ترجمه تفسیر المیزان جلد 7

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 7

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

مى‏كردند مردم مى‏پذيرفتند، و ليكن در عين اينكه مى‏دانستند دعوت به توحيد صحيح و دعوت به شرك باطل است، با اينحال به خاطر عناد و گردنكشى از گفتن حق و اعتراف به آن و همچنين از شهادت دادن بر آن لال شدند، و اين دو طايفه- چنان كه گفتيم- هر دو مشتركند در اينكه در ظلمتى قرار دارند كه حق در آن ديده نمى‏شود، و اشخاص بينا و شنواى ديگر هم نمى‏توانند با اشارتهاى خود آنان را هوشيار و بينا سازند. اين معنايى است كه از فصل و وصل در آيه استفاده مى‏شود، و مؤيد آن اين است كه جملات مرتبى هم كه در اين آيات است از قبيل جمله" وَ هُمْ يَنْهَوْنَ عَنْهُ وَ يَنْأَوْنَ عَنْهُ" «1» و همچنين جمله" وَ لكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ" «2» همه شامل هر دو طايفه مى‏شوند.

و اما وجه فصل در آيه مربوط به منافقين:" صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ" اين است كه آنان همه اين صفات را يك جا و در زمان واحد داشتند، زيرا به كلى از رحمت خدا منقطع و بى بهره بودند، هم چنان كه وجه وصل در آيه مربوط به كفار:" خَتَمَ اللَّهُ عَلى‏ قُلُوبِهِمْ وَ عَلى‏ سَمْعِهِمْ وَ عَلى‏ أَبْصارِهِمْ غِشاوَةٌ" اين است كه بفهماند: مهر شدن گوش غير از مهر شدن دلها است، چنان كه اين تفاوت را در آيه" وَ قالُوا قُلُوبُنا فِي أَكِنَّةٍ مِمَّا تَدْعُونا إِلَيْهِ وَ فِي آذانِنا وَقْرٌ وَ مِنْ بَيْنِنا وَ بَيْنِكَ حِجابٌ" «3» صريحا بيان فرموده است.

البته آيه مورد بحث به وجوه ديگرى هم توجيه شده است.

" قُلْ أَ رَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتاكُمْ عَذابُ اللَّهِ أَوْ أَتَتْكُمُ السَّاعَةُ ..."

لفظ" أ رأيتكم" لفظى است مركب از:

1- همزه استفهام

2- صيغه مفرد مذكر ماضى از ماده رؤيت

3- ضمير جمع مخاطب.

اهل ادب اين كلمه را به معناى:" خبر ده مرا" گرفته‏اند، راغب در مفردات مى‏گويد:

" أ رأيت" به منزله" خبر ده مرا" است، و" كاف" هم بر آن داخل مى‏شود تا در تثنيه و جمع تغييرات بر كاف واقع شده و صيغه بحال خود باقى بماند، خداى تعالى در كلام مجيد خود اين لفظ را استعمال كرده مى‏فرمايد:" أَ رَأَيْتَكَ هذَا الَّذِي" و" قُلْ أَ رَأَيْتَكُمْ" «4».

در اين آيه احتجاج عليه مشركين تجديد شده، مجددا به وجه ديگرى بر بطلان شركشان‏

(1) سوره انعام آيه 26

(2) سوره انعام آيه 37

(3) و گفتند دلهاى ما از آنچه ما را به آن دعوت مى‏كنى در پوشش است و در گوشهاى ما سنگينى است و ميان ما و تو پرده‏اى است. سوره فصلت آيه 5

(4) مفردات راغب ص 209

/ 546