ترجمه تفسیر المیزان جلد 5

و مرحوم شيخ فتال بن الفارسى در كتاب خود روضة الواعظين از امام ابى جعفر (ع) نقل كرده كه بعد از حكايت داستان رفتن رسول خدا (ص) به حج و نصب على (ع) بر ولايت، در هنگام مراجعتش به مدينه، و نازل شدن آيه مورد بحث، در آن خصوص، خطبه آن جناب در روز غدير را نقل فرموده و خطبه‏اى است بسيار طولانى. «1»

مؤلف: نظير اين روايت را طبرسى در احتجاج به سندى متصل از حضرمى از ابى جعفر امام باقر (ع) نقل كرده. «2» كلينى در كافى «3» و صدوق در عيون «4» هر دو روايتى با سند از عبد العزيز بن مسلم از حضرت رضا (ع) آورده‏اند، مشعر بر اينكه آيه مورد بحث در خصوص مساله ولايت نازل شده و نيز شيخ در امالى «5» به سند خود از ابن ابى عمير از مفضل بن عمر از امام صادق از جدش امير المؤمنين (ع) روايتى به اين مضمون آورده و نيز طبرسى در مجمع البيان «6» به سند خود از ابى هارون عبدى از ابى سعيد خدرى روايتى به اين مضمون آورده و شيخ در امالى «7» به سند خود از اسحاق بن اسماعيل نيشابورى از امام صادق از پدران بزرگوارش از حسن بن على (ع) همين معنا را روايت كرده و اگر ما اين روايات بسيار و طولانى را نقل نكرديم براى اين بود كه رعايت اختصار را لازم‏تر ديديم و كسانى كه علاقمند باشند مى‏توانند خودشان به آن مصادر مراجعه كنند، هدايت خلق تنها و تنها به دست خداى تعالى است.

(1) روضة الواعظين فتال، ص 89.

(2) احتجاج طبرسى، ج 1 ص 68.

(3) اصول كافى، ج 1 ص 289.

(4) عيون، ج 1 ص 216 ح 1.

(5) امالى، ج 1 ص 124.

(6) مجمع البيان، ج 3 ص 159.

(7) امالى شيخ، ج 2، ص 132.