مراد از نهى از اسراف در:" وَ لا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ" - ترجمه تفسیر المیزان جلد 7

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 7

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

شده، چون بطور كلى اصول شرايعى كه در مدينه بطور تفصيل نازل شده در مكه بطور اجمال نازل گرديده است، مثلا در آيات مكى به طور اجمال فرموده:" قُلْ تَعالَوْا أَتْلُ ما حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ"- تا آنجا كه مى‏فرمايد-" وَ لا تَقْرَبُوا الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ" «1».

مراد از نهى از اسراف در:" وَ لا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ"

و اينكه فرمود:" و لا تسرفوا" معنايش اين است كه در استفاده از اين ميوه‏ها و غلات از آن حدى كه براى معاش شما صالح و مفيد است تجاوز مكنيد، درست است كه شما صاحب آن هستيد و ليكن نمى‏توانيد در خوردن آن و بذل و بخشش از آن زياده روى كنيد، و يا در غير آن مصرفى كه خدا معين نموده به كار بزنيد مثلا در راه معصيت خدا صرف نماييد. و همچنين فقيرى كه از شما مى‏گيرد نمى‏تواند در آن اسراف نموده مثلا آن را تضييع كند. پس آيه مطلق و خطاب آن شامل جميع مردم است چه مالك و چه فقير. و اينكه بعضى گفته‏اند: خطاب آيه مختص به مالك آن اموال است. و همچنين اينكه بعضى ديگر گفته‏اند: خطاب تنها متوجه زمامدارى است كه صدقات را از صاحبان اين اموال مى‏گيرد. و همچنين اينكه بعضى گفته‏اند: معنايش اين است كه ميوه‏ها را قبل از چيدن مخوريد تا در نتيجه حق فقرا را كم كنيد.

و نيز اينكه عده‏اى ديگر گفته‏اند: معناى آيه اين است كه از دادن مقدار واجب كوتاهى مكنيد.

و يا گفته‏اند معنايش اين است كه: اين اموال را در راه معصيت صرف مكنيد، صحيح نيست، و با اطلاق آيه و سياق آن نمى‏سازد.

" وَ مِنَ الْأَنْعامِ حَمُولَةً وَ فَرْشاً ..."

" حموله" به معناى چارپايان بزرگسال است، و از اين جهت آنها را حموله مى‏خوانند كه طاقت برداشتن حمل (بار) را دارند. و" فرش" به معناى خردسالان آنها است، و وجه اين تسميه يا اين است كه از كوچكى مانند فرش زمينند، و يا اين است كه مانند فرش لگد مى‏شوند. امر در جمله" كُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ" نيز مانند امر قبلى تنها براى اباحه خوردن و امضاى حكم عقل به اباحه آن است.

و معناى اينكه فرمود:" وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ" اين است كه: شما در اين امرى كه خداوند اباحه آن را تشريع كرده راه پيروى شيطان را پيش مگيريد، و پا در جاى پاى او نگذاريد و حلال خدا را حرام مكنيد. در سابق نيز گذشت كه پيروى خطوات شيطان معنايش همين تحريم حلال است بدون علم.

(1) بگو بياييد تا براى شما بگويم و بشمارم آن چيزهايى را كه پروردگار شما بر شما حرام كرد ... و نزديك فواحش مشويد، چه ظاهر و چه علنى آن و چه پنهانى آن. سوره انعام آيه 151

/ 546