنها صرفنظر كرديم.(1 و 2) در المنثور، ج 2 ص 237.