بحث روايتى: (رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته)
در الدر المنثور است كه سعيد بن منصور و ابن منذر و ابن ابى حاتم از على روايت كردهاند كه وى آيه:" لَقَدْ عَلِمْتَ" را" علمت" مىخواند، و چنين توجيه مىفرمود: كه به خدا سوگند فرعون دشمن خدا، ندانست كه نازل كننده، پروردگار آسمانها و زمين بود، بلكه خود موسى بود كه اين حقيقت را مىدانست «1».مؤلف: اين قرائتى است كه به آن جناب نسبت داده شده.و در كافى از على بن محمد به سندش روايت كرده كه گفت: شخصى از امام صادق (ع) پرسيد: كسى كه در پيشانى ناراحتى و جراحتى دارد و نمىتواند با آن سجده كند چه بايد بكند ...؟ حضرت فرمود: چانه خود را به زمين نهد، زيرا خداى تعالى فرموده:" يَخِرُّونَ لِلْأَذْقانِ سُجَّداً" «2».مؤلف: در اين معنا روايات ديگرى نيز هست.و در الدر المنثور آمده كه ابن جرير و ابن مردويه از ابن عباس روايت كردهاند كه گفت: روزى رسول خدا (ص) در مكه نماز مىگزارد در نمازش دعا كرد و گفت:" يا اللَّه يا رحمن" مشركين گفتند: به اين بى دين نگاه كنيد كه ما را از پرستش دو خدا نهى مىكند، در حالى كه خودش دو معبود را مىخواند، در اينجا بود كه آيه:" قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمنَ ..." نازل گرديد «3».مؤلف: در سبب نزول اين آيه، روايات ديگرى، مخالف اين روايت رسيده، كه علتهايى غير علت مذكور را بيان نموده، اما از همه آنها بهتر، همين روايت است و با مفاد آيه انطباق بيشترى دارد.رواياتى در باره اسماء حسنى، اسماء حقيقى و اسماء اسماء خدا و عقائد بت پرستان در باره اسماء خدا
و در توحيد به طور مسند و در احتجاج به طور مرسل (بدون ذكر سند) از هشام بن حكم روايت شده كه گفت: من از امام صادق (ع) در باره اسماء خدا- عز و جل- و از اشتقاق آنها پرسيده (گفتم: كلمه:" اللَّه" از چه مشتق شده؟) فرمود: اى هشام" اللَّه" مشتق(1) الدر المنثور، ج 4، ص 205.(2) فروع كافى، ج 3، ص 334 ط تهران.(3) الدر المنثور، ج 4، ص 206، ط بيروت.