ترجمه تفسیر المیزان جلد 13

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 13

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

مى‏شود.

و نيز در همان كتاب از اسماعيل بن همام از حضرت صادق (ع) نقل مى‏كند كه در قول خداوند تعالى" يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ" فرمود: چون روز قيامت شود خداوند مى‏فرمايد: آيا عدالت از پروردگارشان نيست اينكه بگويد: هر قومى دنبال هر كسى بوده‏اند بروند. مى‏گويند بلى عدالت است پس گفته مى‏شود از هم جدا شويد، پس جدا مى‏شوند «1».

مؤلف: در اين روايت تاييد است در آنچه ما گفتيم مراد از (دعوت به امام) در آيه احضار مردم است با امام خودشان و دعوت به معناى نداى با اسم نيست و روايات در معانى گذشته زياد است.

در تفسير قمى در قول خداوند" وَ لا يُظْلَمُونَ فَتِيلًا" گفته:" فتيل" پوسته‏اى است نازك كه روى هسته خرما را پوشانده «2».

و در تفسير عياشى از مثنى از امام صادق (ع) روايت كرده كه گفت ابو بصير از آن جناب پرسيد در حالى كه من مى‏شنيدم كه چه مى‏فرمائيد در باره مردى كه صد هزار درهم داشت همه‏ساله با خود مى‏گفت امسال به زيارت حج مى‏روم- امسال به زيارت حج مى‏روم و نرفت تا مرد و به حج اسلام موفق نشد!. فرمود اى ابا بصير مگر نشنيدى كلام خداى را كه مى‏فرمايد؟" مَنْ كانَ فِي هذِهِ أَعْمى‏ فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمى‏ وَ أَضَلُّ سَبِيلًا"؟ و مگر نمى‏دانى كه مقصود از كورى در دنيا كورى نسبت به واجبى از واجبات خدا است «3».

(1) تفسير عياشى.

(2) تفسير قمى.

(3) تفسير عياشى، ج 2، ص 306، ح 130.

/ 558