مراد از:" خَزائِنُ اللَّهِ"
" قُلْ لا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدِي خَزائِنُ اللَّهِ وَ لا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَ لا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ" شايد مراد از خزينههاى خدا، همان چيزى باشد كه آيه شريفه" قُلْ لَوْ أَنْتُمْ تَمْلِكُونَ خَزائِنَ رَحْمَةِ رَبِّي إِذاً لَأَمْسَكْتُمْ خَشْيَةَ الْإِنْفاقِ" «1» در مقام بيان آن است. و مراد از خزينههاى رحمتى هم كه در اين آيه است، همان حقيقتى است كه در آيه" ما يَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِنْ رَحْمَةٍ فَلا مُمْسِكَ لَها" «2» از آثار آن خبر مىدهد. و خلاصه مراد از خزينه و يا خزائن رحمت، همانا منبع فيض الهى است كه هستى و آثار آن را به هر چيزى افاضه مىكند، و اما اينكه نحوه افاضه چگونه است، از آيه" إِنَّما أَمْرُهُ إِذا أَرادَ شَيْئاً أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ" «3» استفاده مىشود كه مصدر اين اثر، همانا كلمه" كن" است كه از مقام عظمت و كبريايى خدا صادر مىگردد، و در آيه" وَ إِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا عِنْدَنا خَزائِنُهُ وَ ما نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ" «4» هم از همان كلمه به عبارت ديگرى تعبير فرموده است.پس منظور از خزينههاى خدا، آن مقام از مقامات پروردگار است كه هر عطائى كه(1) بگو شما اگر مالك خزينههاى رحمت پروردگارم بوديد، خوددارى مىكرديد از انفاق، از ترس تمام شدن، آرى انسان بخيل است. سوره اسراء آيه 100(2) آنچه از رحمت كه خدا براى مردمان بگشايد، پس جلوگيرندهاى از آن نيست. سوره فاطر آيه 2(3) جز اين نيست امرش كه چون چيزى را اراده كند مىگويد: باش، پس مىشود. سوره يس آيه 82(4) و هيچ چيزى نيست مگر اينكه نزد ما است خزينههاى آن، و ما از آن نازل نمىكنيم مگر به مقدار محدود و معلوم. سوره حجر آيه 21