ترجمه تفسیر المیزان جلد 5

امام باقر و امام صادق (ع) نيز همين تفسير روايت شده است.

مؤلف: در مجمع البيان بعد از نقل اين روايت گفته: كه اين قول مؤيدى دارد و آن اين است كه رسول خدا (ص) هنگامى كه به امام امير المؤمنين (ع) فرمان فتح خيبر را مى‏داد و در حالى كه حامل بيرق چند نوبت پا به فرار گذاشت هم مردم را ترساند و هم مردم او را ترساندند چنين فرمود:" لاعطين الراية غدا رجلا يحب اللَّه و رسوله و يحبه اللَّه و رسوله كرارا غير فرار لا يرجع حتى يفتح اللَّه على يده" فردا حتما رايت جنگ را به مردى مى‏دهم كه خدا و رسول را دوست دارد و خدا و رسول هم او را دوست مى‏دارد، مردى كه حمله مى‏كند و پا به فرار نمى‏گذارد تا اينكه خدا به دست او فتح را نصيب اسلام كند (و يا قلعه‏ها را بدست وى فتح كند)، آن گاه روز بعد پرچم جنگ را به دست آن جناب داد.

و اما اوصافى كه در آيه براى افراد مؤمن مورد بحث آمده يعنى تواضع و نرمى در باره اهل ايمان و شدت و سخت گيرى بر كفار و جهاد در راه خدا با نداشتن پروا از ملامت ملامت گران چيزى است كه احدى از شيعه و سنى نمى‏تواند آنها را در مورد على (ع) انكار كند و بگويد: آن جناب استحقاق اين اوصاف را نداشته، براى اينكه شدتش در برابر اهل شرك و كفر و دمارى كه از روزگار آنها در آورد و صحنه‏هايى كه در تشييد ملت اسلام و نصرت دين داشت و خاطراتى كه از رأفتش نسبت به مؤمنين ضبط شده بر كسى پوشيده نيست.

مؤيد ديگر اينكه مصداق روشن آيه شريفه و اوصاف ذكر شده در آن على (ع) است، اين است كه رسول خدا (ص) قريش را تهديد مى‏كرد كه بعد از آن جناب على با آنان قتال خواهد كرد، به اين روايت توجه كنيد: سهل بن عمرو با جماعتى از قريش به حضور رسول خدا (ص) آمده، عرضه داشتند، اى محمد بردگان ما به تو ملحق شده‏اند، آنان را به ما برگردان، رسول خدا (ص) فرمود: اى گروه قريش دست از شرك و كفر برداريد و گرنه خداى تعالى مردى را به سراغ شما مى‏فرستد (و البته خواهد فرستاد) كه با شما بر سر تاويل قرآن قتال كند، همانطور كه من بر سر تنزيل آن با شما قتال كردم، بعضى از اصحاب پرسيدند: يا رسول اللَّه او كيست؟ ابو بكر است؟ فرمود: نه، و ليكن آن كسى است كه الان در حجره مشغول پاره‏دوزى است و در آن لحظه على (ع) داشت كفش رسول خدا (ص) را پينه مى‏زد.

و از على (ع) روايت شده كه در روز جنگ بصره فرمود: به خدا سوگند تا به امروز كسى به جنگ اهل اين آيه نيامده بود، امروز اولين روزى است كه با اهل اين آيه مى‏جنگند آن گاه آيه مذكور را تلاوت كرد.