ترجمه تفسیر المیزان جلد 7

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 7

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

" وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُها وَ يَعْلَمُ مُسْتَقَرَّها وَ مُسْتَوْدَعَها" «1» است كه در مقام بيان علم خدا به احوال همه افراد بشر است، و معلوم است كه علم خداوند به احوال افراد بشر چه آنان كه متولد شده‏اند و چه آنان كه در اصلاب پدرانشان مى‏باشند علمى است دفعى نه تدريجى.

بنا بر اين، معناى آيه شريفه اين است كه:" پروردگار متعال آن كسى است كه شما نوع بشر را از يك فرد ايجاد كرده و زمين را تا مدت معينى به دست شما آباد نموده است، و اين زمين تا زمانى كه شما نسل بشر منقرض نشده‏ايد مشغول به شما و در دست شما است، پيوسته بعضى از شما افراد بشر مستقر در آن و بعضى ديگر مستودع در اصلاب و ارحام و در حال به وجود آمدن در آنند.

مفسرين معانى ديگرى براى آيه ذكر كرده از آن جمله گفته‏اند:" مراد از انشاء و ايجاد انسان از نفس واحد اين است كه تمامى افراد بشر همه از يك نفس كه همان نفس و روح انسانيت است آفريده شده‏اند" و يا گفته‏اند:" مراد اين است كه همه افراد اين نوع داراى يك نفس و يك بدنند، به اين معنا كه تركيب نفسى و بدنى آنان در همه افراد يك نوع از تركيب است، و آن نوع از تركيب همان چيزى است كه از آن به حقيقت انسانيت تعبير مى‏كنيم".

بعضى ديگر گفته‏اند:" مراد از مستقر همان ارحام است كه نسل بعد از قرار گرفتن در آن سير در اصلابش خاتمه پيدا مى‏كند، و مراد از مستودع اصلاب است كه منزل عاريتى نسل است". بعضى نيز گفته‏اند" مراد از مستقر، زمين و مراد از مستودع، قبر است، و يا مراد از مستقر رحم و مراد از مستودع زمين يا قبر است". بعضى ديگر گفته‏اند:" مراد از مستقر روح و مراد از مستودع بدن است". و جز اينها اقوال ديگرى نيز هست كه فايده‏اى در نقل آنها نيست.

" وَ هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً ..."

" سماء" به معناى سمت بالا است. بنا بر اين هر چيزى در فوق انسان قرار گرفته باشد و بر سر آدمى سايه افكنده باشد" سماء" ناميده مى‏شود، و مراد از اينكه فرمود:" فَأَخْرَجْنا بِهِ نَباتَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ"- بطورى كه ديگران نيز گفته‏اند- اين است كه ما به وسيله آبى كه از آسمان مى‏فرستيم گياهان را مى‏رويانيم، و آن قوه نموى كه در روئيدنى‏ها است به ظهور درآورده گياهان و درختان و آدميان و ساير انواع حيوانات را نمو مى‏دهيم.

" خضر" به معناى اخضر (سبز) و گويا مخفف" خاضر" است، و" تراكب حب"

(1) هيچ جنبده‏اى در زمين نيست مگر آنكه روزى وى به عهده خدا است و خدا قرارگاه (زمين) و منزلهاى عاريت (ارحام مادران و اصلاب پدران) او را مى‏داند. سوره هود آيه 8

/ 546