معناى" اخذ" و" ولاء و ولايت" - ترجمه تفسیر المیزان جلد 5

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 5

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

اين گروهى كه احتمال مى‏رفته كه از دين خود مرتد شوند و آيه به عنوان پيشگويى از ارتداد آنها خبر مى‏دهد چه كسانى بوده‏اند؟ سؤال چهارم اينكه منظور از آن طائفه‏اى كه خداى تعالى وعده آمدنشان را داده كيانند؟ هر يك از اين سؤالها بر ابهام آيه مى‏افزايد و رواياتى كه در شان نزول آمده، در اين باره بسيار مختلف است و آن روايات چيزى جز نظريه شخصى مفسرين سلف نبوده، هم چنان كه غالب روايات شان نزول همين وضع را دارند و اين اختلاف شديد نيز خودش باعث ابهام بيشتر آيه و مايه اضطراب ذهن آدمى در فهم آيه شده است. ابهام ديگرى بر همه آن ابهام‏ها اضافه كن و آن اين است كه همه مى‏دانيم كه تعصب‏هاى مذهبى تا چه حد در اظهار نظرها دخالت مى‏كرده و به زودى شواهدى از اين دخالت‏ها در روايات و كلمات مفسرين سلف و خلف از نظر خواننده خواهد گذشت.

و آنچه كه بعد از تدبر در اين آيات به دست مى‏آيد اين است كه همانطور كه گفتيم اجزاى اين آيات به يكديگر متصل است، ولى بريده از ما قبل و ما بعد است و آيه چهارم از متممات غرضى است كه مقصود افاده و بيان آن است، چيزى كه هست بايد در فهم معناى آن بارى به هر جهت كردن و مسامحه روا داشتن پرهيز كرد و مانند بسيارى از مفسرين در اظهار نظر مسامحه روا نداشت، آن هم در آيه‏اى كه به بيانى كه مى‏آيد صفات و خصوصيات قومى ذكر شده و نام و نشان‏هاى آن قوم آمده.

آنچه بطور اجمال از اين آيات به دست مى‏آيد اين است كه خداى سبحان در اين آيات مؤمنين را از اينكه يهود و نصارا را اولياى خود بگيرند، بر حذر داشته و با شديدترين لحن تهديدشان مى‏كند و در يك پيشگويى به آينده امر امت در اثر اين موالات و دوستى با دشمنان خبر مى‏دهد و مى‏فرمايد كه اگر چنين كنيد بنيه روش دينى خود را از دست مى‏دهيد و آن وقت است كه خداى تعالى مردمى ديگر برمى‏انگيزد كه قائم به امر دين شوند و بنيه دين را بعد از انهدام به حالت اصلى و اوليش بر گردانند.

معناى" اخذ" و" ولاء و ولايت"

" يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَ النَّصارى‏ أَوْلِياءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ" در مجمع البيان مى‏گويد:" اتخاذ" به معناى اعتماد كردن بر چيزى است، به اين صورت كه شخص به آن دلگرم باشد كه در فلان كار به دردم مى‏خورد و آن را براى آن كار ذخيره بسازد و اين كلمه باب افتعال از ماده" اخذ" است و در اصل دو همزه داشته، يعنى" اءتخاذ" بوده، همزه دوم آن مبدل به" تاء" شده و به صورت" اتتخاذ" در آمده و سپس دو تاء در يكديگر ادغام شده و به صورت" اتخاذ" در آمده، در كلمه" اتعاد" كه از مصدر ثلاثى‏

/ 657