بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
و در همان كتاب آمده كه آيات سوره مائده يعنى از آيه:" يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَ النَّصارى أَوْلِياءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ ..."" فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُونَ" (كه مجموعا سه آيه است) در شان عبد اللَّه بن ابى نازل شده. «1»و باز در همان كتاب است كه ابن ابى شيبه و ابن جرير از عطية بن سعد روايت كردهاند كه گفت: عبادة بن صامت از قبيله بنى الحارث بن خزرج نزد رسول خدا (ص) آمد و عرضه داشت: يا رسول اللَّه من در ميان يهود دوستانى دارم كه عددشان بسيار است و ليكن من به خاطر خدا و رسول او از دوستى و ولايت يهود بيزارى مىجويم و با خدا و رسول دوستى مىكنم.عبد اللَّه بن ابى گفت: من مردى ترسو هستم، مىترسم در اثر بيزارى از ولايت و محبت يهود بلائى به سرم بيايد، من هم چنان دوستى و پيمانم را با آنان حفظ مىكنم، رسول خدا (ص) بطور محترمانه به عبد اللَّه بن ابى فرمود: اى ابا الحارث! تو گمان كردهاى، اينكه از چشمپوشى از ولاء يهود بخل ورزيدى و دعوت عباده را در اين باب نپذيرفتى به نفع تو است؟ و تو از آن سود مىبرى و عباده نمىبرد؟ عبد اللَّه گفت: اينك قبول مىكنم، اينجا بود كه خداى تعالى آيات:" يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَ النَّصارى أَوْلِياءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ ..."" وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ"، (كه بنا بر اين حديث هفده آيه در شان اين واقعه نازل شده است). «2»و باز در همان كتاب است كه ابن مردويه از ابن عباس روايت كرده كه گفت:عبد اللَّه بن ابى بن سلول ايمان آورد ولى به بهانه اينكه بين او و بنى قريظه و بنى النضير سوگندى برقرار است، گفت: من مىترسم گرفتار شوم و لذا از اسلام برگشت و كافر شد ولى عبادة بن صامت گفت: من براى خاطر خدا از سوگندى كه با بنى قريظه و بنى النضير داشتم بيزارى جسته، ولايت خدا و رسول او و مؤمنين را قبول دارم.پس خداى تعالى آيات زير را در اين واقعه نازل كرد:" يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَ النَّصارى أَوْلِياءَ ..."" فَتَرَى الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ يُسارِعُونَ فِيهِمْ" كه منظور از بيمار دل عبد اللَّه بن ابى است و تا آنجا كه مىفرمايد:" إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ"، كه منظور از اين مؤمنين عبادة بن صامت و همه اصحاب رسول خدا (ص) است و تا آنجا كه مىفرمايد:(1 و 2) در المنثور ج 2 ص 291.
لطفا منتظر باشید ...
