از نظر قرآن ذوات تمامى اشياء مخلوق خدا است ولى اعمال و رفتار آنان منسوب به" تقدير و هدايت" مىباشد
در اين آيات و آيات ديگرى نظير اينها يك نوع بيان ديگرى به كار رفته، و آن اين است كه خود موجودات را مستند به خلقت دانسته و اعمال و آثار گوناگون و حركات و سكنات آنها را مستند به تقدير و هدايت الهى دانسته است، مثلا گام برداشتن انسان براى انتقال از اينجا به آنجا و شناورى ماهى و پرواز مرغ و ساير كارها و آثار مستند به تقدير الهى و خود آن نامبردهها مستند به خلقت او است، هم چنان كه فرموده:(1) ايشان مردمى نيستند كه ايمان بياورند و اين ايمان نياوردنشان به خاطر تكذيبى است كه قبلا كرده بودند. سوره يونس آيه 74(2) بگو خدا است آفريننده هر چيز، و او يكتاى قهار است. سوره رعد آيه 16(3 و 4) آن كسى است كه ملك آسمانها و زمين از آن او است.- تا آنجا كه مىفرمايد- و آفريد هر چيزى راى و تقدير كرد آن را چه تقدير كردنى. سوره فرقان آيه 2(5) پروردگار ما همانست كه به هر چيزى آفرينش بخشيد (و با استفاده از آن) رهبريش كرد. سوره طه آيه 50(6) آن كسى است كه جمعآورى و سپس درست كرد و آن كسى است كه تقدير و اندازهگيرى كرد سپس هدايت فرمود. سوره اعلى آيه 3