هان اى رسول! بعضى از افرادى كه قبلا گفته بودند ما ايمان آورديم و سپس به سوى كفر شتافتند تو را اندوهگين نسازد، كه اين اظهارشان زبانى است و دلهايشان ايمان نياورده، و نيز بعضى از آنان كه خود را يهودى مىخوانند و همواره سخن دروغ را مىپذيرند، و افرادى ديگر را كه نزد تو نيامدهاند اطاعت مىكنند، همان توطئهگرانى را كه خود را پنهان كرده و براى عوام هر سخنى را بعد از علم به حقيقتش تحريف مىنمايند، از وجههاى كه دارد بر مىگردانند، و تازه به افراد نامبرده مىگويند: اگر محمد (ص) در پاسخ فلان پرسشهايتان طبق همين آرايى كه ما داريم- يعنى همان مطالب تحريف شده- پاسخ داد قبول كنيد و گر نه زنهار زنهار، كه نزديكش مشويد، خدا مىخواهد آنان را به فتنه خود گرفتار كند، و تو اى رسول براى چنين كسانى در قبال خدا كارى نتوانى كرد، اينان همان كسانند كه خدا نخواسته است دلهايشان را پاك كند، در دنيا خفت و در آخرت عذابى عظيم دارند (41).گوش اينان خريدار دروغ و هوسشان خوردن مالى است كه دين و مروتشان را تباه مىكند، پس اگر اينان نزدت آمدند مخيرى در اينكه بين آنان حكم بكنى و يا از آنان اعراض نمايى و در صورتى كه مصلحت را در اعراض ديدى بيمى از آنان به خود راه مده كه هيچ ضررى به تو نمىرسانند و اگر مصلحت ديدى كه حكم كنى به عدل حكم كن كه خدا عدالتپيشهگان را دوست مىدارد (42).ليكن اينان هرگز تو را حكم قرار نمىدهند، و چگونه قرار دهند با اينكه توراتى كه حكم خدا در آن است نزد ايشان بود از آن روى گرداندند و اينان هرگز ايمان آور نخواهند بود (43).