بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
كُلِّ شَيْءٍ مَوْعِظَةً وَ تَفْصِيلًا لِكُلِّ شَيْءٍ" «1»، و نيز فرموده:" أَخَذَ الْأَلْواحَ وَ فِي نُسْخَتِها هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِلَّذِينَ هُمْ لِرَبِّهِمْ يَرْهَبُونَ" «2».و در خصوص قرآن كريم فرموده:" نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ عَلى قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِرِينَ بِلِسانٍ عَرَبِيٍّ مُبِينٍ" «3»، و نيز فرموده:" إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ ذِي قُوَّةٍ عِنْدَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ مُطاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ" «4»، و نيز فرموده:" فِي صُحُفٍ مُكَرَّمَةٍ مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍ بِأَيْدِي سَفَرَةٍ كِرامٍ بَرَرَةٍ" «5»، ولى خداى سبحان در باره جزئيات و چگونگى نزول انجيل و مشخصات آن چيزى در قرآن كريم نياورده، تنها در آيه قبلى نزول آن را بر عيسى در مقابل نزول تورات بر موسى (ع) و نزول قرآن بر محمد (ص) ذكر كرده، و اين خود دلالت دارد بر اينكه انجيل كتابى مستقل بوده در مقابل تورات و قرآن.اين لازمه اول آيه مورد بحث بود، لازمه دومش اين است كه جمله:" فِيهِ هُدىً وَ نُورٌ" كه در وصف انجيل است، در مقابل جمله:" إِنَّا أَنْزَلْنَا التَّوْراةَ فِيها هُدىً وَ نُورٌ" باشد كه در وصف تورات است، و معلوم است كه منظور از هر دو جمله اين است كه آن دو كتاب مشتمل بودند بر معارفى و احكامى، چيزى كه هست اينكه در آيه براى دومين بار فرموده:" وَ هُدىً وَ مَوْعِظَةً لِلْمُتَّقِينَ" خود دليل است بر اينكه هدايتى كه در بار اول ذكر شد غير از هدايتى است كه در باره دوم ذكر كرده و كلمه موعظت آن را تفسير كرده، پس هدايت اول عبارت است از نوعى معارف كه مردم با آن معارف در باب اعتقادات هدايت مىشوند و اما هدايت دوم عبارت است از معارفى كه بشر به وسيله آن در مرحله عمل هدايت مىشود، پس تقواى دينى منظور از هدايت(1) به موسى گفت من تو را از ميان مردم برگزيدم، و به رسالتهايم و كلامم اختصاصت دادم، پس آنچه بتو مىدهم بگير و از شكرگزاران باشد، و ما در آن لوحها برايش از هر چيزى مقدارى نوشتيم، و موعظتها و جزئياتى از هر چيز ثبت كرديم." سوره اعراف، آيه 145".(2) الواح را بگرفت در حالى كه در آن نسخه اصلى هدايت و رحمتى بود براى كسانى كه از پروردگار خود پروا دارند." سوره اعراف، آيه 154".(3) روح الامين آن قرآن را بر قلب تو نازل كرد تا تو از انبياى بيمرسان باشى، و اين قرآن به زبان عربى روشن است." سوره شعراء، آيه 195".(4) محققا اين گفته فرستادهاى است بزرگوار، فرستادهاى كه نزد خداى صاحب عرش نيرومند و محترم و فرمانده است و در آنجا امين خداى تعالى است." سوره تكوير، آيه 21".(5) در صحيفههايى مكرم و بلند مرتبه و پاكيزه شده، و در دست سفيرانى كريم و نيكوكار." سوره عبس، آيه 16".