چند روايت در ذيل آيه نهى از نشستن با كسانى كه در آيات خدا خوض مى‏كنند - ترجمه تفسیر المیزان جلد 7

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 7

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

هم كه از رسول خدا (ص) و ائمه اهل بيت (ع) در دست هست، همه گوياى اين مطلب مى‏باشند.

در الدر المنثور از كتاب" الناسخ" نحاس از ابن عباس نقل مى‏كند كه در ذيل جمله" قُلْ لَسْتُ عَلَيْكُمْ بِوَكِيلٍ" نقل كرده كه گفت: اين آيه را آيه سيف كه عبارت است از" فَاقْتُلُوا الْمُشْرِكِينَ حَيْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ" نسخ كرده است. «1»

مؤلف: سابقا اين معنا را بيان كرديم كه سياق جمله" قُلْ لَسْتُ عَلَيْكُمْ بِوَكِيلٍ" سياق مقدمه و زمينه‏چينى براى" لِكُلِّ نَبَإٍ مُسْتَقَرٌّ وَ سَوْفَ تَعْلَمُونَ" را دارد، و اين معنايى نيست كه آيه" فَاقْتُلُوا الْمُشْرِكِينَ ..." بتواند آن را نسخ كند.

چند روايت در ذيل آيه نهى از نشستن با كسانى كه در آيات خدا خوض مى‏كنند

در تفسير قمى در ذيل آيه" وَ إِذا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آياتِنا ..." از عبد الأعلى بن اعين نقل كرده كه گفت: رسول خدا (ص) فرمود: هر كس كه ايمان به خدا و روز جزا دارد، بايد در مجلسى كه در آن مجلس به يك پيشوايى بدگويى و يا از مسلمانى غيبت مى‏شود، ننشيند، زيرا خداى تعالى فرموده:" وَ إِذا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آياتِنا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّى يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ وَ إِمَّا يُنْسِيَنَّكَ الشَّيْطانُ فَلا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرى‏ مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ". «2»

و در الدر المنثور است كه عبد بن حميد، ابن جرير و ابو نعيم در كتاب" الحليه" از ابى جعفر نقل كرده‏اند كه گفت: با كسانى كه با هم خصومت دارند ننشينيد، زيرا كه اينگونه افراد كسانى هستند كه در آيات خود خوض مى‏كنند. «3»

و نيز در اين كتاب است كه عبد بن حميد و ابن منذر از محمد بن على نقل كرده‏اند كه گفت: اهل هوا از همان كسانيند كه در آيات خدا خوض مى‏كنند. «4»

و در تفسير عياشى از ربعى بن عبد اللَّه از كسى نقل كرده كه گفت امام ابى جعفر (ع) در ذيل آيه شريفه" وَ إِذا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آياتِنا" فرمود خوض در آيات خدا، گفتگو در باره پروردگار و مجادله كردن در باره قرآن است، و در ذيل جمله" فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّى يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ" فرمود: از آن جمله گوش دادن به سخنان نقالان و داستان‏سرايان است. «5»

(1) الدر المنثور ج 3 ص 20

(2) تفسير قمى ج 1 ص 204

(3 و 4) الدر المنثور ج 3 ص 20

(5) تفسير عياشى ج 1 ص 362

/ 546