معناى" كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ" در جمله" ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ"
" كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ" از ظاهر آيات بر مىآيد كه مراد از اين جمله اين است كه خداى تعالى سكنى گزيدن شما بنى اسرائيل در سرزمين مقدس را مقدر فرموده، و اين با جمله آخر آيه كه مىفرمايد:" فَإِنَّها مُحَرَّمَةٌ عَلَيْهِمْ أَرْبَعِينَ سَنَةً"، منافات ندارد، براى اينكه جمله مورد بحث كلامى است مجمل، و در آن" وقت" و" اشخاص" معين نشده، آنهايى كه بطور يقين مشمول اين قضاى الهى بودهاند همان يهوديان عصر موسى (ع) هستند كه همه آنان (بطورى كه گفته شده) تا آخرين نفرشان در همان مدت چهل سال از دنيا رفتند، و داخل در سرزمين مقدس نشدند، تنها فرزندان و نوههايشان بودند كه همراه با وصى موسى يوشع بن نون (ع) داخل در سرزمين فلسطين شدند، و سخن كوتاه اينكه جمله:" فَإِنَّها مُحَرَّمَةٌ عَلَيْهِمْ أَرْبَعِينَ سَنَةً"، خالى از اشعار به اين معنا نيست كه قضاى مذكور براى بعد از چهل سال بوده، و اين قضاء همان قضايى است كه آيه شريفه زير متعرض آن است:" وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ، وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِينَ، وَ نُمَكِّنَ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ" «4»، موسى (ع) هم اميد چنين روزى را براى امت خود داشت، البته به شرط(1) تفسير المنار ج 6 ص 324.(2)" سوره اسراء آيه 1".(3)" سوره اعراف، آيه 137".(4) ما اراده كردهايم كه بر مستضعفين در زمين منت نهاده و آنان را پيشوايان و وارثان زمين نمائيم و در زمين همهكارهشان كنيم." سوره قصص، آيه 6".