گفتارى پيرامون معناى شريعت فرق بين شريعت و دين و ملت در اصطلاح قرآن
همانطور كه قبلا خاطرنشان كرديم كلمه شريعت به معناى طريق است، و اما كلمه" دين" و كلمه" ملت" معناى طريقه خاصى است، يعنى طريقهاى كه انتخاب و اتخاذ شده باشد، ليكن ظاهرا در عرف و اصطلاح قرآن كريم كلمه شريعت در معنايى استعمال مىشود كه خصوصىتر از معناى دين است، هم چنان كه آيات زير بر آن دلالت دارد، توجه بفرمائيد:" إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ" «3»،" وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلامِ دِيناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ، وَ هُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرِينَ" «4» كه از اين دو آيه به خوبى بر مىآيد هر طريقه و مسلكى در پرستش خداى تعالى دين هست ولى دين مقبول درگاه خدا تنها اسلام است، پس دين از نظر قرآن معنايى عمومى و(1) مفردات راغب ص 258.(2) مفردات راغب ص 506.(3) دين نزد خدا و مقبول درگاه او تنها اسلام است." سوره آل عمران، آيه 19".(4) و كسى كه غير از اسلام دينى ديگر بپذيرد از او قبول نمىشود، و او در آخرت از زيانكاران است." سوره آل عمران، آيه 85".