لطفا منتظر باشید ...
توضيح اينكه آلهه دروغين، خود در جستجوى وسيله به سوى پروردگارشان هستند
" أُولئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلى رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ ...".كلمه" اولئك" مبتداء و كلمه" الذين" صفت آن و جمله" يدعون" صله آن صفت و ضمير صله عايد به مشركين است و جمله" يبتغون" خبر مبتداى" اولئك" است، و ضمير جمعى كه در آن است و همچنين هر چه ضمير جمع تا به آخر آيه هست همه به" اولئك" بر مىگردد، و جمله" أَيُّهُمْ أَقْرَبُ" بيان وسيله جويى است، چون كلمه" ابتغاء" به معناى فحص و پرستش است، اين است آنچه كه از سياق بر مىآيد.و" وسيله" به طورى كه تفسيرش كردهاند به معناى توسل و تقرب است و چه بسا در معناى آلت توسل و تقرب استعمال شود، و شايد معناى دوم با سياق مناسبتر باشد، چون دنبال كلمه" وسيله" جمله" أَيُّهُمْ أَقْرَبُ" قرار گرفته كه با معناى دوم سازگارتر است.و معنا (و خدا داناتر است) اين است كه اين ملائكه و جن و انس كه مشركين معبودشان خواندهاند خودشان براى تقرب به درگاه پروردگار خود وسيله مىخواهند تا به او نزديكتر باشند و راه او را بروند، و به كارهاى او اقتداء كنند، همه اميد رحمت از خدا دارند و در تمامى حوائج زندگى و وجودشان به او مراجعه مىكنند، از عذاب او بيمناكند، از او مىترسند و معصيتش نمىكنند، در حالى كه عذاب پروردگارت محذور است و بايد از آن دورى جست.و مساله توسل و دست به دامن شدن به بعضى از مقربين درگاه خدا به طورى كه از آيه" يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ" «1» برمىآيد عمل صحيحى است و غير از آن(1) اى كسانى كه ايمان آوردهايد بترسيد از خدا و بجوييد به سوى او وسيلهاى را. سوره مائده، آيه 35.
