نهى از نزديك شدن به فواحش و قتل بنا حق نفس محترمه‏ - ترجمه تفسیر المیزان جلد 7

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 7

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

نهى از نزديك شدن به فواحش و قتل بنا حق نفس محترمه‏

" وَ لا تَقْرَبُوا الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ" كلمه" فواحش" جمع" فاحشه" است كه به معناى كار بسيار زشت و شنيع است، و خداى تعالى در كلام خود زنا و لواط و نسبت زنا به مردان و زنان پاكدامن را از مصاديق" فاحشه" شمرده، و از ظاهر كلام برمى‏آيد كه مراد از" فاحشه ظاهرى" گناه علنى و مقصود از" فاحشه باطنى" گناه سرى و روابط نامشروع برقرار كردن در پنهانى است.

از اينگونه امور از اين جهت نهى فرموده كه اگر مباح مى‏بود و تحريم نمى‏شد شناعت و زشتيش از ميان مى‏رفت و شايع مى‏گرديد، براى اينكه اينگونه امور از بزرگترين موارد علاقه نفس است و نفس از محروميت در باره آنها طبعا سخت ناراحت مى‏باشد و طبيعت بشر طورى است كه اگر به خود واگذار شود به سرعت فحشا را در بين افراد خود شيوع مى‏دهد، و شيوع فحشاء باعث انقطاع نسل و فساد جامعه خانواده است، و با فساد خانواده‏ها جامعه كبير انسانى از بين مى‏رود، و ما به زودى در محل مناسبى بحث مفصلى در اين باره خواهيم نمود- ان شاء اللَّه تعالى-.

و همچنين قتل نفس و ساير انواع فحشا امنيت عمومى را سلب نموده و با از ميان رفتن امنيت، بناى جامعه انسانى فرو ريخته، اركان آن سست مى‏گردد.

" وَ لا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ ..."

در اينجا دو احتمال هست: يكى اينكه معناى" حَرَّمَ اللَّهُ"،" حرام كرده است خداوند كشتنش را" باشد، ديگر اين كه معنايش" محترم كرده است آن را به احترام قانونى و بدين وسيله او را و يا حقى از حقوق او را از ضايع شدن حفظ كرده" باشد. بعضى از مفسرين در تفسير اين آيه گفته‏اند: اگر مى‏بينيد خداى تعالى تنها قتل را با آنكه آنهم جزء فحشا مى‏باشد اسم برد براى اين است كه اهميت آن را رسانيده باشد، هم چنان كه فرزندكشى را هم به همين عنايت اسم برد، چون عرب خيال مى‏كرد خوف از فقر، ريختن خون فرزندان را مباح مى‏كند، و همچنين حفظ آبرو مجوز اين عمل شنيع است، و نيز خيال مى‏كردند پدر بودن خود يكى از اسباب تملك است.

و اينكه فرمود:" إِلَّا بِالْحَقِّ" مقصود استثناى قتل بعضى از نفوسى است كه در اثر پاره‏اى از گناهان احترامى را كه خداوند براى مسلمانان و يا كفار همپيمان با مسلمين جعل كرده، از خود سلب نموده‏اند، مانند قتل به قصاص و حد شرعى.

" ذلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ"- بعد از آنكه تحريم امور نامبرده را بيان نمود در آخر آن را با اين كلام تاكيد نمود، و اما اينكه چرا نهى از امور پنجگانه را با جمله" لَعَلَّكُمْ‏

/ 546