ترجمه تفسیر المیزان جلد 5

و اين آيه چنين مى‏نمايد كه از آيه قبلى انتزاع و نتيجه گيرى شده است، چون آيه قبلى هم ثواب كسانى را بيان مى‏كرد كه ايمان آورده، عمل صالح مى‏كنند و مى‏فرمود:" فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَ يَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ" و شايد به همين جهت بوده كه در اينجا كيفر كسانى را كه از پيروى برهان و نور تخلف مى‏كنند بيان نكرد، چون اين آيه، خود، همان مضمون آيه قبل را دارد و با اين حال ديگر حاجتى نبود كه وضع متخلفين و آنها كه استنكاف و استكبار مى‏ورزند را دوباره تكرار كند، چون در اينجا فهماند جزاى پيروان اينجا، جزاى پيروان آنجا است و در اين ميان به جز دو طائفه وجود ندارد يا پيرو و يا متخلف.

و بر اين اساس جمله:" فَسَيُدْخِلُهُمْ فِي رَحْمَةٍ مِنْهُ" در مقابل جمله:" فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ" است كه همانا بهشت باشد و نيز در اين آيه جمله:" و فضل" در مقابل جمله:" وَ يَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ" در آن آيه است و اما جمله:" وَ يَهْدِيهِمْ إِلَيْهِ صِراطاً مُسْتَقِيماً"، در حقيقت يكى از آثار اعتصام به خداى تعالى است كه در سوره آل عمران نيز ذكرش آمده و فرموده بود:" وَ مَنْ يَعْتَصِمْ بِاللَّهِ فَقَدْ هُدِيَ إِلى‏ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ" «1».

(1)" سوره آل عمران، آيه 101".