ترجمه تفسیر المیزان جلد 7

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 7

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

ترجمه آيات‏

ستمكارتر از آن كسى كه به دروغ به خداوند افترا ببندد يا آيات او را تكذيب كند كيست؟ به درستى كه ستمگران رستگار نمى‏شوند (21).

و روزى كه همگى آنها را محشور مى‏كنيم، به كسانى كه شرك ورزيدند مى‏گوييم: كجايند آن شركائى كه براى ما مى‏پنداشتيد (22).

آن وقت است كه عذرى ندارند مگر اينكه بگويند به خدا، كه پروردگار ما است سوگند، ما مشرك نبوديم (23).

اى محمد ببين چگونه به خود دروغ مى‏بندند و چطور از شركائى كه براى خدا ساخته بودند، عين و اثرى نمى‏يابند (24).

از آنان كسانى هستند كه به كلام تو گوش مى‏دهند، ليكن ما بر دلهاى آنان پرده‏اى كه از فهمشان جلوگيرى كند افكنده و گوشهايشان را سنگين كرديم، و اگر هر آيه‏اى را ببينند باز ايمان به آن نمى‏آورند، حتى وقتى هم كه نزد تو مى‏آيند غرضشان جدال است، و لذا همانها كه كافر شدند بعد از شنيدن آيات قرآن مى‏گويند اين جز همان افسانه‏ها و حرفهاى قديمى نيست (25).

علاوه بر اين مردم را هم از شنيدن آن نهى نموده و از آن دور مى‏كنند، ولى بايد بدانند كه جز خود شان را از بين نمى‏برند، و نمى‏فهمند چه مى‏كنند (26).

و اگر تو اى محمد آنان را در موقعى كه مواجه با آتش مى‏شوند ببينى خواهى ديد كه مى‏گويند: اى كاش پروردگار ما را برمى‏گردانيد، كه اگر چنين مى‏كرد ديگر آيات او را تكذيب ننموده و از مؤمنين مى‏بوديم (27).

اعتمادى به اين وعده‏شان نيست، بلكه چون مى‏بينند نزد كسانى كه حق را از آنان پنهان مى‏داشتند رسوا شدند از اين رو تمناى برگشتن به دنيا مى‏كنند و گر نه اگر بدنيا هم برگردند باز همان منهيات را از سر مى‏گيرند، و براستى دروغگويانند (28).

و گفتند زندگى، جز همين حيات دنيوى ما چيز ديگرى نيست و ما هرگز پس از مرگ زنده نخواهيم شد (29).

و تو اى محمد اگر ان موقعى كه در برابر پروردگار خود ايستاده‏اند آنان را ببينى و ببينى كه پروردگارت مى‏پرسد آيا اين روز (روز بعث) حق نبود؟ خواهى ديد كه در جواب مى‏گويند: چرا، به پروردگارمان سوگند. خدايشان مى‏فرمايد پس بچشيد عذاب را به كيفر كفرى كه مى‏ورزيديد (30).

به تحقيق زيانكار شدند كسانى كه ملاقات خدا را تكذيب نمودند و هم چنان بر لجاج خود ادامه دادند تا آنكه بناگاه وقت لقايشان فرا رسيده، گفتند: وا حسرتا بر آن كوتاهى كه در دنيا كرديم و طرفى براى امروزمان نبستيم اين حسرت و ندامت را در حالى مى‏خورند كه بار سنگين گناهانشان را به دوش مى‏كشند و

/ 546